29 kwietnia 2022

VI Mazowieckie Spotkania Stomatologiczne

Mazowieckie Spotkania Stomatologiczne odbędą się po raz szósty. Lekarze dentyści spotkają się, by wymienić się doświadczeniami zawodowymi, poznać nowe możliwości terapeutyczne i poszerzyć wiedzę medyczną. Podczas zaplanowanych ponad 30 wykładów głos zabiorą wykładowcy akademiccy, prezesi towarzystw naukowych, lekarze praktycy.

Zapisy na wydarzenie odbywają się przez stronę: https://mss.izba-lekarska.pl/

Naprzeciw potrzebom

Z prof. Dorotą Olczak-Kowalczyk, dziekan Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego WUM, krajową konsultant ds. stomatologii dziecięcej, rozmawia Adrian Boguski.

Co sprawia, że Mazowieckie Spotkania Stomatologiczne są jednym z najważniejszych wydarzeń dla lekarzy dentystów?

Organizatorzy zdobywają wykładowców świetnie przygotowanych pod względem merytorycznym, naukowym, także praktyków z doświadczeniem klinicznym. Nasze spotkania oferują możliwość zapoznania się z zagadnieniami z przeróżnych dziedzin stomatologii oraz warsztaty, podczas których możemy swoje umiejętności doskonalić lub uczyć się nieznanych nam dotąd sposobów leczenia. To zasadnicze cele naszych czerwcowych spotkań. Nieustannie pojawiają się nowe technologie i metody leczenia, nowy sprzęt i materiały. Na MSS przyjeżdżają wykładowcy, którzy mają niekiedy odmienny pogląd na daną sprawę, co stwarza przestrzeń do dyskusji. Wtedy najlepiej możemy poznać charakter konferencji. Tam nie przybywa się tylko po to, by posłuchać wykładów, ale by uczestniczyć w spotkaniu, które kształtuje nasze wyobrażenie o stomatologii. Spory i dyskusje stają się inspirujące nawet dla osób, które bezpośrednio nie są zainteresowane określonym tematem.

Jak w dobie szybkiego dostępu do informacji sprostać wymaganiu aktualności wiedzy medycznej podczas stacjonarnej konferencji?

Możemy korzystać z wielu źródeł wiedzy w Internecie i robimy to chętnie, często jednak informacje pojawiające się tam są przygotowywane przez firmy, które dystrybuują produkt, który ma „pomóc” nam w stosowaniu w praktyce nabywanej wiedzy. W Internecie nie zawsze udaje się zweryfikować informacje. Stomatolodzy nie mają czasu, by wszechstronnie zgłębiać wiedzę dzięki surfowaniu po sieci. Nasza konferencja zaś to przestrzeń poświęcona kształceniu oraz przekazywaniu informacji zweryfikowanych, popartych merytoryczną opinią specjalistów. MSS są centrum, w którym powinien znaleźć się każdy specjalista chcący rozwijać swoje umiejętności.

Na co kładą państwo nacisk, przygotowując sesję poświęconą najmłodszym pacjentom?

Co roku ta sesja cieszy się dużym zainteresowaniem, ponieważ gros naszych pacjentów to dzieci. Pojawia się wiele problemów klinicznych, nie tylko związanych z próchnicą, lecz także traumatologia, endodoncja, nieprawidłowości rozwojowe szkliwa lub zębów. Na konferencje staramy się wybrać jak najbardziej zróżnicowane zagadnienia dotyczące stomatologii dziecięcej. Przede wszystkim dbamy, by to, co prezentujemy na konferencji, znajdowało odzwierciedlenie w praktyce stomatologicznej i stanowiło realną pomoc dla lekarzy dentystów. Poruszamy również kwestie, które coraz częściej sprawiają trudności lekarzom. W tym roku jeden z tematów na MSS będzie dotyczył leczenia stomatologicznego dziecka z zaburzeniami zachowania. Wiedza o tym, jak postępować z takim pacjentem w leczeniu dentystycznym, jest w trakcie systematyzowania. Dziś najlepszym źródłem informacji, co zrobić i jak działać, kiedy rodzic z dzieckiem ze spektrum autyzmu zgłosi się do naszego gabinetu, są doświadczenia kolegów stomatologów i konsultacje z nimi.

Jednym słowem, wymiana doświadczeń to jedna z naczelnych idei MSS.

Rozmowy podczas konferencji pokazują zapotrzebowanie na wiedzę w konkretnych dziedzinach stomatologii. Zawsze słuchamy dokładnie tego, co mówią uczestnicy, by w następnym roku wyjść naprzeciw ich potrzebom. Staramy się uwzględniać podnoszone przez naszych kolegów stomatologów kwestie i organizować odpowiadające im wykłady lub warsztaty podczas kolejnych MSS. To podejście od lat owocuje. <

Inspiracja do działania

Z dr. Marcinem Aluchną, wykładowcą w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej Wydziału Lekarsko-Stomatologicznego WUM, rozmawia Adrian Boguski.

Wykładem na temat aktualnych trendów w stomatologii odtwórczej wprowadza pan uczestników w tematykę tegorocznych Mazowieckich Spotkań Stomatologicznych.

Każdy rok przynosi nam coraz nowsze rozwiązania w dziedzinie technologii materiałowych i metod diagnostycznych. Trzeba więc ocenić, które metody zostały zweryfikowane klinicznie, choćby w najmniejszym stopniu. Gdy jest 100 sprzedawców konkretnego materiału, należy się zastanowić, z czyjej oferty warto skorzystać. Podczas wykładu podzielę się spostrzeżeniami własnymi oraz kolegów z uczelni w tym zakresie i wskażę rozwiązania, które się sprawdzają. Przebrnięcie przez procedury i spopularyzowanie danej metody, np. przez opisanie jej w podręcznikach, trwa wiele lat. Celem MSS jest zapoznanie kolegów z kierunkami, w których podąża stomatologia, z nowymi tworzywami. Oczywiście, wiele z tych zagadnień będzie potem rozwiniętych w innych wykładach. Chodzi więc o zasygnalizowanie tych aspektów, żeby lekarze dentyści, znajdując coś dla siebie w prelekcji, mogli wybrać wykłady, które dany temat rozwiną.

Wykład wprowadzający nie będzie jednak tylko zapowiedzią tego, z czym uczestnicy podczas tegorocznych MSS będą mogli zapoznać się bliżej. Na bazie moich doświadczeń z ostatnich lat opowiem również o zastosowaniu niektórych materiałów, kładąc nacisk na elementy leczenia, które powinny były zostać wprowadzone w ciągu ostatnich pięciu – ośmiu lat. Stomatolodzy bowiem są tak zajęci pracą, że nie modyfikują swojego postępowania co roku. Nie wszyscy mają kontakt z uczelnią, nie wszyscy korzystają z wykładów. Niekiedy spotykam się z lekarzami dentystami, którzy nie zmienili sposobu leczenia od dziesięcioleci. To nie znaczy, że ich sposób leczenia jest zły. Można go jednak poprawić i unowocześnić.

Podczas drugiej prelekcji uczestnicy usłyszą o metodzie opracowania ubytków bez użycia wiertarki.

W chemo-mechaniczym opracowaniu ubytków zamiast tradycyjnych narzędzi – instrumentów rotacyjnych, pilników itp., wykorzystujemy produkty chemiczne. Na co dzień rzadko stosujemy to rozwiązanie. Kiedyś używano Carisolvu, czyli mieszanki podchlorynu z odpowiednimi aminokwasami, potem wprowadzono enzymy, otwierając drogę do produkcji nowych preparatów. Konkurencja enzymów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego, stężeń i zasad postępowania kreuje kierunki przemian. Wraz z nowymi rozwiązaniami sprzętowymi w zakresie selektywnej preparacji przynoszą nowe możliwości, ciekawe rozwiązania. Postęp niestety pociąga za sobą koszty, ale dla wielu pacjentów z dentofobią to świetna alternatywa. Mimo utrzymujących się nadal ograniczeń, może również pomóc w przełamaniu strachu, co pozwoli na wprowadzenie tradycyjnych metod terapii. Metoda z Carisolvem – cicha i spokojna, choć może długotrwała – świetnie sprawdziła się w przypadku dzieci.

Temat tego wykładu chciałbym przedstawić jak ciekawostkę dla nas – stomatologów. Wierzę, że zapoznawanie się z nieoczywistymi rozwiązaniami jest inspirujące. Czasem stajemy przed trudnym dylematem, czy dany przypadek możemy wyleczyć w naszym gabinecie. Niejednokrotnie dostosowujemy go do potrzeb nawet jednego pacjenta. To może być punkt wyjścia do zastosowania nowszej, niewykorzystywanej dotąd przez nas metody czy sprzętu. Jesteśmy zasypywani lawiną informacji potrzebnych i niepotrzebnych. Wyszukanie tych, które mogą pomóc w pracy, to m.in. zadanie takich konferencji jak MSS.

Co oprócz poznawania nowych metod pracy oferują MSS?

Dla mnie to niewątpliwie możliwość fantastycznego spotkania towarzyskiego z koleżankami i kolegami, których nie widziałem niekiedy od wielu lat, a z którymi chętnie wymienię się zawodowymi obserwacjami. To niezwykle istotna strona tej konferencji. Nie tylko na sali wykładowej uzyskujemy wiedzę, ale właśnie podczas rozmów czerpiemy wzajemnie ze swoich doświadczeń. <

Nie możemy zaspać

Z prowadzącym sesję chirurgii stomatologicznej prof. Andrzejem Wojtowiczem rozmawia Michał Niepytalski.

Jakie tematy zostaną poruszone w prowadzonym przez pana bloku?

W tej sesji prelegentami będą wykładowcy związani z Zakładem Chirurgii Stomatologicznej WUM, którego mam zaszczyt i przyjemność być kierownikiem od 25 lat. Dr Wojciech Popowski przedstawi standardy diagnozowania i postępowania terapeutycznego w przypadku torbieli zębopochodnych. Chodzi tu w szczególności o wykorzystanie materiałów kościozastępczych, w tym ksenogenicznych. Prof. Kornel Krasny opowie natomiast o możliwościach regeneracyjnych kości w oparciu o zastosowanie bloków allogenicznych. Doc. Maciej Czerniuk wskaże istotne konsekwencje chorób przyzębia i problemy z tymi chorobami związane, a także omówi diagnostykę, profilaktykę i nowoczesne metody leczenia w kontekście chorób ogólnoustrojowych. Choroby przyzębia są bowiem często wywoływane przez bakterie patogenne, które mogą się przedostać do krwi i zasiedlać odległe miejsca. Wreszcie poruszymy zagadnienia związane z implantoprotetyką, która opiera się na niezwykłym rozwoju technologicznym. W ciągu ostatnich 20 lat doszło do fundamentalnych zmian w tej dziedzinie i postęp obserwujemy nadal. A nawet akcelerację postępu. Będę chciał uczestnikom spotkań stomatologicznych przekazać wiedzę związaną z, nazwijmy to, codziennym leczeniem implantoprotetycznym na bazie implantów śródkostnych. Dr Rafał Wojda omówi natomiast działanie i zastosowanie urządzenia T-scan jako metody cyfrowego ustalania zwarcia.

Wspomniał pan o materiałach ksenogenicznych. To ciekawe zagadnienie, zwłaszcza jeśli przypomnimy sobie, jak głośno było w ostatnim roku o udanych próbach przeszczepień organów pochodzących od modyfikowanych genetycznie świń. Czy w przypadku materiałów dentystycznych taka modyfikacja też jest potrzebna, by „oszukać” układ immunologiczny biorcy?

Do uzupełniania kości mogą służyć biomateriały autogenne, czyli pochodzące od danego pacjenta. Wycina się wówczas fragment kości i wszczepia w innym miejscu. I to jest tak zwanym złotym standardem. Ale są też oczywiście materiały allogeniczne. Chociażby pobierane z banku tkanek, które pochodzą od martwych dawców. Mogą też pochodzić od różnych zwierząt: konia, świni, krowy. Od kilku lat prowadzimy badania z zastosowaniem procesowanej chityny pozyskiwanej ze skorupiaków. Niemniej jednak należy zaznaczyć, że materiały allogeniczne są pozbawione elementów immunogennych. Wykorzystanie tkanek zwierząt modyfikowanych genetycznie wymaga badań, bezpieczeństwa immunologicznego GVHr i w stomatologii pozostaje w sferze przyszłości.

Przez ponad dwa lata doskonalenie zawodowe siłą rzeczy odbywało się przede wszystkim w formie zdalnej. Tegoroczne Mazowieckie Spotkania Stomatologiczne są okazją do nadrobienia pewnych zaległości…

Oczywiście, umożliwiają bezpośredni kontakt. Rozmowy z młodymi lekarzami i poznanie ich perspektywy. Rozmowy z lekarzami o długoletnim stażu i zapoznanie się z ich doświadczeniami. To forum wymiany opinii, co szczególnie cenne – opinii interdyscyplinarnych. Ranga MSS jest jednak niezwykła nie tylko dlatego. Przypominam sobie spotkania, które organizowała przez wiele lat prof. Teresa Bachanek, czyli Konferencje Okrągłego Stołu w Nałęczowie. Były błogosławieństwem dla całego naszego środowiska zawodowego. Uczestniczyła w nich kadra naukowa uniwersytetów, rzesza studentów i lekarzy pracujących „w terenie”. Konferencja Okrągłego Stołu w Nałęczowie powraca w tym roku. Ale teraz MMS będzie też dużym forum do dyskusji środowiska lekarzy dentystów. Takie konferencje wyznaczają kierunek zmian funkcjonowania środowiska lekarzy dentystów w Polsce. Bo nie chcielibyśmy, aby nasz zawód „spał”, żeby doszło do obniżenia statusu lekarza dentysty. Widzimy rozwiązania systemowe, które wymagają zmian. Widzimy kolosalny związek chorób stomatologicznych z chorobami ogólnymi. Dlatego nasz głos jest niezwykle istotny nie tylko dla zdrowia jamy ustnej, ale dla ogólnego stanu zdrowia społeczeństwa. Wierzę, że spotkania organizowane przez OIL w Warszawie będą z każdym kolejnym rokiem jeszcze bardziej zyskiwać na znaczeniu. <

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza