25 lipca 2011

O jakość w ochronie zdrowia

Jaką rolę w systemie ochrony zdrowia pełni Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia?
Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia (CMJ) zostało powołane zarządzeniem ministra zdrowia i opieki społecznej 31 marca w 1994 r. Jako jednostka o zasięgu ogólnokrajowym inspiruje i wspiera systemowe działania ukierunkowane na poprawę jakości opieki zdrowotnej. Szkoli świadczących opiekę zdrowotną i wspiera ich w podnoszeniu jakości usług. Jest Ośrodkiem Współpracy z WHO w zakresie poprawy jakości i bezpieczeństwa systemów ochrony zdrowia. Należy do Europejskiej Sieci Instytutów i Centrów Jakości (European Network of Quality Institutes – ENQI). Przedstawiciele CMJ reprezentują Polskę w międzynarodowym projekcie OECD HCQI (Health Care Quality Indicators Project) prowadzonym przez OECD, a także od 2004 r. w spotkaniach i pracach Grupy Roboczej ds. Bezpieczeństwa Pacjenta i Jakości Opieki Unii Europejskiej. Pracownik CMJ jest wiceprzewodniczącym tej grupy.
CMJ m.in.: prowadzi akredytację zakładów opieki zdrowotnej (wdrożone są już programy akredytacji dla szpitali i placówek podstawowej opieki zdrowotnej), realizuje projekt systemowy „Wsparcie procesu akredytacji zakładów opieki zdrowotnej”, współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego, dokonuje oceny jakości wysokospecjalistycznych procedur, finansowanych z budżetu ministra zdrowia, na podstawie wyników badań ankietowego oraz bezpośredniego. Prowadzi także ocenę jakości funkcjonowania szpitalnych oddziałów ratunkowych w oparciu o badanie ankietowe i wizyty oceniające, realizuje międzynarodowy projekt WHO PATH – Narzędzie dla Oceny i Poprawy Jakości w Szpitalach, dotyczący pomiaru wyników działalności zakładów opieki zdrowotnej na podstawie obiektywnych miar, jakimi są wskaźniki jakości, koordynuje rozpowszechnianie i wdrażanie idei Okołooperacyjnej Karty Kontrolnej WHO. Reprezentuje Polskę w projekcie OECD Health Care Quality Indicators (HCQI) i koordynuje zbieranie danych do wskaźników zaproponowanych przez OECD od instytucji gromadzących dane w ramach programu badań statystycznych statystyki publicznej.

Dlaczego w Polsce to media promują ocenianie polskich szpitali i corocznie publikują różne rankingi? Dlaczego CMJ nie prowadzi takich badań i ich nie upublicz-nia, by podnieść poziom świadczeń medycznych w Polsce?
Aktualnie najbardziej rozpoznawalny ranking polskich szpitali – Ogólnopolski Ranking Szpitali Bezpieczny Szpital, finansowany przez „Rzeczpospolitą”, został zainicjowany i jest merytorycznie realizowany przez nasze centrum. Publikowanie wyników przez ogólnopolski dziennik zapewnia dotarcie do jak najszerszego grona odbiorców, potencjalnych pacjentów. Wyniki publikujemy także na stronach internetowych CMJ. Ich ogłoszenie odbywa się na zorganizowanej w tym celu uroczystości, podczas której następuje wręczenie wyróżnień szpitalom plasującym się na najwyższych pozycjach. W spotkaniu tym uczestniczą przedstawiciele CMJ, wysocy rangą przedstawiciele ministra zdrowia, rzecznika praw pacjenta, Narodowego Funduszu Zdrowia i samorządu lekarskiego.

Jakie sugestie i wnioski, przedstawione przez zagranicznych ekspertów w czasie XV Ogólnopolskiej Konferencji Jakość w Opiece Zdrowotnej, w maju br., powinny być przede wszystkim, pana zdaniem, wykorzystane przez ministra zdrowia przy opracowaniu zapowiedzianej ustawy o jakości w ochronie zdrowia?
Z wypowiedzi ekspertów zaproszonych na wspomnianą konferencję wynika, że niezwykle istotny jest udział pacjentów jako partnerów w systemie opieki zdrowotnej. Wpływa bowiem na podniesienie poziomu bezpieczeństwa opieki i pośrednio poprawia jakość świadczonych usług. Eksperci zwrócili uwagę na konieczność silnego zaangażowania szeroko rozumianego środowiska medycznego w zagadnienia jakości opieki zdrowotnej.
Doświadczenia zagraniczne wskazują na korzystny wpływ działań projakościowych na bezpieczeństwo zarówno pacjentów, jak i profesjonalistów medycznych na każdym poziomie świadczenia usług medycznych. W projektowanej ustawie o jakości w ochronie zdrowia uwzględniano wiele elementów służących do obiektywnej oceny podmiotów udzielających świadczeń, ale na tym etapie jedynie szpitali. Przygotowany projekt ustawy zakłada korzystanie z wiedzy wynikającej z doświadczeń w CMJ, np. akredytacji, projektów WHO PATH oraz OECD HCQI (dotyczących oceny funkcjonowania szpitali i systemu opieki zdrowotnej z wykorzystaniem obiektywnych miar, jakimi są wskaźniki).

pytała Ewa Gwiazdowicz-Włodarczyk

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza