5 marca 2007

Listy – O profilaktyce stomatologicznej

Nawiązując do artykułu „Bez profilaktyki nic nie poprawimy” zamieszczonego w „Pulsie” nr 1/2007, pragnę podzielić się moim doświadczeniem.
Działania i akcje profilaktyczne w stomatologii były podejmowane w Polsce już w latach 60. Ich głównym organizatorem i propagatorem był prof. dr hab. Zbigniew Jańczuk. Szkoły kształcące higienistki stomatologiczne, przygotowujące je przede wszystkim do prowadzenia profilaktyki, istnieją w Polsce od 1973 r. do dziś.
Przez 5 lat, w latach 1983-1988, zajmowałam się doskonaleniem kształcenia higienistek stomatologicznych w Centrum Metodycznym Doskonalenia Nauczycieli Średniego Szkolnictwa Medycznego w Warszawie. Uczestniczyłam m.in. w nowelizowaniu programu nauczania, organizowaniu kursów i konferencji merytorycznych i metodycznych dla nauczycieli i kadry kierowniczej wydziałów higieny stomatologicznej na terenie kraju (wtedy było ich 12-15). Wszystkie te szkolenia podlegały wnikliwej, udokumentowanej analizie. Analizowano także, parokrotnie, zatrudnienie absolwentek tych szkół; ich wiedza i umiejętności w zakresie profilaktyki stomatologicznej często były niedoceniane nie tylko przez średni personel medyczny, ale także przez lekarzy dentystów. Wyniki tych analiz wskazywały na niewłaściwe ich wykorzystanie przez organizatorów opieki stomatologicznej. Najczęściej nie zajmowały się profilaktyką; ich funkcję ograniczano do pracy w charakterze asystentek stomatologicznych.
Mam nadzieję, że pokładane obecnie duże nadzieje w absolwentach licencjackich szkół higienistów stomatologicznych w naszym kraju spełnią oczekiwania, jeżeli zostaną uwzględnione wnioski z błędów popełnionych w przeszłości. Doświadczenia lekarzy dentystów, legitymujących się przygotowaniem pedagogicznym, zaangażowanych w kształcenie średniego personelu stomatologicznego, wskazują na następujące potrzeby:
– przygotowanie lekarzy dentystów do ergonomicznej i efektywnej pracy zespołowej dla osiągnięcia skutecznych rezultatów w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji narządu żucia;
– przygotowanie i przekonanie praktykujących stomatologów o konieczności i skuteczności działań profilaktycznych;
– kształcenie i permanentne doskonalenie kształcenia średniego personelu nie tylko do prowadzenia profilaktyki, ale także czynnej asysty w stomatologii,
– systematyczne okresowe kontrole działań profilaktycznych, mające na uwadze aktualną wiedzę;
– stymulowanie współdziałania nauczycieli akademickich oraz nauczycieli kształcących średni personel stomatologiczny z organizatorami opieki medycznej w całym kraju.

Moim zdaniem, doświadczonego stomatologa praktyka, szczególnie troskliwą opieką należy objąć kobiety ciężarne i matki karmiące oraz małe dzieci i młodzież szkolną. Wielka szkoda, że zlikwidowano gabinety stomatologiczne w szkołach. Pracowałam przez pewien okres w takim gabinecie i dokładnie poznałam potrzeby działań profilaktycznych i leczniczych.

Danuta ŻERNICKA
lekarz dentysta

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza