1 czerwca 2006

Propozycja nie do przyjęcia

Premier poinformował, że nakłady na opiekę zdrowotną ze środków publicznych wzrosną w przyszłym roku o ok. 20% w stosunku do roku bieżącego. Tymczasem w br., tylko z NFZ przeznaczy się na ochronę zdrowia ponad 36 mld zł, a dodatkowe 3 mld – z budżetu państwa, czyli razem ponad 39 mld. 20-procentowy wzrost musiałby zatem oznaczać dodatkowych 8 mld. Jednak wzrost ma wynieść od 4-5 mld (wg ministra Piechy), powyżej 5 mld (wg ministra Religi i premiera Marcinkiewicza) lub ponad 6 mld (wg minister Gilowskiej). (…)

Podano, że nakłady na opiekę zdrowotną ze środków publicznych wzros-ną do 2009 r. do poziomu 5% PKB, tymczasem w podanych wyliczeniach zaliczono do tej kwoty również dodatkowe dobrowolne ubezpieczenia zdrowotne, które nie są środkami publicznymi, tylko prywatnymi. Dodano również pieniądze z ubezpieczenia OC kierowców, które również nie są środkami publicznymi. W czasie spotkania w Ministerstwie Zdrowia, po posiedzeniu Rady Ministrów, poinformowano, że nakłady ze środków publicznych na ochronę zdrowia wyniosą w 2009 r. – 4,7% PKB! (…)

Przedstawiono obietnicę wzrostu wynagrodzeń personelu medycznego o 30% od października br., ale jednocześnie nie wskazano mechanizmu, który umożliwiłby przekazanie dodatkowych pieniędzy do zakładów opieki zdrowotnej, a na propozycję zwiększenia wyceny punktu (wyceny świadczeń zdrowotnych) przez NFZ nie odpowiedziano.

Przewidywany wzrost nakładów publicznych na ochronę zdrowia (jeśli przyjąć, że wiarygodny) jest dalece niewystarczający w stosunku do potrzeb i deklarowanego zakresu świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych i nie rozwiąże najtrudniejszych problemów finansowych służby zdrowia. Przypomnijmy, że samo zadłużenie SPZOZ-ów szacowane jest nawet na 10 mld zł. Trzeba sobie również uświadomić, że nawet po przyznaniu 30% podwyżek – wynagrodzenie większości lekarzy specjalistów będzie nadal niższe niż przeciętne wynagrodzenie w kraju.

Propozycja ustawy, wprowadzającej wzrost wynagrodzeń personelu medycznego w 2007 r., opracowana przez zespół przy Komisji Trójstronnej, jest nie do przyjęcia:

a) nie dotyczy wszystkich pracowników medycznych, tylko tych, którzy są zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, co powoduje nieusprawiedliwione zróżnicowanie uzależnione od formy zatrudnienia,

b) nie dotyczy wszystkich zakładów opieki zdrowotnej, tylko tych, mających status samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, co powoduje nieusprawiedliwione zróżnicowanie zakładów,

c) sposób dystrybucji pieniędzy kłóci się z dotychczasowym systemem,

d) ustawa jest oceniana jako niekonstytucyjna przez wielu prawników. Ü

Fragmenty Oświadczenia
Krajowego Komitetu Strajkowego Lekarzy i Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy,
Bydgoszcz, 25 maja 2006 r.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza