26 lipca 2003

U nas w samorządzie


Spotkanie w Mazowieckim Oddziale NFZ
Stanowisko Okręgowej Rady Lekarskiej w Warszawie z dnia 13 czerwca 2003 r.
Z prac prezydium i komisji ORL 28.04.-12.06.2003 r.
Obradowała nasza Rada…
Pracownicy naukowo – dydaktyczni do dyrektora SP CSK AM Ewy Pełszyńskiej
Jak zostać „torbaczem”

Spotkanie w Mazowieckim Oddziale NFZ

26 czerwca br. w siedzibie Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ odbyło się spotkanie komisji ds. kontaktów z NFZ i z samorządami – z dyr. Sławomirem Idzikowskim.

Tematem spotkania były bieżące problemy nurtujące środowisko lekarskie, związane ze zmianami, które nastąpiły 1.04. br., oraz z wprowadzeniem ustawy o NFZ. Dyr. Idzikowski zdementował doniesienia prasowe o możliwościach zmniejszenia kontraktów w roku bieżącym. Nie otrzymał żadnych poleceń, aby dokonać zmian w umowach ze świadczeniodawcami. Zasadniczą trudnością działania Funduszu i oddziału mazowieckiego jest brak planu finansowego – obecnie jest realizowany plan, który ustaliła MRKCh. W planie tym brakuje szacunkowo ok. 500 mln złotych, które na skutek agregacji umów poszczególnych świadczeniodawców powinny być przekazane z innych oddziałów Funduszu. Agregacja umów i promes wydanych przez inne kasy chorych już się zakończyła. Jej celem było ujednolicenie umowy z każdym ze świadczeniodawców. Starano się także, aby nie zmniejszyła się ogólna ilość usług.
Następny problem dotyczył leczenia pacjentów, których koszty leczenia są bardzo wysokie i znacznie wykraczają poza zakontraktowane kwoty. Świadczeniodawcy nie powinni obciążać pacjentów kosztami leczenia. Jeżeli zastosowano wyjątkową procedurę bądź jednostkowy koszt leczenia pacjenta był bardzo wysoki, należy wystapić do Funduszu o refundację takiego leczenia. Wniosek powinien być opiniowany przez konsultanta – specjalistę w danej dziedzinie medycyny.
Dyr. Idzikowski poinformował także, że materiały przedstawiające ujednolicone warunki kontraktowania usług na 2004 rok ukażą się niebawem, konkursy zaś zostaną ogłoszone prawdopodobnie we wrześniu br. Przekazał również informację, że Fundusz nie ma obecnie możliwości zapłacenia za wykonanie ponadlimitowych świadczeń wykonanych w I kwartale 2003 roku, ponieważ brakuje środków finansowych na ten cel.
Omawiano problemy, które występują na Mazowszu, przede wszystkim związane z dużym napływem pacjentów z całej Polski. Nie ma w tej chwili pewności, kto będzie płacił za te świadczenia ani kiedy to nastąpi. Znacznie wydłużają się kolejki oczekujących na hospitalizację (oficjalnie usankcjonowane rozporządzeniem ministra zdrowia). Szpitale na Mazowszu mają także duże trudności z uzyskaniem zapłaty za leczenie osób nieubezpieczonych oraz obcokrajowców. Są to znaczące sumy w budżetach szpitali.
Rozmowa dotyczyła również bardziej szczegółowych tematów, takich jak: protezowanie ortopedyczne, leczenie pacjentów w ośrodkach intensywnej terapii, propozycje bezpośredniego poboru składki zdrowotnej (bez pośrednictwa ZUS, za które trzeba dużo płacić). Poruszono także problem Szpitala Sióstr Elżbietanek. Dyr. S. Idzikowski zapewnił, że NFZ podpisze z nim kontrakt na II półrocze 2003 r. Na temat dalszej przyszłości szpitala nie rozmawiano, ponieważ nie zależy ona od NFZ.
Spotkanie było niezwykle interesujące (trwało ok. 3 godzin) i dostarczyło wielu ważnych informacji dotyczących bieżących prac Funduszu.

sekretarz Komisji
Grażyna Pacocha,
przewodniczący Komisji
Jacek Kubiak

Do góry strony

STANOWISKO OKRĘGOWEJ RADY LEKARSKIEJ W WARSZAWIE
Z DNIA 13 CZERWCA 2003 r.

w sprawie V roboczego projektu ustawy o sprawowaniu przez samorządy zawodowe pieczy nad należytym wykonywaniem zawodów zaufania publicznego i o nadzorze nad działalnością samorządów zawodowych oraz o zmianie niektórych ustaw

Okręgowa Rada Lekarska w Warszawie, po zapoznaniu się z nadesłanym wraz z pismem z dnia 22 maja 2003 roku, sygn. NRL/ZRP/EJ/RAP 320-03-IV/1061/2885/03, Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej, V projektem roboczym ustawy o sprawowaniu przez samorządy zawodowe pieczy nad należytym wykonywaniem zawodów zaufania publicznego i o nadzorze nad działalnością samorządów zawodowych oraz o zmianie niektórych ustaw, zajmuje następujące stanowisko:

  1. Jak wynika z uzasadnienia projektu ustawy i dotychczasowego biegu prac legislacyjnych, Rada Ministrów powierzyła Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej opracowanie projektu tej ustawy, uznając, że w funkcjonowaniu niektórych istniejących już korporacji zawodowych dostrzega się następujące nieprawidłowości:
    • monopolizacja usług i wzrost kosztów ich świadczenia,
    • brak rynkowej weryfikacji standardu usług ze względu na słabość kontroli samorządowej,
    • ograniczanie możliwości wchodzenia do zawodu młodych i wykształconych osób: w przypadku niektórych korporacji zawodowych pojawia się zarzut rodzimego odtwarzania uprawiania tego zawodu, a więc zarzut nepotyzmu,
    • deprecjonowanie systemu edukacyjnego; z jednej strony bowiem w przypadku niektórych korporacji zawodowych występuje masowe kształcenie w wyższych uczelniach, a z drugiej strony ma miejsce bardzo wąski dostęp do możliwości wykonywania zawodu,
    • źle rozumiany solidaryzm zawodowy i tolerowanie nieetycznych zachowań członków korporacji zawodowych.

    Żadna z tych przesłanek nie odnosi się do samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy stomatologów.
    Zarzuty te w odniesieniu do samorządu zawodowego lekarzy są całkowicie gołosłowne. Na projektodawcach ustawy ciąży obowiązek udowodnienia prawdziwości powyżej przedstawionych zarzutów, z którego to obowiązku, jak dotychczas, nie wywiązali się w żadnej mierze.

    Projektodawcy ustawy, zdając sobie sprawę z braku argumentów uzasadniających wprowadzenie zaostrzonego nadzoru nad samorządem lekarskim, zastrzegają, iż zarzuty te dotyczą tylko niektórych korporacji zawodowych.
    Jeżeli jednak określone nieprawidłowości występują w działaniu tylko niektórych, niewymienionych z nazwy samorządów zawodowych, to uzasadnienie tymi nieprawidłościami konieczności zaostrzenia nadzoru nad pozostałymi samorządami uznać należy za pozbawione podstaw faktycznych.
    Należy jednak wyraźnie stwierdzić, że przytoczone wyżej zarzuty nie odnoszą się ani do samorządu lekarzy i lekarzy stomatologów, ani do wykonywania zawodu przez lekarzy i lekarzy stomatologów.

    W działalności zawodowej lekarzy i lekarzy stomatologów nie występuje ani komercjalizacja usług, ani wzrost cen świadczeń. W Polsce działa kilkanaście tysięcy publicznych i niepublicznych zakładów opieki zdrowotnej i kilkadziesiąt tysięcy indywidualnych i grupowych praktyk lekarzy i lekarzy stomatologów. Każdy lekarz i lekarz stomatolog mający prawo wykonywania zawodu może podjąć wykonywanie zawodu w formie indywidualnej lub grupowej praktyki lekarskiej. Zważywszy na ogromną podaż usług świadczonych przez lekarzy i lekarzy stomatologów, bezpodstawny jest zarzut monopolizacji tych usług. W warunkach wolnego rynku usług medycznych i nadwyżki podaży tych usług nad popytem ze strony niezamożnego społeczeństwa – wysokość cen tych usług kształtuje wyłącznie wolny rynek. Na marginesie należy dodać, że projektodawcy ustawy mylą pojęcie cen usług z pojęciem kosztów usług. Koszty usług medycznych zależą od czynników całkowicie niezależnych od lekarzy i lekarzy stomatologów, a więc od cen leków i materiałów medycznych, podatków, składek na ubezpieczenie, czynszu, kosztów energii, płac personelu pomocniczego itd.
    Duża podaż usług medycznych powoduje – wbrew poglądom projektodawców ustawy – rynkową weryfikację standardu usług. Projektodawcy nie wskazali także, co upoważnia ich do twierdzenia o słabości kontroli samorządu lekarskiego nad indywidualnymi i grupowymi praktykami lekarzy i lekarzy stomatologów.

    W odniesieniu do samorządu zawodowego lekarzy i lekarzy stomatologów chybiony jest zarzut ograniczenia możliwości wchodzenia do zawodu młodych i wykształconych osób, gdyż każdy absolwent studiów na kierunku lekarskim lub lekarsko-stomatologicznym ma zapewnioną możliwość odbycia stażu zawodowego na koszt państwa, a po ukończeniu studiów – podjęcia wykonywania zawodu w wybranej formie. Spośród lekarzy i lekarzy stomatologów, którzy ukończyli staż zawodowy, około 27 000 lekarzy odbywa specjalizację. Z wyżej przedstawionych powodów bezzasadny jest zarzut deprecjonowania medycznego systemu edukacyjnego.

    W przypadku dopuszczenia się przez lekarza lub lekarza stomatologa działania sprzecznego z Kodeksem Etyki Lekarskiej lub przepisami określającymi zasady wykonywania zawodu – czynności podejmują rzecznicy odpowiedzialności zawodowej i sądy lekarskie. Podkreślić należy, że w ciągu kilkunastu lat minister zdrowia tylko dwukrotnie skorzystał z przysługującego mu środka nadzoru, z czego wynika, iż w ocenie ministra działalność rzeczników odpowiedzialności zawodowej i sądów lekarskich jest prawidłowa. Podnieść należy także, że przewodniczenie przez sędziów Sądu Najwyższego składom orzekającym Naczelnego Sądu Lekarskiego, działającego jako instancja odwoławcza, zapewniało wysoki poziom orzecznictwa sądownictwa lekarskiego.

  2. Z uzasadnienia ustawy wynika, że intencją projektodawcy jest ograniczenie swobody zwykłego ustawodawcy, czyli Sejmu, w kwalifikowaniu zawodów jako zawodów zaufania publicznego. Zgodzić się należy z poglądem, iż przymiot zawodu zaufania publicznego w rozumieniu art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej powinien przysługiwać tylko nielicznym zawodom.
    Jednakże założenie, iż poprzez tę ustawę można będzie uniemożliwić czy ograniczyć w przyszłości uznawanie przez Sejm jeszcze innych zawodów za zawody zaufania publicznego, oprócz tych, które już obecnie są uznane za zawody zaufania publicznego, jest całkowicie błędne.
    W tym zakresie koncepcja tej ustawy jest rażąco wadliwa jako sprzeczna z porządkiem konstytucyjnym obowiązującym w naszym kraju.
  3. Zgodzić się należy z zawartym w uzasadnieniu ustawy twierdzeniem, że obowiązujące ustawy o samorządach zawodowych są niekompatybilne. Słuszne jest także twierdzenie, iż istnieje potrzeba ujednolicenia tych ustaw. Ten cel jednak osiągnąć należy poprzez odrębne nowelizacje poszczególnych ustaw samorządowych, według zasad uzgodnionych z samorządami zawodowymi.

Przedstawione wyżej argumenty uzasadniają negatywną ocenę projektu tej ustawy.
Niezależnie od ogólnej oceny projektu nasuwają się następujące uwagi szczegółowe:

  1. ad art. 8. pkt 3) – określenie nazbyt ogólne, nie wiadomo, jaka jednostka organizacyjna ma ponosić koszty organizacji i odbywania szkolenia.
    pkt 6) – sformułowanie niedoprecyzowane. Proponujemy inny tekst: zamiast słowa „rozpatrywanie…” umieścić słowo „rozstrzyganie” i zakończyć przepis wyrazami: „w trybie postępowania pojednawczego, zgodnie z przepisami kpc”.
  2. ad art. 9. ust. 1. pkt 1) – standardy wiedzy (co oznacza aktualny stan wiedzy w danej dziedzinie) zawarte są w podręcznikach i aktualnych publikacjach zamieszczanych w renomowanych czasopismach profesjonalnych – proponujemy skreślić przepis, a dalej umieścić tekst: „Sprawdzanie wiedzy i umiejętności u osób, które wystąpiły o dopuszczenie do wykonywania zawodu”.
    pkt 2) – brak określenia, kto ma ponosić koszty tego typu przygotowania (o charakterze szkolenia podyplomowego).
    pkt 3) – proponujemy inne sformułowanie: „orzekanie o zawieszeniu, wygaśnięciu lub pozbawieniu prawa wykonywania zawodu z powodu niezdolności do wykonywania zawodu, według trybu określonego w rozporządzeniu właściwego dla danego zawodu ministra”.
  3. ad Rozdział 2.
    Postępowanie w sprawach dyscyplinarnych
    Rozdział ten wymaga całkowitego przeredagowania, gdyż nie uwzględnia specyfiki postępowania z zakresu odpowiedzialności zawodowej prowadzonego przez właściwe organy samorządów zawodowych.
    Akceptując założenie, iż zasady postępowania dotyczącego odpowiedzialności zawodowej członków samorządów zawodowych zawodów zaufania publicznego powinny być ujednolicone, za podstawę procesu legislacyjnego w tym zakresie proponujemy projekt opracowany przez zespół złożony z przedstawicieli Ministerstwa Zdrowia i Naczelnej Rady Lekarskiej, którego pierwszą wersję przygotowali prof. prof. Marian Filar i Eleonora Zielińska, autorka jedynej, wysoko cenionej monografii o odpowiedzialności zawodowej lekarzy. W monografii tej przedstawione są problemy występujące w postępowaniach prowadzonych przez rzeczników i sady także innych samorządów zawodowych.
  4. ad Dział III, Rozdział 2. Postępowanie nadzorcze
    Zarówno z punktu widzenia legislacyjnego (układ przepisów), jak i merytorycznego (sformułowania przepisów) uważamy, że rozdział ten obarczony jest bardzo poważnymi wadami – wymaga całkowitego przeredagowania i zasadniczych zmian. W związku z tym nie formułujemy uwag do poszczególnych artykułów tego rozdziału.
  5. ad art. 34 i 35
    Organ nadzoru nie powinien mieć uprawnień do orzekania o nieważności uchwał organów izb lekarskich, a także do wstrzymywania wykonywania uchwał. Wystarczające jest dotychczasowe uprawnienie organu nadzoru do zaskarżania uchwał organów samorządu lekarskiego do Sądu Najwyższego.

Andrzej WŁODARCZYK,
przewodniczący ORL w Warszawie,
Ryszard MAJKOWSKI,
sekretarz ORL w Warszawie

Do góry strony

Z prac prezydium i komisji ORL 28.04.-12.06.2003 r.

  • Prezydium ORL delegowało kol. R. Majkowskiego jako członka społecznej rady działającej przy Mazowieckim Oddziale NFZ.
  • Ustaliło tekst porozumienia między Krajową Kasą Oszczędnościowo-Kredytową a Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową Izb Lekarskich dot. poręczenia kredytu.
  • Przekazało 3000 zł na sponsorowanie I Ogólnopolskiego Turnieju Stomatologów.
  • Wystąpiło do marszałka województwa mazowieckiego z wnioskiem o skreślenie Radomskiego Szpitala Specjalistycznego im. T. Chałubińskiego z listy podmiotów uprawnionych do szkolenia stażystów.
  • Powołało zespoły wizytujące NZOZ-y, które starają się o wpis na listę marszałka województwa mazowieckiego podmiotów uprawnionych do prowadzenia stażu podyplomowego lekarzy stomatologów.
  • Przyjęło regulamin postępowania w sprawach związanych z wydawaniem zezwoleń przez ORL w Warszawie na prowadzenie kształcenia podyplomowego lekarzy i lekarzy stomatologów oraz prowadzenia rejestru udzielonych zezwoleń.
  • Wyraziło zgodę na opłacenie uczestnictwa 6 członków komisji w I Forum Komisji Bioetycznych.
  • Zwróciło się do dyrektora szpitala przy ul. Wołoskiej o objęcie opieką przez lekarzy specjalistów, a w przypadkach koniecznych także hospitalizację, lekarzy – pensjonariuszy Domu Lekarza Seniora.
  • Udzieliło rekomendacji NZOZ-om ubiegającym się o prowadzenie stażu podyplomowego lekarzy stomatologów.
  • Przekazało do Naczelnego Lekarza ZUS listę lekarzy i lekarzy stomatologów, członków izby, którzy z dniem 1 stycznia 2003 r. utracili uprawnienia do wykonywania zawodu, a którzy w latach 2000-2001 uzyskali decyzję właściwego oddziału ZUS w sprawie upoważnienia do wystawiania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy.
  • Przekazało 2000 zł do Warmińsko-Mazurskiej Izby Lekarskiej za przeprowadzenie 18 wizytacji praktyk lekarskich, które w wyniku podziału administracyjnego kraju znalazły się na obszarze działania ich izby.
  • Przeznaczyło 8000 zł na zorganizowanie ogólnopolskiej konferencji pt. „Medycyna, etyka, ekonomia”.
  • Przekazało eliminator sprzężeń akustycznych Internatowi Dziewcząt Zakładu Niewidomych w Laskach.
  • Zatwierdziło plan wydatków Komisji Kultury, Sportu i Turystyki w roku 2003.
  • Zatwierdziło listę lekarzy-emerytów, pensjonariuszy Domu Lekarza Seniora, uczestników wczasów rehabilitacyjnych w Wildze.

Przewodniczący ORL oraz członkowie prezydium uczestniczyli m.in. w:

  • debacie o zdrowiu pt. „Na co stać Polaków, czyli co nam się należy za składkę zdrowotną”;
  • konferencji „Sto lat „Drewnicy” – sto lat psychiatrii. Dylematy leczenia, dylematy życia”;
  • spotkaniu z okazji Światowego Dnia Czerwonego Krzyża i Tygodnia Polskiego Czerwonego Krzyża (kol. Janusz Garlicki);
  • zgromadzeniu Izby Adwokackiej;
  • uroczystym otwarciu VI Kongresu Polskiego Towarzystwa Transplantacyjnego;
  • uroczystym otwarciu nowej Pracowni Tomografii Komputerowej Centralnego Szpitala Klinicznego przy ul. Banacha;
  • uroczystym otwarciu Międzynarodowego Centrum Słuchu i Mowy w Kajetanach;
  • spotkaniu z ministrem zdrowia poświęconym warunkom umowy dotyczącej dotacji ze środków publicznych i sposobu jej rozliczania w 2003 r. oraz zasad funkcjonowania samorządu lekarskiego w świetle projektu nowelizacji ustawy o izbach lekarskich i projektu ustawy o sprawowaniu przez samorządy zawodowe pieczy nad należytym wykonywaniem zawodów zaufania publicznego oraz nadzorze nad działalnością samorządów zawodowych;
  • konferencji zorganizowanej przez ministra zdrowia pt. „Kompetencje Unii Europejskiej w zakresie zdrowia.

Do góry strony

Obradowała nasza Rada…

Spotkaniu Rady 13 czerwca br. towarzyszyła atmosfera politycznego niepokoju.

W Sejmie ważyły się losy rządu Leszka Millera. Niedawno odbyło się pomyślne referendum unijne. Każdy zadawał sobie pytanie – co będzie dalej? Odszedł ze stanowiska wicepremier i minister finansów Grzegorz Kołodko – jako przyczynę podawano niedoinwestowania służby zdrowia. Świeża była zmiana na stanowisku ministra zdrowia – prof. Łapińskiego – i prezesa Funduszu
– dr. n. med. Aleksandra Naumana, zamieszanych w spór z prasą
w związku z podejrzeniem o korupcję.
Rada sprawnie wykonała swoje zadania nakreślone w porządku dziennym i skończyła się sakramentalnym „wobec wyczerpania porządku dziennego – zebranie uważam za zamknięte” już o godzinie 16.50. Załatwiła też wszystkie sprawy związane z rejestracją lekarzy. Omawiano je dotychczas na prezydiach, ale okazało się, że leżą one w kompetencjach Rady.
Nowo przyjęte obowiązki spowodują, że Rada będzie odtąd zwoływana co miesiąc – co będzie oczywiście kosztować – aby tylko zadość uczynić obowiązkowi załatwienia sprawy w trybie administracyjnym w czasie nie dłuższym niż 3 miesiące.
Członkowie Rady zostali poinformowani o zbiorowym wypowiedzeniu umowy o pracę lekarzom Akademii Medycznej w Szpitalu Klinicznym przy ul. Banacha 1A. Jednomyślnie podjęto uchwałę protestującą, jednocześnie zdając sobie sprawę, że stanowisko to prawdopodobnie nie będzie miało mocy sprawczej.
Miłym akcentem natomiast było wręczenie nagród – pucharów i dyplomów za osiągnięcia sportowe członków izby, uzyskane dzięki staraniom prężnie działającej Komisji Kultury, Sportu i Turystyki, kierowanej przez kol. Mieczysława Szatanka. Kilka spraw wywołało dyskusję, a jedną – dotyczącą regulaminu kształcenia ustawicznego – przeniesiono na następne posiedzenie, wymaga ona bowiem konsultacji z prawnikami.
Większość uchwał zapadała przeważającą liczbą głosów, m.in. pozbawiono prawa szkolenia stażystów przez Szpital im. Tochtermana
w Radomiu (konsekwencja naszego stanowiska). Dyrekcja tego szpitala nie chcąc przeprowadzać konkursów na stanowiska ordynatorów oddziałów, wbrew ustawie, bezprawnie przeinaczyła statut oraz oparte na nim regulaminy i powierzyła stanowiska ordynatorskie – bez konkursu
– kierownikom oddziałów.
Jednomyślnie skrytykowano projekt ustawy o sprawowaniu pieczy przez samorządy zawodowe. ORL zwróciła się do Naczelnej Rady Lekarkiej o wprowadzenie tej sprawy pod obrady Nadzwyczajnego Zjazdu Lekarzy
w Toruniu we wrześniu br.
Ponadto Rada przyjęła do wiadomości sprawozdania:

  1. z obrad „okrągłego stołu”
    i Komitetu Sterującego Urzędu Marszałkowskiego, powołanego dla poprawy fatalnego stanu naszej, mazowieckiej (i polskiej) służby zdrowia (nic istotnego się nie dzieje, bo pieniędzy nie przybywa);

  2. z Kongresu Polonii Medycznej
    (co zapewne znajdzie swój wyraz w oddzielnym artykule w „Pulsie”); oraz

  3. sprawozdanie skarbnika z wykonania budżetu za I kwartał 2003 r.
    Istotna była uchwała w sprawie zakładów leczniczych uprawnionych do odbywania w nich stażu podyplomowego przez lekarzy stomatologów. Ze względu na specyfikę ich pracy liczba miejsc stażowych w klinikach akademickich Wydziału Stomatologicznego AM w Warszawie jest daleko niewystarczająca.

Józef HORNOWSKI

Do góry strony

Pracownicy naukowo – dydaktyczni do dyrektora SP CSK AM Ewy Pełszyńskiej

Warszawa, 10 czerwca 2003 r.

W nawiązaniu do wręczonych nam wypowiedzeń umów o pracę lub świadczenie usług medycznych w SP CSK AM w Warszawie, ul. Banacha 1a, pragniemy wyrazić niepokój związany z brakiem opieki lekarskiej nad chorymi od dnia 1 lipca br. Wypowiedzenia nie precyzują warunków ponownego zatrudnienia nas, w tym dyżurów lekarskich. „Ryczałt” nie może być „propozycją nie do odrzucenia” – jego wielkość musi uwzględniać zakres kompetencji, odpowiedzialności i czas wykonywanej dla SP CSK według zasad Kodeksu pracy. Zwolniona przez Panią kilkusetosobowa grupa wysoko kwalifikowanych lekarzy decyduje w istocie o akademickim charakterze SP CSK, a tym samym o wysokiej jakości usług medycznych będących głównym kapitałem szpitala przy ul. Banacha. Wyzbycie się tego kapitału jest działaniem szkodliwym. W ostatnich latach szpital przyjął znacząco większą, niż zakładano, liczbę chorych. Logika praktyki zarządzania kadrami wskazuje, że wzmożona praca personelu winna być wzmacniana lepszymi warunkami wynagrodzenia. Obecna Pani decyzja drastycznie obniża dochód za świadczoną pracę lekarską na rzecz SP CSK, co dyskryminuje tę grupę pracowników.
Dlatego oczekujemy pilnie konstruktywnych propozycji nowych warunków zatrudnienia, pozwalających na godne spełnienie przyjmowanych obowiązków pracy lekarskiej w SP CSK AM – w załączeniu aneks.

Aneks do pisma
Oczekujemy ścisłego określenia:
formy zatrudnienia; wysokości wynagrodzenia za działalność usługowo-leczniczą na rzecz SP CSK; czasu pracy i zakresu obowiązków; czasu trwania dyżuru lekarskiego i wynagrodzenia; zakresu i warunków ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej z tytułu pracy lekarskiej wykonywanej na rzecz SP CSK; zasad wynagradzania za świadczone konsultacje specjalistyczne w poradniach przy SP CSK. Ü

W załączeniu:
aneks, listy z podpisami lekarzy akademickich z Klinik Akademii Medycznej

Do wiadomości:
Jego Magnificencja Rektor AM
Kierownicy Klinik SP CSK AM
Przewodniczący Okręgowej Rady Lekarskiej

Stanowisko ORL w tej sprawie

Okręgowa Rada Lekarska wyraża głębokie oburzenie z powodu ostatnich decyzji Dyrekcji SP CSK AM w Warszawie, które zmierzają do narzucenia nauczycielom akademickim obowiązku zapewnienia należytej opieki zdrowotnej pacjentom szpitala za uposażenia niższe od dotychczasowych.
Jest to tym bardziej bulwersujące, że zgodnie z obowiązującym Statutem Akademii Medycznej w Warszawie lekarze zatrudnieni na etatach akademickich nie mają możliwości odstąpienia od wykonywania obowiązków lekarskich, nawet jeśli proponowane im wynagrodzenie jest rażąco niskie. Szantaż płacowy nie może być metodą na restrukturyzację SP CSK, tym bardziej że to nie lekarze są winni zaistniałej trudnej sytuacji finansowej szpitala.
Przypominamy, że Kodeks pracy w art. 14 gwarantuje pracownikowi prawo do godziwego wynagrodzenia za jego pracę, z uwzględnieniem jego kwalifikacji zawodowych, stopnia wykształcenia, nakładów pracy oraz odpowiedzialności zawodowej i cywilnej za prawidłowe sprawowanie opieki medycznej nad pacjentem. Praca ta wiąże się także ze stresem i odpowiedzialnością za życie i zdrowie pacjentów. Dlatego płaca winna być adekwatna do odpowiedzialności wiążącej się z wykonywanym zawodem.

Do góry strony

Jak zostać „torbaczem”*

Grażyna CHODERNA
przewodnicząca Komisji ds. Praktyk Lekarskich

Koleżanko, Kolego!

Masz dyplom, nieograniczone prawo wykonywania zawodu, jesteś lekarzem z co najmniej dwuletnim stażem zawodowym, no i masz wiedzę i odwagę. Staraj się zatem o wydanie zezwolenia na wykonywanie indywidualnej praktyki lekarskiej w miejscu wezwania. Z takim zezwoleniem można pracować w pogotowiu ratunkowym, pełnić dyżury w niektórych szpitalach, być zatrudnionym w gabinetach lekarskich itp. Od marca ub.r. nie dotyczy ono lekarzy stomatologów.
Bardzo sprawnie załatwiamy to w naszej Komisji Praktyk Lekarskich. Żądamy od Państwa niewiele! Panie – sumiennie, z wielką znajomością rzeczy – pomogą.

Jakie dokumenty są potrzebne ?

  1. Prawo wykonywania zawodu (nowe).
  2. Prawo do lokalu, w którym będzie siedziba praktyki.
  3. Pieczątka lekarska.
  4. Zaświadczenie o opłaceniu składek na OIL (trzy ostatnie lata).
  5. Oświadczenie o posiadaniu zestawu reanimacyjnego.
  6. Dowód opłaty za praktykę: specjalistyczną – 450 zł; bez specjalizacji – 350 zł.

Na miejscu wykonamy kserokopie wszystkich dokumentów.

Działanie nasze opiera się na ustawach (Dz. U. nr 20 z 23 marca 2000 r., Dz. U. nr 30 z 20 kwietnia 2000 r., Dz. U. nr 77 z 30 kwietnia 2002 r. z późniejszymi zmianami). Zezwolenie wydaje Okręgowa Rada Lekarska na posiedzeniu, które odbywa się raz w miesiącu. Z zezwoleniem (wklejka do dokumentu „Prawo wykonywania zawodu”) trzeba załatwić: REGON w GUS-ie (od ręki); składki zdrowotne w ZUS-ie; podatki w Urzędzie Skarbowym (zgodnie z miejscem zamieszkania).

Młoda Koleżanko i młody Kolego, pracując intensywnie – niczym ten kangur z torbą na ramieniu
– nie zapomnij o szkoleniu, zdobyciu specjalizacji
i umiejętności, założeniu Rodziny, zwiedzaniu kraju i świata. Prywatny gabinet, ba, klinika
w perspektywie – czego serdecznie życzę!

*”torbacz” – w żargonie lekarskim: lekarz z indywidualną praktyką w miejscu wezwania (torba w rękę i na wizytę)

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza