11 lutego 2008

Nowa ustawa o ZOZ-ach w Sejmie

Najistotniejsze z punktu widzenia funkcjonowania zakładów jest dopuszczenie w projekcie możliwości ich działania w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółki akcyjnej.
Jednocześnie SP ZOZ-y, które nie zostaną przekształcone w spółkę, będą mogły nadal funkcjonować w dotychczasowej formie organizacyjno-prawnej. Projekt przewiduje jednak znaczne – w stosunku do regulacji obecnie obowiązujących – wzmocnienie odpowiedzialności za sytuację finansową zakładu, zarówno kierownika, jak i podmiotu tworzącego zakład.

Co nowego:

Szpitale będą mogły być tworzone i prowadzone wyłącznie przez samorząd województwa, a nie jak dotychczas przez wszystkie szczeble samorządu terytorialnego.
Zakład opieki zdrowotnej będzie mógł działać w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz spółki akcyjnej. Umożliwi to udział w tym procesie akcjonariatu pracowniczego. Ustawa określa procedurę przekształcenia SP ZOZ-u w spółkę. Projekt zmienia wyłącznie formę organizacyjno-prawną zakładu, zachowując jego podmiotowość publiczną. Zbycie udziałów publicznych poniżej 75% dla szpitali klinicznych i poniżej 51% dla jednostek samorządowych jest nieważne z mocy prawa.
ZOZ-y stają się podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą (umożliwia to m.in. ubieganie się zakładów o pieniądze unijne przeznaczone dla małych, średnich
i dużych przedsiębiorstw).
Wprowadza się mechanizmy zapewniające stałe zainteresowanie jednostki samorządu terytorialnego kondycją ekonomiczną SP ZOZ-u (m.in. zmiana w ustawie o finansach publicznych, w myśl której w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, która utworzyła SP ZOZ, łączna kwota długu na koniec roku budżetowego nie może przekroczyć 60% wykonanych dochodów ogółem w danym roku budżetowym, pomniejszonych o kwotę zobowiązań tego zakładu wymaganych na koniec roku budżetowego).
Wprowadza się możliwość pobierania opłat za świadczenia zdrowotne przez publicznych świadczeniodawców udzielających także świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z zachowaniem regulacji dotyczących list oczekujących.
Wprowadza się możliwość pobierania przez szpital opłaty za zapewnienie pacjentowi, na jego życzenie, pomieszczenia o wyższym standardzie.
Wprowadza się zasady prawa upadłościowego i naprawczego w stosunku do SP ZOZ-ów.
Przewiduje się zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych na okres 3 lat dla spółek powstałych z przekształcenia SP ZOZ-u.
Ustawa dzieli zakłady opieki zdrowotnej na stacjonarne i ambulatoryjne, przy czym w jednym i drugim przypadku określa ich zamknięty katalog (jednolite nazewnictwo ZOZ).
Umieszczenie żłobków w systemie oświaty, a nie – jak dotąd – w systemie ochrony zdrowia.
W celu usunięcia wątpliwości interpretacyjnych w tym zakresie umożliwia się pielęgniarce wykonywanie zawodu w żłobku oraz w domu pomocy społecznej.
Wprowadzenie obowiązku zawarcia przez każdy zakład opieki zdrowotnej – niezależnie od tego, czy udziela świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, czy też na zasadach wyłącznie komercyjnych – umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej przez osoby udzielające tych świadczeń w zakładzie (obowiązkowe umowy OC).
Wprowadzenie na poziomie ustawowym dwóch modeli sprawowania nadzoru i zarządzania oddziałami w zakładach opieki zdrowotnej – dopuszczenie tzw. systemu konsultanckiego.
Zmiana trybu kierowania do zakładu opiekuńczo-leczniczego. Następować będzie ono na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza leczącego na wniosek osoby ubiegającej się o skierowanie, jej przedstawiciela ustawowego lub za zgodą tych osób – innej osoby lub zakładu opieki zdrowotnej.
Określenie wymagań, jakie powinien spełniać kierownik zakładu opieki zdrowotnej oraz okoliczności, w jakich kierownik zostaje odwołany. Po raz pierwszy znalazła tu odzwierciedlenie kwestia jego odpowiedzialności za sytuację finansową zakładu. Jest on bowiem odwoływany m.in. wtedy, gdy zakład przez co najmniej 3 kolejne miesiące nie wypełnia zobowiązań publicznoprawnych.
Ustawa przewiduje możliwość powierzenia zarządzania publicznym zakładem opieki zdrowotnej osobie fizycznej lub prawnej. Możliwe będzie ustanowienie wspólnego zarządcy dla więcej niż jednego ZOZ-u, także wtedy gdy zostały one utworzone przez różne podmioty.
Rezygnacja z powoływania w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej rady społecznej, jako organu doradczego kierownika oraz inicjującego i opiniodawczego podmiotu, który zakład utworzył.
Doprecyzowanie zasady gospodarki finansowej publicznych zakładów opieki zdrowotnej, w szczególności źródła pozyskiwania środków finansowych, a także celów, na jakie samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może uzyskać dotację budżetową.
Określony został szczegółowo tryb postępowania
w przypadku, gdy ujemny wynik finansowy nie może być pokryty przez zakład we własnym zakresie.
W odniesieniu do publicznych zakładów opieki zdrowotnej prowadzonych w formie spółki kapitałowej ustawa wprowadza ograniczenia w zaciąganiu zobowiązań. Ponadto, zbycie lub obciążenie praw do nieruchomości oraz zaciągnięcie zobowiązań o wartości przewyższającej 500 000 zł lub wysokość kapitału zakładowego wymagają zgody organu właścicielskiego.
Ustawa reguluje możliwość udzielenia zamówienia na świadczenia zdrowotne przez publiczne ZOZ-y oraz podmioty je tworzące – innym ZOZ-om oraz osobom wykonującym zawód medyczny.
Zmieniono definicję zakładów opieki długoterminowej tak, aby mogły udzielać świadczeń także w domu pacjenta; wprowadzono definicję szpitala.
Wprowadzono konieczność wdrożenia wewnętrznego systemu zarządzania jakością we wszystkich zakładach opieki zdrowotnej.
Wprowadzono obowiązek opracowania planu ewakuacji szpitala, który musi być corocznie aktualizowany i przekazany do wojewody (w celu wykorzystania w sytuacjach kryzysowych).
pwar

Archiwum