21 kwietnia 2013

Nowe przepisy prawne

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

15 stycznia 2013 r. weszła w życie ustawa z 9 listopada 2012 r. o umorzeniu należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność, opublikowana w DzU z 2012 r., poz. 1551.
Na wniosek osoby podlegającej w okresie od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2009 obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu, rentowemu oraz wypadkowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności, w rozumieniu art. 8 ust. 6 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.):

która przed 1 września 2012 r. zakończyła prowadzenie pozarolniczej działalności i nie prowadzi jej w dniu wydania przez ZUS decyzji określającej warunki umorzenia,
innej niż wymieniona w pkt 1 – umarza się kwotę nieopłaconych składek na te ubezpieczenia za okres od 1 stycznia 1999 r. do 28 lutego 2009 oraz należne od nich odsetki za zwłokę, opłaty i koszty.

Wniosek o umorzenie można złożyć w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
Jeżeli decyzję o podleganiu obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym lub decyzję o wysokości zadłużenia z tytułu składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne ZUS wyda po dniu wejścia w życie ustawy, wniosek o umorzenie można złożyć w terminie 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się tej decyzji.
Umorzeniu podlegają również należności, które do dnia wejścia w życie ustawy zostały rozłożone na raty i nie zostały opłacone do dnia złożenia wniosku o umorzenie.
W przypadku umorzenia składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe okres, za który składki zostały umorzone, nie jest uwzględniany przy ustalaniu prawa do świadczeń oraz wysokości emerytur i rent z ubezpieczeń społecznych oraz innych świadczeń, do których prawo uzależnione jest od posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego w rozumieniu przepisów ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm.).
Do osób, o których mowa w pkt 2, przepisy ustawy stosuje się od dnia ogłoszenia decyzji Komisji Europejskiej stwierdzającej, że umorzenie nie stanowi pomocy publicznej lub stwierdzającej, że umorzenie stanowi pomoc publiczną zgodną z rynkiem wewnętrznym.

18 stycznia 2013 r. weszła w życie ustawa z 4 stycznia 2013 r. o zmianie ustawy o kierujących pojazdami, opublikowana w DzU z 2013 r., poz. 82.
Do 3 stycznia 2016 r. skierowanie na badanie lekarskie i psychologiczne w przypadku kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie jak alkohol następuje na podstawie odpisu wyroku przesłanego przez sąd odpowiedniemu organowi administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, właściwemu dla miejsca zamieszkania skazanego.

UWAGA ODPADY!
23 stycznia 2013 r. weszła w życie ustawa z 14 grudnia 2012 r. o odpadach, opublikowana w DzU z 2013 r., poz. 21.
Zgodnie z przepisami ustawy posiadacz odpadów to wytwórca odpadów lub osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej będące w posiadaniu odpadów. Wytwórca odpadów to każdy, którego działalność lub bytowanie powoduje powstawanie odpadów (pierwotny wytwórca odpadów). Natomiast zbieranie odpadów to ich gromadzenie przed transportem do miejsc przetwarzania, w tym wstępne sortowanie nieprowadzące do zasadniczej zmiany charakteru ani składu odpadów i niepowodujące zmiany ich klasyfikacji, oraz tymczasowe magazynowanie przez prowadzącego zbieranie odpadów.
Zakazuje się zbierania poza miejscem wytwarzania zakaźnych odpadów medycznych.
Jeżeli ze względów bezpieczeństwa lub w celu zapewnienia ciągłości odbioru zakaźnych odpadów medycznych ich zbieranie jest konieczne, marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce zbierania odpadów może na to zezwolić, w drodze decyzji.
W przypadku zbierania zakaźnych odpadów medycznych na terenach zamkniętych zezwolenie wydaje regionalny dyrektor ochrony środowiska właściwy ze względu na miejsce zbierania tych odpadów.
Zezwolenie może być wydane na okres nie dłuższy niż rok.
Zakaz nie dotyczy zbierania zakaźnych odpadów medycznych powstałych w wyniku świadczenia usług medycznych na wezwanie.
Wytwórca zakaźnych odpadów medycznych powstałych w wyniku świadczenia usług na wezwanie jest obowiązany do bezzwłocznego dostarczenia wytworzonych odpadów do przystosowanych do tego celu pomieszczeń spełniających wymagania w zakresie magazynowania takich odpadów.
Wytwórca odpadów jest obowiązany do gospodarowania wytworzonymi przez siebie odpadami.
Wytwórca odpadów lub inny posiadacz odpadów może zlecić wykonanie obowiązku gospodarowania odpadami wyłącznie podmiotom, które posiadają:

zezwolenie na zbieranie lub przetwarzanie odpadów, lub
wpis do rejestru

chyba że działalność taka nie wymaga uzyskania decyzji lub wpisu do rejestru.
Jeżeli wytwórca odpadów lub inny posiadacz przekazuje je następnemu posiadaczowi, który uzyskał wspomnianą decyzję albo wpis do rejestru, odpowiedzialność za gospodarowanie odpadami, z chwilą ich przekazania, przechodzi na tego następnego posiadacza.
Wytwórca zakaźnych odpadów medycznych jest zwolniony z odpowiedzialności za ich zbieranie lub przetwarzanie z chwilą unieszkodliwienia tych odpadów przez następnego posiadacza, który dokona ich termicznego przekształcenia w spalarni odpadów niebezpiecznych.
Potwierdzeniem przejścia odpowiedzialności za gospodarowanie zakaźnymi odpadami medycznymi na następnego posiadacza jest dokument potwierdzający ich unieszkodliwienie.
W przypadku korzystania przez wytwórców odpadów ze wspólnego lokalu dopuszcza się przeniesienie odpowiedzialności za wytworzone odpady na jednego z nich lub na wynajmującego lokal, jeżeli podmiot ten zapewni zgodne z ustawą postępowanie z przyjętymi odpadami.
Przeniesienie odpowiedzialności oznacza przeniesienie praw i obowiązków ciążących na wytwórcy odpadów i następuje pod warunkiem zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności.
Prowadzenie zbierania i przetwarzania odpadów wymaga uzyskania zezwolenia. Zezwolenia takie wydaje, w drodze decyzji, organ właściwy odpowiednio ze względu na miejsce zbierania lub przetwarzania odpadów.
Właściwym organem, m.in. w przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, jest marszałek województwa, w pozostałych przypadkach – starosta.
Organem właściwym do wydania zezwolenia na zbieranie odpadów i zezwolenia na przetwarzanie odpadów na terenach zamkniętych jest regionalny dyrektor ochrony środowiska.
Zezwolenie na zbieranie odpadów wydaje się na wniosek posiadacza odpadów.
Zezwolenie na zbieranie odpadów i zezwolenie na przetwarzanie odpadów wydaje się na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat.
Z obowiązku uzyskania odpowiednio zezwolenia na zbieranie odpadów lub na przetwarzanie odpadów zwalnia się wytwórcę, który wytwarzane przez siebie odpady zbiera w miejscu ich wytworzenia.
Wytwórca odpadów, który prowadzi zbieranie odpadów lub ich przetwarzanie, może być zwolniony z obowiązku uzyskania odrębnego zezwolenia na prowadzenie tej działalności, jeżeli posiada pozwolenie na wytwarzanie odpadów.
Pozwolenie na wytwarzanie odpadów wydaje organ właściwy do wydania zezwolenia na przetwarzanie odpadów.
Pozwolenie na wytwarzanie odpadów jest jednocześnie odpowiednio zezwoleniem na zbieranie odpadów lub zezwoleniem na przetwarzanie odpadów.
Pozwolenie na wytwarzanie odpadów jest wymagane do wytwarzania odpadów:

o masie powyżej 1 Mg rocznie – w przypadku odpadów niebezpiecznych lub
o masie powyżej 5000 Mg rocznie – w przypadku odpadów innych niż niebezpieczne.

Marszałek województwa dokonuje wpisu do rejestru na wniosek posiadaczy odpadów prowadzących ich przetwarzanie, zwolnionych z obowiązku uzyskania zezwolenia na przetwarzanie odpadów.
Marszałek województwa dokonuje wpisu do rejestru z urzędu posiadacza odpadów, który uzyskał pozwolenie na ich wytwarzanie.
Posiadacz odpadów jest obowiązany do prowadzenia na bieżąco ich ilościowej i jakościowej ewidencji, zgodnie z katalogiem odpadów określonym przez ministra ochrony środowiska.
W przypadku korzystania przez wytwórców odpadów ze wspólnego lokalu, do prowadzenia ewidencji w zakresie wytwarzanych odpadów obowiązany jest podmiot, na którego przeniesiono odpowiedzialność za wytwarzane odpady.
Ewidencję odpadów prowadzi się z zastosowaniem następujących dokumentów:

w przypadku posiadaczy odpadów:
1. karty przekazania odpadów,
2. karty ewidencji odpadów.

Dokumenty ewidencji odpadów zawierają następujące informacje:

imię i nazwisko lub nazwę posiadacza odpadów oraz adres zamieszkania lub siedziby,
miejsce przeznaczenia odpadów – w przypadku wytwórcy odpadów,
sposoby gospodarowania odpadami, a także dane o ich pochodzeniu – w przypadku posiadacza odpadów prowadzącego ich przetwarzanie,
miejsce pochodzenia odpadów oraz odpowiednio miejsce przeznaczenia, częstotliwość ich zbierania, sposób transportu oraz przewidywaną metodę przetwarzania.

Karta ewidencji odpadów niebezpiecznych zawiera następujące informacje:

imię i nazwisko lub nazwę posiadacza przekazującego odpady oraz adres zamieszkania lub siedziby,
imię i nazwisko lub nazwę posiadacza odpadów przyjmującego odpady oraz adres jego zamieszkania lub siedziby,
oznaczenie rodzaju i ilości odpadów.

Ewidencję odpadów można prowadzić w systemie teleinformatycznym, umożliwiającym poświadczenie dokumentów ewidencji odpadów za pomocą podpisu elektronicznego.
Kartę przekazania odpadów sporządza ich posiadacz, który przekazuje odpady.
Kartę przekazania odpadów sporządza się w odpowiedniej liczbie egzemplarzy – po jednym dla każdego z posiadaczy odpadów, który przejmuje odpady.
Posiadacz odpadów, który przejmuje odpady od innego posiadacza, jest obowiązany potwierdzić ich przejęcie na karcie przekazania odpadów wypełnionej przez posiadacza, który przekazuje te odpady, niezwłocznie po jej otrzymaniu.
Dopuszcza się sporządzanie zbiorczej karty przekazania odpadów, obejmującej odpady danego rodzaju przekazywane łącznie w okresie miesiąca kalendarzowego, za pośrednictwem tego samego transportującego wykonującego usługę transportu odpadów temu samemu posiadaczowi odpadów. Zbiorczą kartę przekazania odpadów sporządza się niezwłocznie po zakończeniu miesiąca, którego dotyczy.
Posiadacz odpadów prowadzi kartę ewidencji odpadów dla każdego ich rodzaju odrębnie.
Wpisów do kart ewidencji odpadów dokonuje się niezwłocznie po zakończeniu miesiąca, którego dotyczą.
Uproszczoną ewidencję odpadów z zastosowaniem jedynie karty przekazania odpadów prowadzą podmioty, które:

wytwarzają odpady niebezpieczne w ilości do 100 kg rocznie,
wytwarzają odpady inne niż niebezpieczne, niebędące odpadami komunalnymi, w ilości do 5 t rocznie.

Posiadacz odpadów jest obowiązany do przechowywania dokumentów ewidencji odpadów, przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym sporządzono te dokumenty.
Posiadacz odpadów jest obowiązany do udostępniania dokumentów ewidencji odpadów na żądanie organów uprawnionych do przeprowadzania kontroli.
Roczne sprawozdanie o wytwarzanych odpadach i o gospodarowaniu nimi sporządza wytwórca obowiązany do prowadzenia ewidencji odpadów.
Roczne sprawozdanie zawiera:

dane identyfikujące podmiot,
1. numer rejestrowy,
2. imię i nazwisko lub nazwę podmiotu oraz adres zamieszkania lub siedziby,
3. numer identyfikacji podatkowej (NIP), o ile został nadany,
4. numer REGON, o ile został nadany,
informacje o:
1. masie i rodzajach odpadów,
2. sposobie gospodarowania odpadami, o ile podmiot gospodaruje nimi.

Podmioty obowiązane do sporządzania sprawozdań o wytwarzanych odpadach i gospodarowaniu nimi składają je w terminie do 15 marca za poprzedni rok kalendarzowy marszałkowi województwa właściwemu ze względu na miejsce wytwarzania, zbierania lub przetwarzania odpadów.
W przypadku trwałego zaprzestania wykonywania działalności przedsiębiorca sporządza i składa sprawozdania, w terminie 7 dni od dnia zaprzestania wykonywania tej działalności.
Posiadacz odpadów medycznych unieszkodliwiający te odpady jest obowiązany do prowadzenia procesów unieszkodliwiania oraz do ich monitoringu, z uwzględnieniem właściwości odpadów i charakteru procesu oraz zgodnie z wymaganiami i sposobami prowadzenia unieszkodliwiania odpadów.
Zakaźne odpady medyczne unieszkodliwia się przez termiczne przekształcanie w spalarniach odpadów niebezpiecznych.
Posiadacz odpadów, który unieszkodliwia zakaźne odpady medyczne, na wniosek wytwórcy zakaźnych odpadów medycznych potwierdza unieszkodliwienie odpadów przez termiczne przekształcanie, wydając dokument potwierdzający unieszkodliwienie.
Kto wbrew obowiązkowi nie prowadzi ewidencji odpadów albo prowadzi ją nieterminowo lub niezgodnie ze stanem rzeczywistym, podlega karze grzywny.
Kto nie przechowuje dokumentu potwierdzającego unieszkodliwienie, podlega karze aresztu albo grzywny.
Jeżeli podmiot wbrew obowiązkowi nie składa sprawozdania o wytwarzanych odpadach i gospodarowaniu nimi, podlega administracyjnej karze pieniężnej w wysokości 500 zł.
Administracyjną karę pieniężną wymierza, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, właściwy ze względu na miejsce wytwarzania, zbierania lub przetwarzania odpadów.
W decyzji o wymierzeniu administracyjnej kary pieniężnej wojewódzki inspektor ochrony środowiska określa termin przekazania sprawozdania, nie krótszy niż 14 dni, chyba że podmiot złożył sprawozdanie przed dniem wydania decyzji.
W przypadku nieprzekazania sprawozdania w terminie określonym w wydanej decyzji podmiot podlega karze pieniężnej w wysokości 2000 zł.
Kara może być wymierzana wielokrotnie, z tym że łączna wysokość kar za dany rok kalendarzowy nie może przekroczyć 8500 zł.
Karę uiszcza się w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o jej wymierzeniu stała się ostateczna, na odrębny rachunek bankowy właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.
Decyzje zatwierdzające program gospodarki odpadami niebezpiecznymi i decyzje zatwierdzające program gospodarki odpadami, wydane na podstawie przepisów dotychczasowych, wygasają z dniem wejścia w życie ustawy.
Informacje o wytwarzanych odpadach i o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, złożone na podstawie przepisów dotychczasowych, tracą ważność z dniem wejścia w życie ustawy.
Podmioty obowiązane przed dniem wejścia w życie ustawy do sporządzania i składania zbiorczych zestawień danych o rodzajach i ilości odpadów oraz sposobach gospodarowania nimi sporządzają i składają je, za lata 2012-2014, stosując przepisy dotychczasowe, z tym że ten, kto wbrew obowiązkowi nie sporządza i nie przekazuje tych zbiorczych zestawień danych lub wykonuje ten obowiązek nieterminowo lub niezgodnie ze stanem rzeczywistym, podlega administracyjnej karze pieniężnej.

28 stycznia 2013 r. zostało opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 133, obwieszczenie ministra zdrowia z 9 stycznia 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami.

29 stycznia 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 4 stycznia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu zakładów ambulatoryjnych przeznaczonych do wykonywania środków zabezpieczających, orzeczonych wobec skazanych za przestępstwa skierowane przeciwko wolności seksualnej, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 51.
W wykazie dopisano Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Kłodzku oraz Samodzielny Publiczny Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej, Zachodniopomorski Szpital Specjalistyczny w Gryficach.

31 stycznia 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 4 stycznia 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu zakładów psychiatrycznych i zakładów leczenia odwykowego przeznaczonych do wykonywania środków zabezpieczających oraz składu, trybu powoływania i zadań komisji psychiatrycznej do spraw środków zabezpieczających, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 64.
Zakłady psychiatryczne, dysponujące warunkami podstawowego i wzmocnionego zabezpieczenia, zapewniają stałą obecność personelu, w tym personelu ochrony, na terenie zakładu albo – w przypadku dysponowania warunkami wzmocnionego zabezpieczenia w części zakładu – w tej części zakładu, w godzinach dziennych (od 7.00 do 22.00) w liczbie nie mniejszej niż 1/3 pojemności odpowiednio zakładu albo części zakładu i w godzinach nocnych (od 22.00 do 7.00) w liczbie nie mniejszej niż 1/6 pojemności odpowiednio zakładu albo części zakładu.

14 lutego 2013 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 18 stycznia 2013 r. w sprawie wykazu zakażeń i chorób zakaźnych występujących wśród żołnierzy, funkcjonariuszy i pracowników jednostek oraz innych osób objętych zakresem działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej, Wojskowej Inspekcji Sanitarnej, Państwowej Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, Inspekcji Weterynaryjnej, Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej i Inspekcji Ochrony Środowiska, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 141.

15 lutego 2013 r. zostało opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 217, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 7 grudnia 2012 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o działalności leczniczej.

15 lutego 2013 r. weszła w życie ustawa z 14 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, opublikowana w DzU z 2013 r., poz. 154.

19 lutego 2013 r. zostało opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 229, obwieszczenie ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

27 lutego 2013 r. weszło w życie rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 5 lutego 2013 r. w sprawie dofinansowania kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne weterana poszkodowanego – funkcjonariusza Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji Wywiadu, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 197.

28 lutego 2013 r. weszło w życie rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 5 lutego 2013 r. w sprawie świadczeń opieki zdrowotnej niezakwalifikowanych jako świadczenia gwarantowane oraz odpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych weteranom poszkodowanym – funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencji Wywiadu, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 207.

28 lutego 2013 r. weszło w życie rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 5 lutego 2013 r. w sprawie dokumentu potwierdzającego uprawnienia przysługujące weteranowi poszkodowanemu – funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego do korzystania ze świadczeń opieki zdrowotnej, opublikowane w DzU z 2013 r., poz. 208.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza