27 sierpnia 2013

Nowe przepisy prawne

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

6 maja 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 24 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych do wydania opinii w postępowaniu cywilnym, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 518.
Rozporządzenie określa:

  • stawki wynagrodzenia biegłych powołanych przez sąd za wykonaną pracę,
  • taryfy zryczałtowane dla poszczególnych kategorii biegłych ze względu na dziedzinę, w której są specjalistami,
  • sposób dokumentowania wydatków niezbędnych do wydania opinii.

Stawka wynagrodzenia biegłych powołanych przez sąd za każdą rozpoczętą godzinę pracy wynosi – w zależności od stopnia złożoności problemu będącego przedmiotem opinii oraz warunków, w jakich opracowano opinię – od 1,28 proc. do 1,81 proc. kwoty bazowej dla osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, której wysokość określa ustawa budżetowa.
W przypadku biegłych posiadających:

  • tytuł naukowy profesora stawka wynosi 3,93 proc.
  • stopień naukowy doktora habilitowanego stawka wynosi 3,08 proc.
  • stopień naukowy doktora stawka wynosi 2,55 proc.

W razie złożonego charakteru problemu będącego przedmiotem opinii stawka może być podwyższona do 50 proc., jeżeli biegły ma dyplom ukończenia studiów wyższych oraz pełni funkcję biegłego sądowego nie krócej niż jedną kadencję.
Wynagrodzenie za wykonaną pracę biegłych z dziedziny medycyny, w zakresie czynności opisanych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, można określić według stawki albo taryfy zryczałtowanej wskazanej w załączniku.
Wydatki poniesione przez biegłego niezbędne do wydania opinii, w szczególności wydatki materiałowe, amortyzację aparatury badawczej oraz koszty dojazdu na miejsce wykonania czynności, biegły dokumentuje za pomocą faktur lub rachunków albo kopii tych dokumentów, a w razie ich braku – za pomocą oświadczenia.
W przypadku biegłych posiadających:

  • tytuł naukowy profesora stawka wynosi 3,93 proc.
  • stopień naukowy doktora habilitowanego stawka wynosi 3,08 proc.
  • stopień naukowy doktora stawka wynosi 2,55 proc.

14 maja 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 19 kwietnia 2013 r. w sprawie minimalnej funkcjonalności systemów teleinformatycznych, umożliwiających realizację usług związanych z prowadzeniem przez świadczeniodawców list oczekujących na udzielenie świadczenia zdrowotnego, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 516.
Rozporządzenie określa minimalną funkcjonalność systemów teleinformatycznych, umożliwiających świadczeniobiorcom realizację usługi umawiania się drogą elektroniczną na wizyty wraz z możliwością monitorowania statusu na liście oczekujących na udzielenie świadczenia, powiadamiania o terminie udzielenia świadczenia oraz przekazywania danych zawartych w listach oczekujących na udzielenie świadczenia do systemu informacji w ochronie zdrowia.
Systemy teleinformatyczne świadczeniodawców w zakresie swojej minimalnej funkcjonalności zapewniają następujące usługi:

  • automatycznego wyszukania wolnych terminów udzielenia świadczenia zdrowotnego oraz możliwość rejestracji wizyty i wyboru terminu wizyty podczas procesu rejestracji,
  • monitorowania przez świadczeniobiorcę statusu na liście oczekujących na udzielenie świadczenia,
  • wyszukiwania według określonych kryteriów:
    1. nazwy i specjalności komórki organizacyjnej świadczeniodawcy zgodnie z danymi zawartymi w rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą,
    2. miejsca wykonywania działalności leczniczej,
    3. kodu albo nazwy świadczenia opieki zdrowotnej,
    4. terminu świadczenia opieki zdrowotnej,
  • powiadamiania świadczeniobiorców za pomocą środków komunikacji elektronicznej o zmianie terminu wizyty,
  • przeglądu i wydruku przez świadczeniobiorcę zaplanowanych przez niego wizyt,
  • uwierzytelnienia świadczeniobiorców przy wykorzystaniu bezpiecznego podpisu elektronicznego albo podpisu potwierdzonego profilem zaufanym ePUAP,
  • dokonania przez świadczeniobiorców korekty danych wprowadzonych na etapie rejestracji, w tym powiadomienia świadczeniodawcy o niemożności stawienia się w określonym terminie bądź rezygnacji z realizacji świadczenia opieki zdrowotnej,
  • uniemożliwienia wpisania świadczeniobiorcy na więcej niż jedną listę oczekujących w przypadku świadczeń udzielanych na podstawie skierowania,
  • przekazywania danych zawartych w listach oczekujących na udzielenie świadczenia do systemu informacji w ochronie zdrowia.

Dane gromadzone w systemie udostępniane są uprawnionym podmiotom realizującym zadania w obszarze ochrony zdrowia na ich wniosek złożony w postaci elektronicznej i opatrzony bezpiecznym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
Jednostka podległa ministrowi zdrowia, właściwa w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia, udostępnia informacje o warunkach, sposobie, zakresie i terminie udostępniania danych zgromadzonych w systemie oraz o formacie, w którym dane są udostępniane, w repozytorium interoperacyjności, w portalu edukacyjno-informacyjnym oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Ministra Zdrowia.
Podmiot, któremu udostępniono dane zgromadzone w systemie informacji w ochronie zdrowia, odpowiada za bezpieczeństwo uzyskanych danych osobowych.

14 maja 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 19 kwietnia 2013 r. w sprawie Systemu Rejestru Usług Medycznych Narodowego Funduszu Zdrowia, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 514.
Rozporządzenie określa:

  • – minimalną funkcjonalność Systemu Rejestru Usług Medycznych Narodowego Funduszu Zdrowia,

    • – warunki organizacyjno-techniczne zapewniające wykorzystywanie za pomocą Platformy Udostępniania On-Line Usług i Zasobów Cyfrowych Rejestrów Medycznych informacji ze słowników i rejestrów zgromadzonych w Systemie Informacji Medycznej, umożliwiających usługodawcy wystawienie rozliczenia i faktury w postaci dokumentu elektronicznego.

System RUM – NFZ w zakresie swojej minimalnej funkcjonalności zapewnia następujące usługi:

  • przetwarzania, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, danych usługodawców realizujących świadczenia opieki zdrowotnej lub ubiegających się o zawarcie umów o udzielanie tych świadczeń,
  • udostępniania usługodawcom, drogą elektroniczną, danych dotyczących podpisanych przez nich umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, zawartych w szczególności w planie rzeczowo-finansowym,
  • elektronicznego dostępu do danych przetwarzanych w systemie rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, prowadzonego przez jednostkę właściwą w zakresie systemów informacyjnych w ochronie zdrowia, podległą ministrowi zdrowia,
  • wymiany z usługodawcami, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, danych dotyczących udzielonych przez nich świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie sposobu finansowego rozliczania świadczeń oraz ich charakterystyki medyczno-statystycznej,
  • wymiany z aptekami, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, danych dotyczących każdego leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobu medycznego wydanego na receptę podlegającą refundacji,
  • wymiany z podmiotami prowadzącymi sprzedaż wyrobów medycznych i ich naprawę, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, danych dotyczących poziomu sprzedaży i napraw wyrobów medycznych podlegających refundacji ze środków publicznych,
  • informatycznego wspierania procesów z zakresu promocji zdrowia i realizacji populacyjnych programów zdrowotnych prowadzonych przez podmioty współpracujące w tym zakresie z NFZ,
  • przetwarzania danych dotyczących świadczeń opieki zdrowotnej, udzielonych osobom uprawnionym do tych świadczeń na podstawie przepisów o koordynacji, z dokumentów wymienianych za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej.

Administrator Systemu RUM – NFZ w zakresie niezbędnym do właściwego działania przypisanego mu systemu opracowuje i ustanawia, wdraża i eksploatuje, monitoruje i przegląda oraz utrzymuje i doskonali system zarządzania bezpieczeństwem informacji zapewniający poufność, dostępność i integralność informacji.

8 maja 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych z 6 maja 2013 r. w sprawie wykonywania zadań przez Państwową Inspekcję Sanitarną Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na terenie obiektów Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz w stosunku do funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 577.

28 maja 2013 r. weszła w życie umowa ramowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o współpracy transgranicznej w ratownictwie medycznym, podpisana w Warszawie 21 grudnia 2011 r., opublikowana w DzU z 2013 r., poz. 678.

5 czerwca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra transportu, budownictwa i gospodarki morskiej z 27 maja 2013 r. w sprawie badań lotniczo-lekarskich, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 637.
Rozporządzenie określa:

  • szczegółowe zasady, warunki i tryb przeprowadzania badań lotniczo-lekarskich kandydatów na członków personelu lotniczego, członków personelu lotniczego oraz kandydatów na członków personelu pokładowego i członków personelu pokładowego,
  • warunki i tryb:
    1. wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich stwierdzających istnienie lub brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego,
    2. kontroli przeprowadzania badań lotniczo-lekarskich i orzekania,
    3. kontroli dokumentowania badań lotniczo-lekarskich,
  • częstotliwość badań lotniczo-lekarskich,
  • dodatkowe wymagania kwalifikacyjne lekarzy orzeczników,
  • sposób postępowania z dokumentacją medyczną badań lotniczo-lekarskich oraz wzory stosowanych dokumentów,
  • maksymalne stawki opłat za badania lotniczo-lekarskie.

Badania przeprowadzane są w celu stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego lub członka personelu pokładowego i obejmują badania wstępne, okresowe i okolicznościowe.
Badania przeprowadza podmiot uprawniony (centra medycyny lotniczej lub lekarze orzecznicy) na wniosek osoby zainteresowanej, pracodawcy, lekarza orzecznika lub naczelnego lekarza.
W ramach nadzoru naczelny lekarz kontroluje podmiot uprawniony w zakresie przeprowadzania badań, wydawania orzeczeń lekarskich i prowadzenia dokumentacji medycznej.

17 czerwca 2013 r. weszła w życie ustawa z 28 maja 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw dotyczących urlopu macierzyńskiego i rodzicielskiego, opublikowana w DzU z 2013 r., poz. 675.

26 czerwca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 6 czerwca 2013 r. w sprawie Systemu Monitorowania Kosztów Leczenia i Sytuacji Finansowo-Ekonomicznej Podmiotów Leczniczych, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 670.
Rozporządzenie określa:

  • minimalne warunki organizacyjno-techniczne Systemu Monitorowania Kosztów Leczenia i Sytuacji Finansowo-Ekonomicznej Podmiotów Leczniczych,
  • strukturę dokumentów elektronicznych,
  • minimalną funkcjonalność systemu.

System w zakresie minimalnej funkcjonalności zapewnia następujące usługi:

  • generowanie aktywnych formularzy, które po wypełnieniu umożliwią przetwarzanie danych o kosztach leczenia w podmiotach leczniczych,
  • przetwarzanie informacji o kosztach leczenia w podmiotach leczniczych określonych w elektronicznych wzorach raportów,
  • automatyczne generowanie informacji i raportów w oparciu o zgromadzone dane,
  • automatyczne obliczanie wskaźników kosztowych.

Usługi są udostępniane z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.
W systemie umieszcza się dokumenty elektroniczne w formacie XML przekazywane z wykorzystaniem protokołów komunikacyjnych i szyfrujących.
Dokumenty elektroniczne opatruje się bezpiecznym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
Wzory dokumentów elektronicznych przechowywane są w centralnym repozytorium wzorów dokumentów, w portalu edukacyjno-informacyjnym oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Ministra Zdrowia.

26 czerwca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 6 czerwca 2013 r. w sprawie Systemu Ewidencji Zasobów Ochrony Zdrowia, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 671.
Rozporządzenie określa:

  • minimalną funkcjonalność Systemu Ewidencji Zasobów Ochrony Zdrowia,
  • warunki organizacyjno-techniczne gromadzenia, przetwarzania i pobierania danych przetwarzanych w systemie.

System w zakresie minimalnej funkcjonalności zapewnia następujące usługi:
odnośnie do danych usługodawców

  • pobieranie do systemu z rejestrów medycznych danych usługodawców w formacie i strukturze odpowiadającym warunkom technicznym systemu,
  • wyszukiwanie określonych usługodawców na terenie wybranego województwa, powiatu, gminy oraz pobieranie danych adresowych usługodawcy,
  • wprowadzanie danych i informacji dotyczących szczególnych zadań realizowanych przez usługodawcę,
  • wprowadzanie i wyszukiwanie informacji o wyrobach medycznych,

odnośnie do danych płatników

  • identyfikację płatnika,
  • pobieranie danych o wykazie i zakresie udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych przez płatnika,
  • pobieranie danych adresowych,

odnośnie do danych podmiotów sprawujących nadzór i kontrolę nad działalnością usługodawców i płatników

  • identyfikację podmiotu sprawującego nadzór lub kontrolę,
  • wymianę danych drogą elektroniczną z podmiotami sprawującymi nadzór lub kontrolę,
  • przesyłanie dokumentów elektronicznych do podmiotu sprawującego nadzór lub kontrolę oraz uzyskanie potwierdzenia ich przyjęcia,

w zakresie statystyki

  • wczytywanie danych z rejestrów medycznych, wprowadzanie ich przez administratora systemu oraz weryfikację ich poprawności i jakości,
  • agregację danych,
  • dostęp do danych gromadzonych w systemie,
  • bieżącą aktualizację danych,
  • okresowe i automatyczne wykonywanie kopii bezpieczeństwa.

System zapewnia dostęp do danych zgromadzonych w systemie w portalu edukacyjno-informacyjnym.
W systemie są gromadzone, przetwarzane i udostępniane dane pozyskiwane z rejestrów medycznych za pomocą Platformy Udostępniania On-Line Usług i Zasobów Cyfrowych Rejestrów Medycznych.
Wzory dokumentów elektronicznych wprowadzanych do systemu są przechowywane w centralnym repozytorium wzorów dokumentów elektronicznych, w portalu edukacyjno-informacyjnym oraz w Biuletynie Informacji Publicznej Ministra Zdrowia.
Administrator systemu w zakresie niezbędnym do właściwego działania przypisanego mu systemu opracowuje i ustanawia, wdraża i eksploatuje, monitoruje i przegląda oraz utrzymuje i doskonali system zarządzania bezpieczeństwem informacji zapewniający poufność, dostępność i integralność informacji.

27 czerwca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 6 czerwca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac związanych z narażeniem na zranienie ostrymi narzędziami używanymi podczas udzielania świadczeń zdrowotnych, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 696.
Rozporządzenie określa warunki bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac związanych z narażeniem na zranienie ostrymi narzędziami używanymi podczas udzielania świadczeń zdrowotnych przez podmioty wykonujące działalność leczniczą.
Ostrymi narzędziami są wyroby medyczne służące do cięcia, kłucia oraz mogące spowodować zranienie lub przeniesienie zakażenia.
W celu ochrony pracowników przed zranieniami ostrymi narzędziami pracodawca stosuje, na warunkach określonych w rozporządzeniu, wszelkie dostępne środki eliminujące lub ograniczające stopień narażenia na zranienia.
Przed wyborem środków pracodawca dokonuje oceny ryzyka zawodowego zranienia ostrym narzędziem oraz przeniesienia zakażenia w wyniku ekspozycji na krew lub inny potencjalnie zakaźny materiał biologiczny na danym stanowisku pracy, uwzględniając w szczególności:

  • klasyfikację i wykaz szkodliwych czynników biologicznych, które mogą wystąpić w następstwie zakażenia, a także możliwego działania toksycznego lub alergizującego szkodliwych czynników biologicznych,
  • stan zdrowia pracownika, w szczególności choroby przewlekłe, na które choruje,
  • określenie narażenia, w tym rodzaj, stopień oraz czas jego trwania,
  • czynności, podczas których może dojść do narażenia,
  • rodzaje wykorzystywanych do udzielania świadczeń zdrowotnych ostrych narzędzi, warunki pracy, sposób organizacji pracy, poziom kwalifikacji personelu, czynniki psychospołeczne i inne czynniki związane ze środowiskiem pracy,
  • decyzje, wystąpienia i zalecenia pokontrolne organów kontroli i nadzoru nad warunkami pracy, wydane na podstawie ustaleń kontroli przeprowadzonych w podmiocie wykonującym działalność leczniczą.

Ocenę ryzyka przeprowadza się:

  • okresowo, nie rzadziej niż raz na dwa lata,
  • w każdym przypadku wystąpienia na stanowisku pracy zmian mających lub mogących mieć znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa pracownika w miejscu pracy, uwzględniając aktualną wiedzę medyczną i techniczną oraz wiedzę w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym wyniki prac naukowo-badawczych mających na celu eliminację lub ograniczenie przyczyn powodujących wypadki przy pracy i choroby zawodowe.

W celu eliminacji lub ograniczenia narażenia pracodawca, we współpracy z przedstawicielami pracowników, podejmuje kolejno następujące działania:

  • opracowuje i wdraża procedury bezpiecznego postępowania z ostrymi narzędziami, w tym będącymi odpadami medycznymi, w szczególności obejmujące zakaz ponownego zakładania osłonek na ostre narzędzia,
  • jeżeli charakter wykonywanych świadczeń zdrowotnych na to pozwala, eliminuje przypadki zbędnego stosowania ostrych narzędzi przez wdrożenie zmian w praktyce oraz, na podstawie wyników oceny ryzyka, zapewnia ostre narzędzia zawierające rozwiązania chroniące przed zranieniem,
  • opracowuje i wdraża procedury używania odpowiednich do rodzaju i stopnia narażenia środków ochrony indywidualnej,
  • analizuje raport o bezpieczeństwie i higienie pracy w podmiocie leczniczym w zakresie zranień ostrymi narzędziami podczas udzielania świadczeń zdrowotnych.

Pracodawca, uwzględniając wyniki oceny ryzyka, podejmuje działania eliminujące lub ograniczające ryzyko wystąpienia zranień ostrymi narzędziami oraz zakażeń, obejmujące:

  • organizację miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych w sposób pozwalający na uniknięcie lub zminimalizowanie narażenia,
  • zapewnienie warunków bezpiecznego zbierania, przechowywania oraz usuwania odpadów medycznych, z zastosowaniem łatwo dostępnych, bezpiecznych i oznakowanych pojemników, w miarę możliwości umieszczonych w pobliżu miejsc używania lub przechowywania ostrych narzędzi,
  • wdrożenie odpowiednich środków profilaktycznych uwzględniających organizację i warunki pracy, czynniki psychospołeczne oraz inne czynniki związane ze środowiskiem pracy,
  • zapewnienie środków ochrony indywidualnej, odpowiednich do rodzaju i stopnia narażenia.

Jeżeli w wyniku oceny ryzyka pracodawca zidentyfikuje możliwości wystąpienia narażenia pracownika na szkodliwy czynnik biologiczny, przeciw któremu jest dostępne szczepienie ochronne, pracownika informuje się o korzyściach szczepienia, możliwych niepożądanych odczynach poszczepiennych oraz możliwych skutkach niepoddania się takiemu szczepieniu.
Pracodawca:

  • zapewnia pracownikom stały dostęp do instrukcji oraz innych sporządzonych w formie papierowej i elektronicznej informacji o zasadach używania ostrych narzędzi i środków ochrony indywidualnej, określonych w opracowanych procedurach, a także obowiązujących przepisach z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac związanych z narażeniem na zranienie ostrymi narzędziami używanymi podczas udzielania świadczeń zdrowotnych,
  • promuje dobre praktyki zapobiegania narażeniu, w szczególności opracowuje w konsultacji z przedstawicielami pracowników materiały informacyjne dotyczące tych praktyk,
  • prowadzi wykaz zranień ostrymi narzędziami podczas udzielania świadczeń zdrowotnych,
  • informuje pracowników o ryzyku związanym z narażeniem, zasadach postępowania w przypadku narażenia, zgodnie z procedurą, w tym o badaniach lekarskich, badaniach laboratoryjnych, poekspozycyjnym szczepieniu ochronnym, uodpornieniu biernym oraz profilaktycznym leczeniu poekspozycyjnym, z których pracownik może skorzystać w przypadku zranienia lub kontaktu z krwią lub innym potencjalnie zakaźnym materiałem biologicznym, osobach wykonujących zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy oraz sprawujących profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami.

Pracodawca prowadzi systematyczne szkolenia mające na celu zapobieganie narażeniu i jego skutkom.
Pracownik niezwłocznie zgłasza każdy przypadek zranienia ostrym narzędziem pracodawcy lub osobie wykonującej zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy, a w razie kontaktu z krwią lub innym potencjalnie zakaźnym materiałem biologicznym – również lekarzowi wskazanemu w opracowanej procedurze w celu przeprowadzenia postępowania poekspozycyjnego.
W przypadku zranienia pracownika ostrym narzędziem pracodawca:

  • bada przyczyny i okoliczności zranienia oraz odnotowuje je w wykazie,
  • jeżeli jest to konieczne, dokonuje zmian w procedurze bezpiecznego postępowania z ostrymi narzędziami lub informuje pracowników o nowym ryzyku związanym z używaniem ostrego narzędzia,
  • informuje lekarza sprawującego profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami w przypadku ekspozycji na krew lub inny potencjalnie zakaźny materiał biologiczny.

Pracodawca opracowuje i wdraża procedurę postępowania poekspozycyjnego, umożliwiającą niezwłoczne udzielenie poszkodowanemu pomocy medycznej oraz zapobieżenie skutkom narażenia, a także objęcie go profilaktyczną opieką zdrowotną po narażeniu, zgodnie z aktualną wiedzą medyczną.
Powyższa procedura uwzględnia w szczególności konieczność oszacowania ryzyka zakażenia oraz podjęcia niezwłocznych działań profilaktycznych, przede wszystkim przeprowadzenia badania lekarskiego i niezbędnych badań laboratoryjnych, w razie potrzeby wykonania poekspozycyjnego szczepienia ochronnego i uodpornienia biernego lub profilaktycznego leczenia poekspozycyjnego, a także wykonania badań lekarskich oraz niezbędnych badań dodatkowych w regularnych odstępach czasu po narażeniu.
Pracodawca, nie rzadziej niż raz na sześć miesięcy, sporządza raport o bezpieczeństwie i higienie pracy w podmiocie leczniczym w zakresie zranień ostrymi narzędziami podczas udzielania świadczeń zdrowotnych.
Pracodawca w konsultacji z przedstawicielami pracowników dokonuje okresowej weryfikacji procedur zgłaszania zranień ostrymi narzędziami, zakresu i rodzajów analiz zawartych w raporcie, a także rozważa prowadzenie zbiorów informacji statystycznych obejmujących przypadki zranień ostrymi narzędziami oraz kontaktu z krwią lub innym potencjalnie zakaźnym materiałem biologicznym.
Pierwszy raport sporządza się nie później niż do 28 lutego 2014 r.

1 lipca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 14 czerwca 2013 r. w sprawie Rejestru Medycznie Wspomaganej Prokreacji, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 721.
Rejestr Medycznie Wspomaganej Prokreacji tworzy się w celu monitorowania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia niepłodności, w ramach programu zdrowotnego „Leczenie niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego na lata 2013-2016”.
Do celów prowadzenia rejestru należy:

  • gromadzenie informacji na temat udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia niepłodności w ramach wspomnianego programu,
  • wymiana danych przetwarzanych w rejestrze między podmiotem prowadzącym rejestr i usługodawcami, w celu monitorowania udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia niepłodności w ramach programu.

W rejestrze są przetwarzane następujące dane:

  • dane usługodawców, którzy udzielili świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie leczenia niepłodności w ramach programu,
  • identyfikatory pracowników medycznych wprowadzających dane do rejestru,
  • dane usługobiorców (numer PESEL, a w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL – seria i numer dowodu osobistego, paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, płeć i data urodzenia w przypadku kobiet, data zgłoszenia do programu, data zakwalifikowania, data rezygnacji z uczestnictwa w programie, kryteria zakwalifikowania do programu lub kryteria wykluczenia z programu, informacja o przyczynie niepłodności, liczba i rodzaj badań wykonanych w ramach programu, liczba i jakość pobranych w ramach programu gamet, zastosowana w ramach programu procedura medycznie wspomaganej prokreacji – jej rodzaj, sposób przeprowadzania i przebieg, liczba i charakterystyka utworzonych, przeniesionych i przechowywanych w ramach programu zarodków, informacja o powikłaniach w przeprowadzanej procedurze, liczba ciąż powstałych w wyniku przeprowadzanej procedury, informacja o przebiegu i zakończeniu ciąży powstałej w wyniku przeprowadzonej procedury, informacja o dacie narodzin dziecka urodzonego w wyniku przeprowadzonej w ramach programu procedury, informacja o płci i stanie zdrowia do zakończenia okresu noworodkowego dziecka urodzonego w wyniku przeprowadzonej procedury).

Podmiotem prowadzącym rejestr jest minister zdrowia.
Rejestr jest prowadzony z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego.

1 lipca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 27 maja 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą dla pracowników zatrudnionych w niektórych jednostkach sfery budżetowej działających w ochronie zdrowia, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 649.
Miesięczne stawki wynagrodzenia zasadniczego określone w załączniku do rozporządzenia mają zastosowanie do wynagrodzeń przysługujących od 1 stycznia 2013 r.

1 lipca 2013 r. zostało opublikowane obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 19 kwietnia 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym, DzU z 2013 r., poz. 757.

1 lipca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 28 czerwca 2013 r. w sprawie warunków wynagradzania za pracę pracowników podmiotów leczniczych działających w formie jednostki budżetowej, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 769.

1 lipca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 27 czerwca 2013 r. w sprawie szczegółowego zakresu oraz warunków ustalania wysokości świadczenia w przypadku zdarzenia medycznego, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 750.
Maksymalna wysokość świadczenia (odszkodowania i zadośćuczynienia w odniesieniu do jednego pacjenta) w przypadku:

  • zakażenia, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia pacjenta – wynosi 100 000 zł,
  • śmierci pacjenta – wynosi 300 000 zł.

Wysokość świadczenia w przypadku zakażenia pacjenta biologicznym czynnikiem chorobotwórczym, uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia ubezpieczyciel lub podmiot leczniczy prowadzący szpital ustala, biorąc pod uwagę następujące elementy pozostające w związku z danym rodzajem zdarzenia medycznego:

  • stopień pogorszenia zdrowia (poziom uszkodzenia ciała) powstały w wyniku zdarzenia medycznego,
  • pogorszenie jakości życia (w tym konieczność zapewnienia opieki osób trzecich, utrata zdolności do pracy zarobkowej lub brak możliwości podjęcia lub kontynuowania nauki),
  • uciążliwość leczenia lub inna krzywda pozostająca w związku ze zdarzeniem medycznym.

W przypadku śmierci pacjenta ubezpieczyciel lub podmiot leczniczy prowadzący szpital ustala wysokość świadczenia po analizie uzasadnienia orzeczenia wojewódzkiej komisji do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych oraz dokumentacji przedstawionej przez podmiot składający wniosek, na podstawie której ustala zakres, intensywność i rozmiar doznanej krzywdy lub pogorszenie sytuacji życiowej podmiotu składającego wniosek.
Wysokość świadczenia nie może przekraczać łącznej kwoty 300 000 zł, przy czym wysokość:

  • zadośćuczynienia – ustala się w kwocie nie wyższej niż 100 000 zł,
  • odszkodowania – ustala się w kwocie nie wyższej niż 200 000 zł.

4 lipca 2013 r. weszła w życie ustawa z 24 maja 2013 r. o zmianie ustawy o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych, opublikowana w DzU z 2013 r., poz. 766.
Urzędowa cena zbytu ustalona w decyzji o objęciu refundacją nie może być wyższa niż urzędowa cena zbytu leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego, obowiązująca w dniu złożenia wniosku o objęcie refundacją i ustalenie urzędowej ceny w odniesieniu do leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego, który w dniu złożenia tego wniosku był zawarty w wykazie, w danym wskazaniu.
Wymagania w zakresie uzasadnienia oraz rekomendacji Agencji Oceny Technologii Medycznych nie dotyczą wniosków o objęcie refundacją i ustalenie urzędowej ceny w odniesieniu do leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego, który w dniu złożenia tego wniosku był zawarty w wykazie ogłoszonym przez ministra zdrowia, w danym wskazaniu.
Powyższe przepisy stosuje się do postępowań w sprawie wniosków o objęcie refundacją i ustalenie urzędowej ceny w odniesieniu do leku, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobu medycznego, który w dniu złożenia tych wniosków był zawarty w wykazie ogłoszonym przez ministra zdrowia, w danym wskazaniu, złożonych i nierozpatrzonych przed dniem wejścia w życie ustawy.

18 lipca 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 25 czerwca 2013 r. w sprawie Systemu Statystyki w Ochronie Zdrowia, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 770.
Rozporządzenie określa:

  • minimalną funkcjonalność Systemu Statystyki w Ochronie Zdrowia,
  • warunki organizacyjno-techniczne gromadzenia i pobierania danych przetwarzanych w systemie.

System w zakresie minimalnej funkcjonalności zapewnia następujące usługi związane z tworzeniem statystyk, analiz, raportów statystycznych i sprawozdań, na podstawie gromadzonych danych:

  • dostęp do aktualnych wzorów formularzy sprawo-zdawczych,
  • automatyczne pobieranie danych lub ich ręczne wprowadzanie z innych systemów teleinformatycznych lub plików zewnętrznych,
  • automatyczną walidację danych wprowadzonych do systemu drogą elektroniczną oraz danych wprowadzonych do systemu ręcznie,
  • wizualizację wypełnionych raportów statystycznych,
  • bieżące zapisywanie danych gromadzonych za pomocą raportów statystycznych,
  • archiwizację prowadzonych raportów oraz ich przygotowywanie, udostępnianie i wysyłanie,
  • odbieranie raportów z zawartymi w nich danymi oraz weryfikacja raportów,
  • tworzenie zbiorów danych ze zgromadzonych danych statystycznych, a następnie dokonywanie na ich podstawie obliczeń, opracowań i analiz,
  • generowanie ze zintegrowanej bazy danych zbiorów danych ostatecznych w postaci elektronicznej pozwa-lającej na jej przetwarzanie i przekazanie prezesowi GUS, w zakresie oraz według stanów i okresów ujętych w programie badań statystycznych statystyki publicznej,
  • przekazywanie lub zapewnianie dostępu drogą elektroniczną do usystematyzowanych informacji opisujących dokument, dotyczących struktury i jakości zbiorów danych oraz słowników pojęć, klasyfikacji i list kodowych.

20 lipca 2013 r. weszła w życie ustawa z 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o izbach lekarskich oraz niektórych innych ustaw, opublikowana w DzU z 2013 r., poz. 779.
Od prawomocnego orzeczenia Naczelnego Sądu Lekarskiego, kończącego postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy, stronom, ministrowi zdrowia i prezesowi Naczelnej Rady Lekarskiej przysługuje kasacja do Sądu Najwyższego w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia orzeczenia.
Postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej lekarzy, wszczęte i niezakończone prawomocnym orzeczeniem sądu apelacyjnego lub Sądu Najwyższego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, prowadzi się na podstawie przepisów dotychczasowych.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza