6 kwietnia 2007

Muzy i My – Literacka Nagroda Nobla 2006

Spośród kilkunastu książek, które napisał uhonorowany literacką Nagrodą Nobla pisarz z Turcji Orhan Pamuk, znacząca jest powieść pt. „Śnieg”. Autor opisuje w niej historię swego przyjaciela, poety i dziennikarza Kerima Alakuţođlu, zwanego Ka. Po przymusowej emigracji do Niemiec Ka przyjeżdża do Stambułu na pogrzeb matki. Wracając, zatrzymuje się w miasteczku Kars, gdzie mają się odbyć wybory nowego burmistrza i gdzie od pewnego czasu młode kobiety popełniają samobójstwa. Poeta chce przeprowadzić wywiad z mieszkańcami i napisać reportaż do gazety we Frankfurcie. Ma też nadzieję na spotkanie ze swoją studencką miłością – piękną Turczynką Ipek.
Kars było niegdyś ważnym miastem na szlaku handlowym do Gruzji i na Kaukaz. Mieszkańcy – mieszanka kulturowa Turków, Ormian, Kurdów i Persów – żyli w nim bez konfliktów. Obecnie Kars jest prowincjonalnym miasteczkiem, rzadko odwiedzanym przez turystów. Poetę Ka dziwią rozwieszone tu plakaty: „Człowiek jest arcydziełem Bożym, a samobójstwo bluźnierstwem”.
Jest zima. Przez cały czas opowieści pada śnieg – najpierw spokojnie i cicho, potem, w miarę jak akcja nabiera dramatycznych akcentów, staje się gęsty i towarzyszy mu silny wiatr.
Aby dowiedzieć się, jakie są dalsze losy poety Ka, trzeba przeczytać „Śnieg”. Jest to dobra współczesna powieść. Na pewno też warto po nią sięgnąć po to, by zrozumieć, dlaczego książka ta wywołała tyle kontrowersji w świecie islamu. Pamuk przestrzega swoich rodaków przed „działaniami międzynarodowego ruchu islamskiego, dążącego do upodobnienia Turcji do Iranu”.

Orhan Pamuk,
„Śnieg”,
Wydawnictwo Literackie,
Kraków 2006

Anna Bieżańska

Archiwum