26 czerwca 2007

Nowelizacja ustawy o zawodzie lekarza

Ministerstwo Zdrowia skierowało pod obrady rządu projekt nowelizacji ustawy o zawodzie lekarza. Unijna dyrektywa w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych wymaga, aby nowe przepisy zostały przyjęte do 20 października 2007 r.

Projekt upraszcza procedury uznawania kwalifikacji zawodowych lekarzy i lekarzy dentystów – obywateli państw UE zamierzających pracować w Polsce oraz uwzględnia akcesję Bułgarii i Rumunii. Ze względu na coraz liczniejszą grupę studentów anglojęzycznych w Polsce oraz istotne wpływy dla uczelni – wprowadzono możliwość złożenia LEP-u i LDEP-u w języku, w jakim były prowadzone zajęcia w polskiej uczelni na kierunku lekarskim i lekarsko-dentystycznym. Potwierdzenie pozytywnego wyniku LEP-u jest niezbędne w procesie uznawania kwalifikacji w państwach UE. Sprecyzowano również warunki okazjonalnego lub czasowego świadczenia usług przez lekarza niemającego prawa wykonywania zawodu w Polsce, ale mającego to prawo w innym państwie.
Pewne kontrowersje wzbudziła jednak kwestia prowadzenia przez lekarzy dentystów praktyki w miejscu wezwania. Projekt przewiduje uchylenie obecnie obowiązującego przepisu, mówiącego, że „lekarz dentysta nie może wykonywać indywidualnej praktyki lekarskiej albo indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania”. Za zachowaniem tego przepisu opowiedziało się Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej. W środowisku zdania na ten temat są podzielone – trudno bowiem uzasadnić, czym w tej kwestii dentysta różni się np. od radiologa. Faktem jest też, że obecne przepisy są „niewychowawcze”, bo zmuszają młodych lekarzy u progu drogi zawodowej do „kombinowania”, np. poszukiwania kogoś, kto im zarejestruje „praktykę w praktyce”.
Ministerstwo Zdrowia uzupełnia w projekcie lukę prawną dotyczącą przechowywania dokumentacji medycznej w przypadku śmierci lekarza prowadzącego praktykę. Dotychczasowe przepisy nie określają jednoznacznie sposobu postępowania w takich przypadkach. Ministerstwo proponuje, by obowiązek przejęcia dokumentacji spoczywał na właściwej okręgowej izbie lekarskiej. Izba ma poinformować pacjentów zmarłego lekarza o możliwości odebrania dokumentacji medycznej. Dokumentacja, po którą nikt się nie zgłosi, będzie przechowywana w izbie. Nie przewidziano jednak żadnych dodatkowych środków na ten cel. Zdaniem resortu, jak wynika z uzasadnienia, za przechowywanie takiej dokumentacji powinni zapłacić spadkobiercy lekarza. Wzrosną też koszty przechowywania dokumentacji, gdyż okres archiwizowania zostanie wydłużony z 10 do 20 lat; w przypadku zgonu pacjenta wskutek zatrucia lub uszkodzenia ciała nadal będzie obowiązywał okres 30 lat. Dla małych ZOZ-ów i gabinetów prywatnych może się to stać sporym problemem. BOJ

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza