Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie w stanowisku z dnia 26 marca 2020 r. wyraziła sprzeciw wobec rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19. Ministerstwo Zdrowia odpowiedziało na uwagi środowiska lekarskiego autopoprawką.
Jakie zmiany wprowadza autopoprawka? Skierować do pracy przy zwalczaniu epidemii będzie można wyłącznie osoby, które wychowują dzieci powyżej 14 roku życia, a polecenie pracy może otrzymać tylko jedno z rodziców. Skierowania do pracy nie otrzymają osoby samotnie wychowujące dziecko do 18 roku życia, wychowujące dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności lub dziecko o potrzebie kształcenia specjalnego.
Autopoprawka do rządowego projektu ustawy o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (druk nr 301)
W projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 w art. 8 pkt 20 otrzymuje brzmienie:
„20) w art. 47:
a) w ust. 3:
– pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) kobiety w ciąży;”,
– po pkt 2 dodaje się pkt 2a–2c w brzmieniu:
„2a) osoby samotnie wychowujące dziecko w wieku do 18 lat;
2b) osoby wychowujące dziecko w wieku do 14 lat;
2c) osoby wychowujące dziecko z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego;”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. W przypadku gdy dziecko w wieku powyżej 14 lat jest wychowywane przez dwoje osób, którym przysługuje władza rodzicielska, do nich.”,
c) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Decyzje, o których mowa w ust. 4:
1) mogą być przekazywane w każdy możliwy sposób zapewniający dotarcie decyzji do adresata, w tym ustnie;
2) nie wymagają uzasadnienia;
3) przekazane w sposób inny niż na piśmie, są następnie doręczane na piśmie po ustaniu przyczyn uniemożliwiających doręczenie w ten sposób.
Co zmienia ustawa?
Dotychczasowa ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, określa w art. 47 ust. 4, że decyzję o skierowaniu do pracy przy zwalczaniu epidemii na terenie województwa, w którym osoba skierowana posiada miejsce pobytu lub jest zatrudniona, wydaje właściwy wojewoda, a w razie skierowania do pracy na obszarze innego województwa – minister właściwy do spraw zdrowia.
Od decyzji wojewody przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zdrowia. Wniesienie środka odwoławczego nie wstrzymuje wykonania decyzji.
Należy przy tym zwrócić uwagę, że w projekcie, który trafił do Sejmu w art. 48a ust.2 znalazł się zapis wprowadzający wysokie kary za niewykonanie decyzji: „Kto w stanie zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 47 ust. 4, podlega karze pieniężnej w wysokości od 5 000 zł do 30 000 zł.”
Pełna treść stanowiska OIL w Warszawie z dn. 26 marca 2020 r. dostępna: TUTAJ
