W przypadku zakładania grupowej działalności leczniczej ustawa ogranicza wybór formy działalności gospodarczej do trzech spółek: cywilnej, jawnej i partnerskiej. Poniżej krótkie zestawienie.
PODSUMOWANIE
- Spółka cywilna funkcjonuje jako jedyna forma prawna podlegająca kodeksowi cywilnemu. W porównaniu z innymi spółkami jest mało zobowiązująca, nie posiada własnej osobowości prawnej. Przedsiębiorcami są jej wspólnicy. Zakładanie działalności gospodarczej jako spółki cywilnej wiąże się z uproszczonym prowadzeniem księgowości. Jeśli przychody spółki nie przekraczają 2 mln euro, wystarczy księga przychodów i rozchodów. Wspólnikami spółki cywilnej mogą być nie tylko osoby fizyczne, lecz także prawne. W tej sytuacji obowiązkowe jest prowadzenie szczegółowej księgowości. Spółka nie wymaga wniesienia kapitału. Jej wadą jest pełna odpowiedzialność każdego wspólnika za zobowiązania spółki zarówno majątkiem firmowym, jak i własnym, a także małżonka/ki, o ile nie mają rozdzielności majątkowej.
- Spółka jawna wymaga przynajmniej dwóch wspólników. Za jej zobowiązania wspólnicy odpowiadają własnym majątkiem, chyba że całość zobowiązania uda się pokryć z majątku spółki. Spółka jawna, w przeciwieństwie do spółki cywilnej, ma status przedsiębiorstwa i zdolność prawną, więc może być kredytobiorcą. Możliwe jest także pozwanie spółki, a nie jej wspólników.
- Spółka partnerska to rodzaj spółki osobowej, przeznaczonej dla przedstawicieli wolnych zawodów, czyli m.in. lekarzy i lekarzy dentystów. Jej zaletą jest zachowanie pewnej niezależności partnerów, mimo wspólnego działania. Za zobowiązania odpowiada spółka, jeśli posiada majątek wystarczający do ich pokrycia. Jeśli nie, do odpowiedzialności finansowej pociągnięci zostają partnerzy. Należy jednak pamiętać, że odpowiedzialność spółki ogranicza się wyłącznie do zobowiązań wynikających z umów, w których stroną jest spółka. Partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem wolnego zawodu przez pozostałych partnerów.
