18 maja 2005

Endoskopowa metoda leczenia dyskopatii

Przezskórna endoskopowa metoda leczenia dyskopatii należy do tzw. małoinwazyjnych technik leczenia schorzeń krążka międzykręgowego. Jest powszechnie stosowana w Japonii, Korei Południowej, w USA, Ameryce Południowej i w Europie Zachodniej. Od niedawna (listopad 2003 r.) metoda ta dostępna jest także dla polskich pacjentów. Stosują ją lekarze
ze Szpitala Praskiego w Warszawie.

Świat dąży do minimalizacji zabiegów – coraz mniej okaleczając pacjenta, uzyskuje się podobne efekty. Skraca się także czas leczenia. Celowi temu służą nowe techniki, w tym endoskopia – tradycyjny nóż chirurgiczny zastępuje się mikronarzędziami, dzięki czemu unika się głębokiego okaleczenia chorego. Zabieg jest bardzo precyzyjny, ale tym samym niezwykle trudny. Za pomocą aparatu rtg.
(na tzw. ramieniu C) lub tomografii komputerowej dokonuje się identyfikacji zmienionego chorobowo
poziomu kręgosłupa (np. L4-L5). Następnie w zaznaczonym miejscu dokonuje się 7-8 mm nacięcia skóry, przez które wprowadza się do kręgosłupa endoskop połączony z kamerą i źródłem światła. Obserwując wnętrze kanału kręgowego na monitorze, za pomocą mikronarzędzi usuwa się uszkodzony dysk. Operacja trwa około godziny. Po jej
zakończeniu usuwa się endoskop,
zakłada jeden szew i opatrunek. Drugiego, najpóźniej trzeciego dnia po operacji pacjent wraca do domu. Dla porównania: gdy uszkodzony dysk usuwa się metodą tradycyjną, pacjent musi spędzić w szpitalu co najmniej
10 dni. Większa ingerencja bowiem zawsze oznacza dłuższy czas gojenia
i kilka tygodni rekonwalescencji.
Operacja endoskopowa jest trudna do przeprowadzenia. Wymaga dużego doświadczenia w operowaniu kręgosłupa oraz umiejętności posługiwania się techniką endoskopową. Wysiłek jest jednak wart zachodu.
Wskazania do dyscektomii endoskopowej są podobne do tych przy otwartym, tradycyjnym dojściu.
Preferuje się jednak młody wiek chorych i stosunkowo krótki okres trwania schorzenia. Technika ta pozwala na usunięcie takich zmian, jak:
wypukliny, przepukliny i całkowicie wypadnięty dysk.
Leczenie endoskopowe dyskopatii na Oddziale Ortopedycznym Szpitala Praskiego w Warszawie było poprzedzone długim okresem przygotowawczym. Obejmował on szkolenia zagraniczne i skompletowanie odpowiedniego instrumentarium. W październiku 2003 r. po raz pierwszy przystąpiliśmy do endoskopowego usunięcia dysku. Od tego momentu wykonaliśmy 42 tego typu operacje. Zarówno wczesne, jak i późniejsze wyniki leczenia są bardzo dobre.
U wszystkich operowanych miała miejsce szybka remisja dolegliwości bólowych. Na drugi dzień zezwalano na chodzenie. Większość operowanych opuściła oddział w drugiej, trzeciej dobie po zabiegu. Chorzy stosunkowo szybko powrócili do pracy zawodowej i do aktywnego trybu życia. Jak dotąd nie mieliśmy żadnych istotnych powikłań.
Przezskórne endoskopowe usunięcie dysku jest wysoce użyteczną metodą operacyjną. Cechuje ją mała inwazyjność, krótki czas hospitalizacji (2-3 dni), szybki powrót do zdrowia, znikomy procent powikłań i niski koszt leczenia. Mając to na uwadze, należy sądzić, iż endoskopia kręgosłupa w najbliższym czasie będzie się dynamicznie rozwijać. Tradycyjne, otwarte dojście będzie powoli eliminowane – będzie zarezerwowane tylko dla tzw. trudnych przypadków i reoperacji. Ü

Janusz BRONARSKI

Dr hab. n. med. Janusz Bronarski – prekursor endoskopowej metody leczenia dyskopatii w Polsce – przez wiele lat pracował w Klinice Ortopedycznej AM w Warszawie oraz w Stołecznym Centrum Rehabilitacji w Konstancinie. Od 2001 r. jest ordynatorem ortopedii w Szpitalu Praskim w Warszawie.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza