8 listopada 2017

Poczytaj i pomyśl…

Lektury

Poczytaj i pomyśl…

Z poezją jest trochę tak, jak z fizyką jądrową. Nie wystarczy kilka słów dziwnie zestawionych, kilka metafor i rymy, podobnie jak nie otrzymamy ciężkiej wody, wkładając hantle do pełnego wiadra. A czasem mam wrażenie, że takie myślenie przyświeca wielu domorosłym poetom. Warsztat to talent – nie każdemu jest pisany. Pojęcie amatorstwa jest w tej dziedzinie wprawdzie trudne do zdefiniowania, grafomaństwo przy pewnym doświadczeniu dostrzec łatwiej. Wielu pisze wiersze, niewielu takie, które da się czytać bez bólu zębów, nieliczni – osiadające w naszej pamięci, jeszcze rzadziej zostawiające ślad w historii literatury.

Dlatego zwykle, gdy zabieram się za czytanie wierszy pisanych przez osobę parającą się na co dzień zgoła odmienną profesją, podchodzę do takiej lektury sceptycznie. Wówczas nic nie sprawia większej radości niż pozytywne zaskoczenie. Kilka pierwszych wersów, po których już wiemy, że przeczytamy wszystko do końca, że wrażliwość autora porusza nie tylko nasz intelekt, ale także naszą duszę. Tak właśnie się dzieje podczas czytania poezji dr. Krzysztofa Saturnina Schreyera. Jej siłą jest czytelna narracja, szczerość i naturalność w przekazywaniu autentycznych przeżyć, dylematów egzystencjalnych, nastrojów, w których odnajdujemy własne niepokoje, rozterki i fascynacje. Wiersze spowija aura romantyczności, nieortodoksyjny rytm dodaje im lekkości. Zebrane w wydanym przez naszą Izbę dopiero co tomiku „Wino życia”, są lekturą refleksyjną, często poruszającą. Dźwięczą w nich echa poezji Leśmiana, Whitmana, Poego, z pewnością fascynacji autora. W warstwie filozoficznej przewija się motyw nieuchronności ludzkiego losu i kruchości życia, który był kanwą twórczości wielu poetów, choćby perskiego lekarza Chajjama, żyjącego na przełomie XI
i XII w., znanego przede wszystkim z czterowierszy (rubajatów), ujawniających nieznaną istotę sensu naszego życia. Krzysztof Schreyer otwiera się przed nami w sposób, który budzi podziw, a jego swoistą spowiedź przyjmujemy z pokorą. Jeśli lubicie czytać poezję, te wiersze poprowadzą Was do zadumy, dadzą wiele artystycznych wrażeń i intelektualną przyjemność.  kb

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza