8 października 2011

Nowe przepisy prawne

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

11 sierpnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 8 sierpnia 2011 r. w sprawie limitów przyjęć na studia medyczne, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 165, poz. 993.

31 sierpnia 2100 r. weszło w życie rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 20 lipca 2011 r. w sprawie zakresu zadań służby medycyny pracy wobec osób pozbawionych wolności, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 168, poz. 1013.
Rozporządzenie określa zakres, w jakim służba medycyny pracy wykonuje zadania wobec osób:
1. świadczących pracę w czasie:
– odbywania kary pozbawienia wolności w zakładach karnych,
– przebywania w aresztach śledczych,
2. wykonujących pracę w ramach kary ograniczenia wolności.
W stosunku do osób, o których mowa w pkt 1, służba medycyny pracy wykonuje zadania z zakresu: sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, prowadzenia ambulatoryjnej rehabilitacji leczniczej, uzasadnionej stwierdzoną patologią zawodową, organizowania i udzielania pierwszej pomocy medycznej w nagłych zachorowaniach i wypadkach, które wystąpiły w miejscu pracy, inicjowania działań pracodawców na rzecz ochrony zdrowia pracowników i udzielania pomocy w ich realizacji, prowadzenia analiz stanu zdrowia pracowników, a zwłaszcza występowania chorób zawodowych i ich przyczyn oraz przyczyn wypadków przy pracy, gromadzenia, przechowywania i przetwarzania informacji o narażeniu zawodowym, ryzyku zawodowym i stanie zdrowia osób objętych profilaktyczną opieką zdrowotną.
W stosunku do osób, o których mowa w pkt 2, służba medycyny pracy wykonuje zadania z zakresu sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi, w szczególności przez wykonywanie badań wstępnych, okresowych i kontrolnych przewidzianych w kodeksie pracy.

1 października 2011 r. wchodzi w życie ustawa z 10 czerwca 2011 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 168, poz. 1001.
Jeżeli w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 30 września 2011 r. emeryt pobierał emeryturę, do której prawo zostało zawieszone od 1 października 2011 r., może zgłosić wniosek o ponowne ustalenie wysokości emerytury na zasadach określonych poniżej, o ile nie pobrał emerytury wskutek tego zawieszenia przez co najmniej 18 miesięcy.
Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego po pomniejszeniu o kwotę stanowiącą iloczyn kwoty pobieranej emerytury, ustalonej na dzień jej przyznania po raz pierwszy w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne, oraz liczby miesięcy pobierania tej emerytury.
Do ustalenia wysokości emerytury przyjmuje się wiek ubezpieczonego w dniu zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury.

6 września 2011 r. wchodzi w życie rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z 29 lipca 2011 r. w sprawie otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 173, poz. 1036.

1 sierpnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 29 czerwca 2011 r. w sprawie komisji działających przy Prezesie Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 159, poz. 953.
Rozporządzenie określa:
1) szczegółowy sposób wyłaniania kandydatów na członków następujących komisji o charakterze opiniodawczo-doradczym:
– do spraw Produktów Leczniczych – w zakresie produktów leczniczych stosowanych u ludzi,
– Farmakopei – w zakresie opracowywania i wydawania Farmakopei Polskiej,
– do spraw Wyrobów Medycznych – w zakresie wyrobów,
– do spraw Produktów Biobójczych – w zakresie produktów biobójczych,
– do spraw Produktów Leczniczych Weterynaryjnych – w zakresie produktów leczniczych weterynaryjnych,
– do spraw Produktów z Pogranicza – w zakresie produktów spełniających jednocześnie kryteria produktu leczniczego oraz kryteria innego rodzaju produktu,
2) sposób działania komisji, o których mowa w pkt 1.
W celu wyłonienia kandydatów na członków komisji prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych występuje do podmiotów działających w dziedzinach nauk medycznych, farmaceutycznych oraz weterynaryjnych odpowiednich specjalności oraz nauk technicznych, przyrodniczych i chemicznych w zakresie odpowiednim do zadań, o których mowa wyżej, o zgłoszenie kandydatów na członków komisji.
Wymienione podmioty zgłaszają nie więcej niż dwóch kandydatów na członków komisji.
Zgłoszenie kandydatów wraz z uzasadnieniem następuje w formie pisemnej, w terminie wyznaczonym przez prezesa Urzędu Rejestracji, nie krótszym jednak niż dwa tygodnie od dnia otrzymania wystąpienia prezesa Urzędu Rejestracji.
Do zgłoszenia dołącza się opis przebiegu pracy naukowej i zawodowej kandydata na członka komisji.
Na podstawie zgłoszeń prezes Urzędu Rejestracji ustala listę kandydatów na członków komisji i przekazuje ją ministrowi zdrowia wraz z wnioskiem o powołanie określonych kandydatów na członków poszczególnych komisji.
Dokumenty, o których mowa wyżej, zawierają następujące dane kandydata na członka komisji:
– imię i nazwisko, posiadany tytuł lub stopień naukowy, jeżeli dotyczy,
– miejsce zatrudnienia.
Przewodniczący komisji przedstawia prezesowi Urzędu Rejestracji coroczne sprawozdanie z działalności komisji w terminie do 31 marca następnego roku.

9 sierpnia 2011 r. zostało opublikowane w Monitorze Polskim nr 70, poz. 694 obwieszczenie ministra zdrowia z 14 lipca 2011 r. w sprawie wykazu specjalności lekarskich uzyskiwanych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronach umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz Konfederacji Szwajcarskiej, które odpowiadają specjalnościom uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej.

19 sierpnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 29 lipca 2011 r. w sprawie naczelnego lekarza uzdrowiska, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 161, poz. 976.

1 września 2011 r. wszedł w życie art. 1 pkt 25 ustawy z 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach, opublikowanej w Dzienniku Ustaw nr 64, poz. 332.
Podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:
– dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,
– dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy,
– udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów,
– zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących,
– używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wykonawczych,
– przechowywać kopie dokumentów kasowych do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, który wynosi 5 lat liczonych od końca roku, w którym przypadał termin zapłaty,
– stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży,
– dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii na nośniku papierowym,
– prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej,
– dokonać zgłoszenia kasy rejestrującej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy,
– poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy rejestrujące, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji.
Potwierdzenia stwierdzające spełnienie funkcji oraz kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, zachowują moc do dnia określonego w tych potwierdzeniach, chyba że potwierdzenie zostanie cofnięte zgodnie z przepisami ustawy.
Kasy rejestrujące nabyte przez użytkowników kas w okresie obowiązywania potwierdzeń wydanych przed 1 września 2011 r. mogą być nadal stosowane do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego, pod warunkiem że zapewniają prawidłowość rozliczeń podatnika.

1 października 2011 wchodzi w życie rozporządzenie ministra nauki i szkolnictwa wyższego z 19 lipca 2011 r. w sprawie warunków przyznawania stypendiów osobom, którym wszczęto przewód doktorski, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 160, poz. 956.
Rozporządzenie określa warunki przyznawania stypendium doktorskiego, w tym kryteria i tryb przyznawania, cofania i zwrotu tego stypendium, organ uprawniony do podejmowania decyzji w tych sprawach, a także maksymalny okres wypłaty stypendium oraz jego wysokość.
Stypendium doktorskie może być przyznane osobie przygotowującej rozprawę doktorską, jeżeli wszczęto jej przewód doktorski.
Stypendium doktorskie jest przyznawane przez pracodawcę, osobę prawną lub fizyczną.
Stypendium doktorskie jest przyznawane na wniosek osoby ubiegającej się o to stypendium lub z inicjatywy organu przyznającego stypendium za zgodą osoby, której organ zamierza przyznać stypendium.
Wniosek o przyznanie stypendium zawiera dane osobowe kandydata do stypendium wraz z opisem jego dotychczasowego dorobku naukowego. Do wniosku dołącza się uchwałę rady jednostki organizacyjnej o otwarciu przewodu doktorskiego oraz opinię opiekuna naukowego albo promotora o zaawansowaniu rozprawy doktorskiej.
Wysokość stypendium doktorskiego nie może być wyższa od minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego asystenta, określonej w przepisach o wynagradzaniu nauczycieli akademickich.
Stypendium doktorskie może być przyznane na okres nieprzekraczający 18 miesięcy i jest wypłacane z góry w okresach miesięcznych.
Wysokość stypendium doktorskiego oraz warunki i okres jego wypłacania określa umowa zawarta między organem przyznającym stypendium a osobą, której przyznano to stypendium.
Organ przyznający stypendium cofa stypendium doktorskie, jeżeli osoba pobierająca stypendium nie wykazuje dostatecznych postępów w pracy naukowej.
Osoba pobierająca stypendium doktorskie składa co 6 miesięcy organowi przyznającemu stypendium informację o postępach w pracy naukowej. Informacja powinna być zaopiniowana przez promotora.
Osoba pobierająca stypendium doktorskie, której stypendium zostało cofnięte ze względu na brak dostatecznych postępów w pracy naukowej albo w okresie dwóch lat od dnia zaprzestania pobierania tego stypendium nie przystąpiła do obrony rozprawy doktorskiej, jest obowiązana do zwrotu całej kwoty pobranego stypendium.
Powyższego przepisu nie stosuje się do osoby, która nie osiągnęła dostatecznych postępów w pracy naukowej albo nie przystąpiła do obrony rozprawy doktorskiej z przyczyn od niej niezależnych, w szczególności z powodu:
– braku możliwości osiągnięcia zakładanych celów naukowych i badawczych, potwierdzonych opinią promotora,
– czasowej niezdolności do realizacji rozprawy doktorskiej spowodowanej chorobą,
– sprawowania osobistej opieki nad chorym członkiem rodziny,
– sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem do 4. roku życia lub dzieckiem o orzeczonej niepełnosprawności.
Organ przyznający stypendium, po rozpatrzeniu wyjaśnień osoby zobowiązanej do zwrotu pobranego stypendium doktorskiego, może obniżyć kwotę pobranego stypendium, rozłożyć spłatę na raty lub ją umorzyć.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza