15 grudnia 2017

Pytania i odpowiedzi

W „Pulsie” z kwietnia z 2015 r. przeczytałem będącą bardzo wówczas na czasie interpretację prawną dr. n. praw. Janusza Jaroszyńskiego z Katedry i Zakładu Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Medycznego w Lublinie oraz dr n. med., mgr farm. Zofii Specht-Szwoch z Wojewódzkiego Centrum Onkologii w Gdańsku nowych zapisów dotyczących wystawiania tzw. recept zaocznych. Czas pokazał, że mimo niewielkiej objętościowo zmiany przepisów wciąż pojawia się wiele wątpliwości w zakresie ich stosowania w praktyce. Stąd prośba o dodatkową interpretację zapisów ustawy z 22 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2014 r., poz. 1138) art. 3, dotyczących zmiany treści ustawy o zawodzie lekarza.

  1. Czy z obecnej treści art. 42.2 ustawy o zawodzie lekarza należy wnioskować, że wystawienie recepty na środki niesłużące do leczenia, choć stosowane przewlekle (np. środki antykoncepcyjne), nie jest zgodne z ustawą? Co do zasady antykoncepcja nie jest leczeniem, a ustawodawca wyraźnie użył określenia „kontynuacji leczenia”.
  2. Czy w związku z faktem niewymienienia pacjenta w ust. 3. art. 42 wśród osób, którym może być przekazana taka recepta, należy wnosić, iż wydanie pacjentowi, dla którego jest wystawiona, jest niezgodne z ustawą?
  3. Kto ponosi odpowiedzialność w przypadku wydania recepty osobie nieupoważnionej do odbioru lub nieodnotowania danych tej osoby w dokumentacji pacjenta, jeżeli w placówce osobą wydającą receptę jest pracownik rejestracji, a nie lekarz?

Adam Bochenek

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza