15 lipca 2007

Nowe przepisy prawne


I. 16 kwietnia 2007 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie powołania zespołu ds. aktualizacji „Strategii Rozwoju Ochrony Zdrowia w Polsce na lata 2007-2013”, opublikowane
w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 6, poz. 18.

Do zadań zespołu należy:
– dokonanie przeglądu dokumentów o charakterze strategicznym obowiązujących w sektorze ochrony zdrowia,
w zakresie ich aktualności oraz zasadności uwzględnienia ich treści w „Strategii Rozwoju Ochrony Zdrowia w Polsce na lata 2007-2013”,
– dostosowanie strategii sektorowej do „Strategii Rozwoju Kraju na lata 2007-2015”,
– dokonanie aktualizacji strategii sektorowej, w tym na podstawie wyników przeglądu,
– opracowanie projektu zmian strategii sektorowej.

II. 18 kwietnia 2007 r. w Dzienniku Ustaw nr 69, poz. 467 został ogłoszony wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 marca 2007 r., sygn. akt K 40/04 w sprawie niezgodności z art. 32 w związku z art. 2 Konstytucji przepisów art. 2 pkt 1 oraz art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U.
nr 70 z 1996 r., poz. 335 ze zm.) w zakresie, w jakim przepisy te uniemożliwiają pracownikom skorzystanie
z usług świadczonych przez pracodawcę na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej
i sportowo-rekreacyjnej, jeżeli są one świadczone poza terenem kraju.

III. 24 kwietnia 2007 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 6 kwietnia 2007 r. w sprawie powołania zespołu ds. opracowania projektu ustawy o podstawowej opiece zdrowotnej, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 8, poz. 26.

IV. 1 maja 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 6 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 69, poz. 466.

W przypadku skierowania na leczenie uzdrowiskowe w trybie ambulatoryjnym, potwierdzonego przez właściwy oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia, świadczeniobiorca uzgadnia termin rozpoczęcia leczenia uzdrowiskowego
z zakładem lecznictwa uzdrowiskowego, do którego otrzymał skierowanie, nie później niż 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia. W przypadku szczególnie uzasadnionym termin ten jest nie krótszy niż 3 dni przed datą rozpoczęcia leczenia.
W przypadkach szczególnie uzasadnionych, po uzgodnieniu ze świadczeniobiorcą, może mu zostać doręczone potwierdzone skierowanie, za wyrażoną w formie pisemnej lub elektronicznej zgodą świadczeniodawcy, w terminie innym niż określony na wstępie, jednak nie krótszym niż 3 dni przed datą rozpoczęcia leczenia.
Uzgodnienie ze świadczeniobiorcą polega na uzyskaniu jego zgody w rozmowie telefonicznej, w formie pisemnej lub elektronicznej.
Częściowa odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu świadczeniobiorcy wynosi:
– za pokój 1-osobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym:
w I sezonie rozliczeniowym (od 1 października do 30 kwietnia) od 23,00 zł; w II sezonie rozliczeniowym (od 1 maja do 30 września) od 30,00 zł; oraz
– za pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego:
w I sezonie rozliczeniowym (od 1 października do 30 kwietnia) do 7,50 zł; w II sezonie rozliczeniowym (od 1 maja do 30 września) do 9,00 zł.
Skierowania wystawione na podstawie dotychczasowych przepisów zachowują swoją ważność i nie wymagają dodatkowego potwierdzenia przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia.
Załącznik do rozporządzenia określa wzór skierowania na leczenie uzdrowiskowe.

V. 1 maja 2007 r. weszła w życie ustawa z dnia 30 marca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo farmaceutyczne oraz
o zmianie niektórych innych ustaw, opublikowana
w Dzienniku Ustaw nr 75, poz. 492.

Reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mająca na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych.
Wymieniona reklama obejmuje w szczególności:
– reklamę produktu leczniczego kierowaną do publicznej wiadomości,
– reklamę produktu leczniczego kierowaną do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi,
– odwiedzanie osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi przez przedstawicieli handlowych lub medycznych,
– dostarczanie próbek produktów leczniczych,
– sponsorowanie spotkań promocyjnych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi,
– sponsorowanie konferencji, zjazdów i kongresów naukowych dla osób upoważnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi.
Reklama produktu leczniczego kierowana do osób uprawnionych do wystawiania recept lub osób prowadzących obrót produktami leczniczymi powinna zawierać informacje zgodne z Charakterystyką Produktu Leczniczego i informację o przyznanej kategorii dostępności, a w przypadku produktów leczniczych umieszczonych w wykazach leków refundowanych – również informację o cenie urzędowej detalicznej i maksymalnej kwocie dopłaty ponoszonej przez pacjenta.
Dokumentacja przekazywana wym. osobom powinna zawierać informacje rzetelne, aktualne, sprawdzalne i na tyle kompletne, aby umożliwić odbiorcy dokonanie własnej oceny wartości terapeutycznej produktu leczniczego, oraz informację o dacie jej sporządzenia lub ostatniej aktualizacji. Cytaty, tabele i inne ilustracje pochodzące z piśmiennictwa naukowego lub innych prac naukowych powinny być wiernie odtworzone oraz zawierać wskazanie źródła.
Reklama produktu leczniczego polegająca na bezpłatnym dostarczaniu jego próbek może być kierowana wyłącznie do osób uprawnionych do wystawiania recept, pod warunkiem że:
– osoba upoważniona do wystawiania recept wystąpiła
w formie pisemnej do przedstawiciela handlowego lub medycznego o dostarczenie próbki produktu leczniczego,
– osoba dostarczająca próbkę prowadzi ewidencję dostarczanych próbek,
– każda dostarczana próbka nie jest większa niż jedno najmniejsze opakowanie produktu leczniczego dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
– każda dostarczana próbka jest opatrzona napisem „próbka bezpłatna – nie do sprzedaży”,
– do każdej dostarczanej próbki dołączona jest Charakterystyka Produktu,
– ilość próbek tego samego produktu leczniczego dostarczanych tej samej osobie nie przekracza pięciu opakowań w ciągu roku.
Powyższy przepis stosuje się również do próbek dostarczanych do lekarza i zastosowanych do leczenia pacjentów
w zakładach opieki zdrowotnej (szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, hospicjum stacjonarne, inny niewymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu). Próbki te muszą być ewidencjonowane przez aptekę szpitalną, aptekę zakładową lub dział farmacji szpitalnej.
Reklama produktu leczniczego polegająca na bezpłatnym dostarczaniu jego próbek nie może dotyczyć produktów leczniczych zawierających środki odurzające lub substancje psychotropowe.
Reklama produktu leczniczego kierowana do publicznej wiadomości nie może polegać na:
– prezentowaniu produktu leczniczego przez osoby znane publicznie, naukowców, osoby mające wykształcenie medyczne lub farmaceutyczne, lub sugerujące posiadanie takiego wykształcenia,
– odwoływaniu się do zaleceń osób znanych publicznie, naukowców, osób mających wykształcenie medyczne lub farmaceutyczne, lub sugerujące posiadanie takiego wykształcenia.
Zabrania się kierowania do osób uprawnionych do wystawiania recept oraz osób prowadzących obrót produktami leczniczymi reklamy produktu leczniczego polegającej na wręczaniu, oferowaniu i obiecywaniu korzyści materialnych, prezentów i różnych ułatwień, nagród, wycieczek oraz organizowaniu i finansowaniu spotkań promocyjnych produktów leczniczych, podczas których przejawy gościnności wykraczają poza główny cel tego spotkania.
Zabrania się przyjmowania wym. korzyści.
Powyższe przepisy nie dotyczą dawania lub przyjmowania przedmiotów o wartości materialnej nieprzekraczającej kwoty 100 zł, związanych z praktyką medyczną lub farmaceutyczną, opatrzonych znakiem reklamującym daną firmę lub produkt leczniczy.

VI. 15 maja 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 16 kwietnia 2007 r. w sprawie doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 77, poz. 525.

VII. 25 maja 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 23 kwietnia 2007 r. w sprawie kwalifikacji wymaganych od osób zatrudnionych w bankach tkanek
i komórek, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 81, poz. 553.

Rozporządzenie określa kwalifikacje wymagane od osób zatrudnionych w bankach tkanek i komórek, wykonujących bezpośrednio czynności związane z przetwarzaniem, przechowywaniem, dystrybucją lub testowaniem tkanek i komórek ludzkich.
Do wykonywania czynności bezpośrednio związanych z przetwarzaniem, przechowywaniem, dystrybucją lub testowaniem tkanek i komórek ludzkich jest uprawniona osoba mająca wykształcenie medyczne, biologiczne lub biotechnologiczne.
Jeżeli kierownikiem banku tkanek i komórek lub osobą odpowiedzialną jest osoba niebędąca lekarzem, to bank tkanek i komórek zatrudnia lekarza nadzorującego.
Pracownicy banków tkanek i komórek, o których mowa wyżej, w zakresie wykonywanych czynności związanych z przetwarzaniem, przechowywaniem, dystrybucją lub testowaniem tkanek i komórek ludzkich powinni ustawicznie podnosić kwalifikacje, w tym w każdym przypadku wprowadzenia nowych procedur w przetwarzaniu, przechowywaniu, dystrybucji lub testowaniu tkanek i komórek ludzkich.

VIII. 26 maja 2007 r. weszła w życie ustawa z dnia 13 kwietnia 2007 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin oraz o zmianie niektórych innych ustaw, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 82, poz. 559.

Wymieniona ustawa wprowadziła następujące zmiany
w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. nr 210, poz. 2135 ze zm.).
W słowniczku zawartym w art. 5 został dopisany pkt 44a: uprawniony żołnierz lub pracownik – żołnierz lub pracownik wojska, o którym mowa w art. 6 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa, który doznał urazu lub zachorował podczas wykonywania zadań służbowych poza granicami państwa.
Świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w załączniku do ustawy, oraz odpłatne świadczenia opieki zdrowotnej udzielane uprawnionym żołnierzom lub pracownikom także po ich zwolnieniu ze służby lub ustaniu umowy o pracę,
w związku z urazami i chorobami nabytymi podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, pokrywa się z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra obrony narodowej.
Żołnierzom odbywającym zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe, o ile nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia z innego tytułu, oraz pełniącym służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, a także kandydatom na żołnierzy zawodowych przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki umieszczone
w wykazach leków podstawowych i uzupełniających oraz leki recepturowe.
Uprawnionemu żołnierzowi lub pracownikowi przysługuje bezpłatne zaopatrzenie w leki umieszczone w wykazach leków podstawowych i uzupełniających oraz leki recepturowe na czas leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.
Wym. osobom receptę może wystawić lekarz ubezpieczenia zdrowotnego albo felczer ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarz albo felczer niebędący lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli ma uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept.
Osoby uprawnione są obowiązane do okazania lekarzowi albo felczerowi wystawiającemu receptę dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienie.
Inwalidom wojennym i wojskowym, cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych oraz osobom represjonowanym przysługuje prawo do bezpłatnych wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi i środków pomocniczych na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego albo felczera ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarza albo felczera niebędącego lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli ma uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept, do wysokości limitu ceny określonego w przepisach wykonawczych.
Uprawnionemu żołnierzowi lub pracownikowi, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, przysługuje prawo do bezpłatnych wyrobów medycznych będących przedmiotami ortopedycznymi
i środków pomocniczych na zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego albo felczera ubezpieczenia zdrowotnego lub lekarza albo felczera niebędącego lekarzem albo felczerem ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli ma uprawnienia do wykonywania zawodu oraz zawarł z oddziałem wojewódzkim Funduszu umowę upoważniającą go do wystawiania takich recept, do wysokości limitu ceny określonego w przepisach wykonawczych.
Uprawniony żołnierz lub pracownik korzysta ze świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie dokumentu potwierdzającego przysługujące uprawnienia.
Ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne finansowane
ze środków publicznych są udzielane na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Skierowanie, o którym mowa wyżej, nie jest wymagane do świadczeń:
1) ginekologa i położnika,
2) dentysty,
3) dermatologa,
4) wenerologa,
5) onkologa,
6) okulisty,
7) psychiatry,
8) dla osób chorych na gruźlicę,
9) dla osób zakażonych wirusem HIV,
10) dla inwalidów wojennych i osób represjonowanych,
10a) dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych,
11) dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurza- jących i substancji psychotropowych – w zakresie lecz- nictwa odwykowego,
12) dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakre- sie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wy- konywania zadań poza granicami państwa.

IX. 31 maja 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 26 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad i trybu udzielania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych zamówień na realizację ze środków funduszu wypadkowego świadczeń zdrowotnych z zakresu stomatologii i szczepień ochronnych, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 86, poz. 576.

Zakład publikuje ogłoszenie o konkursie ofert na realizację świadczeń w miejscu powszechnie dostępnym w gmachu jednostki organizacyjnej Zakładu przeprowadzającej konkurs oraz zamieszcza je na stronie internetowej Zakładu.
Zakład może dodatkowo podać do publicznej wiadomości ogłoszenie o konkursie ofert w inny sposób, w szczególności przez publikację w lokalnym dzienniku prasowym.
Ogłoszenie o konkursie ofert na realizację świadczeń Zakład przesyła do wiadomości właściwej terytorialnie okręgowej radzie lekarskiej.

X. 31 maja 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 24 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie klasyfikacji wyrobów medycznych do różnego przeznaczenia, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 86, poz. 580.

XI. 31 maja 2007 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 24 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań zasadniczych dla wyrobów medycznych do różnego przeznaczenia, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 86, poz. 581.
mec. Beata KOZYRA-ŁUKASIAK
Autorka jest radcą prawnym
Dolnośląskiej Izby Lekarskiej

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza