21 kwietnia 2017

Cesarskie grobowce

Ciekawe miejsca

Jacek Walczak

Minął niemal wiek panowania w Chinach mongolskiej dynastii Yuan, gdy Kubilaj-chan, wnuk Czyngis-chana, stał się pierwszym cesarzem nowej dynastii i stworzył największe imperium w historii ludzkości. Potem nadeszły czasy Zhu Yuanzhanga, który jako osierocone dziecko został przygarnięty przez buddystów i wychowywał się w klasztorze. W 1368 r. wybuchła wojna między mongolskimi wielmożami. Zhu Yuanzhang stanął na czele chińskiego tajnego Stowarzyszenia Białego Lotosu, które zainicjowało rewoltę, zwaną powstaniem czerwonych turbanów. Przepędził Mongołów z Chin i został pierwszym cesarzem dynastii Ming. Przyjął imię Hongwu, czyli Wielki Wojskowy. Panowanie dynastii Ming było jednym z najspokojniejszych okresów w historii Chin i w porównaniu z innymi trwało najdłużej. Na stolicę wybrano Nanjing (Nankin – Południowa Stolica). Dopiero kolejny władca, cesarz Yongle, rozpoczął budowę nowej siedziby na miejscu dawnej stolicy Mongołów – Dadu. Tak powstał Beijing (Pekin – Północna Stolica), który od roku 1421 jest stolicą Chin. W ciągu dwóch wieków cesarstwo stało się potęgą. Zgodnie ze starożytnymi wierzeniami Chińczyków życie pozagrobowe było ważniejsze od doczesnego. Zatem władcy już za życia dbali o miejsce pochówku, nie tylko dla siebie, ale również dla licznych żon, konkubin, a nawet znacznej części dworu. W odległości 40 km na północny zachód od Pekinu, w rozległej dolinie, cesarze z dynastii Ming wybudowali nekropolię. Miejsce u podnóża wzgórz Tianshou zwane jest dzisiaj Shisan Ling (Trzynaście Grobowców), bo spoczywa tam 13 z 16 cesarzy dynastii Ming. Lokalizacja musiała spełniać zasady feng shui. Kotlina z trzech stron otoczona jest wzgórzami, otwarta jedynie od południa. Dzięki temu złe duchy niesione północnym wiatrem nie miały dostępu do grobowców. W chińskich wierzeniach wszelkie zło pochodzi z północy, dlatego za wyjściami ze świątyń i pałaców budowano rodzaje ekranów, które miały utrudnić złym duchom dotarcie do wnętrza. Dodatkowym zabezpieczeniem były niezwykle wysokie progi w drzwiach i bramach. W grobowcach dynastii Ming, zgodnie z założeniem feng shui, front jest skierowany na południe, a tylną część zamyka niewielkie wzgórze. Tam, zwykle głęboko pod ziemią, znajduje się komora cesarska z doczesnymi szczątkami władcy i jego żon. W innych komnatach składano bogactwa, bez których cesarz nie mógł się obyć zarówno za życia, jak i po śmierci. Dostępu bronią długie podziemne korytarze oddzielane zmyślnie zamykanymi kamiennymi drzwiami. Dotychczas odkopano i względnie dokładnie spenetrowano trzy kompleksy grobowe: Chang Ling, Ding Ling oraz Zhao Ling. Grobowiec Chang Ling zbudowano dla cesarza Yongle (1360–1424). Niedawno został odrestaurowany i udostępniony zwiedzającym. Jednak komnata cesarska, gdzie spoczywają szczątki cesarza, cesarzowej i prawdopodobnie 16 konkubin, jest nadal niedostępna. Inny kompleks, Ding Ling, grobowiec cesarza Wanli (1573–1620), najdłużej panującego władcy z dynastii Ming, skrywa komnatę cesarską, która ukazała się oczom archeologów w latach 50. XX w. Ku zaskoczeniu odkrywców wszystkie drzwi do komnat były nietknięte. Znalezione wewnątrz drogocenności, obecnie prezentowane w trzech pawilonach, przerosły wcześniejsze wyobrażenia o bogactwie cesarzy, ale też dowodzą ich rozrzutności, która przyczyniła się do upadku dynastii Ming. Wejściem do nekropolii jest Wielka Czerwona Brama, za którą znajduje się Pawilon Steli. W jego wnętrzu, na grzbiecie wielkiego kamiennego żółwia, umieszczona jest tablica z inskrypcjami w trzech językach, zawierającymi szczegółowe nakazy i zakazy obowiązujące na terenie nekropolii. Od Wielkiej Czerwonej Bramy do grobowców prowadzi 7-kilometrowa Droga Duchów strzeżona przez 12 par kamiennych zwierząt, mitycznych i realnych, oraz 6 par wojowników i urzędników. Drogę wieńczy Brama Smoka i Feniksa. Ostatnie lata panowania dynastii Ming charakteryzuje przerost ambicji władców. Korupcja, konserwatyzm intelektualny i kosztowne wojny doprowadziły do upadku. Głód w Shaanxi był zarzewiem buntu chłopskiego. Z północy nadeszli Mandżurowie, którzy od dawna obserwowali niepokoje u sąsiada i czekali na okazję do najazdu. Nie powstrzymał ich nawet Wielki Mur. Chiński generał przepuścił Mandżurów, którzy pomaszerowali prosto na stolicę i w 1644 r. ustanowili dynastię Qing. Okazała się być ostatnią cesarską dynastią w Chinach.

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza