27 czerwca 2018

Interwencyjne metody leczenia bólu w przebiegu przewlekłych chorób trzustki

Leczmy ból

Małgorzata Malec-Milewska

Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii CMKP, Warszawa

Ból trzewny w przewlekłych chorobach trzustki (przewlekłym zapaleniu trzustki, nowotworze trzustki, neuropatii splotu trzewnego) można złagodzić, wykonując blokadę neurolityczną splotu trzewnego lub obustronną torakoskopową splanchnicektomię, czyli przecięcie nerwów trzewnych w obrębie ściany klatki piersiowej. Czas działania neurolizy splotu trzewnego wynosi kilka miesięcy, ze względu na fizjologicznie szybką regenerację tkanki nerwowej. U chorych z rakiem trzustki, ze względu na krótki średni czas przeżycia, który wynosi sześć miesięcy, jest to zabieg mogący zapewnić dobry efekt przeciwbólowy do końca życia. Neurolizę splotu trzewnego u chorego z PZT należałoby wielokrotnie powtarzać (co kilka miesięcy), dlatego OTS, zapewniająca stały efekt przeciwbólowy, jest techniką z wyboru. OTS jest również techniką z wyboru u chorych z rakiem trzustki zlokalizowanym w obrębie trzonu i ogona. Guz w tej okolicy osiąga duże rozmiary, co uniemożliwia uzyskanie dobrego efektu terapeutycznego przy zastosowaniu najbezpieczniejszej techniki neurolizy splotu trzewnego (przezprzeponowej około- lub przezaortalnej). Dobry efekt neurolizy uzyskuje się jedynie dzięki zastosowaniu techniki klasycznej blokady nerwów trzewnych. Jest ona jednak obarczona największą liczbą groźnych powikłań, zwłaszcza neurologicznych, ponieważ środek neurolityczny musimy podać bardzo blisko struktur kręgosłupa. Zabiegiem bezpiecznym i skutecznym w tym przypadku jest również OTS. Ten zabieg wykonujemy obecnie w naszym ośrodku rutynowo u chorych z postacią bólową PZT oraz z nowotworami trzonu i ogona trzustki. Zabieg może być również skuteczny u pacjentów z neuropatią splotu trzewnego w przebiegu cukrzycy. Zabieg operacyjny OTS wykonuje się w znieczuleniu ogólnym dotchawiczym, z zastosowaniem rurki intubacyjnej do wentylacji rozdzielnopłucnej, w ułożeniu chorego na brzuchu, by umożliwić naprzemienne odpowietrznienie płuc po stronie operowanej i zapewnić chirurgowi swobodny dostęp do obu jam opłucnowych, bez zmiany pozycji chorego w czasie zabiegu. Po każdej stronie przecina się średnio pięć (od trzech do siedmiu) gałęzi. Po zabiegu płuca są rozprężane, nie pozostawia się drenów. Rurka intubacyjna do wentylacji rozdzielnopłucnej jest wymieniana na rurkę intubacyjną standardową, a chory jest poddawany kilkugodzinnej wentylacji w celu dobrego rozprężenia obu płuc. Skuteczność przeciwbólowa zabiegu OTS jest wysoka, wynosi około 80 proc. <

Autorka nie zgłasza konfliktu interesów związanego z prezentowanymi w artykule zagadnieniami. Piśmiennictwo u autorki.

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza