18 grudnia 2017

Nowe przepisy prawne

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

1 października 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 28 września 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą pracownikom zatrudnionym w niektórych państwowych jednostkach budżetowych działających w ochronie zdrowia, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1816.

1 października 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 28 września 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1809.

Świadczeniodawca powiadamia na piśmie oddział wojewódzki NFZ o planowanej przerwie w udzielaniu świadczeń, w terminie co najmniej 30 dni przed planowaną przerwą, wskazując przewidywany okres jej trwania, a w przypadku świadczeń w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna oraz świadczeń rozliczanych ryczałtem albo ryczałtem systemu zabezpieczenia – także sposób zapewnienia ciągłości udzielania świadczeń w tym czasie.

Od 1 stycznia 2019 r. świadczeniodawcy są obowiązani do prowadzenia w postaci elektronicznej:

– historii choroby – w przypadku świadczeniodawców wykonujących działalność leczniczą w rodzaju świadczenia
szpitalne,

– historii zdrowia i choroby – w przypadku świadczeniodawców udzielających ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych, z wyłączeniem świadczeniodawców realizujących umowę w rodzaju podstawowa opieka zdrowotna, wykonujących działalność leczniczą w formie praktyki indywidualnej.

Osoby uprawnione na podstawie przepisów ustawy o refundacji nie mogą wystawiać świadczeniobiorcy w czasie trwania leczenia w zakładach leczniczych, w których jest wykonywana działalność lecznicza w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, zleceń na zaopatrzenie w wyroby medyczne oraz ich naprawę.

Osoby uprawnione nie mogą w czasie leczenia w zakładach leczniczych, w których jest wykonywana działalność lecznicza w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, ordynować świadczeniobiorcy koniecznych do wykonania świadczenia leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego i wyrobów medycznych sprzedawanych w aptece na receptę.

W przypadku świadczeń rozliczanych ryczałtem systemu zabezpieczenia należność z tytułu realizacji świadczeń za okres sprawozdawczy, określona w rachunku przekazywanym przez świadczeniodawcę, stanowi część kwoty zobowiązania wynoszącą iloczyn odwrotności liczby okresów sprawozdawczych w okresie rozliczeniowym i kwoty zobowiązania.

W przypadku zmiany wysokości ryczałtu systemu zabezpieczenia w trakcie okresu rozliczeniowego skutki tej zmiany uwzględnia się w rachunku za okres sprawozdawczy, w którym dokonano zmiany. Wymieniona należność obejmuje koszty świadczeń udzielonych osobom uprawnionym do świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji.

W przypadku zastrzeżenia w umowie kar umownych, w razie niewykonania lub wykonania umowy niezgodnie z jej postanowieniami, z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy, wysokość kary umownej wynosi:

– do 1 proc. kwoty zobowiązania określonej w umowie za każde stwierdzone naruszenie, w przypadku:

  1. a) nieudzielania świadczeń w czasie lub miejscu ustalonym w umowie,
  2. b) udzielania świadczeń przez osoby nieuprawnione lub nieposiadające kwalifikacji i uprawnień do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w określonym zakresie lub dziedzinie medycyny,
  3. c) przedstawienia przez świadczeniodawcę danych niezgodnych ze stanem faktycznym, na podstawie których NFZ dokonał płatności nienależnych środków finansowych,

– do 1 proc. kwoty zobowiązania określonej w umowie za każdy rodzaj stwierdzonego naruszenia w przypadku:

  1. a) nieprowadzenia list oczekujących na udzielenie świadczenia lub prowadzenia ich w sposób naruszający przepisy prawa,
  2. b) nieprzekazywania w terminie oraz zgodnie ze stanem faktycznym:

– danych dotyczących list oczekujących,

– informacji o pierwszym wolnym terminie udzielenia świadczenia,

  1. c) niewykonywania obowiązków zapewniających bieżącą rejestrację świadczeniobiorców,
  2. d) gromadzenia informacji lub prowadzenia dokumentacji, w tym dokumentacji medycznej, w sposób naruszający przepisy prawa,
  3. e) niepodania do wiadomości świadczeniobiorców zasad rejestracji i organizacji udzielania świadczeń,
  4. f) nieumieszczenia na zewnątrz budynku, w którym udzielane są świadczenia, w miejscu ogólnie dostępnym, tablic ze znakiem graficznym NFZ,
  5. g) nieprzekazania w terminie oraz zgodnie ze stanem faktycznym informacji o planowanej przerwie w udzielaniu świadczeń oraz o zamiarze dokonania zmian podstaw formalnoprawnych prowadzonej działalności, mających wpływ na sposób realizacji umowy,
  6. h) udzielania świadczeń w sposób lub w warunkach nieodpowiadających wymogom określonym w obowiązujących przepisach lub umowie.

4 października 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra rozwoju i finansów z 26 września 2017 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów spółek kapitałowych powstałych z przekształcenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1828.

5 października 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1845, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 15 września 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia.

5 października 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1844, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 15 września 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych.

10 października 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 2 października 2017 r. w sprawie Lekarskiego Egzaminu Końcowego i Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1877.

LEK i LDEK organizowane są i przeprowadzane przez Centrum Egzaminów Medycznych. Odbywają się dwa razy do roku, równocześnie, w miejscach i terminach ustalonych przez dyrektora CEM.

Do LEK może przystąpić lekarz, a do LDEK lekarz dentysta. Osoba zamierzająca przystąpić do LEK albo LDEK składa do dyrektora CEM, za pomocą Systemu Monitorowania Kształcenia Kadr Medycznych, zgłoszenie do LEK albo LDEK, w terminie do:

– 15 lipca roku kalendarzowego, w którym jest przeprowadzany dany egzamin – w przypadku egzaminów wyznaczonych w okresie od 1 do 30 września,

– 30 listopada roku kalendarzowego poprzedzającego rok,
w którym jest przeprowadzany dany egzamin – w przypadku egzaminów wyznaczonych w okresie od 1 do 28 lutego.

Pytania testowe LEK i LDEK dotyczą wiedzy z zakresu studiów w dziedzinach medycyny określonych programem stażu podyplomowego lekarza i stażu podyplomowego lekarza dentysty.

LEK zawiera pytania w zakresie: chorób wewnętrznych, w tym chorób układu sercowo-naczyniowego – 39 pytań, pediatrii, w tym neonatologii – 29 pytań, chirurgii, w tym chirurgii urazowej – 27 pytań, położnictwa i ginekologii – 26 pytań, psychiatrii – 14 pytań, medycyny rodzinnej – 20 pytań, medycyny ratunkowej i intensywnej terapii – 20 pytań, bioetyki i prawa medycznego – 10 pytań, orzecznictwa lekarskiego – 7 pytań, zdrowia publicznego – 8 pytań. Wśród pytań z zakresu chorób wewnętrznych, pediatrii, chirurgii, położnictwa i ginekologii oraz medycyny rodzinnej znajduje się co najmniej 20 z dziedziny onkologii.

LDEK zawiera pytania w zakresie: stomatologii zachowawczej – 46 pytań, stomatologii dziecięcej – 29 pytań, chirurgii stomatologicznej – 25 pytań, protetyki stomatologicznej – 25 pytań, periodontologii – 20 pytań, ortodoncji – 20 pytań, medycyny ratunkowej – 10 pytań, bioetyki i prawa medycznego – 10 pytań, orzecznictwa lekarskiego – 7 pytań, zdrowia publicznego – 8 pytań. Wśród pytań z zakresu stomatologii zachowawczej, stomatologii dziecięcej, chirurgii stomatologicznej, periodontologii i ortodoncji znajduje się co najmniej 20 z dziedziny onkologii.

Terminy LEK wyznacza się w okresie od 15 do 30 września i od 15 do 28 lutego, a terminy LDEK w okresie od 1 do 14 września i od 1 do 14 lutego.

Zdający LEK albo LDEK jest obowiązany podporządkować się poleceniom członków zespołu egzaminacyjnego. Zespół egzaminacyjny przeprowadzający dany LEK albo LDEK jest odpowiedzialny za zapewnienie przestrzegania norm porządkowych przez zdającego. Rozpoczęcie LEK albo LDEK dla wszystkich zdających w skali kraju wyznacza się o tej samej godzinie.

Osoba, która nie dokonała zgłoszenia za pomocą SMK lub nie wniosła opłaty egzaminacyjnej w przypadku złożenia zgłoszenia do LEK albo LDEK po raz drugi i kolejny oraz za LEK albo LDEK składany w języku obcym lub wniosła tę opłatę w wysokości niższej niż należna, lub nie posiada dokumentu potwierdzającego tożsamość, nie może przystąpić do danego LEK albo LDEK.

Czas trwania LEK i LDEK wynosi 4 godziny. Zdający zajmuje w sali egzaminacyjnej miejsce oznaczone wcześniej numerem kodowym nadanym przez CEM. Po zajęciu miejsc w sali egzaminacyjnej przez wszystkich zdających przewodniczący zespołu egzaminacyjnego informuje o organizacji i przebiegu LEK albo LDEK oraz o zakazach obowiązujących podczas egzaminu i konsekwencjach ich naruszenia. W celu sprawdzenia, czy zdający ma przy sobie urządzenia służące do kopiowania oraz przekazywania i odbioru informacji członkowie zespołu egzaminacyjnego mogą posługiwać się elektronicznym wykrywaczem takich urządzeń.

Podczas LEK albo LDEK zdającemu nie wolno zachowywać się w sposób rozpraszający uwagę innych zdających. Jedynym dokumentem przeznaczonym do udzielania odpowiedzi na pytania LEK albo LDEK jest karta testowa oznaczona numerem kodowym zdającego nadanym przez CEM.

Po upływie czasu przeznaczonego na rozwiązanie zadań testowych przewodniczący zespołu egzaminacyjnego ogłasza koniec egzaminu. Wówczas zdający odkłada książeczkę testową oraz karty testowe i pozostaje na miejscu do momentu zebrania wszystkich książeczek testowych i kart testowych przez członków zespołu egzaminacyjnego, po czym opuszcza salę egzaminacyjną. W przypadku wcześniejszego zakończenia rozwiązywania testu zdający przekazuje książeczkę testową i karty testowe członkowi zespołu egzaminacyjnego lub jego przewodniczącemu i opuszcza salę egzaminacyjną bez możliwości powrotu.

Zdający dany LEK albo LDEK ma prawo wglądu do treści zadań testowych w celu składania merytorycznego zastrzeżenia do pytania testowego. Książeczki testowe są udostępniane w sali egzaminacyjnej bezpośrednio po danym LEK albo LDEK. Zastrzeżenia złożone bez zachowania trybu określonego w tych przepisach nie są rozpatrywane. Z posiedzenia komisji powołanej przez dyrektora CEM w celu rozpatrzenia zastrzeżeń jest sporządzany protokół zawierający informację o uznaniu albo odrzuceniu zastrzeżeń wraz z uzasadnieniem. Do protokołu dołącza się złożone zastrzeżenia w postaci elektronicznej lub papierowej. Unieważnienie zadania zostaje uwzględnione przy ustalaniu liczby punktów umożliwiających złożenie LEK albo LDEK.

Ustalenie wyników LEK i LDEK następuje po rozpatrzeniu zastrzeżeń. Dokonuje się go za pomocą systemu informatycznego przez odczyt kart testowych oznaczonych numerem kodowym. Zdającemu podaje się wynik procentowy jego LEK albo LDEK, obliczony do dwóch miejsc po przecinku, i liczbę poprawnie udzielonych odpowiedzi.

W przypadku złożenia zgłoszenia do LEK albo LDEK po raz drugi i kolejny osoba zgłaszająca się wnosi opłatę egzaminacyjną w wysokości 100 zł. W przypadku złożenia zgłoszenia do LEK albo LDEK składanego w języku obcym osoba zgłaszająca się wnosi opłatę egzaminacyjną w wysokości 340 zł.

Wysokość wynagrodzenia przewodniczącego zespołu egzaminacyjnego oraz przewodniczącego komisji wynosi 500 zł za posiedzenie. Wysokość wynagrodzenia członka zespołu egzaminacyjnego oraz członka komisji wynosi 250 zł za posiedzenie.

W przypadku ujawnienia rażących uchybień dotyczących procedury przebiegu LEK albo LDEK lub nieprzewidzianych sytuacji mających wpływ na przeprowadzenie egzaminów dyrektor CEM, uznając zasadność unieważnienia LEK albo LDEK, występuje w terminie 30 dni od dnia ich stwierdzenia z wnioskiem do ministra zdrowia o wyrażenie zgody na unieważnienie LEK albo LDEK dla poszczególnych albo wszystkich zdających. We wniosku dyrektor CEM wskazuje przyczyny unieważnienia oraz jego zakres.

Minister zdrowia w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku przekazuje dyrektorowi CEM stanowisko dotyczące unieważnienia LEK albo LDEK. Może w nim zmienić zakres unieważnienia proponowanego przez dyrektora CEM. Po otrzymaniu stanowiska ministra zdrowia dyrektor CEM, odpowiednio do zakresu unieważnienia określonego w stanowisku, wydaje zarządzenie o unieważnieniu LEK albo LDEK, wskazując zakres unieważnienia. Zarządzenie jest ogłaszane na stronie internetowej CEM oraz przekazywane zdającym za pomocą SMK.

CEM przesyła świadectwo złożenia LEK albo LDEK pod adresem zdającego wskazanym w zgłoszeniu. Świadectwo zwrócone z powodu nieodebrania przez adresata jest archiwizowane w CEM i może być odebrane przez zdającego w siedzibie centrum. CEM na pisemny wniosek zdającego może ponownie przesłać nieodebrane świadectwo po uiszczeniu przez niego kosztów związanych z ponownym przesłaniem.

CEM wydaje odpisy i duplikaty świadectw. Odpis świadectwa jest wydawany na pisemny wniosek zdającego LEK albo LDEK jako dodatkowy egzemplarz świadectwa. Duplikat natomiast jest wydawany w przypadku uszkodzenia, zgubienia, zniszczenia lub innej utraty świadectwa przez zdającego LEK albo LDEK na jego umotywowany, pisemny wniosek.

Dyrektor CEM wydaje odpłatnie wymienione dokumenty albo dokonuje ich korekty. Opłata za te czynności wynosi 50 zł. Uiszcza się ją na rachunek bankowy CEM, podany na stronie internetowej, a potwierdzenie załącza do wniosku. Opłaty nie wnosi się w przypadku, gdy korekta wynika z błędu CEM.

W przypadku niedołączenia do wniosku potwierdzenia uiszczenia opłaty CEM wzywa wnioskodawcę do usunięcia braków formalnych w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, z pouczeniem, że ich nieusunięcie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania.

Wydanie odpisu albo duplikatu świadectwa następuje w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku, z dołączonym potwierdzeniem wniesienia opłaty.

W przypadku ujawnienia przez zdającego błędu na świadectwie może on zwrócić się do dyrektora CEM z pisemnym wnioskiem o korektę świadectwa. Po wpłynięciu wniosku CEM weryfikuje zasadność dokonania korekty. Nie jest dokonywana, jeżeli na świadectwie nie stwierdza się błędu. Świadectwo, które nie zawiera błędu, jest zwracane wnioskodawcy.

Opłatę za korektę niewynikającą z błędu CEM uiszcza się na rachunek bankowy CEM podany na stronie internetowej. W takim przypadku CEM wzywa wnioskodawcę do uiszczenia opłaty oraz przekazania dokumentu potwierdzającego dokonanie tej czynności do CEM w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, z pouczeniem, że niedokonanie tych czynności spowoduje odmowę dokonania korekty.

Wydanie skorygowanego świadectwa następuje po otrzymaniu przez CEM błędnego świadectwa, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.

W przypadku obowiązku uiszczenia opłaty powyższy termin rozpoczyna bieg od dna doręczenia do CEM dokumentu potwierdzającego wniesienie tej opłaty.

Przepisy rozporządzenia określające wysokość wynagrodzenia przewodniczącego i członka zespołu egzaminacyjnego oraz przewodniczącego i członka komisji egzaminacyjnej mają zastosowanie do LEK i LDEK organizowanych od 1 września 2017 r.

12 października 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 14 września 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie badań psychiatrycznych i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających pozwolenie na nabywanie oraz przechowywanie materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1791.

Upoważniony lekarz, posiadający II stopień specjalizacji w zakresie psychiatrii lub tytuł specjalisty w dziedzinie psychiatrii, przeprowadza badania osób mających dostęp do materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego po przedstawieniu przez te osoby orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do wykonywania pracy przy nabywaniu oraz przechowywaniu materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, wystawionego przez lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę nad pracownikami.

W sprawach dotyczących sposobu postępowania z dokumentacją związaną z badaniami psychiatrycznymi stosuje się przepisy art. 23–30 ustawy z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta (DzU z 2017 r., poz. 1318, ze zmianami).

12 października 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 14 września 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie badań psychiatrycznych i psychologicznych osób ubiegających się lub posiadających prawo do wykonywania lub kierowania działalnością gospodarczą albo bezpośrednio zatrudnionych przy wytwarzaniu i obrocie materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, opublikowane w DzU z 2017 r., poz.1787.17871178717871787.

Lekarz upoważniony, posiadający II stopień specjalizacji w zakresie psychiatrii lub tytuł specjalisty w dziedzinie psychiatrii, przeprowadza badania osób zatrudnionych bezpośrednio przy produkcji materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz osób zatrudnionych przy ich obrocie po przedstawieniu przez te osoby orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do wykonywania wymienionej pracy, wystawionego przez lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę nad pracownikami.

W sprawach dotyczących sposobu postępowania z dokumentacją związaną z badaniami psychiatrycznymi stosuje się przepisy ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta.

17 października 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1923, obwieszczenie ministra zdrowia z 28 września 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

18 października 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1935, obwieszczenie ministra rozwoju i finansów z 27 września 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra finansów w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej Narodowego Funduszu Zdrowia.

19 października 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1938, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 15 września 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

22 października 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 5 września 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1766.

W wykazie świadczeń gwarantowanych w przypadku porad specjalistycznych dodano świadczenia: opieka nad pacjentem z cukrzycą oraz opieka nad pacjentem zakażonym HIV, leczonym lekami antyretrowirusowymi (ARV).

W przypadku świadczenia porada specjalistyczna – leczenie osteoporozy, w kolumnie 4 część „Personel” otrzymuje brzmienie:

„– lekarz specjalista w dziedzinie chirurgii ortopedycznej lub chirurgii urazowo-ortopedycznej, lub ortopedii i traumatologii, lub ortopedii i traumatologii narządu ruchu, lub reumatologii, lub endokrynologii, lub położnictwa i ginekologii albo

– lekarz specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych, albo

– lekarz specjalista w dziedzinie pediatrii, posiadający minimum 5-letnie doświadczenie w leczeniu dzieci i młodzieży z chorobami metabolicznymi kości – w przypadku leczenia dzieci”.

Zmianie uległy warunki realizacji świadczenia Hemodializa/hemodializa z zapewnieniem 24-godzinnego dyżuru.

31 października 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 27 października 2017 r. w sprawie wysokości zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego lekarzy i lekarzy dentystów odbywających specjalizacje w ramach rezydentury, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 2017.

Wysokość zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego lekarza i lekarza dentysty odbywającego specjalizację w ramach rezydentury w dziedzinach: anestezjologia i intensywna terapia, chirurgia onkologiczna, geriatria, hematologia, medycyna ratunkowa, medycyna rodzinna, neonatologia, neurologia dziecięca, onkologia i hematologia dziecięca, onkologia kliniczna, patomorfologia, pediatria, psychiatria dzieci i młodzieży, radioterapia onkologiczna, stomatologia dziecięca, zakwalifikowanego do odbywania specjalizacji w tym trybie w pierwszym postępowaniu kwalifikacyjnym w 2017 r. oraz we wcześniejszych postępowaniach kwalifikacyjnych, od 1 lipca 2017 r. wynosi w pierwszych dwóch latach rezydentury 4070 zł, po dwóch latach rezydentury – 4391 zł.

Od 1 stycznia 2018 r. wynagrodzenie wzrośnie w pierwszych dwóch latach rezydentury o 120 zł, a po dwóch latach rezydentury dodatkowo o 330 zł. Od 1 stycznia 2019 r. w pierwszych dwóch latach rezydentury wynagrodzenie wyniesie 4285 zł, a po dwóch latach rezydentury 4624 zł.

W pozostałych dziedzinach medycyny wysokość wynagrodzenia od 1 lipca 2017 r. wynosi odpowiednio 3570 zł i 3891 zł.

Od 1 stycznia 2018 r. wynagrodzenie wzrośnie w pierwszych dwóch latach rezydentury o 120 zł, a po dwóch latach rezydentury dodatkowo o 330 zł. Od 1 stycznia 2019 r. w pierwszych  dwóch latach rezydentury wynagrodzenie wyniesie 3759 zł, a po dwóch latach rezydentury 4097 zł.

Wysokość zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego lekarza i lekarza dentysty odbywającego specjalizację w ramach rezydentury w dziedzinach: anestezjologia i intensywna terapia, chirurgia onkologiczna, geriatria, hematologia, medycyna ratunkowa, medycyna rodzinna, neurologia dziecięca, onkologia i hematologia dziecięca, onkologia kliniczna, patomorfologia, pediatria, psychiatria dzieci i młodzieży, radioterapia onkologiczna, stomatologia dziecięca, chirurgia ogólna, choroby wewnętrzne, kardiologia dziecięca, ortodoncja, psychiatria, zakwalifikowanego do odbywania specjalizacji w tym trybie w drugim postępowaniu kwalifikacyjnym w 2017 r. i w kolejnych postępowaniach kwalifikacyjnych, od 1 lipca 2017 r. wynosi 4770 zł.

Od 1 stycznia 2018 r. wynagrodzenie wzrośnie o 105 zł, natomiast od 1 stycznia 2019 r. w pierwszych dwóch latach rezydentury wyniesie 4959 zł, a po dwóch latach 5297 zł.

W pozostałych dziedzinach medycyny wysokość wynagrodzenia wynosi 3570 zł. Od 1 stycznia 2018 r. wzrośnie o 105 zł, natomiast od 1 stycznia 2019 r. w pierwszych dwóch latach rezydentury wyniesie 3759 zł, a po dwóch latach 4097 zł.

1 listopada 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 31 października 2017 r. w sprawie uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań ze środków Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 2029.

1 listopada 2017 r. weszła w życie ustawa z 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, opublikowana w DzU z 2017 r., poz. 1458DzU z 2017 r., poz. 1458.

Zgodnie z przepisami ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań.

Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt – w zakresie wskazanym w załączniku nr 1 do ustawy.

Ziele konopi innych niż włókniste oraz wyciągi, nalewki farmaceutyczne, a także wszystkie inne wyciągi z konopi innych niż włókniste oraz żywica konopi innych niż włókniste, o których mowa w załączniku nr 1 do ustawy, mogą stanowić surowiec farmaceutyczny przeznaczony do sporządzania leków recepturowych określonych w przepisach ustawy – Prawo farmaceutyczne, po uzyskaniu pozwolenia na dopuszczenie do obrotu wydanego przez prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Leki recepturowe, o których mowa wyżej, otrzymują kategorię dostępności określoną w przepisach ustawy – Prawo farmaceutyczne jako produkty lecznicze wydawane z przepisu lekarza, zawierające środki odurzające lub substancje psychotropowe, określone w odrębnych przepisach – Rpw.

Na podstawie przepisu art. 6 ust. 5 ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych leki recepturowe przygotowane z surowców farmaceutycznych lub z leków gotowych, dla których została wydana decyzja administracyjna o objęciu refundacją, są wydawane świadczeniobiorcy za odpłatnością ryczałtową, pod warunkiem, że przepisana dawka leku recepturowego jest mniejsza od najmniejszej dawki leku gotowego w formie stałej stosowanej doustnie.

Przepis ten nie ma zastosowania do leków recepturowych przygotowanych z surowców farmaceutycznych, które uzyskały pozwolenie na dopuszczenie do obrotu na podstawie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

1 listopada 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 6 października 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rezerwy szczepionek oraz innych immunologicznych produktów leczniczych, stosowanych w razie wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub epidemii, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1922.

Zmiana przepisów rozporządzenia dotyczy szczepionki przeciwko błonicy wchodzącej w skład rezerwy szczepionek oraz innych immunologicznych produktów leczniczych, stosowanych w razie wystąpienia zagrożenia epidemicznego lub epidemii. Rezerwa szczepionki stosowanej u dzieci (D) wynosi nie mniej niż 50 opakowań wielodawkowych, a szczepionka stosowana u dorosłych (d) – nie mniej niż 357 dawek.

3 listopada 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 2038, obwieszczenie prezesa Rady Ministrów z 24 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia prezesa Rady Ministrów w sprawie rodzajów badań lekarskich oraz rodzajów dokumentów potwierdzających spełnienie warunków do nadania stopnia dyplomatycznego członkowi służby zagranicznej.

1 grudnia 2017 r. weszła w życie ustawa z 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw, opublikowana w DzU z 2017 r., poz. 992.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych upoważnia do wystawiania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, albo o konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, lekarza, lekarza dentystę, felczera lub starszego felczera, po złożeniu, w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektronicznego, podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym ZUS, na elektroniczną skrzynkę podawczą ZUS oświadczenia, że zobowiązuje się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy i przepisów o ochronie danych osobowych.

Zaświadczenie lekarskie jest wystawiane zgodnie ze wzorem ustalonym przez ZUS, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego udostępnionego bezpłatnie przez ZUS, w formie dokumentu elektronicznego podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym ZUS.

Wystawiający zaświadczenie lekarskie przekazuje dokument na elektroniczną skrzynkę podawczą ZUS.

Zaświadczenie lekarskie zawiera:

1) identyfikator i datę wystawienia,

2) dane ubezpieczonego: pierwsze imię, nazwisko, numer PESEL albo serię i numer paszportu i datę urodzenia, jeżeli nie nadano numeru PESEL, oraz adres miejsca pobytu ubezpieczonego
w czasie niezdolności do pracy,

3) dane płatnika składek: numer identyfikacji podatkowej NIP lub PESEL albo serię i numer paszportu, jeżeli nie ma obowiązku posługiwania się NIP i nie nadano numeru PESEL, oraz rodzaj identyfikatora płatnika składek,

4) imię, nazwisko i numer prawa wykonywania zawodu wystawiającego oraz adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych,

5) okres orzeczonej czasowej niezdolności do pracy, w tym pobytu w szpitalu,

6) informacje o okolicznościach mających wpływ na prawo do zasiłku chorobowego lub jego wysokość, zgodnie z przepisami ustawy, podane z zastosowaniem kodów literowych,

7) wskazania lekarskie – odpowiednio: chory powinien leżeć albo chory może chodzić,

8) okres zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności sprawowania osobistej opieki nad chorym członkiem rodziny, datę urodzenia tego członka rodziny i stopień jego pokrewieństwa lub powinowactwa z ubezpieczonym,

9) numer statystyczny choroby ubezpieczonego ustalony według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych,

10) oznaczenie instytucji, w której ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia.

Orzekanie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne lub o konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny:

– następuje po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego lub chorego członka rodziny,

– jest dokumentowane w dokumentacji medycznej na zasadach określonych w ustawie o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta.

W przypadku, gdy wystawienie zaświadczenia lekarskiego w formie dokumentu elektronicznego, o którym mowa wyżej, nie jest możliwe, w szczególności gdy nie ma dostępu do Internetu lub możliwości podpisania zaświadczenia lekarskiego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym ZUS, wystawiający przekazuje ubezpieczonemu w dniu badania zaświadczenie lekarskie na formularzu wydrukowanym z systemu teleinformatycznego, zawierające dane i informacje, o których mowa w pkt. 1–8 i 10, opatrzone jego podpisem i pieczątką. Dane i informacje, o których mowa w pkt. 2, 3 i 10, oraz dane i informacje dotyczące daty urodzenia członka rodziny i stopnia jego pokrewieństwa lub powinowactwa z ubezpieczonym, wystawiający zaświadczenie lekarskie uzyskuje od ubezpieczonego.

Wystawiający zaświadczenie lekarskie w terminie 3 dni roboczych od dnia jego wypisania przekazuje na elektroniczną skrzynkę podawczą ZUS elektroniczną wersję zaświadczenia. Jeżeli przekazanie zaświadczenia lekarskiego w tym terminie nie jest możliwe, w szczególności w przypadku braku dostępu do Internetu lub braku możliwości podpisania zaświadczenia lekarskiego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym ZUS, wystawiający przekazuje zaświadczenie nie później niż w terminie 3 dni roboczych od ustania przyczyn uniemożliwiających przekazanie dokumentu.

Gdy w zaświadczeniu lekarskim został popełniony błąd, osoba, która je wystawiła albo inna wystawiająca zaświadczenia lekarskie, w terminie 3 dni roboczych od dnia stwierdzenia błędu lub otrzymania informacji o stwierdzeniu błędu, w szczególności od płatnika składek, ubezpieczonego lub ZUS, przekazuje na elektroniczną skrzynkę podawczą ZUS informację
o stwierdzeniu nieważności zaświadczenia lekarskiego, w którym został popełniony błąd, albo powyższą informację oraz nowe zaświadczenie lekarskie, zawierające identyfikator i datę wystawienia oraz dane i informacje zawarte w zaświadczeniu lekarskim, w którym został popełniony błąd, po sprostowaniu tego błędu – podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym ZUS.

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza