13 kwietnia 2017

Powtórka z Kodeksu Etyki Lekarskiej

Etyka

Konstanty Radziwiłł

Podstawa kodeksu: art. 26.

Nie jest naruszeniem tajemnicy lekarskiej, jeśli po przeprowadzeniu badania lekarskiego na zlecenie upoważnionego z mocy prawa organu wynik badania zostanie przekazany zleceniodawcy; nieodzownym warunkiem jest jednak, aby lekarz przed rozpoczęciem badania poinformował o tym osobę, która ma być zbadana. Wszelkie informacje, które nie są konieczne dla uzasadnienia wniosków wynikających z badania, powinny być nadal objęte tajemnicą lekarską.

Są okoliczności, w których lekarz mający wydać orzeczenie dotyczące zdrowia pacjenta robi to na zlecenie upoważnionej instytucji (np. sądu, prokuratury, policji, towarzystwa ubezpieczeniowego, Zakładu Ubezpieczeń Społecznych itp.). Czasem pacjent dokładnie wie, jaki jest cel badania, niekiedy jednak nie do końca zdaje sobie sprawę z sytuacji, w jakiej się znalazł. Bez względu na okoliczności lekarz ma obowiązek poinformowania pacjenta o celu badania i orzeczenia, które ma być wydane. Niezależnie od sytuacji, w jakiej odbywa się badanie, powinien zadbać o odpowiednie warunki i poszanowanie godności pacjenta.

Niekiedy to pacjent prosi o wydanie zaświadczenia, czasem nie rozumiejąc konsekwencji jego okazania w określonych okolicznościach. Także wówczas lekarz powinien wyczerpująco poinformować go o wszystkim. Treść orzeczenia należy ograniczyć do minimum niezbędnego dla celu jego sporządzenia. Orzekający lekarz ma obowiązek zachowania w tajemnicy wszelkich danych dotyczących pacjenta, a także okoliczności sporządzania orzeczenia. Powinien także czuć się odpowiedzialny za zachowanie tajemnicy przez asystujący mu personel medyczny, a także inne osoby towarzyszące. W miarę możliwości, nawet w trudnych okolicznościach (np. gdy chodzi o ocenę stanu trzeźwości sprawcy wypadku), lekarz powinien zrobić wszystko dla poszanowania prawa pacjenta do godnego traktowania

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum