5 października 2017

Powtórka z Kodeksu Etyki Lekarskiej

Konstanty Radziwiłł

Podstawa kodeksu: art. 30.

Lekarz powinien dołożyć wszelkich starań, aby zapewnić choremu humanitarną opiekę terminalną i godne warunki umierania. Lekarz winien do końca łagodzić cierpienia chorych w stanach terminalnych i utrzymywać, w miarę możliwości, jakość kończącego się życia.

Ogromna część wysiłków większości lekarzy koncentruje się na ratowaniu zdrowia i życia ich pacjentów. W art. 30 KEL zwraca się uwagę, że także chorzy ze zdecydowanie niepomyślnym rokowaniem i ci, którzy stoją w obliczu śmierci, zachowują pełne prawo do opieki lekarskiej. Podtrzymywanie jakości ich kończącego się życia jest ważnym profesjonalnym obowiązkiem zawodowym. Lekarz stykający się z takimi chorymi jest zobowiązany do posiadania i doskonalenia wiedzy oraz umiejętności w zakresie zwalczania bólu, świądu, nudności i wymiotów, zaparć, depresji i innych objawów towarzyszących umieraniu. Równie ważne, że lekarz musi posiadać i stosować w praktyce umiejętności komunikacyjne pozwalające w należyty sposób porozumiewać się z terminalnie chorym pacjentem i jego rodziną. Wreszcie, lekarz jest odpowiedzialny za stworzenie godnych warunków umierania swym chorym. Stopień realizacji obowiązków wobec źle rokujących i umierających w coraz większym stopniu staje się miernikiem wartości lekarza. 

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza