7 listopada 2017

Transplantacja łączy lekarskie specjalności

XIII Kongres Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego obradował w październiku w Warszawie. Uczestnicy dyskutowali o najważniejszych zagadnieniach medycyny transplantacyjnej, podejmując tematy z kręgu zainteresowań transplantologów zajmujących się zarówno przeszczepianiem narządów unaczynionych, szpiku i komórek krwiotwórczych, jak i bankowanych tkanek i komórek. Prezentowano zagadnienia kliniczne i mówiono o donacji narządów do przeszczepienia i koordynacji ich pobrań, rozpatrywano aspekty prawne i etyczne transplantacji.

O  mitach i rzeczywistości handlu narządami mówił prof. Roman Danielewicz Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. – W Polsce nie mamy do czynienia z handlem narządami – przekonywał – gdyż system prawny i organizacyjny medycyny transplantacyjnej nie pozwala na dokonywanie przestępstw w tym obszarze. Wyjaśniał, że jedynym przestępstwem związanym z handlem narządami są pojawiające się ogłoszenia o zamiarze sprzedania narządu. W rozmowach wskazywano również problemy, z którymi mierzy się transplantologia. Prof. Andrzej Więcek ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego mówił o potrzebie przyspieszenia kwalifikacji pacjentów dializowanych do przeszczepienia nerki. – Fundamentem transplantologii jest donacja – podkreślał prof. Artur Kwiatkowski z WUM.
– W Polsce 90 proc. przeszczepianych nerek pochodzi od zmarłych dawców. W wielu krajach Europy co trzecia nerka jest od dawcy zmarłego, co trzecia od żywego i co trzecia od dawcy po zatrzymaniu krążenia. Na problematykę związaną z pobieraniem narządów od dawców po zatrzymaniu krążenia zwracał też uwagę dr Maciej Kosieradzki z WUM, a prof. Magdalena Durlik podkreślała, że zmiany na listach refundacyjnych w wykazach leków stosowanych w immunosupresji nie służą pacjentom po transplantacji. Kongres był również okazją do pochwalenia się sukcesami. Podczas sesji poświęconej postępom transplantologii prelegenci podkreślali, że wyniki leczenia przeszczepieniem narządów w Polsce są porównywalne z europejskimi, a nawet lepsze niż w USA.

– Nie mamy powodu do wstydu – mówił prof. Leszek Pączek z WUM, przedstawiając dane dotyczące przeszczepień poszczególnych narządów. Podkreślał przy tym, jak istotna jest opieka nad pacjentem po transplantacji w długiej perspektywie czasu, a także zwracał uwagę na problem chorób podstawowych, współistniejących, w wyniku których przeszczepiony narząd może być utracony. O sukcesie transplantacji u dzieci mówił prof. Piotr Kaliciński z Instytutu – Pomnika Centrum Zdrowia Dziecka. Podał, że w klinice, którą prowadzi, wykonano łącznie ponad 1700 przeszczepień: około 1000 transplantacji nerek, 700 wątrób i pojedyncze przeszczepienia innych narządów. Podkreślał, że czas oczekiwania dzieci na narząd do przeszczepienia ma ogromne znaczenie dla ich rozwoju. Prof. Marian Zembala ze Śląskiego Centrum Chorób Serca zwrócił uwagę na wciąż występujący w Polsce, mimo ogromnej pracy „Poltransplantu”, problem donacji narządów. – W tej kwestii potrzeba intensyfikacji działań w szpitalach – utrzymywał. Wskazywał również zadowalające odległe wyniki po przeszczepieniach: – Pacjenci wracają do aktywnego, codziennego życia.

O postępie w transplantacji rogówki u dzieci i dorosłych opowiadał prof. Edward Wylęgała ze Śląskiego Uniwersytetu Medycznego. – Dzisiaj każde dziecko może być poddane przeszczepieniu rogówki w Polsce – przekonywał i chwalił infrastrukturę. – Mamy lepiej wyposażone banki tkanek i sale operacyjne niż koledzy w Niemczech, Francji czy Hiszpanii. Mówił również o wykorzystaniu komórek macierzystych w hodowli rogówki w warunkach laboratoryjnych. – Znacząco wzrasta liczba dawców tzw. wspólnych, czyli narządowo–tkankowych – podkreślał dr Artur Kamiński, dyrektor „Poltransplantu”, i wskazywał konieczność zwiększenia liczby pobrań rogówki. Dr Jacek Wojarski ze Śląskiego Centrum Chorób Serca nowością w transplantologii nazwał rutynową dostępność w Polsce przeszczepienia płuca chorym z mukowiscydozą. Poruszył również zagadnienie perfuzji pozaustrojowej płuc. – Jej zastosowanie nie uszkadza płuca, selekcjonuje płuca, które można naprawić, a także bezpiecznie przedłuża czas niedokrwienia, co pozwala na transport narządu – przekonywał.

Na wykorzystanie perfuzji jako metody zwiększającej pulę narządów do przeszczepienia w przypadku transplantacji wątroby wskazywał dr Waldemar Patkowski z WUM. – Jesteśmy mocarstwem pod względem liczby dawców komórek krwiotwórczych, a wyniki zabiegów przeszczepiania szpiku nie odbiegają od wyników w ośrodkach zagranicznych – twierdził prof. Wiesław W. Jędrzejczyk z WUM. Przełomem technicznym nazwał możliwość rutynowego wykorzystania dawców haploidalnych, zgodnych w połowie. Dr Marek Durlik ze Szpitala MSWiA w Warszawie przekonywał, że przyszłość przeszczepień trzustki zależy od przekonania diabetologów o skuteczności i bezpieczeństwie tej metody leczenia. – Transplantologia łączy lekarskie specjalności, sprawia, że wzajemnie się uczymy, aby lepiej służyć choremu i nauce – mówił prof. Zembala.

Wśród gości kongresu był prof. Jerzy Kupiec-Węgliński, od 40 lat pracujący poza granicami Polski, a od 20 związany z Uniwersytetem Kalifornijskim w Los Angeles. Za innowacyjne osiągnięcia i zaangażowanie w rozwój światowej transplantologii, ze szczególnym uwzględnieniem immunologii transplantacyjnej, oraz promowanie polskich lekarzy za granicą, a także współpracę z WUM, został uhonorowany najwyższym odznaczeniem uczelni. Wręczenie Medalu im. dr. Tytusa Chałubińskiego odbyło się podczas kongresowej inauguracji. Obecni na kongresie członkowie Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego podczas walnego zebrania wystosowali list poparcia do lekarzy rezydentów prowadzących protest w Szpitalu Pediatrycznym WUM. Gospodarz kongresu, ustępujący prezes PTT prof. Krzysztof Zieniewicz, przekazał stery organizacji dotychczasowemu prezesowi elektowi prof. Piotrowi Przybyłowskiemu. 

ach

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza