28 czerwca 2009

Nowe przepisy prawne

I. 20 lutego 2009 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 20 lutego 2009 r. w sprawie powołania zespołu ds. dokonania analizy sytuacji dostępności świadczeń kardiochirurgicznych dla dzieci, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 2, poz. 8.

Do zadań zespołu należy:
– analiza dostępności świadczeń kardiochirurgicznych dla dzieci,
– przedstawienie propozycji działań krótkofalowych mających na celu poprawę dostępności świadczeń kardiochirurgicznych dla dzieci,
– przedstawienie rozwiązań długofalowych mających na celu wprowadzenie zmian systemowych w opiece kardiochirurgicznej dla dzieci.

II. 7 marca 2009 r. weszła w życie ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 18, poz. 97.

Od 31 marca 2009 r. przedsiębiorca może podjąć działalność gospodarczą w dniu złożenia wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej albo po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym. Wpisowi do ewidencji podlegają przedsiębiorcy będący osobami fizycznymi.
We wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej przedsiębiorca ma prawo określić późniejszy dzień podjęcia działalności gospodarczej niż dzień złożenia wniosku.
W przypadku przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, podejmujących działalność gospodarczą wiążącą się z obowiązkiem uzyskania przez przedsiębiorcę wpisu w rejestrze działalności regulowanej, stosuje się przepis art. 65 ust. 3.
Zgodnie z przepisami art. 64 i 65 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, jeżeli przepis odrębnej ustawy stanowi, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną w rozumieniu niniejszej ustawy, przedsiębiorca może wykonywać tę działalność, jeżeli spełnia szczególne warunki określone przepisami odrębnej ustawy i po uzyskaniu wpisu w rejestrze działalności regulowanej.
Organ prowadzący, na podstawie przepisów regulujących daną działalność gospodarczą, rejestr działalności regulowanej dokonuje wpisu na wniosek przedsiębiorcy, po złożeniu przez przedsiębiorcę oświadczenia o spełnieniu warunków wymaganych do wykonywania tej działalności.
Oświadczenie składa się na piśmie do organu prowadzącego rejestr działalności regulowanej.
Przedsiębiorca podlegający wpisowi do ewidencji może złożyć wniosek wraz z oświadczeniem również we właściwym organie ewidencyjnym, wskazując organ prowadzący rejestr działalności regulowanej (art. 65 ust. 3).
Treść oświadczenia, sposób prowadzenia rejestru oraz dane podlegające wpisowi do rejestru określają przepisy ustaw regulujących daną działalność.
Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru.
Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następuje na wniosek przedsiębiorcy.
Okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji
o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku, i trwa do dnia złożenia wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej.
W stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej wywiera skutki prawne od dnia, w którym rozpoczyna się zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, do dnia poprzedzającego dzień wznowienia wykonywania działalności gospodarczej.
Zgłaszanie informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej oraz o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej w przypadku przedsiębiorców podlegających obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego następuje na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym.
Wym. przepis obowiązuje od 31 marca 2009 r.
Tworzy się Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarczej.
CEIDG prowadzi w systemie teleinformatycznym minister gospodarki.
Zadaniem CEIDG jest:
– ewidencjonowanie przedsiębiorców będących osobami fizycznymi,
– udostępnianie informacji o przedsiębiorcach i innych podmiotach w zakresie wskazanym w ustawie,
– umożliwienie wglądu do danych bezpłatnie udostępnianych przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego,
– umożliwienie ustalenia terminu i zakresu zmian wpisów w CEIDG oraz wprowadzającego je organu.
Przekazywanie danych oraz informacji do CEIDG, a także przekazywanie i udostępnianie danych oraz informacji z CEIDG odbywa się za pośrednictwem elektronicznej platformy usług administracji publicznej.
Wpisowi do CEIDG podlegają:
1) firma przedsiębiorcy oraz jego numer PESEL, o ile taki ma;
2) numer identyfikacji REGON przedsiębiorcy, o ile taki ma,
3) numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile taki ma,
4) informacja o obywatelstwie polskim przedsiębiorcy, o ile takie ma, i innych obywatelstwach przedsiębiorcy,
5) oznaczenie miejsca zamieszkania i adresu, adres do doręczeń przedsiębiorcy oraz adres, pod którym jest wykonywana działalność gospodarcza, a jeżeli przedsiębiorca wykonuje działalność poza miejscem zamieszkania – adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony; dane te są zgodne z oznaczeniami kodowymi przyjętymi w krajowym rejestrze urzędowym podziału terytorialnego kraju,
6) adres poczty elektronicznej przedsiębiorcy oraz jego strony internetowej, o ile takie ma,
7) data rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej,
8) określenie przedmiotów wykonywanej działalności gospodarczej, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (PKD),
9) informacje o istnieniu lub ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej,
10) informacje o umowie spółki cywilnej, jeżeli taka została zawarta,
11) dane pełnomocnika upoważnionego do prowadzenia spraw przedsiębiorcy, o ile przedsiębiorca udzielił ogólnego pełnomocnictwa,
12) informacja o zawieszeniu i wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej,
13) informacja o ograniczeniu lub utracie zdolności do czynności prawnych oraz o ustanowieniu kuratora,
14) informacja o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu, o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika, zmianie postanowienia o ogłoszeniu upadłości z możliwością zawarcia układu na postanowienie o ogłoszeniu upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika i zakończeniu tego postępowania,
15) informacja o wszczęciu postępowania naprawczego,
16) informacja o zakazie prowadzenia działalności gospodarczej określonej we wpisie do CEIDG.
Wpis do CEIDG jest dokonywany na wniosek, chyba że przepis szczególny przewiduje wpis z urzędu.
Osoba fizyczna składa wniosek o wpis do CEIDG za pośrednictwem formularza elektronicznego dostępnego na stronie internetowej CEIDG oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Ministra Gospodarki. System teleinformatyczny CEIDG przesyła wnioskodawcy na wskazany adres poczty elektronicznej potwierdzenie złożenia wniosku.
Wniosek o wpis do CEIDG może być również złożony na formularzu zgodnym z określonym wzorem wniosku w wybranym przez przedsiębiorcę urzędzie gminy:
– osobiście albo
– wysłany listem poleconym.
Organ gminy weryfikuje treść wniosku pod względem formalnym i potwierdza wnioskodawcy, za pokwitowaniem, przyjęcie wniosku.
Organ gminy przekształca wniosek na formę elektroniczną i przesyła do CEIDG nie później niż następnego dnia roboczego od jego otrzymania.
Wnioski o wpis do CEIDG są wolne od opłat.
CEIDG udostępnia dane i informacje o przedsiębiorcach będących osobami fizycznymi: z wyjątkiem numeru PESEL oraz adresu zamieszkania, o ile nie jest on taki sam jak miejsce wykonywania działalności gospodarczej.
CEIDG udostępnia następujące informacje o przedsiębiorcach
i innych podmiotach:
– o uzyskaniu, cofnięciu, utracie i wygaśnięciu uprawnień wynikających z koncesji,
– o uzyskaniu, cofnięciu, utracie i wygaśnięciu uprawnień wynikających z zezwolenia lub licencji,
– o wpisie do rejestru działalności regulowanej, zakazie wykonywania działalności określonej we wpisie oraz o wykreśleniu
z rejestru.
Dane i informacje udostępniane przez CEIDG są jawne. Każdy ma prawo dostępu do danych i informacji udostępnianych przez CEIDG.
Organy ewidencyjne obowiązane są do przeniesienia danych przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą oraz przedsiębiorców, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej, zawartych w dotychczasowej ewidencji, do systemu teleinformatycznego Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w terminie do 31 grudnia 2011 r.
Powyższy przepis stosuje się do danych zgromadzonych w ewidencjach prowadzonych przez gminy i podlegających wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Organy koncesyjne, organy prowadzące rejestry działalności regulowanej oraz organy właściwe do spraw zezwoleń i licencji,
w terminie do 31 grudnia 2011 r., przekażą do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej dane o przedsiębiorcach wykonujących aktualnie działalność gospodarczą wiążącą się z uzyskaniem, odpowiednio, koncesji, wpisu do rejestru działalności regulowanej, licencji lub zezwolenia, zawarte w prowadzonych przez nie rejestrach, zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej.
W ustawie z dnia 19 listopada 1999 r. – Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. nr 101, poz. 1178 ze zm.) wprowadza się następujące zmiany obowiązujące od 31 marca 2009 r.:
Wniosek o wpis oraz zmianę wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie podlegają opłacie.
Wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej zawiera dodatkowo numer NIP przedsiębiorcy, o ile taki ma, oraz numer telefonu kontaktowego i adres poczty elektronicznej, o ile je przedsiębiorca ma.
Organ ewidencyjny dokonuje wpisu do ewidencji działalności gospodarczej niezwłocznie po otrzymaniu podpisanego wniosku i z urzędu doręcza przedsiębiorcy zaświadczenie o wpisie.
Wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej jest jednocześnie wnioskiem o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), zgłoszeniem identyfikacyjnym albo aktualizacyjnym, o którym mowa w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, zgłoszeniem płatnika składek albo jego zmiany w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych albo zgłoszeniem oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników. Nie dotyczy to sytuacji, gdy wniosek dotyczy zmiany danych nieobjętych wpisem do ewidencji działalności gospodarczej.
Dane z wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej organ ewidencyjny niezwłocznie, nie później niż w ciągu 3 dni od dnia dokonania wpisu, przesyła do wskazanego przez przedsiębiorcę naczelnika urzędu skarbowego, właściwego urzędu statystycznego oraz właściwej jednostki terenowej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych albo Centrali Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego wraz z kopią zaświadczenia o wpisie w ewidencji działalności gospodarczej.
Jeżeli przedsiębiorca składający zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie ma nadanego numeru NIP, organ gminy przesyła zgłoszenie płatnika składek w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych albo zgłoszenie oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników po otrzymaniu od właściwego naczelnika urzędu skarbowego nadanego numeru NIP i uzupełnieniu wniosku o ten numer.
Wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej może być przesłany na adres właściwego urzędu gminy listem poleconym. W takim przypadku opatrzony jest własnoręcznym podpisem wnioskodawcy, którego własnoręczność poświadczona jest przez notariusza.
Wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć również w wersji elektronicznej za pośrednictwem formularza dostępnego na stronie internetowej urzędu gminy. Jeżeli wniosek został podpisany podpisem elektronicznym, stosuje się odpowiednio przepisy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
Jeżeli wniosek o wpis do ewidencji działalności nie został podpisany podpisem elektronicznym, organ gminy zawiadamia przedsiębiorcę o terminie i miejscu podpisania wniosku, nie później niż w terminie 3 dni roboczych od złożenia wniosku lub wskazanej we wniosku daty rozpoczęcia działalności gospodarczej. W takim przypadku dniem złożenia wniosku jest dzień, w którym przedsiębiorca wniosek podpisał.

III. 10 marca 2009 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 4 marca 2009 r. w sprawie prowadzenia prac nad opracowaniem i realizacją programów zdrowotnych, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 2, poz. 9.

Projektodawcą programu zdrowotnego może być komórka organizacyjna urzędu obsługującego ministra zdrowia, właściwa ze względu na zakres jej działania, specjalista, grupa specjalistów lub inny podmiot funkcjonujący w sferze danej dziedziny nauki, której dotyczy program.
Program, w celu przyjęcia do realizacji, jest przedkładany ministrowi zdrowia za pośrednictwem komórki właściwej.
Program jest opracowywany według schematu dokumentu programu zdrowotnego, stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia.
Zgodę na przyjęcie programu do realizacji ze środków finansowych ujętych w części budżetowej, której dysponentem jest minister zdrowia, wyraża minister zdrowia po zapoznaniu się
z wnioskiem komórki właściwej i opinią kolegium ministra zdrowia lub kierownictwa Ministerstwa Zdrowia.
Realizatorem lub koordynatorem programu może być każdy podmiot spełniający kryteria wyboru realizatora lub koordynatora programu zdrowotnego, określone w programie, a w szczególności publiczny albo niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, jednostka badawczo-rozwojowa, płatnik usług medycznych, a także jednostki budżetowe podległe ministrowi zdrowia, realizujące zadania w zakresie ochrony zdrowia.
Wybór realizatora lub koordynatora programu i udostępnianie środków publicznych na realizację programów następuje na zasadach określonych w obowiązujących przepisach.

IV. 10 marca 2009 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 9 marca 2009 r. w sprawie prowadzenia prac nad opracowaniem i realizacją zadań stanowiących elementy „Narodowego programu zwalczania chorób nowotworowych”, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 2, poz. 10.

Realizatorem lub koordynatorem zadania może być każdy podmiot prawa funkcjonujący w systemie ochrony zdrowia, spełniający kryteria wyboru realizatora lub koordynatora, określone w zadaniu, a w szczególności publiczny, niepubliczny zakład opieki zdrowotnej, jednostka badawczo-rozwojowa, uczelnia medyczna lub płatnik usług medycznych.
Zadania przyjęte i wdrożone do realizacji przed dniem wejścia
w życie zarządzenia realizowane są na podstawie zgody wyrażonej przed tym dniem przez ministra zdrowia lub kolegium ministra zdrowia, lub kierownictwa Ministerstwa Zdrowia, zgodnie
z zasadami określonymi w tych zadaniach.

V. 13 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 20 lutego 2009 r. w sprawie wymagań dotyczących oznakowania opakowań produktu leczniczego i treści ulotki, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 39, poz. 321.

VI. 15 marca 2009 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lutego 2009 r. o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 40, poz. 323.

Lekarz, który odbywa specjalizację w ramach rezydentury, otrzymuje zasadnicze wynagrodzenie miesięczne ustalane przez ministra zdrowia na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia, do 15 stycznia każdego roku, w wysokości nie mniejszej niż 70% tego wynagrodzenia.
Wysokość zasadniczego wynagrodzenia miesięcznego jest zróżnicowana ze względu na:
– dziedzinę medycyny, w której lekarz odbywa specjalizację
w ramach rezydentury, ze szczególnym uwzględnieniem dziedzin uznanych za priorytetowe,
– rok, na którym lekarz odbywa specjalizację w ramach rezydentury.
Dotychczasowe przepisy wykonawcze dotyczące znajomości języka polskiego, specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów oraz dokumentacji medycznej pacjenta zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 7a, art. 16 ust. 2 oraz art. 41 ust. 9 ustawy o zawodach lekarza
i lekarza dentysty, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Zasadnicze wynagrodzenie miesięczne określone w rozporządzeniu ministra zdrowia przysługuje od 1 stycznia 2009 r., w tym również lekarzom, którzy ukończyli specjalizację przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia.
Do dnia wejścia w życie rozporządzenia zasadnicze wynagrodzenie miesięczne jest wypłacane lekarzom odbywającym specjalizację w ramach rezydentury na dotychczasowych zasadach.

VII. 15 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 4 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie
w sprawie leczenia uzdrowiskowego, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 40, poz. 330.

Częściowa odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania
w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu świadczeniobiorcy wynosi od 25 zł w I sezonie rozliczeniowym do 9 zł w II sezonie rozliczeniowym, z uwzględnieniem standardu pobytu ze względu na warunki zakwaterowania.
Świadczeniobiorcy, którzy w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia odbywają leczenie uzdrowiskowe, ponoszą częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym za jeden dzień pobytu według odpłatności ustalonej na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów.
Skierowania potwierdzone na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów zachowują swoją ważność i nie wymagają dodatkowego potwierdzenia przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia.
Od 1 stycznia 2010 r. dzień pobytu obejmującego leczenie uzdrowiskowe w trybie stacjonarnym rozpoczyna się o godz. 10.00,
a kończy o godz. 10.00 dnia następnego.

VIII. 16 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 23 lutego 2009 r. w sprawie wykazu leków podstawowych i uzupełniających oraz wysokości odpłatności za leki uzupełniające, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 35, poz. 275.

IX. 16 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 23 lutego 2009 r. w sprawie wykazu chorób oraz wykazu leków i wyrobów medycznych, które ze względu na te choroby są przepisywane bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub za częściową odpłatnością, opublikowane
w Dzienniku Ustaw nr 35, poz. 276.
X. 16 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 23 lutego 2009 r. w sprawie limitów cen leków i wyrobów medycznych wydawanych świadczeniobiorcom bezpłatnie, za opłatą ryczałtową lub częściową odpłatnością, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 35, poz. 277.

XI. 27 marca 2009 r. weszła w życie ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, opublikowana
w Dzienniku Ustaw nr 38, poz. 299.

Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób prowadzących działalność pozarolniczą lub osób z nimi współpracujących stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie
z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. Składka w nowej wysokości obowiązuje od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku.
Wymieniony przepis stosuje się do składek należnych za okres od 1 marca 2009 r.

XII. 28 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie szczegółowego zakresu uprawnień i obowiązków lekarza koordynatora ratownictwa medycznego, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 3, poz. 322.

Do szczegółowego zakresu uprawnień lekarza koordynatora ratownictwa medycznego należy:
• uzyskiwanie informacji od dysponentów jednostek, zakładów opieki zdrowotnej i jednostek współpracujących z systemem o:
– miejscu i rodzaju zdarzenia oraz liczbie osób znajdujących się
w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego,
– liczbie i rodzaju zadysponowanych zespołów ratownictwa medycznego i jednostek współpracujących z systemem,
– gotowości szpitalnych oddziałów ratunkowych, jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego i innych jednostek organizacyjnych szpitali do przyjęcia osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego,
– gotowości jednostek współpracujących z systemem do niesienia pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego,
– czasowym całkowitym lub częściowym braku możliwości udzielania świadczeń zdrowotnych przez komórki organizacyjne szpitala wraz z informacją o przyczynie i przewidywanym okresie trwania tych ograniczeń,
– czasowym wyłączeniu z użycia aparatury wysokospecjalistycznej, w szczególności do dializoterapii, tomografu komputerowego, rezonansu magnetycznego, sprzętu do koronarografii
i angioplastyki,
– liczbie aktualnie wolnych stanowisk intensywnej terapii,
– liczbie aktualnie wolnych miejsc szpitalnych na poszczególnych oddziałach,
– liczbie dostępnych zespołów ratownictwa medycznego poszczególnych dysponentów jednostek,
– liczbie sal operacyjnych i zabiegowych, zespołów operacyjnych, rodzajów zabiegów wykonywanych w danym oddziale szpitala,
– stanie zdrowia osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego,
– danych obejmujących, w miarę możliwości, imię, nazwisko, wiek i płeć osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;
• oraz uzyskiwanie informacji od dyspozytorów medycznych o:
– zadysponowaniu albo odmowie zadysponowania zespołem ratownictwa medycznego,
– liczbie i rodzaju dostępnych zespołów ratownictwa medycznego.
W przypadku wystąpienia katastrof naturalnych, klęsk żywiołowych i awarii technicznych, zdarzeń powodujących stan nagłego zagrożenia zdrowotnego znacznej liczby osób lub innych zdarzeń, wymagających udziału zespołów ratownictwa medycznego spoza danego województwa – lekarz koordynator ratownictwa medycznego zwraca się do lekarza koordynatora ratownictwa medycznego z innego województwa o zadysponowanie zespołu ratownictwa medycznego.
Do szczegółowego zakresu obowiązków lekarza koordynatora ratownictwa medycznego należy m.in:
– współpraca z dyspozytorami medycznymi, jednostkami systemu, jednostkami organizacyjnymi szpitali wysokospecjalizowanymi w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego oraz jednostkami współpracującymi z systemem,
– współpraca z lekarzem koordynatorem ratownictwa medycznego z innego województwa w zakresie wykorzystania w zdarzeniach jednostek systemu i jednostek współpracujących z systemem lub jednostek organizacyjnych szpitali z innego województwa,
– sporządzanie raportu z całodobowego dyżuru,
– sporządzanie raportu z koordynowania działań podejmowanych w sytuacji wystąpienia zdarzeń oraz dokonywanie oceny ich przebiegu,
– bieżące monitorowanie zdarzeń, których skutki mogą spowodować stan nagłego zagrożenia zdrowotnego znacznej liczby osób,
– wydanie polecenia dyspozytorowi medycznemu zadysponowania zespołem ratownictwa medycznego poza obszar działania dysponenta jednostki, na wniosek innego dyspozytora medycznego, w przypadku konieczności użycia jednostek systemu poza obszarem działania dysponenta jednostki,
– udzielanie dyspozytorom medycznym i kierującym akcją prowadzenia medycznych czynności ratunkowych niezbędnych informacji, zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, w zakresie podejmowania medycznych czynności ratunkowych.
Jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra spraw wewnętrznych i ministra obrony narodowej.
Jednostkami współpracującymi z systemem mogą być społeczne organizacje ratownicze, które, w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych, są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli zostaną wpisane do rejestru jednostek współpracujących z systemem.
Jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

XIII. 31 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 23 lutego 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej Narodowego Funduszu Zdrowia, opublikowane
w Dzienniku Ustaw nr 36, poz. 279.

XIV. 30 marca 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z dnia 17 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach sfery budżetowej działających w ochronie zdrowia, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 51, poz. 411.

XV. 3 kwietnia 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra nauki i szkolnictwa wyższego z dnia 4 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy oraz ekwiwalentu pieniężnego za okres niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego nauczycieli akademickich, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 44, poz. 357.

XVI. 15 kwietnia 2009 r. weszło w życie rozporządzenie ministra obrony narodowej z dnia 17 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu chorób powstających
w związku ze służbą wojskową, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 52, poz. 426.

mec. Beata Kozyra-ŁukasiAk
Autorka jest radcą prawnym Dolnośląskiej Izby Lekarskiej

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza