7 października 2003

Z Sądu Najwyższego

Sąd Najwyższy w odpowiedzi na zagadnienie prawne: „Czy przepis art. 60 ust. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. nr 91, poz. 408 ze zm.) stanowi lex specjalis w stosunku do przepisu art. 231 Kodeksu pracy w zakresie odpowiedzialności za zobowiązania likwidowanego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, a w konsekwencji czy uchwała organu założycielskiego o przejęciu zobowiązań i należności likwidowanego SP ZOZ-u wydana na podstawie legitymacji zawartej w art. 60 ust. 4 bop. cit. Ustawy wyłącza odpowiedzialność niepublicznego ZOZ-u za zobowiązania SP ZOZ-u wobec pracowników przejętych w trybie art. 231 Kodeksu pracy”, podjął następującą uchwałę:

Przepis art. 60 ust. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. nr 91, poz. 408 ze zm.) ma bezpośrednie zastosowanie w przypadkach całkowitej likwidacji samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, a zatem nie jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 231 KP.
Właściwy organ samorządu terytorialnego przejmuje odpowiedzialność za zobowiązania i należności wynikające ze stosunków pracy realizowanych w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej (art. 60 ust. 6 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej) także wówczas, gdy wynika to z czynności prawnych związanych z przekształceniem tych zakładów w niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej i nie podważa pracowniczych gwarancji określonych w art. 231 KP.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza