29 czerwca 2014

Wspomnienie

Kazimierz Kalbarczyk
1935-2013

Legenda Szpitala Dermatologicznego św. Łazarza w Warszawie. Mistrz i Nauczyciel wielu pokoleń lekarzy. Zapalony diagnosta i dydaktyk łączący wiedzę kliniczną z histopatologią skóry. Ponad pół wieku, do ostatniego dnia życia, pracował jako lekarz dermatolog. 20 listopada 2013 r. nie stawił się do pracy w Poradni Dermatologicznej na Lesznie. Czekaliśmy…
Dr n. med. Kazimierz Kalbarczyk urodził się 7 czerwca 1935 r. w Kochowie koło Maciejowic. Z rodzinnych stron wyemigrował po ukończeniu szkoły powszechnej i zamieszkał u stryja Aleksandra w Pruszkowie, gdzie w 1953 r. zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym.
W 1958 r. ukończył Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Białymstoku. W Szpitalu Powiatowym w Ełku odbył dwuletni staż podyplomowy. W 1960 r. został kierownikiem Przychodni Miejskiej w Goniądzu. W 1964 r. uzyskał specjalizację I stopnia z dermatologii i wenerologii w Klinice Dermatologicznej w Białymstoku.
Podjął pracę w Otwocku, gdzie w 1965 r. został kierownikiem Powiatowej Poradni Skórno-Wenerologicznej i zastępcą ordynatora Oddziału Dermatologicznego w Szpitalu Miejskim, doc. dr. med. Wacława Gutowskiego.
W 1969 r. uzyskał specjalizację II stopnia z dermatologii i wenerologii, a w 1974 obronił pracę doktorską w Akademii Medycznej w Warszawie, co było ogromnym wyzwaniem dla lekarza pracującego poza ośrodkiem klinicznym. Promotorem pracy pt. „Znaczenie kliniczne badań immunopatologicznych w liszaju płaskim” był prof. Tadeusz Chorzelski.
W 1976 r. dr Kalbarczyk objął stanowisko ordynatora Oddziału Dermatologicznego w Szpitalu Miejskim w Otwocku. Opublikował, jako autor lub współautor, kilkanaście prac naukowych obejmujących zagadnienia kliniczne i metody terapii.
Po przeniesieniu oddziału z Otwocka w 1981 r. związał się ze Stołecznym Szpitalem Dermatologicznym (później noszącym nazwę Szpitala Dermatologicznego im. św. Łazarza) w Warszawie, gdzie przez ponad 20 lat był ordynatorem Oddziału IV. W latach 1990-1998 dodatkowo pełnił funkcję dyrektora ds. lecznictwa. W 1994 r. uzyskał II stopień specjalizacji z organizacji ochrony zdrowia.
Po likwidacji Oddziału Dermatologicznego, którym kierował do 31 sierpnia 2002 r., został konsultantem ds. dermatologii i histopatologii w Szpitalu Dermatologicznym św. Łazarza i Przyszpitalnej Przychodni Dermatologicznej.
Dr n. med. Kazimierz Kalbarczyk był zapalonym dydaktykiem, pod jego kierunkiem uzyskało specjalizację 40 lekarzy, w tym 20 – II stopnia. Jego pasją była histopatologia skóry – prowadził szkolenia dla lekarzy przez ponad 20 lat. Z wielkim zapałem uczył młodych lekarzy, zachęcał do doskonalenia się, czynnego udziału w konferencjach. Poza pracą kliniczną i dydaktyczną, publikował artykuły z zakresu dermatologii, zawsze z doskonałą dokumentacją kliniczną i histopatologiczną – sam robił zdjęcia i opisy. Podczas pracy w Otwocku i Warszawie opublikował w piśmiennictwie krajowym i zagranicznym ponad 40 prac. Przez wiele lat zgodnie z tradycją, razem z zespołem lekarzy ze Szpitala Dermatologicznego św. Łazarza i Przyszpitalnej Przychodni Dermatologicznej, przygotowywał czerwcowe posiedzenia naukowe Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego, współpracował ściśle z Kliniką Dermatologiczną. Jako autor lub współautor opublikował opisy około 500 przypadków.
Przez dwie kadencje był wiceprezesem Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego.
Dwukrotnie otrzymał nagrodę Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego za pracę naukową, w 1993 r. indywidualnie, a w 2000 – z Przyszpitalną Przychodnią Dermatologiczną.
Przez wiele lat prowadził gabinet dermatologiczny w Otwocku, gdzie pacjenci z Warszawy i województwa mogli zawsze liczyć na Jego pomoc. Wśród chorych krążyło powiedzenie, że jeśli ci doktor Kalbarczyk nie pomoże, to już nikt ci nie pomoże.
Dr. Kalbarczyka szczególnie intrygowały tzw. trudne przypadki, nietypowe. Tak długo szukał w piśmiennictwie, konsultował w Klinice Dermatologicznej, aż postawił rozpoznanie i wdrożył leczenie. Prezentował owe przypadki na posiedzeniach Oddziału Warszawskiego i zjazdach krajowych PTD.
Przez 20 lat, do 1998 r., był konsultantem dla województwa siedleckiego. W wielu poradniach tego województwa pracują dermatolodzy wyszkoleni przez dr. Kalbarczyka.
Po likwidacji Szpitala Dermatologicznego św. Łazarza w 2007 r. został konsultantem ds. dermatologii i histopatologii w Międzyleskim Szpitalu Specjalistycznym i w nowo utworzonej Poradni Dermatologicznej na Lesznie w Warszawie. Mimo przejścia na emeryturę, nadal pracował, dojeżdżając do Międzylesia i do Warszawy, szkolił lekarzy, uczestniczył w posiedzeniach Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego.
Dr Kazimierz Kalbarczyk wciąż stawiał sobie kolejne wyzwania. Do wyznaczonego celu dążył konsekwentnie, uparcie, nie zważając na żadne trudności. Był niezwykle pracowity i sumienny. Odszedł tak szybko jak żył.
Z pozoru szorstki i nieprzystępny, ale bardzo pogodny, dowcipny, pogwizdujący melodie, szczególnie te patriotyczne.
Kochał podróże, zwiedził wszystkie stolice Europy – ostatnią, Tiranę, poznał w 1998 r. Odwiedził 132 kraje.
W Polsce szczególnie ukochał Bieszczady, był przewodnikiem górskim na ten region, znał każdy szlak, szczyt, połoninę. Zdobył Złotą Górską Odznakę Turystyczną. W ostatnich kilku latach Jego pasją stało się fotografowanie ptaków oraz gotowanie, szczególnie dań podpatrzonych w innych krajach.
Dr Kazimierz Kalbarczyk został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i „Za wzorową pracę w służbie zdrowia”.
W 2010 r. obchodził uroczyście w Akademii Medycznej w Białymstoku 50-lecie pracy zawodowej.
Był wielkim patriotą, zawsze uczestniczył w defiladzie 11 listopada w Dzień Niepodległości, ostatni raz w 2013 r.
Jego ulubioną pieśnią „Pierwsza Brygada” pożegnaliśmy Doktora na Cmentarzu Parafialnym w Otwocku 25 listopada 2013 r.
Zapamiętamy Go jako Wielkiego Człowieka, oddanego lekarza, niestrudzonego podróżnika, miłośnika ptaków i Wyjątkowego Przyjaciela. Pozostanie na zawsze w sercach lekarzy i chorych.

Dr n. med. Magdalena Ciupińska

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza