9 marca 2017

Nowe przepisy prawne

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra rozwoju i finansów z 16 grudnia 2016 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2177.

Obowiązkowi ewidencjonowania lekarze i lekarze dentyści podlegają od chwili rozpoczęcia świadczenia usług w zakresie opieki medycznej. Nie korzystają bowiem ze zwolnienia z tego obowiązku w okresie dwóch miesięcy po miesiącu, w którym wykonali taką usługę. Świadczenie usług w zakresie opieki medycznej przez lekarzy i lekarzy dentystów jest zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących:

– jeżeli ma miejsce wyłącznie przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość lub których rezultat jest przekazywany wyłącznie przy wykorzystaniu tych środków oraz

– jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła. Ponadto zwolnione z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących są usługi świadczone osobiście przez osoby niewidome, posiadające orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, które prowadzą samodzielnie działalność gospodarczą lub zatrudniają wyłącznie jednego pracownika niewidomego posiadającego orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.

29 grudnia 2016 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 19 grudnia 2016 r. w sprawie sposobu pobierania materiału genetycznego oraz warunków i sposobów jego przechowywania, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2179.

Rozporządzenie określa:

– sposób pobierania materiału genetycznego od osób, których krewni stracili życie wskutek walki z narzuconym systemem totalitarnym lub wskutek represji totalitarnych lub czystek etnicznych w okresie od 8 listopada 1917 do 31 lipca 1990 r. i miejsce ich pochowania nie jest znane,

– warunki i sposób przechowywania materiału genetycznego pobranego od dawców oraz warunki i sposób przechowywania materiału genetycznego pobranego z ekshumowanych zwłok, szczątków lub prochów ludzkich ofiar walki z narzuconym systemem totalitarnym, represji totalitarnych lub czystek etnicznych w powyższym okresie.

30 grudnia 2016 r. zostało opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2245, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 grudnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o diagnostyce laboratoryjnej.

1 stycznia 2017r. weszła w życie ustawa z 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, opublikowana w DzU z 2016 r., poz. 2138.

Zgodnie ze zmianą ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe oraz pełniący terytorialną służbę wojskową, służbę kandydacką, służbę przygotowawczą lub służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny – o ile nie podlegają obowiązkowi ubezpieczenia z innego tytułu.

1 stycznia 2017 r. weszła w życie ustawa z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw
w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców, opublikowana w DzU z 2016 r., poz. 2255.

Zgodnie ze zmianą w ustawie – Kodeks pracy, odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego tę umowę. Żądanie przywrócenia do pracy lub odszkodowania wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia lub od dnia wygaśnięcia umowy o pracę. Żądanie nawiązania umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o odmowie przyjęcia do pracy.

Zgodnie ze zmianą w ustawie – Prawo ochrony środowiska (DzU z 2016 r., poz. 672, ze zmianami), podmiot korzystający ze środowiska w terminie do 31 marca następnego roku przedkłada marszałkowi województwa wykaz zawierający informacje i dane wykorzystane do ustalenia wysokości opłat oraz wysokość tych opłat.

Nie wnosi się opłat z tytułu tych rodzajów korzystania ze środowiska, których roczna wysokość wnoszona na rachunek urzędu marszałkowskiego nie przekracza 800 zł. Gdy roczna wysokość opłaty z tytułu każdego z rodzajów korzystania ze środowiska nie przekracza 100 zł, nie przedkłada się także wykazów i informacji marszałkowi województwa. Zgodnie ze zmianą ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca niezatrudniający pracowników prowadzący działalność gospodarczą przez okres co najmniej 6 miesięcy może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres do 3 lat w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem, nie dłużej jednak niż do zakończenia roku kalendarzowego, w którym dziecko kończy 6. rok życia. W przypadku dziecka, które z powodu stanu zdrowia potwierdzonego orzeczeniem o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności wymaga osobistej opieki osoby prowadzącej działalność gospodarczą, osoba ta może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres do 6 lat, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez dziecko 18. roku życia. Wpisowi do CEIDG podlega m.in. adres do doręczeń przedsiębiorcy oraz adresy, pod którymi jest wykonywana działalność gospodarcza, w tym adres głównego miejsca wykonywania działalności i oddziału, jeżeli został utworzony. Dane te są zgodne z oznaczeniami kodowymi przyjętymi w krajowym rejestrze urzędowym podziału terytorialnego kraju, o ile to w danym przypadku możliwe. Kontrole planuje się i przeprowadza po dokonaniu analizy prawdopodobieństwa naruszenia prawa w ramach wykonywania działalności gospodarczej. Wymienionego przepisu nie stosuje się do kontroli:

– gdy organ kontroli poweźmie uzasadnione podejrzenie:

  1. a) zagrożenia życia lub zdrowia,
  2. b) popełnienia przestępstwa lub wykroczenia,
  3. c) popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego,
  4. d) innego naruszenia prawnego zakazu lub niedopełnienia prawnego obowiązku – w wyniku wykonywania tej działalności,

– gdy jest ona niezbędna do przeprowadzenia postępowania w celu sprawdzenia wykonania zaleceń pokontrolnych organu lub wykonania decyzji nakazujących usunięcie naruszeń prawa, w związku z przeprowadzoną kontrolą.

1 stycznia 2017r. weszła w życie ustawa z 2 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, opublikowana w DzU z 2016 r., poz. 2250.

Rada oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia powołana przed 1 stycznia 2017 r. działa do dnia powołania rady oddziału wojewódzkiego NFZ przez właściwego wojewodę na podstawie znowelizowanych przepisów, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 21 grudnia 2016 r. w sprawie rocznej informacji o zrealizowanych lub podjętych zadaniach z zakresu zdrowia publicznego, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2216.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 16 grudnia 2016 r. w sprawie standardu organizacyjnego opieki zdrowotnej w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2218.

Rozporządzenie określa standard organizacyjny opieki zdrowotnej w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą udzielających świadczeń zdrowotnych z zakresu anestezji, intensywnej terapii, resuscytacji, leczenia bólu niezależnie od jego przyczyny, a także sedacji.

Lekarz specjalista anestezjologii i intensywnej terapii oznacza lekarza, który:

– posiada specjalizację II stopnia w dziedzinie anestezjologii, anestezjologii i reanimacji lub anestezjologii i intensywnej terapii lub

– uzyskał tytuł specjalisty w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii.

Lekarz anestezjolog oznacza lekarza, który posiada specjalizację I stopnia w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii.

Kwalifikacja pacjentów do przyjęcia na oddziały anestezjologii i intensywnej terapii w szpitalach odbywa się zgodnie z aktualnymi Wytycznymi Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii.

W szpitalach, w których są udzielane świadczenia zdrowotne z zakresu anestezji i intensywnej terapii na rzecz pacjentów dorosłych, tworzy się oddziały anestezjologii i intensywnej terapii, a w przypadkach gdy udziela się na rzecz tych pacjentów świadczeń zdrowotnych wyłącznie z zakresu anestezji, tworzy się oddziały anestezjologii. W szpitalach, w których są udzielane świadczenia zdrowotne z zakresu anestezji i intensywnej terapii na rzecz dzieci, tworzy się oddziały anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci, a w przypadkach gdy udziela się na rzecz tych pacjentów świadczeń zdrowotnych wyłącznie z zakresu anestezji, tworzy się oddziały anestezjologii dla dzieci. Rozporządzenie ustala trzy poziomy referencyjne oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci w szpitalach, w celu zapewnienia odpowiedniej jakości oraz zakresu świadczeń zdrowotnych udzielanych na rzecz pacjentów dorosłych oraz dzieci. Warunki ogólne wymagane dla oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci oraz oddziałów anestezjologii lub oddziałów anestezjologii dla dzieci w szpitalach są określone w części I załącznika nr 1 do rozporządzenia. Warunki szczegółowe dla poziomów referencyjnych oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii oraz oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci w szpitalach są określone w częściach II i III załącznika nr 1 do rozporządzenia. Wymienionymi oddziałami szpitala powinien kierować lekarz specjalista anestezjologii i intensywnej terapii. Rozporządzenie określa standardy oraz wymagania dotyczące wyposażenia stanowiska znieczulenia w ambulatorium lub zakładzie leczniczym, w którym są udzielane stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż świadczenia szpitalne, oraz w pomieszczeniach, w których jest wykonywana praktyka zawodowa, w przypadku udzielania świadczenia zdrowotnego z zakresu anestezji. Świadczenia zdrowotne z zakresu leczenia bólu mogą być udzielane w szpitalu w ramach oddziału anestezjologii i intensywnej terapii, oddziału anestezjologii, oddziału anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci oraz oddziału anestezjologii dla dzieci. Lekarz specjalista anestezjologii i intensywnej terapii przejmuje na wezwanie prowadzenie resuscytacji i podejmuje decyzję o jej zakończeniu. W podmiocie leczniczym świadczenia zdrowotne z zakresu anestezji, polegające na wykonywaniu znieczulenia ogólnego oraz znieczulenia regionalnego: zewnątrzoponowego i podpajęczynówkowego, mogą być udzielane wyłącznie przez lekarza specjalistę anestezjologii i intensywnej terapii. Lekarz anestezjolog może samodzielnie udzielać świadczeń zdrowotnych z zakresu anestezji, o których mowa wyżej, w przypadku wykonywania znieczulenia pacjentów powyżej 3. roku życia, których stan ogólny według skali ASA odpowiada stopniowi I, II lub III, a w pozostałych przypadkach – za pisemną zgodą lekarza kierującego oddziałem. Lekarz w trakcie specjalizacji może wykonywać znieczulenie, jeżeli jest bezpośrednio nadzorowane przez lekarza specjalistę anestezjologii i intensywnej terapii. Za zgodą lekarza kierującego oddziałem anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziałem anestezjologii i intensywnej terapii może równocześnie nadzorować pracę nie więcej niż trzech lekarzy w trakcie specjalizacji, wykonujących znieczulenia pacjentów, których stan ogólny według skali ASA odpowiada stopniowi I, II lub III, w przypadku: odbycia przez tych lekarzy co najmniej dwuletniego szkolenia w ramach specjalizacji w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii oraz wykazania się odpowiednią wiedzą i umiejętnościami wykonywania znieczulenia. Lekarz specjalista anestezjologii i intensywnej terapii nadzorujący pracę lekarzy w trakcie specjalizacji znajduje się w bezpośredniej bliskości z Rozporządzenie ustala standard organizacyjny postępowania przy udzielaniu w szpitalu świadczeń zdrowotnych z zakresu anestezji oraz z zakresu intensywnej terapii na oddziale anestezjologii i intensywnej terapii lub na oddziale anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci. Podmioty lecznicze niespełniające wymagań dotyczących odrębności oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci i oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii lub, w przypadku udzielania świadczeń zdrowotnych wyłącznie z zakresu anestezji, odrębności oddziałów anestezjologii dla dzieci i oddziałów anestezjologii dostosują się do wymagań określonych w rozporządzeniu w terminie nie dłuższym niż do 31 grudnia 2018 r. Lekarz przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia kierujący oddziałem anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziałem anestezjologii i intensywnej terapii dla dzieci albo oddziałem anestezjologii lub oddziałem anestezjologii dla dzieci w szpitalu, który nie spełnia wymagań określonych w rozporządzeniu, może pełnić tę funkcję nie dłużej niż do 31 grudnia 2018 r. Podmioty lecznicze prowadzące szpitale, które nie spełniają wymagań określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia, dostosują się do tych wymagań do 31 grudnia 2018 r. Podmioty wykonujące działalność leczniczą w rodzaju ambulatoryjne świadczenia zdrowotne lub stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne, które nie spełniają wymagań dotyczących wyposażenia stanowiska znieczulenia, dostosują się do tych wymagań do 31 grudnia 2018 r.

1 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 21 grudnia 2016 r. w sprawie wzoru wniosku o jednorazowe świadczenie z tytułu urodzenia się dziecka, u którego zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu, opublikowane w DzU z 2016 r., poz. 2234.

Do wniosku dołącza się następujące dokumenty:

– zaświadczenie potwierdzające ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu, wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, w rozumieniu ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii lub neonatologii,

– zaświadczenie lekarskie/zaświadczenie wystawione przez położną, potwierdzające pozostawanie kobiety pod opieką medyczną nie później niż od 10. tygodnia ciąży do porodu – wzór zaświadczenia został określony w rozporządzeniu ministra zdrowia z 14 września 2010 r. w sprawie formy opieki medycznej nad kobietą w ciąży, uprawniającej do dodatku z tytułu urodzenia dziecka (DzU z 2010 r., poz. 1234).

3 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 23 grudnia 2016 r. w sprawie minimalnej funkcjonalności Systemu Obsługi List Refundacyjnych, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 1.

4 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 28 grudnia 2016 r. w sprawie trybu składania i rozpatrywania wniosków o dofinansowanie programów polityki zdrowotnej realizowanych przez jednostkę samorządu terytorialnego oraz trybu rozliczania przekazanych środków i zwrotu środków niewykorzystanych lub wykorzystanych niezgodnie z przeznaczeniem, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 9.

11 stycznia 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 63, obwieszczenie ministra zdrowia z 13 grudnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie odznak „Dawca Przeszczepu” i „Zasłużony Dawca Przeszczepu”.

18 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z 9 stycznia 2017 r. w sprawie badań okresowych i kontrolnych policjantów, opublikowane w DzU
z 2017 r., poz. 110.

Rozporządzenie określa:

– rodzaj, zakres i częstotliwość badań okresowych policjantów,

– wzór skierowania na badanie okresowe lub kontrolne,

– wzór orzeczenia lekarskiego.

19 stycznia 2017 r. zostało opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 125, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 16 grudnia 2016 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

20 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 16 stycznia 2017 r. w sprawie komisji psychiatrycznej do spraw środków zabezpieczających i wykonywania środków zabezpieczających w zakładach psychiatrycznych, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 119.

W celu zapewnienia właściwego miejsca wykonywania środków zabezpieczających w postaci pobytu w zakładzie psychiatrycznym minister zdrowia powołuje komisję psychiatryczną do spraw środków zabezpieczających.

Przez zakład psychiatryczny, zgodnie z przepisami kodeksu karnego, rozumie się podmiot leczniczy udzielający świadczeń opieki zdrowotnej w zakresie opieki psychiatrycznej.

Do zadań komisji psychiatrycznej do spraw środków zabezpieczających należy:

– wydawanie opinii dla właściwych sądów lub innych uprawnionych instytucji w sprawie przyjmowania, wypisywania lub przenoszenia sprawców, wobec których orzeczono wykonywanie środka zabezpieczającego w zakładach psychiatrycznych,

– analiza dostępnej dokumentacji, w tym dokumentacji medycznej,

– analiza informacji o liczbie dostępnych miejsc w zakładach psychiatrycznych, przeznaczonych do wykonywania środków zabezpieczających,

– wizytacja i ocena zakładów psychiatrycznych dysponujących warunkami podstawowego, wzmocnionego i maksymalnego zabezpieczenia, w których wykonywany jest środek zabezpieczający.

W skład komisji wchodzą przedstawiciele:

– ministra zdrowia – 2 osoby,

– Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie – 2 osoby,

– Sekcji Psychiatrii Sądowej Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego – 1 osoba,

– Regionalnych Ośrodków Psychiatrii Sądowej – 3 osoby,

– zgłoszeni przez Komisję do spraw Szpitalnictwa Psychiatrycznego Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego – 1 osoba.

24 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 29 grudnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobu ogłaszania o postępowaniu w sprawie zawarcia umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, składania ofert, powoływania i odwoływania komisji konkursowej, jej zadań oraz trybu pracy, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 44.

Ogłoszenie o postępowaniu w trybie konkursu ofert zawiera m.in. zastrzeżenie o prawie do odwołania postępowania do dnia składania ofert oraz do przedłużenia terminu składania ofert i terminu ogłoszenia rozstrzygnięcia postępowania.

W zaproszeniu do rokowań określa się m.in. zastrzeżenie o prawie do odwołania rokowań do dnia składania ofert oraz do zmiany terminu przeprowadzenia rokowań i terminu ogłoszenia rozstrzygnięcia rokowań.

Komisja konkursowa może doręczać oferentowi oświadczenia i zawiadomienia za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej, bez zachowania wymogów dotyczących podpisu elektronicznego, jeżeli oferent wyrazi zgodę na doręczanie pism w postępowaniu za pomocą tych środków, wskaże adres poczty elektronicznej, a doręczający uzyska niezwłocznie, jednak nie później niż do końca dnia roboczego następującego po dniu, w którym przekazano oświadczenie lub zawiadomienie, potwierdzenie doręczenia pisma pod wskazanym adresem.

Komisja konkursowa nie może żądać od oferenta przekazania dokumentów potwierdzających dane i informacje przekazane w toku postępowania przez oferenta, jeżeli potwierdzenie tych danych i informacji jest możliwe na podstawie:

– posiadanych przez NFZ ewidencji, rejestrów lub innych zbiorów danych,

– rejestrów publicznych posiadanych przez inne podmioty publiczne, do których NFZ ma dostęp w drodze elektronicznej na zasadach określonych w przepisach ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

25 stycznia 2017 r. zostało opublikowane w M.P. z 2017 r., poz. 84, obwieszczenie ministra zdrowia z 23 stycznia 2017 r. w sprawie wykazu dokumentów potwierdzających znajomość języka polskiego.

Okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty osobie, która włada językiem polskim w mowie i w piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania tego zawodu.

Potwierdzeniem spełnienia wymogu jest złożenie z pozytywnym wynikiem egzaminu z języka polskiego. Warunek złożenia egzaminu z języka polskiego nie dotyczy osoby, która ukończyła studia medyczne w języku polskim, a także osoby, która posiada obywatelstwo polskie albo obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej i przedstawi dokument potwierdzający znajomość języka polskiego, wymieniony w wykazie ogłoszonym przez ministra zdrowia.

Załącznik do obwieszczenia ministra zdrowia zawiera następujący wykaz dokumentów potwierdzających znajomość języka polskiego:

1) świadectwo dojrzałości uzyskane po złożeniu egzaminu
w języku polskim,

2) świadectwo złożenia:

  1. a) Lekarskiego Egzaminu Państwowego,
  2. b) Lekarskiego Egzaminu Końcowego,
  3. c) Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego,
  4. d) Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego

– uzyskane po złożeniu, z wynikiem pozytywnym, egzaminu w języku polskim.

31 stycznia 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 5 stycznia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 103.

Lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego m.in. przez:

– udział w kursie medycznym nieobjętym programem odbywanej specjalizacji lub nabywanej umiejętności,

– udział w kursie medycznym realizowanym za pośrednictwem środków przekazu telewizyjnego i sieci internetowej z ograniczonym dostępem, który uzyskał akceptację Naczelnej Rady Lekarskiej.

Za udział w obu typach kursów przysługuje 1 pkt. za 1 godz. Weryfikacja następuje na podstawie zaświadczenia lub dyplomu wydanego przez organizatora albo potwierdzenia przez organizatora w dokumencie ewidencji lub osobnym zaświadczeniu.

10 lutego 2017 r. weszło w życie rozporządzenie ministra obrony narodowej z 30 grudnia 2016 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach, opublikowane w DzU z 2017 r., poz. 163.

Zmiany zostały wprowadzone w załącznikach do rozporządzenia określających:

– wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy orzekaniu o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz do służby poza granicami państwa, a także o ograniczonej zdolności do pełnienia zawodowej służby wojskowej w poszczególnych rodzajach sił zbrojnych i rodzajach wojsk oraz na określonych stanowiskach służbowych,

wykaz chorób i ułomności uwzględniany przy ocenie zdolności fizycznej i psychicznej do pełnienia zawodowej służby wojskowej w powietrzu, służby naziemnego zabezpieczenia lotów i służby inżynieryjno-lotniczej oraz na okrętach wojennych i innych jednostkach pływających marynarki wojennej, a także w charakterze nurków i płetwonurków.  ■

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza