22 kwietnia 2005

Uchwały Sądu Najwyższego

Mogli zmniejszyć pensje

8 grudnia 2004 r. Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów podjął uchwałę stwierdzającą, że wynagrodzenie pracowników samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej mogło być, począwszy od 1 stycznia 2003 r., zmniejszone wskutek wypowiedzenia przez pracodawcę warunków płacy do kwoty stanowiącej sumę przyrostów wynagrodzenia wynikających z art. 4a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1995 r. nr 1, poz. 2 ze zm.) i najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 29 stycznia 1998 r. w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników (Dz.U. nr 16, poz. 74), w brzmieniu nadanym przez §1 rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z dnia 22 grudnia 2000 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników (Dz.U. nr 121, poz. 1308).

Podwyżka wyczerpuje roszczenia

16 grudnia 2004 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę, która stanowi, że uzyskanie przez pracownika przyrostu wynagrodzenia za pracę wyższego od kwoty wzrostu określonej w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1995 r. nr 1, poz. 2 ze zm.) zaspokaja jego roszczenie o podwyżkę wynagrodzenia w kwocie wynikającej z tego przepisu także wówczas, gdy pracodawca – Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej – był zobowiązany do podwyższenia wynagrodzeń pracowników na podstawie porozumienia zbiorowego zawartego w 2000 r. z zakładowymi organizacjami związkowymi reprezentującymi pracowników tego zakładu.
Tylko dla zatrudniających powyżej 50 osób

10 lutego 2005 r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę stwierdzającą, że przepis art. 4 a ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1994 r. o negocjacyjnym systemie kształtowania przyrostu przeciętnych wynagrodzeń u przedsiębiorców oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 1995 r. nr 1, poz. 2 ze zm.) znajduje zastosowanie tylko do tych samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, które w dniu 1 stycznia 2002 r. zatrudniały powyżej 50 pracowników.

Wypowiedzenie warunków umowy

8 lutego 2005 r. Sąd Najwyższy – w siedmioosobowym składzie – podjął uchwałę mówiącą, że dopuszczalne jest wypowiedzenie przez pracodawcę warunków umowy o pracę w okresie roku, w którym wobec pracownika przejętego w trybie art. 231 k.p. stosuje się postanowienia dotychczasowego układu zbiorowego pracy (art. 2418 §1 k.p.), jeżeli wywołuje ono skutek po upływie tego roku (art. 2418 §2 k.p.).

AK

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza