10 stycznia 2005

Ustawa o pomocy publicznej

STANOWISKO
NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 17 grudnia 2004 r.

w sprawie zakończenia prac
Komisji Nadzwyczajnej
i Komisji Zdrowia
nad projektem ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji
publicznych zakładów
opieki zdrowotnej
oraz o zmianie
niektórych ustaw

W związku z zakończeniem prac połączonych Komisji Nadzwyczajnej i Komisji Zdrowia nad rządowym projektem ustawy o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej, Naczelna Rada Lekarska z oburzeniem odebrała fakt przyjęcia projektu ustawy w uchwalonym kształcie.

Przyjęcie w projekcie ustawy rozwiązań takich, jak:

  1. nieuwzględnienie – w zakresie objętych pożyczką – innych roszczeń pracowniczych poza wynikającymi z „ustawy 203”, np. należności lekarzy za dyżury medyczne,
  2. uniemożliwienie anulowania części pożyczki zakładom, które nie przekształciły się w spółki użyteczności publicznej, a zakończyły proces restrukturyzacji,
  3. brak zakazu tworzenia innych stanowisk kierowniczych niż określone w ustawie, umożliwiający zakładom opieki zdrowotnej omijanie procedury konkursowej,
  4. wyłączenie przedstawicieli samorządów zawodowych z członkostwa w radach społecznych ZOZ-ów,
  5. wprowadzenia zmian dotyczących wydłużenia czasu pracy bez uzgodnienia z komisją trójstronną,
  6. uniemożliwienie kierownikom ZOZ-ów podjęcia dodatkowej pracy,
  7. pozbawienie samorządów zawodowych opiniowania kandydatów na konsultantów krajowych i wojewódzkich,
  8. brak wprowadzenia prawa pobierania opłat przez ZOZ-y za świadczenia nieobjęte umową z NFZ

– jest sprzeczne z propozycjami Naczelnej Rady Lekarskiej, co w efekcie:

  • uniemożliwi realizację ustawowych zadań Naczelnej Radzie Lekarskiej,
  • naruszy zasady równoprawności podmiotów uprawnionych do pomocy publicznej,
  • nie przyniesie oczekiwanych przez ustawodawcę efektów ekonomicznych.

Naczelna Rada Lekarska, apelując w dniu 22 października 2004 r. o przyspieszenie prac nad projektem ustawy, popierała autopoprawkę, odstępującą od obligatoryjności przekształcenia zakładów opieki zdrowotnej w spółki użyteczności publicznej i dopuszczającą pomoc publiczną w formie pożyczki, podkreślała konieczność dokonania zmian w rządowym projekcie i jej kolejnych autopoprawkach. Obecny dorobek pracy komisji rażąco odbiega od oczekiwań środowiska
lekarskiego i społeczeństwa.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza