18 października 2016

Nauka, praktyka, zdrowie cz. 2

Tadeusz Tołłoczko

Zdrowie i życie nie jest problemem jednowymiarowym. Zgodnie z teorią Marksa – to klasa rządząca decyduje, co dla społeczeństwa jest dobre, a co złe. Wycenia wartość zdrowia obywateli, określając, w jakim stopniu przyznany budżet powinien pokrywać rzeczywiste potrzeby. Zdrowie ma być wartością bezcenną. A mimo to bywa wartością polityczną. O tym, czy jednym z niekwestionowanych priorytetów polityki uprawianej przez rządzących jest zdrowie obywateli, jasno świadczą nakłady, jakie przeznaczane są na ochronę zdrowia i życia. Nasze oczekiwania i życzenia zawsze wszak przekraczają możliwości. Życie i zdrowie człowieka należą do wartości najwyższych, dlatego nierówności w dostępie do ochrony i opieki zdrowotnej powinny być zminimalizowane. Myślę, że w żadnym państwie nie zinterpretowano konstytucyjnej gwarancji równego dostępu do opieki zdrowotnej tak, jak zrobili to nasi reprezentanci narodu. Dlatego zdrowie obywateli staje się u nas „wartością klasową”, zawłaszcza wobec narastającego ekonomicznego rozwarstwienia społeczeństwa. Czynnikami decydującymi o zdrowiu są: styl życia (50 proc.), środowisko (20 proc.), genetyka (16 proc.), opieka zdrowotna (10 proc.). Rozważając zagadnienie promocji zdrowia, uwzględnić musimy trzy zasadnicze problemy: starzenie się społeczeństw, degradację środowiska, socjalne i ekonomiczne nierówności. Bieda wyzwala chorobę, a choroba powoduje biedę. W ten sposób tworzy się circulus vitiosus, którego skutków nie obejmują żadne statystyki. Nie są również przedmiotem zainteresowania mediów. Programy promocji zdrowia w większym stopniu okazały się skuteczne w stosunku do osób zamożnych niż grup o niskim standardzie życia. Są więc mniej efektywne w stosunku do najbiedniejszych warstw ludności, która choruje częściej. Poprawa kondycji fizycznej społeczeństwa nie może być zrealizowana poprzez „medycynę naprawczą”, która pełną dostępnością i wysokim standardem świadczeń nie jest w stanie objąć wszystkich obywateli. Najbardziej skuteczną formą promocji zdrowia społeczeństwa jest podwyższenie standardów życia biednych ludzi oraz skuteczne kształcenie dzieci i młodzieży w zakresie prozdrowotnego stylu życia wraz z uświadamianiem, że ich przyszły życiowy sukces i los warunkowany jest zdrowiem. ■

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza