28 marca 2015

Nowe przepisy prawne

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

29 grudnia 2014 r. weszła w życie ustawa z 19 grudnia 2014 r. o zmianie ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego, opublikowana w DzU z 2014 r., poz. 1915.

31 grudnia 2014 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 19 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1963.
Rozporządzenie stanowi, że lekarz w trakcie specjalizacji to lekarz, który:
a) rozpoczął specjalizację w szczegółowej dziedzinie medycyny przed 30 września 2014 r. – w przypadku posiadania specjalizacji II stopnia lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny, oraz uzyskał potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielną pracę,
b) ukończył pierwszy rok specjalizacji – w przypadku specjalizacji w innych niż wymienione w pkt. a i c dziedzinach medycyny oraz uzyskał potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielną pracę,
c) ukończył drugi rok specjalizacji – w przypadku specjalizacji w dziedzinie okulistyki lub dermatologii i wenerologii oraz uzyskał potwierdzenie przez kierownika specjalizacji wiedzy i umiejętności umożliwiających samodzielną pracę.
Przepisy rozporządzenia stosuje się do świadczeń gwarantowanych udzielanych od 1 stycznia 2015 r.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 31 grudnia 2014 r. w sprawie wykazu chorób i ułomności wraz z kategoriami zdolności do służby w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1995.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra administracji i cyfryzacji z 31 grudnia 2014 r. w sprawie Systemu Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1994.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 18 grudnia 2014 r. w sprawie wykazu chorób i ułomności wraz z kategoriami zdolności do służby kandydata do Służby Więziennej i funkcjonariusza Służby Więziennej, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1989.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 18 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1986.
W przypadku świadczenia zakończonego wydaniem karty onkologicznej oraz w przypadku świadczeń z zakresu diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego, udzielanych na podstawie karty onkologicznej, w rejestrze są gromadzone dodatkowo dane zgodne z wpisem do karty onkologicznej:
– wpisywane wyłącznie w przypadku wydania karty onkologicznej:
a) data sporządzenia,
b) dane lekarza wydającego kartę onkologiczną: imię i nazwisko, numer prawa wykonywania zawodu i wskazanie, czy lekarz wydał kartę onkologiczną jako lekarz udzielający świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej, lekarz udzielający ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych czy świadczeń szpitalnych,
c) informacja, czy karta onkologiczna została wydana osobie, której leczenie onkologiczne zostało rozpoczęte przed 1 stycznia 2015 r.,
d) informacja, czy karta onkologiczna została wydana noworodkowi,
– unikalny numer identyfikacyjny karty onkologicznej,
– data zgłoszenia nowotworu do Krajowego Rejestru Nowotworów, oraz numer Karty Zgłoszenia Nowotworu Złośliwego nadawany przez Krajowy Rejestr Nowotworów – w przypadku stwierdzenia nowotworu złośliwego przez lekarza udzielającego ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych lub świadczeń szpitalnych,
– kod podejrzenia nowotworu złośliwego lub kod rozpoznania,
– rozpoznanie histopatologiczne,
– kody chorób współistniejących według Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych Rewizja Dziesiąta,
– stopień zaawansowania klinicznego nowotworu złośliwego,
– kod dalszego etapu postępowania diagnostycznego lub leczniczego,
– kody badań diagnostyki laboratoryjnej, diagnostyki obrazowej i diagnostyki nieobrazowej według Międzynarodowej Klasyfikacji Procedur Medycznych Rewizja Dziewiąta CM, w polskiej wersji, uznanej przez podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń ze środków publicznych za obowiązującą,
– informację, na którym etapie diagnostyki onkologicznej lub leczenia onkologicznego jest udzielane świadczenie,
– informację o zgodności podejrzenia choroby nowotworowej określonego na etapie diagnostyki podstawowej:
a) potwierdzony nowotwór złośliwy z danej grupy,
b) stwierdzenie innego nowotworu złośliwego niż wskazany w skierowaniu,
c) potwierdzenie nowotworu niezłośliwego,
d) brak potwierdzenia nowotworu,
– w przypadku ustalenia planu leczenia onkologicznego przez wielodyscyplinarny zespół terapeutyczny (konsylium), dodatkowo:
a) data posiedzenia konsylium,
b) dane lekarzy, którzy obowiązkowo uczestniczą w konsylium (specjalizacja, numer prawa wykonywania zawodu),
c) informacja o planowanych rodzajach postępowania terapeutycznego wskazanych w karcie onkologicznej oraz dane charakteryzujące świadczeniodawcę realizującego dany rodzaj tego postępowania,
d) miejsce zorganizowania konsylium wskazane w karcie onkologicznej.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra finansów z 19 grudnia 2014 r. w sprawie wykazu chorób i ułomności wraz z kategoriami zdolności do pracy w wyodrębnionych komórkach organizacyjnych kontroli skarbowej oraz w wywiadzie skarbowym, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1983.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 18 grudnia 2014 r. w sprawie określenia wzoru formularza skierowania do komisji lekarskiej stosowanego w Służbie Więziennej, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1982.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 22 grudnia 2014 r. w sprawie sposobu ogłaszania o postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, składania ofert, powoływania i odwoływania komisji konkursowej, jej zadań oraz trybu pracy, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1980.
Dyrektor oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia zamieszcza ogłoszenie o postępowaniu na stronie internetowej oddziału wojewódzkiego NFZ.
Ogłoszenie o postępowaniu w trybie konkursu ofert zawiera:
– nazwę oddziału wojewódzkiego NFZ, adres jego siedziby i adres poczty elektronicznej,
– datę ogłoszenia o postępowaniu i jego kod nadany przez dyrektora oddziału,
– określenie wartości i przedmiotu zamówienia,
– określenie obszaru terytorialnego, dla którego jest przeprowadzane postępowanie,
– określenie maksymalnej liczby umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, które zostaną zawarte po przeprowadzeniu tego postępowania, zgodnie z planem finansowym oddziału i planem zakupu świadczeń opieki zdrowotnej,
– warunki zawierania i realizacji umów, odpowiednio do przedmiotu postępowania,
– miejsce i termin, w którym można zapoznać się ze szczegółowymi warunkami zawierania i realizacji umów, nie krótszy niż 7 dni od dnia ogłoszenia o postępowaniu,
– miejsce i termin składania ofert, nie krótszy niż 14 dni od dnia ogłoszenia o postępowaniu,
– miejsce i termin otwarcia ofert,
– miejsce i termin ogłoszenia rozstrzygnięcia postępowania,
– zastrzeżenie o prawie do odwołania postępowania oraz do przedłużenia terminu składania ofert i terminu ogłoszenia rozstrzygnięcia postępowania,
– informację o możliwości składania protestów, o których mowa w art. 153 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, oraz odwołań, wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy i skargi, o których mowa w art. 154 ustawy.
Dyrektor oddziału, równocześnie z zamieszczeniem ogłoszenia o postępowaniu:
– wywiesza na tablicy ogłoszeń w siedzibie oddziału informację o ogłoszeniu o postępowaniu,
– przesyła informację o ogłoszeniu o postępowaniu do właściwych miejscowo okręgowych izb lekarskich oraz okręgowych izb pielęgniarek i położnych w celu zamieszczenia na tablicy ogłoszeń.
Oferty składa się w zamkniętych kopertach lub paczkach w miejscu i terminie określonych w ogłoszeniu o postępowaniu. Oznaczenie przesyłki wskazuje na zamieszczoną wewnątrz ofertę oraz wskazuje kod postępowania.
Ofertę przesłaną drogą pocztową uważa się za złożoną w terminie, jeżeli:
– data jej nadania w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy – Prawo pocztowe lub w placówce pocztowej operatora świadczącego pocztowe usługi powszechne w innym państwie członkowskim UE nie jest późniejsza niż termin składania ofert określony w ogłoszeniu oraz
– wpłynie ona do oddziału nie później niż na jeden dzień przed terminem otwarcia ofert.
Wszelkie oświadczenia i zawiadomienia składane w toku postępowania wymagają formy pisemnej pod rygorem nieważności.
Komisja konkursowa może doręczać oferentowi oświadczenia i zawiadomienia za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, bez zachowania wymogów dotyczących bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu ustawy o podpisie elektronicznym, jeżeli oferent wyrazi zgodę na doręczanie pism w postępowaniu za pomocą tych środków, wskaże adres poczty elektronicznej, a doręczający uzyska niezwłocznie potwierdzenie doręczenia pisma na wskazany adres.
Dyrektor oddziału, powołując komisję konkursową spośród pracowników oddziału w liczbie nieparzystej, nie mniejszej niż pięciu członków, określa jej właściwość rzeczową.
W przypadku stwierdzenia przez komisję konkursową prawidłowości ogłoszenia o postępowaniu, komisja ta ogłasza obecnym świadczeniodawcom informację o liczbie złożonych ofert oraz otwiera koperty lub paczki z ofertami.
Nazwa lub firma oraz adres oferenta, którego oferta jest otwierana, są ogłaszane obecnym świadczeniodawcom oraz niezwłocznie odnotowywane w pełnym brzmieniu w protokole z przeprowadzonego postępowania.
Oświadczenia lub wyjaśnienia są składane przez oferentów w formie pisemnej lub ustnie do protokołu z przebiegu postępowania.
W przypadku odrzucenia oferty komisja wskazuje w protokole z przebiegu postępowania podstawę prawną swojej decyzji z uzasadnieniem.
Komisja konkursowa w celu ustalenia, czy oferta nie zawiera rażąco niskiej ceny w stosunku do przedmiotu zamówienia, zwraca się do oferenta o udzielenie w określonym terminie wyjaśnień dotyczących elementów oferty mających wpływ na wysokość ceny, w tym o przedstawienie kalkulacji kosztów świadczeń opieki zdrowotnej.
Komisja konkursowa, oceniając wyjaśnienia, bierze pod uwagę obiektywne czynniki, w szczególności oszczędność metody wykonania świadczenia opieki zdrowotnej i wybrane rozwiązania techniczne i organizacyjne, a także sprzyjające oferentowi warunki wykonywania umowy oraz wpływ udzielonej pomocy publicznej.
Do negocjacji zaprasza się oferentów spełniających wymogi konieczne do zawarcia i realizacji umowy w liczbie, która zapewni możliwość dokonania skutecznego wyboru, przy założeniu wyczerpania planowanej do zakupienia liczby świadczeń lub wartości zamówienia.
Do negocjacji kwalifikuje się oferentów, licząc kolejno od najwyższej łącznej oceny uzyskanej na podstawie kryteriów niecenowych. Komisja przeprowadza negocjacje z wszystkimi zaproszonymi oferentami. Przed dokonaniem wyboru może rozszerzyć listę oferentów. Komisja dokumentuje przebieg negocjacji z oferentami w protokole z negocjacji. Może tego dokonywać w formie rejestracji audiowizualnej. Rejestrację audiowizualną przeprowadza się w odniesieniu do wszystkich oferentów biorących udział w negocjacjach.
Protokół z negocjacji zawiera:
– oznaczenie miejsca i terminu negocjacji,
– imiona i nazwiska członków komisji konkursowej oraz osób reprezentujących oferenta,
– informację na temat składanych przez strony biorące udział w negocjacjach propozycji dotyczących ceny i liczby planowanych do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej,
– wskazanie wynegocjowanych cen i liczby planowanych do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej albo stwierdzenie o nieustaleniu ceny lub liczby świadczeń,
– podpisy członków komisji konkursowej oraz osób reprezentujących oferenta.
Ustalenie w procesie negocjacji ceny i liczby planowanych do udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej nie oznacza dokonania wyboru oferenta i przyrzeczenia zawarcia umowy.
W sprawie wymagającej specjalnych wiadomości przewodniczący może wystąpić do dyrektora oddziału o skierowanie pisemnego zapytania komisji konkursowej do wskazanego eksperta.
W toku postępowania komisja konkursowa może żądać od oferenta złożenia wyjaśnień dotyczących oferty.
Komisja konkursowa może przeprowadzić weryfikację oferenta w celu potwierdzenia prawdziwości i prawidłowości danych zawartych w ofercie, w szczególności przez oględziny pomieszczeń i urządzeń przedsiębiorstwa podmiotu leczniczego, za pomocą którego wykonywana ma być umowa, a także zażądać przekazania dokumentów potwierdzających dane i informacje podane w toku postępowania przez oferenta.
Komisja konkursowa przeprowadza weryfikację u oferentów, którzy dotychczas nie mieli zawartej umowy w zakresie świadczeń stanowiących przedmiot postępowania lub z którymi rozwiązano uprzednią umowę w zakresie świadczeń stanowiących przedmiot postępowania w trybie natychmiastowym, z przyczyn leżących po stronie oferenta.
W przypadku gdy zachodzi ryzyko braku zabezpieczenia udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, komisja konkursowa może odstąpić od obowiązku weryfikacji, po uzyskaniu zgody dyrektora oddziału wojewódzkiego NFZ.
Protesty złożone do komisji konkursowej są kierowane do przewodniczącego.
Po otrzymaniu protestu przewodniczący zwołuje posiedzenie komisji konkursowej, która ocenia zasadność protestu oraz zachowanie terminu jego złożenia. Komisja konkursowa sporządza protokół z przebiegu postępowania, który zawiera m.in.:
– oznaczenie miejsca i czasu rozpoczęcia oraz zakończenia postępowania,
– wykaz oferentów,
– wskazanie ofert, które zostały odrzucone, wraz z uzasadnieniem,
– wnioski i oświadczenia członków komisji konkursowej oraz świadczeniodawców składane w trakcie postępowania,
– wskazanie ofert, które zostały wybrane.
Informację o unieważnieniu postępowania przez dyrektora oddziału komisja konkursowa przesyła niezwłocznie do wszystkich oferentów biorących udział w unieważnionym postępowaniu.
Z chwilą ogłoszenia o rozstrzygnięciu postępowania albo wysłania informacji o unieważnieniu postępowania dyrektor oddziału odwołuje komisję konkursową.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 24 grudnia 2014 r. w sprawie sposobu i trybu finansowania z budżetu państwa świadczeń opieki zdrowotnej, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1979.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra środowiska z 12 grudnia 2014 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów, opubli-kowane w DzU z 2014 r., poz. 1973.
Rozporządzenie ustala wzory dokumentów stosowanych na potrzeby ewidencji odpadów:
– wzór karty przekazania odpadów jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia,
– wzór karty ewidencji odpadów jest określony w załączniku nr 2,
– wzór karty ewidencji odpadów niebezpiecznych jest określony w załączniku nr 3.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra finansów z 19 grudnia 2014 r. w sprawie wzoru formularza skierowania do komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, stosowanego w komórkach organizacyjnych kontroli skarbowej oraz w wywiadzie skarbowym, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1911.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 24 grudnia 2014 r. w sprawie wzoru formularza skierowania do komisji lekarskiej podległej ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, stosowanego w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1959.

1 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z 22 grudnia 2014 r. w sprawie współdziałania komisji lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych z jednostkami organizacyjnymi służby medycyny pracy, opublikowane w DzU z 2014 r., poz. 1958.
W ramach wymiany informacji o stanie zdrowia funkcjonariuszy Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biura Ochrony Rządu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego i Służby Więziennej, a zwłaszcza o stanach chorobowych mogących mieć związek z zagrożeniami środowiska służby lub sposobem jej pełnienia:
– jednostki medycyny pracy przekazują do właściwej terytorialnie rejonowej komisji lekarskiej zbiorcze, zanonimizowane informacje dotyczące:
a) długotrwałej niezdolności do służby funkcjonariuszy oraz jej przyczyn,
b) czynników szkodliwych występujących w środowisku służby oraz wniosków zmierzających do ich likwidacji,
c) rozpoznania choroby zakaźnej u funkcjonariuszy, przy której istnieje ryzyko przeniesienia zakażenia na inne osoby,
d) badań profilaktycznych,
– rejonowa komisja lekarska przekazuje jednostkom medycyny pracy działającym na obszarze jej właściwości terytorialnej zbiorcze, zanonimizowane informacje dotyczące:
a) problemów zdrowotnych i chorób z zakresu zdrowia psychicznego występujących u funkcjonariuszy,
b) stwierdzenia choroby zakaźnej u funkcjonariuszy, przy której istnieje ryzyko przeniesienia zakażenia na inne osoby.

1 stycznia 2015 r. weszła w życie ustawa z 5 grudnia 2014 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej, opublikowana w DzU z 2014 r., poz. 1877. Ustawa wprowadza następujące zmiany do ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
Wojewoda niezwłocznie przekazuje ministrowi zdrowia informację o:
1) niewykorzystanych miejscach szkoleniowych objętych rezydenturą,
2) lekarzach, którzy brali udział w postępowaniu kwalifikacyjnym na te miejsca szkoleniowe i zajęli kolejne najwyższe miejsca na liście rankingowej, obejmującą dane zawarte we wniosku o odbywanie szkolenia specjalizacyjnego i miejsce na liście rankingowej.
Niewykorzystane miejsca szkoleniowe objęte rezydenturą, przyznane na dane postępowanie kwalifikacyjne dla danego województwa w danej dziedzinie medycyny, minister zdrowia może dodatkowo przyznać lekarzom, o których mowa w pkt. 2, uwzględniając wszystkie dziedziny, w których były przyznane miejsca szkoleniowe objęte rezydenturą.
Wojewoda, a w przypadku miejsc szkoleniowych objętych rezydenturą – minister zdrowia, może dodatkowo przyznawać miejsca szkoleniowe, nie później niż w terminie 2 miesięcy od dnia zakończenia danego postępowania kwalifikacyjnego.
Minister zdrowia niezwłocznie informuje o przyznaniu miejsca szkoleniowego objętego rezydenturą właściwego wojewodę, który kieruje lekarza do odbywania szkolenia specjalizacyjnego.
Rezydenturę może odbywać wyłącznie lekarz nieposiadający I lub II stopnia specjalizacji lub tytułu specjalisty.
Lekarz nie może złożyć ponownie wniosku o odbywanie rezydentury, jeżeli uzyskał potwierdzenie realizacji programu.
Lekarz, który został zakwalifikowany do odbywania rezydentury, nie może złożyć ponownego wniosku o odbywanie rezydentury, z wyjątkiem przypadku, gdy posiada on orzeczenie lekarskie o istnieniu przeciwwskazań do kontynuowania dotychczasowej specjalizacji.
Lekarz, który dwukrotnie został zakwalifikowany do odbywania rezydentury, nie może złożyć kolejnego wniosku o odbywanie rezydentury.
Lekarz, który odbywa szkolenie specjalizacyjne w trybie rezydentury, może zmienić miejsce odbywania szkolenia specjalizacyjnego nie wcześniej niż po roku od dnia zakwalifikowania się do odbywania tego szkolenia specjalizacyjnego.
Powyższego przepisu nie stosuje się, jeżeli jednostka organizacyjna, w której lekarz odbywa szkolenie specjalizacyjne, uległa likwidacji lub przestała spełniać wymagania do uzyskania akredytacji do szkolenia specjalizacyjnego.
W roku 2015 rezydentura jest finansowana przez ministra zdrowia ze środków budżetu państwa do wysokości 60,75 mln zł oraz ze środków Funduszu Pracy.
W roku 2015 szkolenie specjalizacyjne jest dofinansowywane przez ministra zdrowia ze środków Funduszu Pracy.

7 stycznia 2015 r. został opublikowany w DzU z 2015 r., poz. 16, wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 18 grudnia 2014 r., sygn. akt K 33/13. Trybunał orzekł, że przepisy ustawy z 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia (DzU nr 113, poz. 657 ze zm.) w zakresie, w jakim przewidują określenie przedmiotu rejestrów medycznych przez ministra zdrowia w drodze rozporządzenia oraz w zakresie, w jakim ustalają, że minister zdrowia w rozporządzeniu określa zakres i rodzaj danych przetwarzanych w rejestrze, są niezgodne z Konstytucją RP.
Trybunał orzekł, że rejestry utworzone przed dniem ogłoszenia niniejszego wyroku nadal mogą być prowadzone.

13 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 7 stycznia 2015 r. w sprawie orzekania przez komisje lekarskie podległe szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz szefowi Agencji Wywiadu, opublikowane w DzU z 2015 r., poz. 47.
Funkcjonariusz może być skierowany do komisji lekarskiej właściwej agencji:
– z urzędu lub na jego wniosek
– w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku poszczególnych chorób ze służbą,
– z urzędu – w celu sprawdzenia prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
Funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom zleconym przez komisję lekarską, również badaniom specjalistycznym, psychologicznym i dodatkowym.
W przypadku gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie pozwalają na wydanie orzeczenia, funkcjonariusz może zostać skierowany na obserwację w podmiocie leczniczym, jeżeli wyraża na to zgodę.
Funkcjonariusz może być również poddany badaniom psychofizjologicznym. O skierowaniu go na te badania decyduje szef agencji.
Komisje lekarskie są również właściwe w sprawach:
– ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu funkcjonariusza, doznanego wskutek wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby lub choroby pozostającej w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby, a także związku śmierci funkcjonariusza z wypadkiem lub chorobą pozostającą w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby,
– uznania funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego za inwalidę oraz uznania go za niezdolnego do samodzielnej egzystencji, a także związku śmierci funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego ze służbą,
– kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
Rozporządzenie określa:
– właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich, podległych szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz szefowi Agencji Wywiadu, w sprawach, o których mowa na wstępie,
– tryb kierowania do komisji lekarskich, podległych szefowi ABW oraz szefowi AW, oraz podmioty właściwe w sprawach, o których mowa na wstępie,
– szczegółowy sposób orzekania w powyższych sprawach,
– niezbędną dokumentację medyczną i inne dokumenty mogące stanowić podstawę orzeczenia wydanego przez komisje lekarskie,
– wzory orzeczeń komisji lekarskich.
Komisje lekarskie orzekają w dwóch instancjach:
– w pierwszej instancji – regionalne komisje lekarskie,
– w drugiej instancji – centralne komisje lekarskie.
Regionalne komisje lekarskie w sprawach określonych w ustawie, są właściwe do:
– przeprowadzania badań lekarskich oraz wydawania orzeczeń lekarskich w stosunku do funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta albo rencisty policyjnego, zamieszkałych w miejscowości objętej terytorialnym zasięgiem działania komisji lekarskich,
– kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
Centralne komisje lekarskie są właściwe w zakresie:
– rozpatrywania odwołań od orzeczeń regionalnych komisji lekarskich,
– sprawowania merytorycznego nadzoru nad orzecznictwem regionalnych komisji lekarskich,
– wydawania orzeczeń w trybie nadzoru w przypadku uchylenia orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej,
– udzielania konsultacji w zakresie orzecznictwa lekarskiego oraz rozstrzygania kwestii spornych lub budzących szczególne wątpliwości orzecznicze,
– współpracy z instytucjami naukowo-lekarskimi w celu podnoszenia poziomu orzecznictwa lekarskiego.

23 stycznia 2015 r. zostało opublikowane w DzU z 2015 r., poz. 126, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 13 stycznia 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o konsultantach w ochronie zdrowia.

23 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra infrastruktury i rozwoju z 12 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze Straży Ochrony Kolei, zasad oceny zdolności fizycznej i psychicznej do służby oraz trybu i jednostek uprawnionych do orzekania o tej zdolności, opublikowane w DzU z 2015 r., poz. 26.

29 stycznia 2015 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 16 grudnia 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków uzyskiwania dofinansowania realizacji zadań z zakresu ochrony zdrowia, trybu składania wniosków oraz przekazywania środków z Funduszu Rozwiązywania Problemów Hazardowych, opublikowane w DzU z 2015 r., poz. 62.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza