28 kwietnia 2010

Polsko-francuskie spotkanie pneumonologiczne

Już po raz trzeci, tym razem w Warszawie, spotkali się polscy i francuscy pneumonolodzy. Organizatorem konferencji było Polskie Towarzystwo Chorób Płuc wspólnie z Societé Pneumologie de Langue Française. Konferencja odbyła się w sali Senatu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Otworzył ją Jego Magnificencja Rektor, prof. Marek Krawczyk, który był honorowym patronem tej konferencji.
W swoim wystąpieniu nawiązał do blisko 200-letniej tradycji uczelni – przedstawił dzień dzisiejszy Uniwersytetu i wskazał ambitne plany na przyszłość.
Pierwszą sesję rozpoczął profesor Cyr Voisin, członek Francuskiej Akademii Medycyny, który w swoim bardzo osobistym wystąpieniu wspominał polsko-francuskie relacje pneumonologów w ostatnim półwieczu. Już jako młody lekarz poznał prof. Wiwę Jaroszewicz, późniejszego dyrektora Instytutu Gruźlicy w Warszawie, która gościła w Instytucie Pasteura w Lille. Podczas swej pracy w Instytucie Pasteura spotkał wielu młodych stypendystów z Polski, m.in. dr. Kazimierza Marka z Sosnowca, dr. Eugeniusza Nikodemowicza z Krakowa, dr. Wacława Sosnowskiego z Łodzi, którzy w przyszłości zostali kierownikami polskich ośrodków naukowych. Wspominał też żywe kontakty prof. Antoniego Koziorowskiego i doc. Leszka Radwana z ośrodkiem w Nancy, w którym pracował sławny prof. Paul Sadoul. Wspólnie z prof. Severinem Daumem z Pragi (który w 1968 r. wyjechał do Monachium) byli założycielami Europejskiego Towarzystwa Klinicznej Fizjologii Oddychania, które w 1990 roku przekształciło się w European Respiratory Society.
W kolejnym wystąpieniu doc. Anna Brzecka z Wrocławia przedstawiła swoje doświadczenia dotyczące zaburzeń oddychania podczas snu u osób z olbrzymią otyłością. Otyłość stała się plagą współczesnego świata, zwiększającą ryzyko rozwoju chorób krążenia i metabolicznych, lecz również często spotykanego obturacyjnego bezdechu śródsennego. Jeden z najwybitniejszych na świecie znawców nadciśnienia płucnego prof. Emmanuel Weitzenblum ze Strasbourga omówił występowanie nadciśnienia płucnego w POChP. Prezentując wyniki własnych prac wspominał o polskich osiągnięciach prof. J. Zielińskiego i prof. A. Torbickiego.
W następnym wykładzie przedstawiłem wyniki 12-letnich badań dotyczących udziału angiogenezy w patogenezie śródmiąższowych chorób płuc.
Ostatnie doniesienie przed przerwą wygłosiła studentka polskiego pochodzenia z Grodna Lidia Pigalkowka, która pokazała zwiększenie odsetka gruźlicy utajonej u studentów w trakcie kolejnych lat studiów medycznych.
Drugą sesję, pod przewodnictwem prof. E. Weitzenbluma i doc. J. Domagały-Kulawik, głównego organizatora konferencji, rozpoczęła dr Anna Gumola ze Śląska przedstawiając polskie doświadczenia w zakresie przeszczepów płuc. Ośrodek w Zabrzu jako jedyny wykonał już kilkanaście takich zabiegów. Niestety, podobnie jak w innych klinikach, ostatnio znacznie zmniejszyła się liczba przeszczepów i wydłużyła lista oczekujących na zabieg.
Ciekawy wykład o zakażeniach prątkami niegruźliczymi wygłosił prof. François Bonnaud, który wspólnie z prof. Janem Zielińskim jest inicjatorem polsko-francuskich spotkań pneumonologicznych. Dzięki fundacji „Le Pont Neuf”, której prof. Bonnaud jest członkiem, wielu polskich lekarzy skorzystało ze stypendiów naukowych we Francji. Dr Jacek Nasiłowski z WUM, stypendysta „Le Pont Neuf”, przedstawił, na tle francuskich doświadczeń, problem domowej tlenoterapii w Polsce. Niestety w porównaniu z Francją, czy z innymi krajami europejskimi, dostępność do leczenia tlenem chorych z niewydolnością oddechową w naszym kraju jest bardzo ograniczona.
Znakomitą francuszczyzną popisała się dr Monika Świerczyńska, która wygłosiła znakomity wykład o astmie aspirynowej. Reprezentowała ona ceniony w świecie ośrodek krakowski prof. A. Szczeklika i prof. E. Niżankowskiej-Mogilnickiej.
Dr Przemysław Bławat, z Kliniki Torakochirurgii UMK w Bydgoszczy, przedstawił doniesienie na temat roli pozytonowej emisyjnej tomografii komputerowej (PET-CT) w diagnostyce guzów płuca.
Przybyli z Francji goście byli pod wrażeniem nie tylko wysokiego poziomu zaprezentowanych wykładów i aktywnego uczestnictwa słuchaczy w dyskusji, lecz również znakomitej znajomości języka francuskiego.
Budujące jest to, że pomysł organizowania w Polsce konferencji naukowej w języku francuskim rozwija się i znajduje coraz więcej zainteresowanych. Najważniejsze jest jednak to, że u podstaw tych spotkań leży przyjaźń między polskimi i francuskimi pneumonologami, a to stanowi najlepszy fundament dla wspólnych działań w przyszłości.

Tadeusz M. Zielonka
Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

Archiwum