9 stycznia 2017

Prawo Nowe przepisy prawne

28 września 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 22 września 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych kryteriów wyboru ofert w postępowaniu w sprawie zawarcia umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1555.

Zmiana dotyczy wykazu szczegółowych kryteriów wyboru ofert z wyznaczającymi je warunkami oraz przypisaną im wartością w rodzaju leczenie szpitalne, w zakresach programów lekowych – w części programy lekowe onkologiczne, oraz wykazu szczegółowych kryteriów wyboru ofert w rodzaju pomoc doraźna i transport sanitarny.

29 września 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 21 września 2016 r. w sprawie zakresu zadań lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarki podstawowej opieki zdrowotnej i położnej podstawowej opieki zdrowotnej, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1567.

Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej planuje i realizuje opiekę lekarską nad świadczeniobiorcą w zakresie udzielanych przez niego świadczeń opieki zdrowotnej, z uwzględnieniem miejsca udzielania świadczenia (w warunkach ambulatoryjnych i domowych). Ponadto koordynuje udzielanie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej w zakresie posiadanych kompetencji.

W ramach udzielania świadczeń opieki zdrowotnej lekarz POZ współpracuje z:

– pielęgniarką i położną POZ, wybranymi przez świadczeniobiorcę, zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,

– pielęgniarką środowiska nauczania i wychowania,

– innymi świadczeniodawcami, zgodnie z potrzebami świadczeniobiorców,

– przedstawicielami organizacji i instytucji działających na rzecz zdrowia.

W zakresie działań mających na celu zachowanie zdrowia świadczeniobiorcy lekarz POZ:

– prowadzi edukację zdrowotną,

– prowadzi systematyczną i okresową ocenę stanu zdrowia w ramach badań bilansowych, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami,

– uczestniczy w realizacji programów zdrowotnych i programów polityki zdrowotnej, działając na rzecz zachowania zdrowia w społeczności lokalnej,

– rozpoznaje środowisko świadczeniobiorcy.

W zakresie działań mających na celu profilaktykę chorób lekarz POZ:

– identyfikuje czynniki ryzyka oraz zagrożenia zdrowotne świadczeniobiorcy, a także podejmuje działania ukierunkowane na ich ograniczenie,

– koordynuje wykonanie i dokonuje kwalifikacji do obowiązkowych szczepień ochronnych świadczeniobiorcy, zapewnia wykonywanie szczepień oraz informuje o szczepieniach zalecanych,

– uczestniczy w realizacji programów profilaktycznych,

– prowadzi systematyczną i okresową ocenę stanu zdrowia w ramach badań przesiewowych.

W zakresie działań mających na celu rozpoznanie chorób lekarz POZ:

– planuje i koordynuje postępowanie diagnostyczne, stosownie do stanu zdrowia świadczeniobiorcy,

– informuje świadczeniobiorcę o możliwościach postępowania diagnostycznego w odniesieniu do jego stanu zdrowia oraz wskazuje podmioty właściwe do jego przeprowadzenia,

– przeprowadza badanie podmiotowe świadczeniobiorcy zgodnie z wiedzą medyczną,

– przeprowadza badanie przedmiotowe z wykorzystaniem technik dostępnych w warunkach POZ,

– wykonuje testy lub zleca wykonanie badań dodatkowych, w szczególności laboratoryjnych i obrazowych,

– kieruje świadczeniobiorcę na konsultacje specjalistyczne w celu dalszej diagnostyki i leczenia, w przypadku gdy uzna to za konieczne,

– kieruje świadczeniobiorcę do jednostek lecznictwa zamkniętego w celu dalszej diagnostyki i leczenia, w przypadku gdy uzna to za konieczne,

– dokonuje interpretacji wyników badań i konsultacji wykonanych przez innych świadczeniodawców,

– orzeka o stanie zdrowia świadczeniobiorcy w oparciu o osobiste badanie i dokumentację medyczną.

W zakresie działań mających na celu leczenie chorób lekarz POZ:

– planuje i uzgadnia ze świadczeniobiorcą postępowanie terapeutyczne, stosownie do jego problemów zdrowotnych oraz zgodnie z aktualną wiedzą medyczną,

– planuje i uzgadnia ze świadczeniobiorcą działania edukacyjne mające na celu ograniczenie lub wyeliminowanie stanu będącego przyczyną choroby świadczeniobiorcy,

– zleca i monitoruje leczenie farmakologiczne,

– wykonuje lub zleca wykonanie zabiegów i procedur medycznych,

– kieruje świadczeniobiorcę do innych świadczeniodawców w celu wykonania zabiegów i procedur medycznych,

– kieruje do oddziałów udzielających stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej,

– kieruje do pielęgniarskiej długoterminowej opieki domowej,

– kieruje do leczenia uzdrowiskowego,

– orzeka o czasowej niezdolności do pracy lub nauki,

– integruje, koordynuje lub kontynuuje działania lecznicze podejmowane w odniesieniu do jego świadczeniobiorcy przez innych świadczeniodawców w ramach swoich kompetencji zawodowych, zgodnie z aktualną wiedzą medyczną.

W zakresie działań mających na celu usprawnianie świadczeniobiorcy lekarz POZ:

– zleca wykonywanie zabiegów rehabilitacyjnych przez innych świadczeniodawców,

– wykonuje, stosownie do posiadanych kompetencji i zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, zabiegi i procedury rehabilitacyjne,

– zleca wydanie świadczeniobiorcy wyrobów medycznych.

Wymienione zadania nie naruszają praw i obowiązków lekarza POZ do realizacji zadań i stosowania procedur wynikających z odrębnych przepisów.

1 października 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 26 września 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie Lekarskiego Egzaminu Końcowego i Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1580.

Lekarsko-Dentystyczny Egzamin Końcowy zawiera pytania z następującego zakresu kształcenia przeddyplomowego:

– stomatologii zachowawczej – 46 pytań,

– stomatologii dziecięcej – 29 pytań,

– chirurgii stomatologicznej – 25 pytań,

– protetyki stomatologicznej – 25 pytań,

– periodontologii – 20 pytań,

– ortodoncji – 20 pytań,

– medycyny ratunkowej – 10 pytań,

– bioetyki i prawa medycznego – 10 pytań,

– orzecznictwa lekarskiego – 7 pytań,

– zdrowia publicznego – 8 pytań.

Wśród pytań z zakresu stomatologii zachowawczej, stomatologii dziecięcej, chirurgii stomatologicznej, periodontologii i ortodoncji znajduje się co najmniej 20 pytań z dziedziny onkologii.

6 października 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016r., poz. 1618, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 15 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zawodzie felczera.

7 października 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1638, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 8 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o działalności leczniczej.

11 października 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1665, obwieszczenie ministra zdrowia z 13 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie standardów jakości dla medycznych laboratoriów diagnostycznych i mikrobiologicznych.

18 października 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1718, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 16 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Urzędzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

20 października 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1729, obwieszczenie ministra obrony narodowej z 6 października 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra obrony narodowej w sprawie szczegółowych warunków i trybu ubiegania się o dofinansowanie kosztów zaopatrzenia w produkty lecznicze stosowane u uprawnionego żołnierza lub pracownika.

21 października 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1743, obwieszczenie ministra zdrowia z 30 września 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych.

21 października 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1733, obwieszczenie ministra sprawiedliwości z 10 października 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra sprawiedliwości w sprawie wykazu zakładów leczniczych, w tym psychiatrycznych, przeznaczonych do wykonywania tymczasowego aresztowania, oraz warunków zabezpieczenia tych zakładów.

27 października 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r. poz. 1769, obwieszczenie ministra zdrowia z 19 października 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie kryteriów zaliczenia produktu leczniczego do określonej kategorii dostępności.

27 października 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 29 września 2016 r. w sprawie szczegółowych warunków pobierania, przechowywania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządów, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1674.

Rozporządzenie określa:

– kwalifikacje zawodowe osób pobierających komórki, tkanki i narządy oraz osób dokonujących ich przeszczepienia,

– kwalifikacje zawodowe koordynatorów pobierania i przeszczepiania komórek, tkanek i narządów,

– warunki, jakie powinny spełniać podmioty lecznicze, w których podejmowane będzie postępowanie polegające na pobieraniu, przechowywaniu lub przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów,

– szczegółowe zasady współdziałania podmiotów leczniczych w zakresie pobierania i przechowywania komórek, tkanek i narządów w celu ich wykorzystania do przeszczepienia,

– wymagania, jakie powinna spełniać dokumentacja medyczna dotycząca pobierania komórek, tkanek i narządów, ich przechowywania i przeszczepiania.

Do pobierania komórek i tkanek ze zwłok ludzkich w celu ich zastosowania u ludzi są uprawnieni:

– lekarz lub lekarz dentysta współpracujący z bankiem tkanek i komórek,

– członek zespołu pobierającego, pod nadzorem kierownika tego zespołu.

Do pobierania od żywych dawców komórek szpiku, w tym komórek krwiotwórczych szpiku, w celu ich zastosowania u ludzi są uprawnieni:

– lekarz specjalista w dziedzinie transplantologii klinicznej lub hematologii, onkologii klinicznej, onkologii i hematologii dziecięcej,

– lekarz odbywający specjalizację we wskazanych dziedzinach, upoważniony przez wspomnianego lekarza specjalistę i dokonujący tych czynności pod jego bezpośrednim nadzorem.

Do pobierania narządów ze zwłok, w tym od dawców, u których stwierdzono nieodwracalne ustanie czynności mózgu (śmierć mózgu) albo nieodwracalne zatrzymanie krążenia, w celu przeszczepienia są uprawnieni:

– lekarz specjalista w zakresie swoich kompetencji zawodowych wynikających z posiadanej specjalizacji i posiadający specjalizację w następujących dziedzinach medycyny: chirurgii ogólnej lub chirurgii dziecięcej, kardiochirurgii, chirurgii klatki piersiowej, chirurgii naczyniowej, chirurgii onkologicznej, otorynolaryngologii, otorynolaryngologii dziecięcej, urologii, urologii dziecięcej,

– lekarz odbywający specjalizację we wskazanych dziedzinach, upoważniony przez wspomnianego lekarza specjalistę i dokonujący tych czynności pod jego bezpośrednim nadzorem.

Do pobierania narządów od żywych dawców w celu przeszczepienia są uprawnieni:

– lekarz specjalista w dziedzinie transplantologii klinicznej i posiadający specjalizację w następujących dziedzinach medycyny: chirurgii ogólnej lub chirurgii dziecięcej, kardiochirurgii, chirurgii klatki piersiowej, chirurgii naczyniowej, urologii, urologii dziecięcej – w zakresie swoich kompetencji zawodowych wynikających z posiadanej co najmniej jednej z wymienionych specjalizacji,

– lekarz specjalista lub lekarz odbywający specjalizację w następujących dziedzinach medycyny: chirurgii ogólnej lub chirurgii dziecięcej, kardiochirurgii, chirurgii klatki piersiowej, chirurgii naczyniowej, urologii, urologii dziecięcej – upoważniony przez lekarza specjalistę, dokonujący tych czynności pod jego bezpośrednim nadzorem.

Do przeszczepiania narządów są uprawnieni:

– lekarz specjalista w dziedzinie transplantologii klinicznej i posiadający specjalizację w następujących dziedzinach medycyny: chirurgii ogólnej lub chirurgii dziecięcej, kardiochirurgii, chirurgii klatki piersiowej, chirurgii naczyniowej, urologii, urologii dziecięcej – w zakresie swoich kompetencji zawodowych wynikających z posiadanej co najmniej jednej z wymienionych specjalizacji,

– lekarz specjalista lub lekarz odbywający specjalizację w następujących dziedzinach medycyny: chirurgii ogólnej lub chirurgii dziecięcej, kardiochirurgii, chirurgii klatki piersiowej, chirurgii naczyniowej, urologii, urologii dziecięcej – upoważniony przez lekarza specjalistę w dziedzinie transplantologii klinicznej i dokonujący tych czynności pod jego bezpośrednim nadzorem.

1 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 5 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu badań niezbędnych do ustalenia właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i właściwości leczniczych klimatu, kryteriów ich oceny oraz wzoru świadectwa potwierdzającego te właściwości, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1709.

2 listopada 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1793, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 19 października 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

3 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 14 października 2016 r. w sprawie badań lekarskich oraz zabiegów sanitarnych ciała i odzieży cudzoziemca ubiegającego się o udzielenie ochrony międzynarodowej, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1724.

Zgodnie z przepisami ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, cudzoziemiec, który podczas przyjmowania wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej nie podlegał badaniom lekarskim lub zabiegom sanitarnym ciała i odzieży, jest obowiązany poddać się im przed przyjęciem do ośrodka dla cudzoziemców.

Badanie lekarskie cudzoziemca obejmuje ogólną ocenę stanu jego zdrowia.

Podczas wykonywania badania lekarskiego lekarz zwraca szczególną uwagę, czy nie występują kliniczne i epidemiologiczne przesłanki świadczące o możliwości zakażenia albo wskazujące na chorobę zakaźną lub narażenie na czynniki zakaźne wywołujące te zakażenia albo choroby.

Badanie lekarskie jest wykonywane w:

– podmiocie leczniczym, dla którego podmiotem tworzącym jest minister spraw wewnętrznych, a jeżeli nie jest to możliwe, w innym podmiocie wykonującym działalność leczniczą,

– ośrodku dla cudzoziemców,

– każdym innym miejscu spełniającym podstawowe wymogi sanitarne, w przypadku masowego napływu cudzoziemców ubiegających się o udzielenie ochrony międzynarodowej.

W przypadku podejrzenia zakażenia lub choroby zakaźnej lekarz przeprowadzający badanie lekarskie zleca wykonanie dodatkowych badań diagnostycznych i badań laboratoryjnych krwi, wydzielin lub wydalin w kierunku wykrywania zakażeń lub chorób zakaźnych.

Jeżeli przemawiają za tym względy epidemiologiczne, u cudzoziemca przeprowadza się obowiązkowe badania sanitarno-epidemiologiczne na zasadach określonych w ustawie o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

Badanie lekarskie oraz pobieranie próbek do badań u małoletniego cudzoziemca przeprowadza się w obecności jego opiekuna faktycznego lub osoby bliskiej w rozumieniu przepisów ustawy o prawach pacjenta i rzeczniku praw pacjenta.

8 listopada 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 11 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie udzielania świadczeń zdrowotnych przez podmioty lecznicze dla osób pozbawionych wolności, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1748.

Osobę pozbawioną wolności poddaje się badaniom wstępnym, okresowym i kontrolnym.

Badaniom wstępnym: podmiotowym (wywiad chorobowy) i przedmiotowym (fizykalnym), poddaje się osobę pozbawioną wolności niezwłocznie po przyjęciu do zakładu karnego, nie później niż w terminie 3 dni roboczych.

W terminie 14 dni od dnia przyjęcia do zakładu karnego wykonuje się profilaktyczne radiologiczne badanie klatki piersiowej.

Lekarz podmiotu leczniczego może odstąpić od wykonania profilaktycznego radiologicznego badania klatki piersiowej po przeprowadzeniu badania lekarskiego, jeżeli osoba pozbawiona wolności przedstawi wynik takiego badania wykonanego w okresie 6 miesięcy poprzedzających datę przyjęcia do zakładu karnego lub lekarz ma dostęp do wyniku takiego badania.

Lekarz odstępuje od wykonania profilaktycznego radiologicznego badania klatki piersiowej po przeprowadzeniu badania lekarskiego, w przypadku podejrzenia lub stwierdzenia ciąży.

Fakt odstąpienia od badania lekarz odnotowuje w książce zdrowia, podając przyczynę odstąpienia.

Lekarz może zlecić przeprowadzenie innych badań, jeżeli jest to uzasadnione stanem zdrowia osoby pozbawionej wolności.

Badaniu okresowemu, polegającemu na wykonaniu profilaktycznego radiologicznego badania klatki piersiowej, osobę pozbawioną wolności poddaje się co najmniej raz na 24 miesiące.

Od wykonania profilaktycznego radiologicznego badania klatki piersiowej można odstąpić po przeprowadzeniu badania lekarskiego, jeżeli lekarz ma dostęp do wyniku takiego badania wykonanego z innych powodów w okresie ostatnich 24 miesięcy.

Badaniom kontrolnym: podmiotowym (wywiad chorobowy) i przedmiotowym (fizykalnym), poddaje się osobę pozbawioną wolności przed jej przetransportowaniem lub zwolnieniem z zakładu karnego.

W ramach badania kontrolnego osoby pozbawionej wolności zwalnianej z zakładu karnego lekarz także:

– informuje osobę pozbawioną wolności o potrzebie i możliwości dalszego leczenia lub rehabilitacji (w uzasadnionych stanem zdrowia przypadkach informacje mogą być wydane w formie pisemnej za potwierdzeniem odbioru),

– wydaje wyniki badań diagnostycznych niezbędnych do dalszego postępowania leczniczego lub diagnostycznego,

– określa zdolność osoby pozbawionej wolności do samodzielnego powrotu do miejsca zameldowania lub miejsca przebywania,

– określa zalecenia w sprawie pomocy, jakiej wymaga osoba pozbawiona wolności niezdolna ze względu na stan zdrowia do samodzielnego powrotu do miejsca zameldowania lub miejsca przebywania,

– określa potrzebę zaopatrzenia w leki, przedmioty ortopedyczne lub środki pomocnicze.

Lekarz może jednorazowo zlecić lek do maksymalnie 120-dniowego stosowania. W uzasadnionych przypadkach na pisemne zlecenie lekarza podmiotu leczniczego lub lekarza dentysty podmiotu leczniczego można wydać osobie pozbawionej wolności, z jednoczesnym pouczeniem o sposobie ich stosowania, leki z grupy A lub B według Farmakopei Polskiej, niebędące substancjami psychotropowymi. Leki te wydaje się
w ilości odpowiadającej dawce dobowej, jeśli nie przekracza ona dawki dobowej maksymalnej, lub na okres całej kuracji, jeżeli suma dawek całej kuracji nie przekracza dobowej dawki maksymalnej lub Farmakopea Polska nie określa przy danym leku wielkości dobowej dawki maksymalnej.

19 listopada 2016 r. wchodzi w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 26 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie centrum urazowego dla dzieci, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1806.

Z wykazu badań diagnostycznych, których wykonanie zapewnia centrum urazowe dla dzieci, bez konieczności przewożenia pacjenta urazowego dziecięcego specjalistycznymi środkami transportu sanitarnego, wykreślone zostały badania angiografii i radiologii interwencyjnej.

25 listopada 2016 r. wchodzi w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 13 października 2016 r. w sprawie informacji udzielanych zakładom ubezpieczeń przez podmioty wykonujące działalność leczniczą oraz Narodowy Fundusz Zdrowia, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 1754.

Zgodnie z przepisami ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej zakład ubezpieczeń może uzyskać odpłatnie od podmiotów wykonujących działalność leczniczą, które udzielały świadczeń zdrowotnych ubezpieczonemu lub osobie, na rachunek której ma zostać zawarta umowa ubezpieczenia, informacje o okolicznościach związanych z oceną ryzyka ubezpieczeniowego i weryfikacją podanych przez tę osobę danych o jej stanie zdrowia, ustaleniem prawa tej osoby do świadczenia z zawartej umowy ubezpieczenia i wysokością tego świadczenia.

Zakres danych o stanie zdrowia ubezpieczonego lub osoby, na rachunek której ma zostać zawarta umowa ubezpieczenia, obejmuje informacje o:

– przyczynach hospitalizacji, wykonanych w jej trakcie badaniach diagnostycznych i ich wynikach, innych udzielonych świadczeniach zdrowotnych, wynikach leczenia i rokowaniach oraz o wynikach sekcji zwłok, jeżeli została przeprowadzona,

– przyczynach leczenia ambulatoryjnego, wykonanych w jego trakcie badaniach diagnostycznych i ich wynikach, innych udzielonych świadczeniach zdrowotnych, wynikach leczenia i rokowaniach,

– wynikach przeprowadzonych konsultacji,

– przyczynie śmierci ubezpieczonego.

Nie udziela się informacji o wynikach badań genetycznych.

Informacje o przyczynach hospitalizacji i leczenia zawierają kod jednostki chorobowej, zgodnie z Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych Rewizja Dziesiąta.

Z żądaniem przekazania informacji występuje lekarz upoważniony przez zakład ubezpieczeń.

Wystąpienie zakładu ubezpieczeń wymaga pisemnej zgody ubezpieczonego lub osoby, na rachunek której ma zostać zawarta umowa ubezpieczenia, albo jej przedstawiciela ustawowego.

Podmiot wykonujący działalność leczniczą przekazuje posiadane informacje o stanie zdrowia ubezpieczonego lub osoby, na rachunek której ma zostać zawarta umowa ubezpieczenia, zakładowi ubezpieczeń, który o te informacje występuje, w terminie nie dłuższym niż 14 dni, licząc od dnia otrzymania wystąpienia o przekazanie informacji.

Zakład ubezpieczeń może uzyskać odpłatnie od NFZ dane o nazwach i adresach świadczeniodawców, którzy udzielili świadczeń opieki zdrowotnej w związku z wypadkiem lub zdarzeniem losowym będącym podstawą ustalenia jego odpowiedzialności oraz wysokości odszkodowania lub świadczenia. Wystąpienie zakładu ubezpieczeń o te informacje wymaga pisemnej zgody ubezpieczonego albo jego przedstawiciela ustawowego.

Wystąpienie zakładu ubezpieczeń do podmiotu wykonującego działalność leczniczą o przekazanie informacji o okolicznościach związanych z oceną ryzyka ubezpieczeniowego zawiera:

– oznaczenie zakładu ubezpieczeń, adres jego siedziby, numer NIP,

– podstawę prawną upoważniającą do otrzymania informacji oraz zakres tej informacji,

– imię i nazwisko lekarza upoważnionego przez zakład ubezpieczeń do wystąpienia o udzielenie informacji,

– informacje umożliwiające wyszukanie żądanych danych o ubezpieczonym lub osobie, na rachunek której ma zostać zawarta umowa ubezpieczenia (imię lub imiona i nazwisko, datę urodzenia, adres miejsca zamieszkania, numer PESEL, jeżeli zakład ubezpieczeń dysponuje tą informacją, rodzaj, serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość, jeżeli zakład ubezpieczeń dysponuje tymi informacjami).

Do wystąpienia dołącza się kopię pisemnej zgody ubezpieczonego lub osoby, na rachunek której ma zostać zawarta umowa ubezpieczenia, albo jej przedstawiciela ustawowego.

Informacje podpisuje osoba wykonująca zawód medyczny upoważniona przez podmiot wykonujący działalność leczniczą obowiązany do ich udzielenia.

Wysokość opłat za udzielenie informacji określa podmiot wykonujący działalność leczniczą obowiązany do udzielenia informacji, z uwzględnieniem kosztów poniesionych przez ten podmiot niezbędnych do wytworzenia, przetworzenia i udzielenia informacji.

Wysokość opłaty za udzielenie informacji dotyczących jednego ubezpieczonego stanowi równowartość 0,017 przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale, począwszy od pierwszego dnia następnego miesiąca po ogłoszeniu przez prezesa GUS.

Udzielenie informacji następuje z zachowaniem poufności i ochrony danych osobowych.

Do wystąpień zakładów ubezpieczeń o przekazanie informacji złożonych przed dniem wejścia w życie rozporządzania mają zastosowanie przepisy dotychczasowe.

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza