21 kwietnia 2017

Szanuj pacjenta swego

Lektura

„Zdrowie psychiczne i seksualne” – recenzja książki

Nie każdą książkę czyta się do poduszki. Niektóre mają wartość wyłącznie naukową lub są opisem rzeczywistości, w której żyjemy. I taki charakter ma monografia wydana przez PZWL, poświęcona w całości psychicznemu i seksualnemu zdrowiu polskich lesbijek, gejów oraz osób biseksualnych. W gronie autorów specjaliści oraz badacze problemu, czyli lekarze i psycholodzy. Napisałem „problemu”, bo choć homoseksualizm już dawno wykreślono z rejestru chorób (decyzją Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego w 1973 r., a decyzją WHO – w 1990), to geje i lesbijki w zderzeniu z naszą ochroną zdrowia niestety wciąż napotykają na niezrozumiałe trudności. Rozdział „Nierówne traktowanie osób LGB w opiece zdrowotnej” dobitnie pokazuje, jak przykre bywają w Polsce doświadczenia związane z ujawnieniem orientacji seksualnej.  Aż 38 proc. respondentów zadeklarowało, że w kontaktach z personelem medycznym spotkały ich drwiny i śmiech, a nawet szykany. Przykłady są wstrząsające: stomatolog powiedział 25-letniemu mężczyźnie: „pedałów nie leczę, proszę wyjść”, lekarka nie chciała zbadać 29-latka, twierdząc, że „osoby jego pokroju mają swoje szpitale i lekarzy”. Autorzy przedstawiają również perspektywę pracowników ochrony zdrowia. Dowiadujemy się z tej części książki, jak silny może być wpływ stereotypów na kształtowanie poglądów na temat orientacji seksualnych. Wielu lekarzy prezentuje profesjonalną postawę, ale nie brakuje i takich, którzy nadal traktują homoseksualizm jako zaburzenie lub chorobę i nie zamierzają swojego podejścia zmienić pod wpływem żadnych klasyfikacji ani międzynarodowych ustaleń. Nie wiadomo, jak liczna jest ta część środowiska medycznego, ale bez wątpienia ona właśnie powinna przeczytać książkę, którą dzisiaj polecamy. Spełnia ona rolę podręcznika wyjaśniającego wątpliwości, który jednocześnie może być podpowiedzią, jakie standardy stosować w codziennej praktyce w postępowaniu z osobami z grupy LGB. Publikacja napisana jest językiem naukowym, co uważam w tym przypadku za walor, gdyż osoby mniej tolerancyjne i skłonne pomiatać homoseksualistami nie zarzucą autorom, że bronią tylko jednej opcji i sympatyzują z kulturą gender. Redaktorami naukowymi są znaczące postaci polskiej seksuologii: prof. Zbigniew Lew-Starowicz, dr Robert Kowalczyk oraz dr Remigiusz Jarosław Tritt. Chwała im za to, że postawili przed pozostałymi autorami zadanie przygotowania tekstów udokumentowanych naukowo, opartych na danych, a nie osobistych poglądach. Dyskryminacja ma na całym świecie długą historię, geje i lesbijki doznają jej w różnych aspektach swojego życia wielokrotnie. Placówki medyczne powinny zadbać o to, by w nich nikt nigdy nie czuł się szykanowany. Bo tu przecież obowiązuje szacunek do drugiego człowieka.

Paweł Walewski

 

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum