16 listopada 2008

Jak się szkolić?

15 października br. odbyło się posiedzenie Komisji ds. Lekarzy Dentystów ORL w Warszawie poświęcone problemom kształcenia specjalizacyjnego i ustawicznego lekarzy dentystów na Mazowszu. Spotkanie prowadziły: przewodnicząca Komisji Marta Klimkowska-Misiak oraz wiceprzewodnicząca Bożena Hoffman.

Z 204 miejsc specjalizacyjnych dla lekarzy dentystów z województwa mazowieckiego większość jest już zajęta przez osoby będące już w trakcie specjalizacji. W sesji jesiennej kształcenie podejmie tylko 19 osób: 11 ze stomatologii zachowawczej, 1 z chirurgii szczękowej, 3 z peridontologii, 4 z ortodoncji. Brakuje miejsc na protetyce i stomatologii dziecięcej.
Ładysław Nekanda-Trepka, referujący członkom Komisji to zagadnienie, przypomniał, że w województwie mazowieckim tylko dwa ośrodki uzyskały akredytację uprawniającą do kształcenia specjalizacyjnego:
Instytut Stomatologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego oraz Wojewódzkie Centrum Stomatologii. Instytut Stomatologii WUM ma bardzo trudne warunki lokalowe.
Wystąpienie do Ministerstwa Zdrowia o zwiększenie liczby miejsc dr Nekanda-Trepka uznał za niecelowe, ponieważ nie ma gdzie prowadzić kształcenia. Praktyki dentystyczne – publiczne i niepubliczne – nie są zainteresowane kształceniem młodych kadr i nie ubiegają się o akredytację. Poza tym proces akredytacji jest żmudny i długotrwały, co ostatecznie zniechęca nielicznych chętnych.
Zdzisław Annusewicz dodał, że 4 lata temu, po zlikwidowaniu studium szkoleniowego CMKP, baza szkoleniowa stomatologii warszawskiej znacznie się zmniejszyła. Sprywatyzowane placówki stomatologiczne nie chcą szkolić absolwentów, ponieważ stażysta i specjalizujący się lekarz powiększają koszty zakładu.
W dyskusjach z NFZ samorząd lekarski wielokrotnie wysuwał wniosek, aby świadczenia udzielane przez placówkę z akredytacją były wyżej wyceniane. Ale postulat ten wciąż pozostaje bez odpowiedzi ze strony Funduszu.
Dr Nekanda-Trepka podkreślił, że konieczne jest przeprowadzenie analizy dotyczącej usług stomatologicznych na Mazowszu w zakresie: liczby świadczeń podstawowych i specjalistycznych, rozmieszczenia kadr w terenie w stosunku do potrzeb, możliwości tworzenia ośrodków kształcących specjalistów w istniejących placówkach.
Są to zadania dla konsultantów wojewódzkich w poszczególnych dziedzinach. Dopiero po wykonaniu tej analizy będzie można określić, czy należy zwiększyć liczbę kształconych specjalistów i w jakich dziedzinach.
Przy tej okazji dr Nekanda-Trepka przedstawił projekt nowelizacji ustawy o kształceniu specjalizacyjnym lekarzy i lekarzy dentystów, nad którym pracuje Komisja Kształcenia NRL. Projekt przewiduje, że będzie ono przebiegało w systemie modułowym. Pierwszy moduł to dwuletni okres kształcenia podstawowego, zakończony egzaminem. Drugi – kształcenie szczegółowe. Zdaniem projektodawców, taki system umożliwi robienie specjalizacji większej liczbie młodych lekarzy, skróci też czas jej trwania.
W specjalizacjach stomatologicznych przewidziane są dwa moduły podstawowe: dla tych, którzy chcą zostać chirurgami szczękowymi, i dla pozostałych specjalistów. Nie jest jeszcze przesądzone, czy w projekcie znajdzie się wymóg stażu dla dentystów, czy też studia zostaną przedłużone o VI rok, który miałby charakter praktyki. Polskie Towarzystwo Stomatologiczne proponuje, aby absolwenci stomatologii mieli obowiązek 2-letniej pracy, bez stażu.
Projekt ustawy zakłada, że kształcenie specjalizacyjne niemal w całości odbywałoby się w trybie rezydentur i byłoby finansowane ze środków publicznych. Kierownicy specjalizacji otrzymywaliby dodatkowe wynagrodzenie.
Członkowie Komisji zastanawiali się nad koniecznością zdobywania specjalizacji przez wszystkich lekarzy dentystów. Pacjentów, którzy wymagają zabiegów wysokospecjalistycznych, jest niewielu – z praktyki wynika, że mniej niż 1 proc. Wystarczy zatem nieliczna grupa specjalistów, dobrze rozmieszczonych w terenie. Natomiast większość lekarzy dentystów powinna poszerzać wiedzę i doskonalić umiejętności w trybie szkolenia ustawicznego, np. na kursach specjalistycznych w renomowanych ośrodkach.
Komisja zajmowała się również zagadnieniami organizacji kształcenia ustawicznego. Stwierdzono, że stosunkowo mało osób korzysta z istniejącej od dłuższego czasu Medycznej Platformy Edukacyjnej. Większość członków Komisji opowiedziała się za rozszerzeniem pracy szkoleniowej poza MPE oraz za organizacją kursów doskonalących. Rozważano, czy przygotowanie takich kursów powierzyć firmie specjalistycznej, czy robić to własnymi siłami. Dyskutowano także nad możliwościami – wykorzystanymi przez niektóre okręgowe izby lekarskie, m.in. w Olsztynie i Wrocławiu – pozyskania środków unijnych na ten cel.
Prezydium Komisji zwróciło uwagę na rażąco niskie – w porównaniu z innymi oddziałami NFZ – nakłady na leczenie stomatologiczne w województwie warszawskim. Co gorsza, plan finansowy na 2009 r. zakłada zmniejszenie funduszy na świadczenia stomatologiczne o 6 proc. w stosunku do br., podczas gdy inne oddziały, np. podkarpacki, zwiększają pulę tych środków. Apel w tej sprawie przekazano do Prezydium ORL. Został on następnie przyjęty na posiedzeniu Rady.
Sprawy poruszane w trakcie posiedzenia Komisja traktuje obecnie jako jedne z najistotniejszych dla swego środowiska i będzie się nimi zajmować na kolejnych spotkaniach.

Małgorzata SKARBEK

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza