15 czerwca 2005

W sprawie konkursów

Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej w Warszawie w maju br. zwróciło się do ministra zdrowia Marka Balickiego o dokonanie zmiany rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z 19 sierpnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad przeprowadzania konkursu na niektóre stanowiska kierownicze w publicznych zakładach opieki zdrowotnej, składu komisji konkursowej oraz ramowego regulaminu przeprowadzania konkursu (Dz.U. nr 115, poz. 749, zm. z 2000 r. nr 45, poz. 530), a zwłaszcza § 16 tegoż rozporządzenia w sposób uwzględniający treść pkt 2 uchwały Sądu Najwyższego z 23 listopada 2001 r. w sprawie o sygn. akt: III ZP 16/01.

Ewa GWIAZDOWICZ
rzecznik prasowy OIL w Warszawie

Sąd Najwyższy, w sprawie z powództwa Bogusława K. przeciwko Wojewódzkiemu Pogotowiu w O. o uznanie wypowiedzenia umowy o pracę za bezskuteczne i nawiązanie umowy o pracę, po rozpoznaniu na rozprawie w dn. 23 listopada 2001 r. zagadnienia prawnego, przekazanego przez Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu postanowieniem z dn. 19 lipca 2001 r. […] do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 KPC: […] „2. Czy art. 44a, ust. 5 ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 91, poz. 408 z późn. zm.) jest podstawą żądania nawiązania stosunku pracy z zakładem opieki zdrowotnej przez osobę wybraną w drodze konkursu na stanowisko określone w art. 44a ust. 1 pkt 2-6 tej ustawy?”
podjął uchwałę:
2. Przepis art. 44a, ust. 5 ustawy z dn. 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. nr 91, poz. 408 ze zm.) jest podstawą żądania nawiązania stosunku pracy z zakładem opieki zdrowotnej przez osobę wybraną w drodze konkursu na stanowiska określone
w art. 44a, ust. 1, pkt 2-6 tej ustawy.
W uzasadnieniu uchwały Sąd Najwyższy odniósł się do treści § 16 powołanego na wstępie rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z dn. 19 sierpnia 1998 r., stwierdzając m.in.:
Uregulowanie procedury unieważniania konkursu i ograniczenie tej możliwości tylko do określonych przypadków naruszenia procedury konkursowej – wyraźnie uzasadnia wniosek, że wynik ważnego konkursu jest wiążący. Według § 16 tego rozporządzenia, jeżeli z kandydatem wybranym w drodze postępowania konkursowego nie nawiązano stosunku pracy, właściwy podmiot uzasadnia na piśmie odmowę nawiązania stosunku pracy; uzasadnienie przekazuje się komisji konkursowej oraz kandydatowi na jego wniosek. Również ten przepis sugeruje, że podmiot zatrudniający może „odmówić” nawiązania stosunku pracy z wybranym kandydatem. Taka wykładnia prowadziłaby jednak do sprzeczności tego przepisu z ustawą, gdyż „odmowa” zatrudnienia pozostaje w sprzeczności z ustawowym obowiązkiem nawiązania stosunku pracy, oczywiście w sytuacji, gdy wybrany kandydat wyraża zamiar w tym zakresie. Według art. 44a ust. 8 ustawy minister zdrowia i opieki społecznej ma upoważnienie do określenia, w drodze rozporządzenia, szczegółowych zasad przeprowadzania konkursu, składu komisji konkursowej oraz ramowego regulaminu przeprowadzania konkursu. Upoważnienie to nie obejmuje więc możliwości określenia skutków postępowania konkursowego, a zwłaszcza określenia przez ministra przypadków, czy wręcz możliwości, zwolnienia z obowiązku zatrudnienia kandydata wybranego w drodze konkursu. W zgodzie z ustawą i z zachowaniem granic upoważnienia do wydania aktu wykonawczego można jednak § 16 rozporządzenia interpretować jako sposób postępowania, gdy nie dojdzie do nawiązania stosunku pracy z wybranym kandydatem w znaczeniu wskazanym przy interpretacji art. 44a, ust. 3 ustawy. Wówczas § 16 rozporządzenia zgodnie z upoważnieniem ustawowym reguluje wyłącznie szczegółowe zasady przeprowadzenia postępowania konkursowego. Pewną wskazówką interpretacyjną może być także § 15 rozporządzenia, zgodnie
z którym kierownik zakładu przed nawiązaniem stosunku pracy z kandydatem wybranym w drodze konkursu na stanowisko ordynatora i przełożonej pielęgniarek lub pielęgniarki oddziałowej zasięga opinii związków zawodowych działających w zakładzie. Wynika z niego, że opinii związków zawodowych zasięga się tylko co do obsadzenia niektórych stanowisk, a przede wszystkim, że nie są określone żadne skutki tej opinii (…).
Jak wynika z uzasadnienia powołanej wyżej uchwały Sądu Najwyższego, wykładnia obecnie obowiązującego rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z dn. 19 sierpnia 1998 r. może prowadzić do błędnego wniosku, iż kierownik publicznego zakładu opieki zdrowotnej może odmówić nawiązania stosunku pracy przez ten zakład z osobą wybraną w drodze konkursu na stanowiska określone w art. 44a ust. 1, pkt 2-6 ustawy z dn. 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. nr 91, poz. 408 ze zm.), co jest sprzeczne z dyrektywą wynikającą z tej ustawy.
W związku z powyższym, w celu zapewnienia stosowania wykładni §16 rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej z dn. 19 sierpnia 1998 r., zawartej w omawianej uchwale Sądu Najwyższego dot. roszczeń o nawiązanie stosunku pracy w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej przez osobę, która została wybrana w drodze konkursu, konieczne jest wprowadzenie stosownych zmian do tegoż rozporządzenia, aby rozporządzenie to,
a zwłaszcza zawarty w nim § 16, był zgodny z wykładnią art. 44a, ust. 5 ustawy z dn. 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej, dokonaną przez Sąd Najwyższy w uchwale nr III ZP 16/01. Ü

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza