3 lutego 2004

Felczerzy w Unii i w Polsce

Zawód felczera jest objęty systemem uznawania kwalifikacji w krajach Unii. Wprawdzie obecnie nie ma już w nich pracujących felczerów, ale są oni w krajach, które wkrótce do Unii wstąpią. W Polsce pracuje niespełna 400 felczerów, może jednak wkrótce być ich znacznie więcej – w poszukiwaniu pracy mogą pojawić się felczerzy z krajów sąsiednich. Dlatego konieczna była nowelizacja ustawy o zawodzie felczera, weszła ona w życie 23 grudnia 2003 r. (Dz. U. nr 208, poz. 2017)

Minister zdrowia potwierdza w drodze decyzji kwalifikacje zawodowe felczera osobom, które mają dyplom wydany w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny na podstawie umów międzynarodowych lub odrębnych przepisów.
Naczelna Rada Lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu i używania tytułu felczera osobom, które spełniają wymagania określone w ustawie.
Felczer, który uzyskał prawo wykonywania zawodu, podlega wpisowi do rejestru prowadzonego przez Naczelną Radę Lekarską.
Wykonywanie zawodu felczera polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, a w szczególności: badaniu stanu zdrowia, rozpoznawaniu chorób i zapobieganiu im, udzielaniu pomocy w stanach zagrożenia życia i zdrowia, wykonywaniu czynności z zakresu medycyny pracy, zapobieganiu i zwalczaniu chorób zakaźnych, sprawowaniu nadzoru nad artykułami żywnościowymi i produktami użytkowymi, stwierdzaniu zgonów oraz udziale w procesie leczenia pod nadzorem lub przy współpracy z lekarzem. Te czynności felczer wykonuje w publicznych zakładach opieki zdrowotnej pod kierunkiem lekarza, w niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej samodzielnie, w utworzonych punktach felczerskich samodzielnie. Powyższy przepis nie dotyczy czynności związanych z udzielaniem pomocy w nagłych wypadkach.
Felczer lub starszy felczer, którzy mają prawo wykonywania zawodu, niewykonujący go przez okres dłuższy niż 5 lat, a zamierzający podjąć jego wykonywanie, mają obowiązek zawiadomienia o tym NRL i odbyć przeszkolenie.
Jeżeli zaistnieją przesłanki uzasadniające podejrzenie niedostatecznego przygotowania zawodowego felczera, NRL powołuje komisję złożoną z lekarzy o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych, która wyda opinię o przygotowaniu zawodowym felczera. Felczer ma obowiązek stawienia się przed komisją.
NRL, na podstawie opinii komisji, może zobowiązać felczera do odbycia przeszkolenia uzupełniającego, organizowanego i przeprowadzanego przez okręgową radę lekarską właściwą dla miejsca zamieszkania felczera oraz zawiesić jego prawo wykonywania zawodu do czasu ukończenia przeszkolenia uzupełniającego.
Okręgowa rada lekarska ustala program, miejsce oraz sposób przeszkolenia.
Przeszkolenie trwa nie dłużej niż 1 rok i obejmuje zajęcia teoretyczne oraz praktyczne. Koszt przeszkolenia teoretycznego ponosi felczer, a wpływy z tego tytułu stanowią przychód okręgowej rady lekarskiej.
Warunki odbywania przeszkolenia praktycznego określa umowa zawarta między felczerem a podmiotem realizującym przeszkolenie.
Naczelna Rada Lekarska zawiesza prawo wykonywania zawodu do czasu ukończenia przeszkolenia. W razie nieusprawiedliwionego niestawienia się felczera przed komisją lub uchylania się od uczestnictwa w przeszkoleniu Naczelna Rada Lekarska powołuje komisję złożoną z lekarzy specjalistów z odpowiednich dziedzin medycyny, jeżeli zaistnieją przesłanki uzasadniające podejrzenie niezdolności felczera do wykonywania zawodu ze względu na stan zdrowia.
W razie nieusprawiedliwionego niestawienia się felczera przed komisją NRL zawiesza prawo wykonywania zawodu do czasu zakończenia postępowania przed komisją.
Naczelna Rada Lekarska, na podstawie orzeczenia komisji o niezdolności felczera do wykonywania zawodu, zawiesza prawo wykonywania zawodu felczera na okres trwania niezdolności lub stwierdza utratę prawa wykonywania zawodu.
W powyższych sprawach stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego odnoszące się do decyzji administracyjnych. Od rozstrzygnięcia w wym. sprawach przysługuje wniosek do NRL o ponowne rozpatrzenie sprawy. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji.
Starszy felczer wykonuje samodzielnie w zakładach opieki zdrowotnej czynności określone na wstępie.
Felczer lub starszy felczer mają prawo przepisywać na recepcie produkty lecznicze i wyroby medyczne, które są dopuszczone do obrotu na terytorium RP, z wyłączeniem leków bardzo silnie działających oraz niektórych środków odurzających i psychotropowych.
Osoby, które uzyskały prawo wykonywania zawodu i używania tytułu felczera lub starszego felczera przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowują je, jeżeli do dnia 31 grudnia 2004 r. dokonają wymiany dotychczasowego dokumentu na Prawo wykonywania zawodu felczera.

mec. Beata Kozyra – Łukasiak

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza