9 listopada 2003

Nowe przepisy prawne

I. 10 czerwca 2003 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 5 marca 2003 r. w sprawie powołania zespołu ds. rejestru usług medycznych, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 6, poz. 51.
II. 10 czerwca 2003 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 6 czerwca 2003 r. w sprawie powołania zespołu ds. podstawowej opieki zdrowotnej, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 6, poz. 55.
Zespół jest organem pomocniczym ministra zdrowia powołanym do opracowania propozycji organizacji i funkcjonowania podstawowej opieki zdrowotnej, w szczególności dot. zadań i zakresu świadczeń zdrowotnych udzielanych w ramach poz, określenia zasad dostępu do świadczeń zdrowotnych, łącznie z nocną pomocą lekarską, założeń do tworzenia planów zabezpieczenia świadczeń zdrowotnych w zakresie poz, relacji między poz a ambulatoryjną opieką specjalistyczną, pomocą doraźną, lecznictwem szpitalnym i zakładami diagnostyki, ujednolicenia w skali kraju wymogów wobec podmiotów kontraktujących świadczenia z zakresu poz oraz zasad zawierania kontraktów, ustalenia systemu zapewniającego jakość świadczeń i zweryfikowania systemu kształcenia i dokształcania kadr poz.
III. 19 lipca 2003 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie Krajowego Centrum ds. AIDS, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 7, poz. 57.
IV. 19 lipca 2003 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 25 czerwca 2003 r. dot. powołania zespołu ds. założeń systemu doskonalenia zawodowego lekarzy, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 7, poz. 60.
Zespół jest organem pomocniczym ministra zdrowia powołanym do opracowania założeń systemu doskonalenia zawodowego lekarzy, a w szczególności:
– ustalenia sposobu dopełnienia obowiązku wynikającego z art. 18 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. nr 21 z 2002 r., poz. 204), który stanowi, iż lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego,
– ustalenia form doskonalenia zawodowego lekarzy,
– opracowania systemu weryfikacji doskonalenia zawodowego lekarzy.
V. 19 lipca 2003 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia 18 lipca 2003 r. w sprawie planu finansowego Narodowego Funduszu Zdrowia na 2003 rok, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 7, poz. 64.
VI. 8 sierpnia 2003 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 27 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych zadań zespołów ratownictwa medycznego, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 130, poz. 1197.
Do zadań zespołu ratownictwa medycznego należy w szczególności:
1) pozostawanie – w miejscu wskazanym we właściwym planie zapewnienia medycznych działań ratunkowych – w stałej gotowości do podjęcia tych działań, 2) przyjmowanie i realizacja dyspozycji dyspozytora medycznego centrum powiadamiania ratunkowego lub innego dyspozytora służb ratowniczych upoważnionego do uruchomienia zespołu, 3) dotarcie na miejsce w możliwie najkrótszym czasie, 4) ocena stanu bezpieczeństwa pod kątem zagrożeń dla osób znajdujących się w miejscu zdarzenia oraz wezwanie odpowiednich służb w celu ograniczenia lub wyeliminowania tych zagrożeń, 5) udzielanie świadczeń zdrowotnych przedszpitalnych, 6) transport osoby, której udzielano świadczenia, z zachowaniem zasad bezpieczeństwa oraz możliwości kontynuacji podjętego leczenia, do szpitalnego oddziału ratunkowego lub innej jednostki ochrony zdrowia, w zależności od wskazań, 7) przekazanie lekarzowi jednostki -o której mowa w pkt 6 – osoby, której udzielono świadczenia, wraz ze stosowną dokumentacją, 8) udzielenie lekarzowi jednostki – o której mowa w pkt 6 – szczegółowych informacji dotyczących: a) stanu zdrowia osoby, której udzielono świadczenia, b) zakresu udzielonych świadczeń, c) innych informacji mających istotne znaczenie dla dalszego przebiegu leczenia, 9) pozostawanie w stałej łączności radiowej z właściwym dyspozytorem medycznym, 10) prowadzenie indywidualnej dokumentacji medycznej w formie karty informacyjnej udzielenia pomocy doraźnej, 11) po zakończeniu zadań wymienionych w pkt 2-8 – niezwłoczne zgłoszenie właściwemu dyspozytorowi gotowości do przyjęcia kolejnej dyspozycji.
Ponadto rozporządzenie określa zadania zespołu ratownictwa medycznego w przypadku konieczności udzielenia świadczeń większej liczbie osób poszkodowanych w miejscu zdarzenia.
VII. 8 sierpnia 2003 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 25 czerwca 2003 r. w sprawie zakresu i organizacji profilaktycznej opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 130, poz. 1196.
Profilaktyczna opieka zdrowotna nad uczniami obejmuje:
– testy przesiewowe, mające na celu wstępną identyfikację odchyleń od normy rozwojowej, niezdiagnozowanych chorób, zaburzeń lub wad przez zastosowanie szybkich metod badania,
– postępowanie diagnostyczne w przypadku uzyskania dodatniego wyniku testu przesiewowego, podjęte w celu potwierdzenia lub wykluczenia zaburzeń ujawnionych w teście,
– profilaktyczne badania lekarskie w zakresie: a) indywidualnej oceny stanu zdrowia i rozwoju uczniów, b) kwalifikacji do zajęć wychowania fizycznego i sportu szkolnego, c) zdrowotnej gotowości szkolnej uczniów, d) kwalifikacji do programów rehabilitacyjnych, e) ograniczeń dot. wyboru i nauki zawodu,
– profilaktyczne badania stomatologiczne, profilaktykę próchnicy zębów i profilaktykę ortodontyczną,
– udzielanie pomocy w przypadku nagłych zachorowań, urazów i zatruć,
– obowiązkowe szczepienia ochronne,
– edukację zdrowotną i promocję zdrowia.
Profilaktyczną opiekę zdrowotną sprawują:
– właściwy dla ucznia lekarz podstawowej opieki zdrowotnej,
– lekarz stomatolog,
– pielęgniarka środowiskowa nauczania i wychowania (pielęgniarka lub higienistka szkolna).
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej oraz lekarz stomatolog sprawują profilaktyczną opiekę zdrowotną w miejscu określonym w umowie o udzielanie świadczeń zdrowotnych.
Pielęgniarka lub higienistka szkolna sprawują profilaktyczną opiekę zdrowotną w gabinecie profilaktycznym znajdującym się na terenie szkoły.
Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej prowadzi edukację zdrowotną i poradnictwo dla uczniów, ich rodziców, opiekunów prawnych lub faktycznych, wykonuje profilaktyczne badania lekarskie w ustalonych grupach wiekowych i prowadzi dokumentację medyczną uczniów, formułuje w formie pisemnej zalecenia dla pielęgniarek lub higienistek szkolnych dot. dalszego postępowania z uczniami.
Lekarz stomatolog w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej prowadzi edukację zdrowotną i promocję zdrowia jamy ustnej, wykonuje profilaktyczne badania stomatologiczne i ortodontyczne oraz profilaktykę próchnicy zębów i kwalifikuje do szczególnej opieki stomatologicznej.
Załączniki do rozporządzenia zawierają wzory dokumentacji medycznej ucznia oraz zakres i terminy wykonywania testów przesiewowych, profilaktycznych badań lekarskich oraz profilaktycznych świadczeń stomatologicznych.
VIII. 14 sierpnia 2003 r. weszła w życie ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 122, poz. 1143.
Zatrudnienie socjalne to możliwość uczestnictwa w zajęciach prowadzonych przez centra i kluby integracji społecznej tworzone przez organy samorządu terytorialnego i organizacje pożytku publicznego oraz zatrudnienie wspierane dot. bezdomnych realizujących indywidualny program wychodzenia z bezdomności, uzależnionych od alkoholu, po zakończeniu programu psychoterapii w zakładzie lecznictwa odwykowego, uzależnionych od narkotyków lub innych środków odurzających, po zakończeniu programu terapeutycznego w zakładzie opieki zdrowotnej, chorych psychicznie, bezrobotnych pozostających bez pracy przez okres co najmniej 36 miesięcy, zwalnianych z zakładów karnych, mających trudności w integracji ze środowiskiem oraz uchodźców realizujących indywidualny program integracji.
IX. 23 sierpnia 2003 r. weszło w życie rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 11 lipca 2003 r. w sprawie trybu wpisywania lekarzy na listę lekarzy orzeczników oraz skreślania z niej, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 139, poz. 1331.
Zgodnie z przepisem art. 108 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz. U. nr 130, poz. 1112) lekarzem orzecznikiem może zostać lekarz, który łącznie spełnia następujące wymagania: ma prawo wykonywania zawodu lekarza, jest specjalistą z zakresu medycyny lotniczej lub medycyny transportu, odbył szkolenie dla kandydatów na lekarzy orzeczników i zdał egzamin oraz złożył wniosek do Naczelnego Lekarza Lotnictwa Cywilnego o wpisanie go na listę lekarzy orzeczników.
Wpis na listę lekarzy orzeczników dokonywany jest na okres 3 lat.
Do obowiązków lekarza orzecznika należy: 1. przeprowadzanie badań lotniczo-lekarskich i orzekanie o istnieniu lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego, 2. udostępnianie wyników badań uprawnionym organom oraz zainteresowanemu na każde żądanie, 3. udostępnianie dokumentacji medycznej na każde żądanie Naczelnego Lekarza Lotnictwa Cywilnego.
Wpisanie lekarza na listę lekarzy orzeczników lub skreślenie go z tej listy następuje na podstawie decyzji Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, wydanej na wniosek naczelnego lekarza lub zainteresowanego lekarza, o której lekarz zostaje poinformowany w drodze pisemnego powiadomienia.
Wniosek o wpis na listę lekarzy orzeczników zawiera: imię i nazwisko lekarza, numer dokumentu potwierdzającego tożsamość, numer prawa wykonywania zawodu, miejsce zamieszkania, numer telefonu, nazwę i siedzibę izby lekarskiej, której lekarz jest członkiem, miejsce wykonywania badań lotniczo-lekarskich, dane dotyczące spełnienia wymagań określonych w przepisach wykonawczych do ustawy Prawo lotnicze.
Naczelny lekarz weryfikuje załączone do wniosku dokumenty i po stwierdzeniu, że lekarz spełnia powyższe wymagania, przekazuje całość dokumentacji prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego wraz z wnioskiem o wpisanie lekarza na listę lekarzy orzeczników.
Wpis następuje z urzędu, z chwilą wydania przez prezesa urzędu decyzji o wpisie zainteresowanego lekarza na listę lekarzy orzeczników.
Skreślenia lekarza z listy lekarzy orzeczników dokonuje się na wniosek lekarza złożony do prezesa urzędu, za pośrednictwem naczelnego lekarza lub na wniosek naczelnego lekarza w przypadku: 1. ujemnej oceny corocznej działalności, potwierdzonej ponowną ujemną ocenę, dokonaną nie wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy, 2. utraty bądź zawieszenia prawa wykonywania zawodu lekarza,
3. ograniczenia go w wykonywaniu czynności medycznych, związanego z orzekaniem, 4. upływu terminu, na jaki został dokonany wpis na listę, 5. ukończenia 65 lat.
Skreślenie lekarza z listy lekarzy orzeczników następuje z urzędu z chwilą wydania przez prezesa urzędu decyzji o skreśleniu lekarza z listy w przypadkach określonych w pkt 2-4 lub z dniem określonym przez prezesa urzędu w decyzji o skreśleniu lekarza z listy w przypadkach, o których mowa w pkt 1 i 5 oraz innych niż ww.
Załącznik do rozporządzenia określa wzór karty ewidencyjnej lekarza orzecznika.
X. 23 sierpnia 2003 r. weszło w życie rozporządzenie ministra infrastruktury z dnia 11 lipca 2003 r. w sprawie trybu wpisywania zakładów opieki zdrowotnej na listę centrów medycyny lotniczej oraz skreślania z niej, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 139, poz. 1332.
Zgodnie z przepisem art. 109 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. Prawo lotnicze (Dz. U. nr 130, poz. 1112) na listę centrów medycyny lotniczej może zostać wpisany podmiot (zakład opieki zdrowotnej), który spełnia następujące wymagania: 1. jest wpisany do właściwego rejestru zakładów opieki zdrowotnej, 2. zatrudnia lekarzy orzeczników oraz specjalistów z zakresu medycyny lotniczej lub medycyny transportu, 3. zajmuje się w szczególności problemami klinicznej medycyny lotniczej i dziedzinami pokrewnymi.
Wpis na listę dokonywany jest na wniosek zainteresowanego podmiotu na okres 3 lat.
Do obowiązków centrum medycyny lotniczej należy: 1. przeprowadzanie badań lotniczo-lekarskich i orzekanie o istnieniu lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania funkcji członka personelu lotniczego, 2. udostępnianie wyników badań uprawnionym organom oraz zainteresowanemu na każde żądanie, 3. udostępnianie dokumentacji medycznej na każde żądanie Naczelnego Lekarza Lotnictwa Cywilnego.
Zakład opieki zdrowotnej ubiegający się o wpis na listę centrów medycyny lotniczej składa do prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego za pośrednictwem naczelnego lekarza wniosek o wpisanie zakładu na listę centrów medycyny lotniczej wg wzoru określonego w załączniku do rozporządzenia.
Naczelny lekarz wnioskuje o skreślenie centrum medycyny lotniczej z listy w razie: 1. ujemnej oceny corocznej działalności potwierdzonej ponowną ujemną oceną, która nie może być dokonana wcześniej niż po upływie sześciu miesięcy, 2. niespełnienia wymogów stanowiących podstawę wpisu na listę, 3. upływu terminu, na jaki został dokonany wpis na listę, 4. złożenia wniosku przez zainteresowany podmiot.
XI. 23 sierpnia 2003 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 10 lipca 2003 r. w sprawie zakresu świadczeń zdrowotnych, w szczególności badań przesiewowych, oraz okresów, w których te badania są przeprowadzane, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 130, poz. 1337.
Przepis art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia (Dz. U. nr 45, poz. 391 ze zm.) stanowi, iż Fundusz realizuje uprawnienia ubezpieczonego do świadczeń na rzecz zachowania zdrowia, zapobiegania chorobom i wczesnego wykrywania chorób poprzez finansowanie działań, m.in. w zakresie: profilaktycznych badań lekarskich w celu wczesnego rozpoznania chorób, ze szczególnym uwzględnieniem chorób układu krążenia oraz chorób nowotworowych, a także prowadzenia badań profilaktycznych, w tym profilaktyki stomatologicznej obejmującej dzieci i młodzież do ukończenia 18. roku życia oraz kobiety w ciąży.
Rozporządzenie określa:
1. zakres świadczeń zdrowotnych polegających na:
– profilaktycznych badaniach lekarskich, w celu wczesnego rozpoznawania chorób, w szczególności chorób układu krążenia oraz chorób nowotworowych,
– profilaktycznych badaniach lekarskich obejmujących kobiety w ciąży oraz dzieci do ukończenia 6. roku życia, w tym badaniach przesiewowych (wym. w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia),
– promocji zdrowia obejmującej w szczególności kobiety w ciąży oraz dzieci do ukończenia 6. roku życia,
2. okresy, w których wymienione badania są przeprowadzane.
XII. 23 sierpnia 2003 r. weszło w życie rozporządzenie ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 139, poz. 1328.
Powiatowe zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności wydają orzeczenia o: 1. niepełnosprawności osób, które nie ukończyły 16. roku życia, 2. stopniu niepełnosprawności osób, które ukończyły 16. rok życia, 3. wskazaniach do ulg i uprawnień osób mających orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy.
Stopień niepełnosprawności osoby zainteresowanej orzeka się na czas określony lub na stałe.
Niepełnosprawność dziecka orzeka się na czas określony, jednak nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 16. roku życia.
Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień wydaje się do czasu upływu ważności orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy.
Osoby zainteresowane lub przedstawiciel ustawowy dziecka składają do powiatowego zespołu orzekającego wniosek o wydanie odpowiedniego orzeczenia. Do wniosku dołącza się dokumentację medyczną, w tym zaświadczenie lekarskie wydane przez lekarza, pod którego opieką znajduje się dziecko lub osoba zainteresowana, wydane nie wcześniej niż na 30 dni przed dniem złożenia wniosku, oraz inne dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności, a także orzeczenie o inwalidztwie lub niezdolności do pracy w przypadku składania wniosku o wydanie orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień. W celu wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności lekarz – przewodniczący składu orzekającego sporządza, na podstawie badania lub posiadanej dokumentacji medycznej, ocenę stanu zdrowia dziecka lub osoby zainteresowanej.
W celu wydania orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień, ocenę sporządza lekarz – członek powiatowego zespołu, na podstawie badania.
Osoba zainteresowana lub przedstawiciel ustawowy dziecka może wnieść odwołanie od orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności do wojewódzkiego zespołu orzekającego, za pośrednictwem zespołu powiatowego.
W skład zespołów orzekających powiatowych i wojewódzkich wchodzą: przewodniczący, sekretarz, lekarze mający prawo wykonywania zawodu lekarza oraz specjalizację co najmniej I stopnia w jednej z dziedzin mających zastosowanie w procesie orzekania o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, psycholodzy, pedagodzy, doradcy zawodowi, pracownicy socjalni.
Członkowie zespołów orzekających powiatowych i wojewódzkich są zobowiązani odbyć szkolenie i złożyć z wynikiem pozytywnym test sprawdzający.
Po spełnieniu powyższych wymagań otrzymują zaświadczenie uprawniające do orzekania.
Zaświadczenia o prawie do orzekania wystawione przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność.
Ponadto rozporządzenie określa warunki organizacyjne i techniczne pomieszczeń dla zespołów orzekających, zapewniające dostęp osobom niepełnosprawnym do tych pomieszczeń, tryb prowadzenia i minima programowe szkoleń oraz sposób wyboru ośrodków szkoleniowych, standardy w zakresie kwalifikowania oraz postępowania dot. orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności oraz oznaczenie symboli przyczyn niepełnosprawności, a także wzory legitymacji o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności oraz organy uprawnione do ich wystawiania.
Legitymacje wystawione przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowują ważność na czas w nich określony.
XIII. 28 sierpnia 2003 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 18 lipca 2003 r. w sprawie sposobu dokonywania kwalifikacji do poszczególnych dyscyplin sportu, zakresu koniecznych badań lekarskich oraz ich częstotliwości w stosunku do dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, ubiegających się o przyznanie licencji na amatorskie uprawianie określonej dyscypliny sportu, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 141, poz. 1379.
Kwalifikacji dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, ubiegających się o przyznanie licencji na amatorskie uprawianie określonej dyscypliny sportu, dokonuje lekarz specjalista w dziedzinie medycyny sportowej, a w przypadku jego braku lekarz mający certyfikat nadany przez Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej, a w okresie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia – również inny lekarz, który zawarł z Narodowym Funduszem Zdrowia umowę o udzielanie świadczeń zdrowotnych z zakresu medycyny sportowej. Ważne zaświadczenie lekarskie o dopuszczeniu do uprawiania określonej dyscypliny sportu stanowi warunek zakwalifikowania do poszczególnych dyscyplin sportu dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku, ubiegających się o przyznanie licencji na amatorskie uprawianie określonej dyscypliny sportu. Zaświadczenie wydaje się po przeprowadzeniu wstępnych badań lekarskich na podstawie skierowania lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Ważne zaświadczenie lekarskie o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu stanowi warunek dalszego uprawiania amatorsko przez dzieci i młodzież do ukończenia 21. roku życia określonej dyscypliny sportu, mających licencję na jej uprawianie. Zaświadczenie wydaje się po przeprowadzeniu badań okresowych.
Kontrolne badania lekarskie przeprowadzane są w stosunku do dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, uprawiających amatorsko określoną dyscyplinę sportu i mających licencję na jej uprawianie, które podczas tego doznały urazów, w tym urazów głowy, zmian przeciążeniowych, utraciły przytomność lub przegrały walkę przez nokaut. W przypadku braku przeciwwskazań wydaje się zaświadczenie lekarskie o zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu. W przypadku odmowy wydania zaświadczenia lekarskiego o dopuszczeniu lub zdolności do uprawiania określonej dyscypliny sportu – przedstawiciel ustawowy dziecka lub osoba pełnoletnia ubiegająca się o wydanie zaświadczenia może złożyć do Centralnego Ośrodka Medycyny Sportowej w Warszawie wniosek o ponowne przeprowadzenie badań. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie i kopię dokumentacji medycznej dot. przeprowadzonych badań.
Załącznik do rozporządzenia określa zakres koniecznych badań lekarskich oraz częstotliwość ich przeprowadzania w stosunku do dzieci i młodzieży do ukończenia 21. roku życia, ubiegających się o przyznanie licencji i mających licencję na amatorskie uprawianie sportu.
XIV. 25 września 2003 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 49, poz. 408.
Przedsiębiorcą – w rozumieniu art. 431 Kodeksu cywilnego – jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna będąca niepełną osobą prawną, prowadzącą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
Przedsiębiorcą wg kodeksu cywilnego jest w związku z tym każda osoba wykonująca wolny zawód, nawet wtedy gdy wykonywanie tego zawodu nie spełnia warunków działalności gospodarczej określonych w Prawie działalności gospodarczej.
Natomiast nadal aktualny pozostaje przepis art. 50c ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. nr 21 z 2002 r., poz. 204 ze zm.) stanowiący, iż lekarze prowadzący indywidualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę albo grupową praktykę lekarską nie są przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej.

mec. Beata Kozyra-Łukasiak
Autorka jest radcą prawnym Dolnośląskiej Izby Lekarskiej.

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza