Uszkodzenie ciała i rozstrój zdrowia dziecka poczętego – art. 157 a kk
Art. 157a. [Uszkodzenia prenatalne]
- 1. Kto powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
- 2. Nie popełnia przestępstwa lekarz, jeżeli uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia dziecka poczętego są następstwem działań leczniczych, koniecznych dla uchylenia niebezpieczeństwa grożącego zdrowiu lub życiu kobiety ciężarnej albo dziecka poczętego.
- 3. Nie podlega karze matka dziecka poczętego, która dopuszcza się czynu określonego w § 1.
Zagrożenie karami
Poza karami wskazanymi powyżej sąd może orzec środki karne. Sąd może orzec obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody (art. 46 § 1 KK). Na podstawie art. 47 § 1 KK można orzec nawiązkę na rzecz instytucji, stowarzyszenia, fundacji lub organizacji społecznej, której podstawowym celem statutowym jest spełnianie świadczeń na cele bezpośrednio związane z ochroną zdrowia. Natomiast na podstawie art. 41 § 1 KK sąd może orzec zakaz wykonywania zawodu (np. lekarza), jeżeli sprawca popełniając przestępstwo nadużył wykonywanego zawodu lub okazał, że dalsze jego wykonywanie zagrażałoby istotnym dobrom chronionym prawem.
Znamiona przestępstwa
Przestępstwo to polega na uszkodzeniu ciała dziecka poczętego lub rozstroju zdrowia zagrażającego jego życiu. Aby mówić o dokonaniu tego przestępstwa musi nastąpić skutek oraz związek przyczynowo skutkowy pomiędzy zachowaniem sprawcy a skutkiem., np. wykonania interwencji medycznej. Przepis wskazuje na dwa możliwe skutki:
- uszkodzenie ciała dziecka poczętego, niezależnie od stopnia wywołanych dolegliwości,
- rozstroju zdrowia stanowiący zagrożenie dla życia dziecka poczętego.
Skutki określone w art. 157a § 1 KK mogą być spowodowane jakimkolwiek czynem, w tym również polegającym na przeprowadzeniu eksperymentu badawczego w rozumieniu ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty.
Wyłączona jest przestępczość spowodowania uszkodzenia ciała dziecka poczętego lub rozstroju zdrowia zagrażającego jego życiu, jeżeli było ono następstwem działań leczniczych koniecznych do uchylenia niebezpieczeństwa grożącego zdrowiu lub życiu kobiety albo dziecka poczętego (art. 157a § 2 KK).
