8 marca 2004

Kolorowe tabletki

Książkę tę ofiarował mi autor, Włodzimierz Bednorz, w czasie Nadzwyczajnego Zjazdu Lekarzy w Toruniu, 19 września 2003 r. Widząc format tomiku i fantazyjną okładkę, myślałem początkowo, że są to poezje, odłożyłem więc książkę nieczytaną „na później”. Ale gdy to „później” przyszło – okazało się, że to nie poezja, ale proza, do tego jak najbardziej aktualna, niepozbawiona elementów kontrowersyjnych i polemicznych.
„Kolorowe tabletki” to zbiór felietonów zebranych w ciągu 10 lat istnienia Dolnośląskiej Izby Lekarskiej, umieszczanych w jej „Biuletynie” (obecnie „Medium”), periodyku Izby. Felietonów pisanych przez prezesa DIL, a jednocześnie wiceprezesa NRL.
Pomijam walory literackie i celność stylu – niech oceniają je bardziej do tego predysponowani. Jako doktorant z historii medycyny (mija już 55 lat od tego doktoratu) nie wyobrażam sobie historyka medycyny (a uważam, że każdy lekarz winien nim być), który nie zapoznałby się z tym zbiorkiem; ani historii medycyny, która w rozdziale o samorządach lekarskich nie uwzględniłaby problemów poruszanych przez autora.
Rzecz to szczególnie ważna w dobie współczesnych, ogromnych przemian w medycynie i w sytuacji, w jakiej znalazła się Polska, odchodząca od wzorców – narzucanych przez dawny Związek Radziecki – państwa nadopiekuńczego, w którym myślenie było uważane za grzech; Polska, która teraz dopiero szuka swojego miejsca w cywilizowanym świecie, w przededniu jej wejścia do Unii Europejskiej.
Książeczki nie czyta się jednym tchem, ale warto ją stale mieć pod ręką i wracać do zawartych w niej felietonów – pisanych z sarkastycznym humorem. Niewątpliwie zachowają one swoją wartość niezależnie od zmian, jakie nas jeszcze czekają.
Felietony te potwierdzają dobrą opinię, jaką mam – człowiek blisko dziewięćdziesiątki – o ich autorze. Dla młodszych zaś, zwłaszcza koryfeuszy środowiska lekarskiego, znajomość ich jest wprost nieodzowna. Felietony te bowiem pisze człowiek mądry, mający wyobraźnię, obdarzony poczuciem humoru, który chce, aby medycyna służyła tym, dla których została stworzona – chorym, poszkodowanym i cierpiącym, a także „zdrowym” (tzn. niezgłaszającym skarg).

Józef Hornowski

Włodzimierz Bednorz, „Kolorowe tabletki”, Oficyna Wydawnicza ATUT, Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2002.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza