7 grudnia 2020

Okiem NFZ: Strategia na jesień

Jesienny gwałtowny wzrost zakażeń SARS-CoV-2 wymusił szybkie działania zmierzające do opanowania pogarszającej się sytuacji epidemicznej. Dotychczasowy system szpitali biorących udział w zwalczaniu COVID-19 i zapobieganiu rozprzestrzenianiu się choroby opierał się na placówkach posiadających oddziały zakaźne oraz szpitalach jednoimiennych – głównie z uwagi na ogniskowy charakter zakażeń i dzienną liczbę nowych przypadków nieprzekraczającą 1 tys. w całym kraju.

Wzrastająca liczba chorych wymagających opieki szpitalnej wymagała zmiany strategii – stworzenia sieci coraz większej liczby szpitali z wyodrębnionymi miejscami do leczenia pacjentów z potwierdzonym zakażeniem SARS-CoV-2. Wprowadzony został podział na trzy poziomy szpitali. Podmioty lecznicze I poziomu mają zapewniać miejsca dla osób diagnozowanych w związku z podejrzeniem COVID-19, łóżka na poziomie II służą leczeniu objawowego COVID-19, w tym wspomaganiu oddychania. W ramach wskazanych zakresów świadczeń oraz na III poziomie zabezpieczenia szpital udziela świadczeń pacjentom z podejrzeniem lub potwierdzeniem zakażenia koronawirusem wymagających niezwłocznego leczenia schorzeń innych niż COVID-19.

Z początkiem października w województwie mazowieckim funkcjonowało 17 szpitali II poziomu i 66 szpitali I poziomu. Świadczeń w zakresie psychiatrii dorosłych udzielał SPZOZ w Siedlcach. Na III poziomie świadczeń w kilkunastu zakresach specjalistycznych udzielał Centralny Szpital Kliniczny MSWiA. Dawało to łącznie, zgodnie z decyzjami wojewody mazowieckiego, 286 łóżek poziomu I oraz 839 poziomu II, w tym 79 respiratorowych. 15 listopada w województwie mazowieckim były aż 4333 łóżka dla pacjentów z COVID-19, w tym 357 respiratorowych. Zmieniła się też znacząco struktura szpitali – 51 posiadało łóżka II poziomu, świadczeń w zakresie psychiatrii dla pacjentów z COVID-19 udzielał też SPZZOZ w Przasnyszu. Dziecięcy Szpital Kliniczny im. P. Brudzińskiego w Warszawie realizował świadczenia dla dzieci w zakresie psychiatrii oraz 10 innych zakresach specjalistycznych. Uruchomiono też szpital tymczasowy na Stadionie Narodowym.
Tu można znaleźć listę szpitali II i III poziomu. To oczywiście stan z połowy października. Zmiany następują tak szybko, że podawanie liczby łóżek „covidowych” dla każdego szpitala wprowadziłoby jedynie zamieszanie.

Spore zmiany nastąpiły również w zakresie dodatkowych wynagrodzeń dla personelu medycznego biorącego udział w zwalczaniu i zapobieganiu COVID-19. Do 4 września środki z tego tytułu przysługiwały personelowi zatrudnionemu w komórkach organizacyjnych wskazanych do udzielania świadczeń wyłącznie pacjentom zakażonym SARS-CoV-2, czyli na oddziałach zakaźnych szpitali (rozszerzonych o kolejne oddziały szpitalne) w wybranych szpitalach oraz personelowi szpitali jednoimiennych. Wypłata dodatkowego wynagrodzenia była związana z zakazem udzielania świadczeń pacjentom innym niż zakażeni koronawirusem, miała rekompensować utratę zarobków w innych miejscach pracy. Wysokość dodatkowych świadczeń wynosiła 80 proc. dotychczasowego wynagrodzenia poza szpitalem zakaźnym lub szpitalem jednoimiennym umieszczonym w wykazie wojewody lub 50 proc. wynagrodzenia w tym szpitalu, jeżeli pracownik nie pracował nigdzie indziej. Maksymalna kwota dodatkowego świadczenia mogła wynieść 10 tys. zł.

Niezależnie od 30 września do 31 października wypłaty dodatku przy pracy z pacjentami z podejrzeniem i zakażeniem COVID-19 dla lekarzy poziomu II i III zabezpieczenia wynosiły 50 proc., jednocześnie nie więcej niż 10 tys. zł. Obecnie (od 1.11.2020 r.) świadczenie dodatkowe stanowi 100 proc. miesięcznego wynagrodzenia osoby uprawnionej, ale nie więcej niż 15 tys. zł. Zgodnie z poleceniem ministra zdrowia z 1 listopada 2020 r., do otrzymania dodatkowych świadczeń uprawnione są trzy grupy osób:
– wykonujące zawody medyczne w szpitalach poziomu II i III, udzielające świadczeń zdrowotnych i mające bezpośredni kontakt z pacjentami z podejrzeniem i z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2,
– wykonujące zawody medyczne i udzielające świadczeń zdrowotnych w jednostkach systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego lub w izbach przyjęć,
– wykonujące czynności diagnostyki laboratoryjnej w laboratoriach szpitali I, II lub III poziomu, wykonujących testy diagnostyczne RT-PCR na podstawie umowy z NFZ.

Nowe polecenie znosi warunek udzielania świadczeń wyłącznie pacjentom z podejrzeniem lub zakażeniem SARS-CoV-2, co oznacza, że grupa uprawnionych do świadczenia dodatkowego będzie znacznie większa. Nie ma również warunku ciągłości pracy w kontakcie z osobami podejrzanymi lub zakażonymi dla pierwszej z wymienionych grup oraz kontaktu w ogóle w pozostałych grupach (zatrudnionych w PRM, izbach przyjęć i laboratoriach). Podkreślić należy jednak, że weryfikacja faktycznego udzielania świadczeń przez personel spoczywa na kierowniku podmiotu leczniczego, który odpowiada za organizację pracy placówki i zarządzanie kadrami medycznymi.
Wojciech Modzelewski, zastępca dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ ds. służb mundurowych i świadczeniobiorców

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum