14 lipca 2011

Nowe przepisy prawne

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

6 kwietnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra infrastruktury z 15 marca 2011 r. w sprawie badań niezbędnych do otrzymania świadectwa maszynisty oraz zachowania jego ważności, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 66, poz. 349.

6 kwietnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra infrastruktury z 15 marca 2011 r. w sprawie wpisu na listę podmiotów uprawnionych do przeprowadzania badań w celu sprawdzenia spełniania wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych, niezbędnych do uzyskania licencji oraz świadectwa maszynisty, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 66, poz. 348.

12 kwietnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra obrony narodowej z 9 lutego 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie orzekania o inwalidztwie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego oraz emerytów i rencistów Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 64, poz. 335.

28 kwietnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z 22 marca 2011 r. w sprawie Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata 2011-2016, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 78, poz. 428.
Cel ogólny Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata 2011-2016:
Ograniczenie używania narkotyków i związanych z tym problemów społecznych i zdrowotnych.
Cel ogólny Krajowego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na lata 2011-2016 realizowany będzie w pięciu obszarach:
– profilaktyka,
– leczenie, rehabilitacja, ograniczanie szkód zdrowotnych i reintegracja społeczna,
– ograniczenie podaży,
– współpraca międzynarodowa,
– badania i monitoring.

1 maja 2011 r. weszła w życie ustawa z 18 marca 2011 r. o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 82, poz. 451.
Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych jest centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach związanych z:
– dopuszczaniem do obrotu produktów leczniczych, z wyłączeniem produktów leczniczych dopuszczanych do obrotu bez konieczności uzyskania pozwolenia – w zakresie określonym ustawą z 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (DzU z 2008 r. nr 45, poz. 271 ze zm.),
– dopuszczaniem do obrotu produktów biobójczych – w zakresie określonym ustawą z 13 września 2002 r. o produktach biobójczych (DzU z 2007 r. nr 39, poz. 252 ze zm.),
– wprowadzaniem do obrotu i do używania wyrobów – w rozumieniu i na zasadach określonych w ustawie z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych (DzU nr 107, poz. 679),
– badaniami klinicznymi, w tym badaniami klinicznymi weterynaryjnymi – w zakresie określonym ustawą z 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne oraz ustawą z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych.
Nadzór nad prezesem urzędu sprawuje minister zdrowia.
Prezes urzędu wykonuje swoje zadania przy pomocy Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.
Ponadto ustawa wprowadziła zmiany w ustawie z 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, tj. DzU nr 45 z 2008 r., poz. 271 ze zm. m.in. w rozdziale 2a dotyczącym badań klinicznych produktów leczniczych.

3 maja 2011 r. weszła w życie ustawa z 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 81, poz. 440.

7 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 8 kwietnia 2011 r. w sprawie wysokości opłaty za czynności związane z wydawaniem zgody na przeprowadzenie badań naukowych i rozwojowych, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 86, poz. 479.
Opłatę w wysokości 1000 zł za czynności związane z wydawaniem zgody na przeprowadzenie badań naukowych i rozwojowych, których celem jest wprowadzenie do obrotu produktu biobójczego lub substancji czynnej, przeznaczonej wyłącznie do stosowania w produkcie biobójczym, uiszcza się na rachunek Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

9 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 23 marca 2011 r. w sprawie sposobu przechowywania zwłok i szczątków, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 75, poz. 405.
Rozporządzenie określa:
– wymagania sanitarne, jakim powinna odpowiadać powierzchnia grzebalna cmentarza,
– wymagania sanitarne, jakim powinny odpowiadać dom przedpogrzebowy lub kostnica na terenie cmentarza,
– warunki i sposób przechowywania zwłok i szczątków,
– warunki sanitarne przeprowadzania ekshumacji.
Zwłoki lub szczątki złożone w domu przedpogrzebowym powinny być przechowywane w pomieszczeniu przeznaczonym do przechowywania zwłok i szczątków, w temperaturze nie wyższej niż 10oC.
Zwłoki lub szczątki mogą być przechowywane w kostnicy nie dłużej niż 24 godziny, a jeżeli temperatura, w której są przechowywane zwłoki lub szczątki, nie jest wyższa niż 10oC, nie dłużej niż 72 godziny.
Zwłoki lub szczątki, których stan wskazuje na to, że od chwili zgonu upłynęło więcej niż 72 godziny, należy umieścić bezpośrednio w chłodni lub urządzeniu chłodniczym.

13 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 14 kwietnia 2011 r. w sprawie kwalifikacji lekarzy uprawnionych do wydawania zawodnikom orzeczeń lekarskich o stanie zdrowia oraz zakresu wymaganych badań lekarskich, niezbędnych do uzyskania orzeczenia lekarskiego, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 88, poz. 502.
Zawodnik uczestniczący we współzawodnictwie sportowym, organizowanym przez polski związek sportowy, podlega ogólnym badaniom lekarskim oraz badaniom specjalistycznym i diagnostycznym w zakresie niezbędnym do wydania orzeczenia lekarskiego o stanie zdrowia umożliwiającym bezpieczne uczestnictwo we współzawodnictwie sportowym, w szczególności uczestnictwo w treningach lub zawodach sportowych.
W przypadku zawodników uprawiających sporty lotnicze za równoznaczne z orzeczeniem, o którym mowa wyżej, uznaje się orzeczenie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego, wydawane po przeprowadzeniu badań lotniczo-lekarskich, określonych odrębnymi przepisami.
Orzeczenie wydaje lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej, a w odniesieniu do zawodników niepełnosprawnych także lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej.
W przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej orzeczenie może wydać lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyny sportowej.
Zawodnik, który nie zgadza się z treścią orzeczenia, może wystąpić w terminie 14 dni od dnia otrzymania orzeczenia z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania.
Badanie przeprowadza lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Centralnym Ośrodku Medycyny Sportowej w Warszawie.
Badanie powinno być przeprowadzone w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku. Ustalone na jego podstawie orzeczenie jest ostateczne.
Zaświadczenia lekarskie o braku przeciwwskazań do uprawiania określonej dyscypliny sportu, wydane na podstawie dotychczasowych przepisów, zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.

13 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 14 kwietnia 2011 r. w sprawie zakresu i sposobu realizowania opieki medycznej nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 88, poz. 501.
Opieka medyczna nad zawodnikami zakwalifikowanymi do kadry narodowej w sportach olimpijskich i paraolimpijskich obejmuje odpowiednie świadczenia zdrowotne w zakresie:
1) wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich,
2) profilaktyki zdrowotnej, w tym szczepień ochronnych,
3) leczenia, rehabilitacji oraz działań koordynujących procesy leczenia i rehabilitacji realizowane przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Centralny Ośrodek Medycyny Sportowej w Warszawie.
Wstępne badania lekarskie przeprowadza się po zakwalifikowaniu zawodnika do kadry narodowej w sportach olimpijskich albo paraolimpijskich.
Okresowe badania lekarskie przeprowadza się w okresie realizacji przez zawodnika programu przygotowań olimpijskich albo paraolimpijskich lub programu przygotowań do mistrzostw świata lub Europy opracowanych przez właściwy polski związek sportowy lub Polski Komitet Paraolimpijski.
Kontrolnym badaniom lekarskim podlegają zawodnicy, jeżeli:
– doznany uraz lub przebyty proces chorobowy uniemożliwił im uczestniczenie w zajęciach sportowych albo zawodach sportowych przez okres dłuższy niż 14 dni lub
– utracili przytomność, doznali urazu głowy lub przegrali walkę przez nokaut.
Wstępne i okresowe badania lekarskie obejmują ogólne badania lekarskie oraz, w zależności od rodzaju uprawianego sportu lub rodzaju niepełnosprawności, konsultacje i badania specjalistyczne.
Świadczenia zdrowotne z zakresu profilaktyki zdrowotnej obejmują:
– identyfikację czynników ryzyka oraz zagrożeń zdrowotnych w związku z uprawianiem określonego sportu,
– okresową ocenę stanu zdrowia,
– kwalifikację i wykonanie szczepień ochronnych przeciwko WZW typu B oraz grypie.
Świadczenia zdrowotne lecznicze obejmują porady specjalistyczne w zakresie alergologii, chirurgii ogólnej, chirurgii urazowo-ortopedycznej, chorób metabolicznych, chorób wewnętrznych, kardiologii, neurochirurgii, neurologii, okulistyki, otolaryngologii, ortopedii, pulmonologii, stomatologii, innych, wynikających z oceny stanu zdrowia zawodnika, oraz badania diagnostyczne: diagnostyki obrazowej, laboratoryjne, wydolnościowe i procedury zabiegowe ambulatoryjne.
Świadczenia zdrowotne z zakresu rehabilitacji obejmują lekarską ambulatoryjną poradę rehabilitacyjną oraz fizjoterapię ambulatoryjną, realizowaną przez wizytę fizjoterapeutyczną i zabieg fizjoterapeutyczny.

13 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 14 kwietnia 2011 r. w sprawie trybu orzekania o zdolności do uprawiania danego sportu przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia oraz przez zawodników między 21. a 23. rokiem życia, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 88, poz. 500.
Orzeczenie lekarskie o zdolności do uprawiania danego sportu wydaje się po przeprowadzeniu:
– wstępnych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, ubiegających się o wydanie tego orzeczenia,
– okresowych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, uprawiających dany sport, oraz zawodników między 21. a 23. rokiem życia,
– kontrolnych badań lekarskich dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, uprawiających dany sport, oraz zawodników między 21. a 23. rokiem życia, którzy podczas uprawiania danego sportu doznali urazów, w tym urazu głowy, zmian przeciążeniowych, utraty przytomności, porażki przez nokaut lub gdy przebyta inna choroba uniemożliwiła uczestniczenie w zajęciach sportowych lub zawodach sportowych.
Badania, o których mowa wyżej, przeprowadza lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej, a w odniesieniu do niepełnosprawnych również lekarz specjalista w dziedzinie rehabilitacji medycznej.
W przypadku braku lekarza specjalisty w dziedzinie medycyny sportowej badania przeprowadza lekarz posiadający certyfikat ukończenia kursu wprowadzającego do specjalizacji w dziedzinie medycyny sportowej.
Skierowanie na badania wstępne wydaje lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
Orzeczenie lekarskie o zdolności do uprawiania danego sportu albo orzeczenie o niezdolności do uprawiania danego sportu wydaje lekarz, który przeprowadził badania.
W przypadku wydania przez lekarza orzeczenia o niezdolności do uprawiania danego sportu ponowne badania w celu wydania ostatecznego orzeczenia przeprowadza, na wniosek osoby ubiegającej się o wydanie orzeczenia, a w przypadku małoletniego – na wniosek jego przedstawiciela ustawowego, lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Centralnym Ośrodku Medycyny Sportowej w Warszawie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.
Orzeczenia lekarskie wydane na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.

21 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 22 kwietnia 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 92, poz. 538.
Rozporządzenie wprowadza zmiany w zakresie porady specjalistycznej – leczenia osób chorych na AIDS lub nosicieli HIV.

21 maja 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 22 kwietnia 2011 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu głównemu inspektorowi sanitarnemu, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 92, poz. 537.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza