Piotr Zdzisław Pawlak urodził się 25 stycznia 1930 r. w Popowie. Studia medyczne odbył na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie (1950–1955). W latach 1959–1960 pracował w Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych. Jego rozwój zawodowy i naukowy przypadł przede wszystkim na okres pracy w Wojskowym Instytucie Medycyny Lotniczej (1961–1990). W tym czasie uzyskał specjalizację I stopnia w zakresie medycyny lotniczej i epidemiologii, a pięć lat później, po uzyskaniu specjalizacji II stopnia z neurologii, został ordynatorem Oddziału Psychoneurologii w WIML. Równolegle prowadził badania nad wpływem niedotlenienia na czynność bioelektryczną mózgu u pilotów. W 1975 r. uzyskał stopień doktora nauk medycznych. Był wielokrotnie wyróżniany wysokimi odznaczeniami, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi. Rada Narodowa m.st. Warszawy nadała Mu Złotą Odznakę Honorową, a za zasługi dla oświaty i wychowania przyznano Medal Komisji Edukacji Narodowej. Służbę wojskową zakończył w stopniu pułkownika. W 1990 r. odszedł na emeryturę, ale pracował nadal w Lekarskiej Spółdzielni Pracy „Zdrowie”, gdzie cieszył się dużym uznaniem i zaufaniem pacjentów.
Płk dr n. med. Piotr Zdzisław Pawlak miał syna i córkę. Kochał rodzinę, cenił przyjaciół, szanował ludzi. Przez wiele lat utrzymywał serdeczne kontakty z grupą kolegów ze studiów. Mimo złego stanu zdrowia regularnie bywał na naszych comiesięcznych spotkaniach, zawsze pogodny, chętny do udzielenia pomocy.
Zmarł 1 lipca 2020 r. w Warszawie. Odszedł z grona lekarskiego znakomity neurolog, oddany chorym lekarz, życzliwy, dobry człowiek.
Odszedł nasz Przyjaciel, pozostał smutek i wspomnienia.
Koleżanki i koledzy z rocznika 1950–1955
