17 listopada 2005

Nowe przepisy prawne

I. 24 sierpnia 2005 r. weszło w życie rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 19 sierpnia 2005 r. w sprawie otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej przez funkcjonariuszy Straży Granicznej w związku
z urazami nabytymi podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 158, poz. 1332.

II. 24 sierpnia 2005 r. weszła w życie ustawa z dnia 17 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 150, poz. 1239.

Ustawa wprowadziła zmianę dotyczącą egzekucji prowadzonej z rachunku bankowego.
Zakaz wypłat z rachunku bankowego wynikający z zajęcia wierzytelności nie dotyczy bieżących wypłat za wynagrodzenie za pracę wraz z podatkami i innymi ciężarami ustawowymi oraz na zasądzone alimenty i renty o charakterze alimentacyjnym zasądzone tytułem odszkodowania do wysokości przeciętnego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłoszonego przez prezesa GUS.
Wypłata na wynagrodzenie za pracę następuje po złożeniu listy płac lub innego wiarygodnego dowodu, a wypłata na alimenty i renty alimentacyjne – tytułu wykonawczego stwierdzającego obowiązek dłużnika do płacenia alimentów lub renty.
Jednocześnie ustawa uchyliła ustawę z 4 marca 2005 r. o ochronie wypłaty wynagrodzeń osób zatrudnionych w samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej.

III. 1 września 2005 r. weszła w życie ustawa z dnia lipca 2005 r. o szkolnictwie wyższym, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 164, poz. 1365.

Przepisy Działu III ustawy dotyczące pracowników uczelni wchodzą w życie 1 września 2006 r.
Przepisy dotyczące m.in. pomocy materialnej przysługującej doktorantom wchodzą w życie 1 października 2006 r.
Przepisy dotyczące m.in. warunków wynagrodzenia za pracę dla pracowników zatrudnionych w uczelni publicznej określone przez ministra edukacji narodowej i sportu wchodzą w życie 1 stycznia 2007 r.
Nauczyciel akademicki, który przed 1 września 2005 r. podjął dodatkowe zatrudnienie w ramach stosunku pracy u więcej niż jednego pracodawcy, może je wykonywać przez okres nie dłuższy niż rok od dnia wejścia w życie ustawy, pod warunkiem zawiadomienia, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, rektora uczelni.
Nauczyciel akademicki, który przed 1 września 2005 r. podjął działalność gospodarczą i łączy ją z dodatkowym zatrudnieniem w ramach stosunku pracy, może wykonywać tę działalność, przez okres nie dłuższy niż rok od dnia wejścia w życie ustawy, pod warunkiem zawiadomienia, w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, rektora uczelni.

IV. 3 września 2005 r. weszła w życie ustawa z dnia 1 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz o zmianie innych ustaw, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 157, poz. 1314.

Ustawa wprowadziła zmianę w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, który stanowi, iż opłata ryczałtowa nie może przekraczać 4,25 zł w przypadku leku podstawowego oraz kwoty 12,74 zł w przypadku leku recepturowego.
Ponadto zgodnie z art. 6 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę z dniem 1 stycznia 2006 r. wysokość wynagrodzenia pracownika w okresie jego pierwszego roku pracy, do którego wlicza się wszystkie okresy, za które była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne, z wyłączeniem okresów zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, nie może być niższa niż 80% wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Od 1 stycznia 2006 r. minimalne wynagrodzenie za pracę wynosi 899,10 zł.

V. 7 września 2005 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 1 sierpnia 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie konsultantów krajowych i wojewódzkich, opublikowane
w Dzienniku Ustaw nr 158, poz. 1333.

1. Minister zdrowia, w celu powołania konsultanta krajowego w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, występuje do stowarzyszeń zrzeszających specjalistów w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, będących zgodnie z postanowieniami ich statutów towarzystwami naukowymi o zasięgu krajowym, a w razie ich braku, w zakresie dziedziny pokrewnej, o przedstawienie 3 kandydatów do pełnienia funkcji konsultanta krajowego.
2. Towarzystwa naukowe przedstawiają w terminie 14 dni kandydatów na konsultantów krajowych wraz z uzasadnieniem.
3. Kandydat na konsultanta krajowego musi mieć tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, a w przypadku braku specjalisty w danej dziedzinie – w dziedzinie pokrewnej.
4. Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta krajowego tylko w jednej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie
w ochronie zdrowia.
5. Minister zdrowia zwraca się do właściwych krajowych samorządów zawodowych oraz Prezydium Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia, o przedstawienie, w terminie 14 dni, opinii wraz z uzasadnieniem, o wszystkich zgłoszonych kandydatach na konsultanta krajowego.
6. Po zapoznaniu się z opiniami minister zdrowia powołuje konsultanta krajowego na okres 5 lat.
7. W celu realizacji zadań związanych wyłącznie z obronnością kraju w czasie wojny i pokoju, minister zdrowia, w porozumieniu z ministrem obrony narodowej, powołuje konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny lub innych dziedzinach związanych z realizacją tych zadań na okres 5 lat. Punktów 1
i 5 nie stosuje się.
Wojewoda, w celu powołania konsultanta wojewódzkiego w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, w porozumieniu z właściwym konsultantem krajowym, przedstawia kandydaturę ministrowi zdrowia po zasięgnięciu opinii właściwych okręgowych samorządów zawodowych.
Kandydat na konsultanta wojewódzkiego musi mieć tytuł specjalisty w danej dziedzinie medycyny, farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, a w przypadku braku specjalisty w danej dziedzinie – w dziedzinie pokrewnej.
Ta sama osoba może pełnić funkcję konsultanta wojewódzkiego tylko w jednej dziedzinie farmacji lub innej dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia.
Konsultantem wojewódzkim może być także osoba, która pełni funkcję konsultanta wojewódzkiego w tej samej dziedzinie w innym województwie.
Konsultantem wojewódzkim nie może być osoba pełniąca równocześnie funkcję konsultanta krajowego.
Wojewoda, w porozumieniu z ministrem zdrowia, powołuje konsultanta wojewódzkiego na okres 5 lat.
Konsultanci krajowi i konsultanci wojewódzcy powołani przed dniem wejścia w życie rozporządzenia pełnią swoje funkcje do czasu powołania konsultantów w trybie określonym w niniejszym rozporządzeniu.

VI. 8 września 2005 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 11 sierpnia 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu ponoszenia
i regulowania opłat za świadczenia zdrowotne udzielane żołnierzom wojsk obcych i ich personelowi cywilnemu, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 160, poz. 1357.
VII. 14 września 2005 r. weszło w życie rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z dnia 18 sierpnia 2005 r. w sprawie otrzymywania świadczeń opieki zdrowotnej przez funkcjonariuszy Biura Ochrony Rządu w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania zadań poza granicami państwa, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 165, poz. 1380.

VIII. 15 września 2005 r. weszło w życie zarządzenie nr 82 prezesa Rady Ministrów z dnia 12 września 2005 r. w sprawie utworzenia Międzynarodowego Zespołu Doradczego w sprawie zakupu leku antywirusowego na wypadek pandemii grypy, opublikowane w Monitorze Polskim nr 53, poz. 729.

IX. 16 września 2005 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia
1 września 2005 r. w sprawie utworzenia Agencji Oceny Technologii Medycznych, opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 13, poz. 56.

Agencja pełni funkcje opiniodawczo-doradcze dla ministra zdrowia, które realizowane są w szczególności poprzez następujące zadania:
1) gromadzenie, udostępnianie i upowszechnianie informacji o ocenach procedur medycznych opracowywanych
w Polsce i w innych krajach, ich wynikach, rekomendacjach i metodach ich opracowywania,
2) opracowywanie lub weryfikacja ocen procedur medycznych, ze szczególnym uwzględnieniem tych procedur, które są przedmiotem umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej,
3) opracowywanie rekomendacji dla ministra zdrowia dotyczących procedur medycznych.

X. 7 września 2005 r. weszło w życie zarządzenie ministra zdrowia z dnia
5 września 2005 r. zmieniające zarządzenie w sprawie ustalenia planu finansowego Narodowego Funduszu Zdrowia na 2005 r., opublikowane w Dzienniku Urzędowym Ministra Zdrowia nr 13, poz. 57.

XI. 21 września 2005 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 1 września 2005 r. w sprawie wykazu cen urzędowych hurtowych na produkty lecznicze i wyroby medyczne nabywane przez zakłady lecznictwa zamkniętego, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 169, poz. 1425.

XII. 21 września 2005 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia
z dnia 26 sierpnia 2005 r. w sprawie wykazu produktów leczniczych i wyrobów medycznych nabywanych przez zakłady lecznictwa zamkniętego po cenach urzędowych hurtowych, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 16, poz. 1424.
XIII. 24 września 2005 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z dnia 23 sierpnia 2005 r. w sprawie opłaty za wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, opublikowane w Dzienniku Ustaw nr 174, poz. 1456.

Za wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów przedsiębiorca zamierzający wykonywać działalność w zakresie kształcenia podyplomowego wnosi do właściwej okręgowej izby lekarskiej opłatę w wysokości 300 złotych.

XIV. 27 września 2005 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej oraz ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 175, poz. 1461.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy, kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić:
1) podmioty uprawnione do prowadzenia odpowiednio stażu podyplomowego, specjalizacji lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych,
2) inne podmioty niż wymienione w pkt 1 uprawnione do kształcenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności: medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe,
3) inne podmioty niż wymienione w pkt 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwane „organizatorami kształcenia”.
2. Warunkami prowadzenia kształcenia podyplomowego są:
1) posiadanie planu kształcenia realizowanego w określonym czasie zawierającego w szczególności: a) cel (cele) kształcenia, b) przedmiot i zakres kształcenia, zgodny z aktualną wiedzą medyczną, c) formę (formy) kształcenia, d) wymagane kwalifikacje uczestników, e) sposób (sposoby) weryfikacji wyników kształcenia, f) sposób potwierdzania uczestnictwa i ukończenia kształcenia,
2) zapewnienie kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego rodzaju kształcenia,
3) zapewnienie odpowiedniej do realizacji programu kształcenia bazy dydaktycznej, w tym dla szkolenia praktycznego,
4) posiadanie wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia, uwzględniającego narzędzia oceny jakości kształcenia oraz metody tej oceny,
5) zapewnienie udzielania świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres kształcenia przez uprawnione podmioty i osoby mające uprawnienia oraz właściwe kwalifikacje do ich wykonywania.
3. Spełnienie warunków prowadzenia kształcenia przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia lub Naczelna Rada Lekarska w odniesieniu do okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia oraz organizatora kształcenia zamierzającego prowadzić kształcenie na terenie całego kraju.
Kształcenie podyplomowe wykonywane przez przedsiębiorcę jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.
Organizator kształcenia zamierzający wykonywać działalność w zakresie kształcenia podyplomowego przedstawia dane potwierdzające spełnienie warunków,
o których mowa w art. 19 ust. 2, oraz składa wniosek o wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów.
Organ prowadzący rejestr jest obowiązany dokonać wpisu do rejestru wnioskodawcy, w tym będącego przedsiębiorcą, oraz wydać zaświadczenie o tym wpisie
w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku o wpis do rejestru wraz z oświadczeniem.
Jeżeli właściwy organ nie dokona wpisu w powyższym terminie, a od dnia wpływu wniosku do tego organu upłynęło 40 dni, wnioskodawca może rozpocząć działalność po uprzednim zawiadomieniu
o tym na piśmie organu, który nie dokonał wpisu. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał tego wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin,
o którym mowa powyżej, liczy się odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis.
Wpis do rejestru, z wyjątkiem rejestru prowadzonego przez Naczelną Radę Lekarską, podlega opłacie.
Organem prowadzącym rejestr jest okręgowa rada lekarska właściwa dla siedziby organizatora prowadzenia kształcenia,
a w przypadku okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia – Naczelna Rada Lekarska.
Organizator kształcenia obowiązany jest przekazać informację również okręgowej radzie lekarskiej właściwej dla miejsca prowadzenia kształcenia, jeśli zamierza prowadzić kształcenie na terenie nieobjętym działaniem organu prowadzącego rejestr.
Organizator kształcenia wpisany do rejestru jest obowiązany do przekazania organowi prowadzącemu rejestr, nie później niż na 30 dni przed rozpoczęciem szkolenia, następujących informacji dotyczących określonej formy szkolenia:
1) przedmiotu i szczegółowego programu kształcenia podyplomowego,
2) terminu rozpoczęcia i zakończenia kształcenia podyplomowego,
3) miejsca i adresu kształcenia podyplomowego,
4) regulaminu kształcenia podyplomowego zawierającego w szczególności: a) sposób i tryb kształcenia, b) zasady i tryb naboru uczestników, c) uprawnienia i obowiązki osób uczestniczących w kształceniu, d) szczegółowy sposób weryfikacji wyników kształcenia, e) wysokość opłaty za udział w kształceniu,
5) szczegółowych danych dotyczących kwalifikacji wykładowców i innych osób prowadzących nauczanie teoretyczne
i zajęcia praktyczne,
6) szczegółowych danych dotyczących kwalifikacji kierownika naukowego kształcenia,
7) wzoru dokumentu potwierdzającego ukończenie kształcenia.
Organ prowadzący rejestr odmawia wnioskodawcy wpisu do rejestru w przypadku gdy:
1. wydano prawomocne orzeczenie zakazujące wnioskodawcy wykonywania działalności objętej wpisem,
2. organizatora kształcenia wykreślono z rejestru w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku,
3. wnioskodawca nie spełnia warunków, o których mowa w art. 19 ust. 2.
Organ prowadzący rejestr jest uprawniony do kontroli organizatorów kształcenia w zakresie:
1. zgodności ze stanem faktycznym informacji dotyczącym określonej formy szkolenia,
2. spełniania warunków prowadzenia kształcenia podyplomowego,
3. prawidłowości prowadzonej dokumentacji przebiegu kształcenia,
4. zapewnienia odpowiedniej jakości kształcenia.
Ponadto ustawa wprowadziła następujące zmiany w przepisach dotyczących praktyk lekarskich.
Zgodnie z art. 50 ust. 1, lekarz może wykonywać indywidualną praktykę lekarską, indywidualną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania, po uzyskaniu wpisu odpowiednio do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich, prowadzonego przez okręgową radę lekarską właściwą ze względu na miejsce wykonywania praktyki.
2. Lekarz członek Wojskowej Izby Lekarskiej może wykonywać indywidualną praktykę lekarską po uzyskaniu wpisu odpowiednio do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich prowadzonego przez Wojskową Radę Lekarską.
3. Lekarz dentysta nie może wykonywać indywidualnej praktyki lekarskiej albo indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania.
4. Lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską jest obowiązany spełniać następujące warunki:
1) mieć prawo wykonywania zawodu,
2) nie może być:
a) zawieszony w prawie wykonywania zawodu ani ograniczony w wykonywaniu określonych czynności medycznych,
b) ukarany karą zawieszenia prawa wykonywania zawodu,
c) pozbawiony uprawnienia do wykonywania zawodu orzeczeniem przez sąd środka karnego albo przez sąd lub prokuratora środka zapobiegawczego zakazu wykonywania zawodu,
3) dysponować pomieszczeniem, w którym będzie wykonywana praktyka, wyposażonym w produkty lecznicze, wyroby medyczne, aparaturę i sprzęt medyczny odpowiedni do rodzaju
i zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych, oraz mieć opinie właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego albo właściwego organu Wojskowej Inspekcji Sanitarnej o spełnieniu warunków wymaganych przy udzielaniu określonych świadczeń zdrowotnych, a także świadczeń udzielanych w zakresie określonym w art. 30 ustawy, tj.
w przypadkach niecierpiących zwłoki,
4) uzyskać wpis do ewidencji działalności gospodarczej.
5. Lekarz wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską jest obowiązany ponadto mieć specjalizację w dziedzinie medycyny odpowiadającej rodzajowi i zakresowi wykonywanych świadczeń zdrowotnych.
6. Lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania jest obowiązany:
1) spełniać warunki dotyczące prawa wykonywania zawodu i uzyskania wpisu do ewidencji działalności gospodarczej,
2) posiadać produkty lecznicze i sprzęt medyczny umożliwiające udzielanie świadczeń zdrowotnych, w tym również w zakresie określonym w art. 30,
3) mieć adres siedziby indywidualnej praktyki lekarskiej wykonywanej
w miejscu wezwania oraz miejsca przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej oraz produktów leczniczych i sprzętu medycznego,
7. Lekarz wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania jest obowiązany spełniać warunki, o których mowa wyżej, oraz mieć odpowiednią specjalizację.
8. Lekarz, który zamierza prowadzić indywidualną praktykę lekarską, indywidualną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania, w celu uzyskania wpisu do rejestru jest obowiązany złożyć wniosek, który zawiera następujące dane:
1) imię i nazwisko lekarza,
2) dane zawarte w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” lub „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”,
3) dane o przebiegu pracy zawodowej w ciągu ostatnich 5 lat,
4) dane dotyczące pomieszczenia i jego urządzenia, wyposażenia w produkty lecznicze i wyroby medyczne, sprzęt i aparaturę medyczną, rodzaju i zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych, w tym również w zakresie, o którym mowa w art. 30,
5) adres siedziby indywidualnej praktyki lekarskiej lub indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej lub adres miejsca przyjmowania wezwań
i przechowywania dokumentacji medycznej, sprzętu medycznego, w tym również w zakresie, o którym mowa w art. 30, w przypadku wykonywania praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania,
6) numer ewidencji działalności gospodarczej.
9. Do wniosku lekarz dołącza następujące dokumenty:
1) dokument potwierdzający prawo lekarza do korzystania z pomieszczenia, w którym ma być wykonywana indywidualna praktyka lekarska lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska,
2) dokumenty potwierdzające prawo lekarza do korzystania z pomieszczenia i środków łączności, w którym będą przyjmowane wezwania, będzie przechowywana dokumentacja medyczna, sprzęt medyczny, w przypadku gdy lekarz ma zamiar wykonywać indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania,
3) opinię o spełnieniu warunków umożliwiających udzielanie w danym pomieszczeniu określonych świadczeń zdrowotnych, wydaną odpowiednio przez państwowego powiatowego inspektora sanitarnego albo wojskowego inspektora sanitarnego, właściwego ze względu na miejsce, w którym ma być wykonywana indywidualna praktyka lekarska lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska,
4) umowę z podmiotem świadczącym usługi w zakresie sterylizacji, w przypadku gdy pomieszczenie nie jest wyposażone w sprzęt do sterylizacji, a lekarz ma zamiar udzielać świadczeń zdrowotnych przy użyciu narzędzi i sprzętu medycznego wymagających sterylizacji,
5) zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.
10. Wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 8, lekarz składa oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich lub rejestru indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich są kompletne i zgodne z prawdą,
2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie praktyki lekarskiej zgłoszonej we wniosku, określone w ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty”.
11. Oświadczenie powinno również zawierać:
1) imię i nazwisko lekarza oraz jego adres,
2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia.
12. Za równoznaczne z indywidualną praktyką lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktyką lekarską w rozumieniu ustawy uważa się wykonywanie zawodu lekarza poza zakładem opieki zdrowotnej na podstawie umowy cywilnoprawnej.
W przypadku gdy indywidualna praktyka lekarska lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska jest wykonywana na warunkach określonych w ust. 12, obowiązek przedstawienia danych, o których mowa w ust. 9 pkt 1, 3 i 4, spoczywa na podmiocie, który ma zamiar zawrzeć z lekarzem umowę cywilnoprawną, z wyłączeniem sytuacji, w której pomieszczenia, sprzęt i aparatura medyczna nie stanowią własności tego podmiotu.
Zgodnie z art. 50a ust. 1. lekarze w celu udzielania świadczeń zdrowotnych mogą prowadzić grupową praktykę lekarską w formie spółki cywilnej lub partnerskiej, zwaną dalej „grupową praktyką lekarską”, po uzyskaniu wpisu do rejestru grupowych praktyk lekarskich prowadzonego przez okręgową radę lekarską właściwą ze względu na miejsce wykonywania praktyki.
2. Lekarze członkowie Wojskowej Izby Lekarskiej mogą prowadzić grupową praktykę lekarską po uzyskaniu wpisu do rejestru grupowych praktyk lekarskich prowadzonego przez Wojskową Radę Lekarską.
3. Grupowa praktyka lekarska założona przez lekarzy członków izb okręgowej
i wojskowej może rozpocząć działalność po uzyskaniu wpisu do rejestru grupowych praktyk lekarskich prowadzonego przez okręgową radę lekarską właściwą ze względu na miejsce wykonywania praktyki. Lekarze członkowie Wojskowej Izby Lekarskiej informują o podjęciu tej działalności Wojskową Izbę Lekarską.
4. Lekarze zamierzający udzielać świadczeń zdrowotnych w ramach grupowej praktyki lekarskiej w celu uzyskania wpisu do rejestrów są obowiązani złożyć wniosek, który powinien zawierać następujące dane:
1) listę lekarzy wspólników spółki ze wskazaniem imion i nazwisk wspólników, ich miejsca zamieszkania oraz imię i nazwisko osoby uprawnionej do reprezentowania tej spółki,
2) o spełnieniu przez lekarzy warunków, o których mowa w art. 50 ust. 4 lub 5, oraz dane określone w art. 50 ust. 8 pkt 2-5,
3) numer ewidencji działalności gospodarczej albo wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego,
4) oznaczenie miejsca i datę sporządzenia wniosku,
5) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania spółki, ze wskazaniem imienia
i nazwiska oraz pełnionej funkcji.
5. Do wniosku uprawniony lekarz wspólnik spółki dołącza dokumenty, o których mowa w art. 50 ust. 9 pkt 1, 3 i 4, umowę spółki albo jej kserokopię potwierdzoną za zgodność z oryginałem, a także zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo odpis
z Krajowego Rejestru Sądowego.
6. Wraz z wnioskiem lekarze zamierzający udzielać świadczeń zdrowotnych w ramach grupowej praktyki lekarskiej składają oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że:
1) dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru grupowych praktyk lekarskich są kompletne i zgodne z prawdą,
2) znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie grupowej praktyki lekarskiej, określone w ustawie z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty”.
7. Oświadczenie powinno również zawierać:
1) nazwę firmy przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres, a w przypadku spółki cywilnej imiona i nazwiska wspólników oraz ich adresy zamieszkania,
2) oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia,
3) podpis osoby uprawnionej do reprezentowania przedsiębiorcy albo wspólników spółki cywilnej, ze wskazaniem imienia
i nazwiska oraz pełnionej funkcji.
8. Grupowa praktyka lekarska nie może być wykonywana w zakładzie opieki zdrowotnej na podstawie umowy cywilnoprawnej o udzielanie świadczeń zdrowotnych (przepis wejdzie w życie 1 stycznia 2006 r.).
9. Wykonywanie grupowej praktyki lekarskiej nie jest prowadzeniem zakładu opieki zdrowotnej.
Zgodnie z art. 50b ust. 1 organ prowadzący rejestr praktyk lekarskich, w terminie 50 dni od dnia złożenia wniosku, po sprawdzeniu spełnienia warunków wykonywania działalności w zakresie indywidualnej praktyki lekarskiej, indywidualnej praktyki lekarskiej wykonywanej wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej, indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wykonywanej wyłącznie w miejscu wezwania oraz grupowej praktyki lekarskiej, dokonuje wpisu do rejestru indywidualnych praktyk lekarskich, indywidualnych specjalistycznych praktyk lekarskich lub grupowych praktyk lekarskich oraz wydaje lekarzowi lub grupowej praktyce lekarskiej zaświadczenie o wpisie do rejestru.
1a. Jeżeli organ prowadzący rejestr praktyk lekarskich nie dokona wpisu w terminie,
o którym mowa w ust. 1, a od dnia wpływu tego wniosku do tego organu upłynęło 60 dni, wnioskodawca może rozpocząć działalność po uprzednim zawiadomieniu o tym na piśmie organu, który nie dokonał wpisu. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał tego wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o którym mowa w zdaniu pierwszym, liczy się odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis.
1b. Organ prowadzący rejestr praktyk lekarskich dokonuje wpisu bezterminowo lub na czas ograniczony terminem ważności prawa wykonywania zawodu.
Zgodnie z przepisem art. 53 ust. 1, lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską może zatrudniać osoby niebędące lekarzami do wykonywania czynności pomocniczych (współpracy).
2. Lekarz dentysta wykonujący indywidualną praktykę lekarską lub indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wpisaną na listę podmiotów uprawnionych do prowadzenia staży podyplomowych może zatrudniać lekarza dentystę w celu odbywania przez niego stażu podyplomowego.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do indywidualnej praktyki lekarskiej i indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wykonywanej wyłącznie w miejscu wezwania lub na zasadach umowy cywilnoprawnej zawartej poza zakładem opieki zdrowotnej.
Podmioty prowadzące przed dniem wejścia w życie ustawy kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, które:
1) nie zostały wpisane do właściwego rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe,
2) na podstawie przepisów zmieniających niniejszą ustawą mają obowiązek uzyskania wpisu do odpowiedniego rejestru – mogą prowadzić kształcenie podyplomowe bez uzyskania tego wpisu wyłącznie do dnia zakończenia cyklu kształcenia następującego po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
Podmioty prowadzące przed dniem wejścia w życie ustawy kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów wpisane do właściwych rejestrów podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe uznaje się za wpisane do tych rejestrów zgodnie z wymaganiami określonymi niniejszą ustawą.
Podmioty wykonujące przed dniem wejścia w życie ustawy praktykę lekarza, lekarza dentysty wpisane do właściwego rejestru praktyk lekarskich uznaje się za wpisane do tych rejestrów zgodnie z wymaganiami określonymi niniejszą ustawą.
Zaświadczenia o wpisie do rejestrów, o których mowa, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy, zachowują ważność.

XV. 1 października 2005 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach i ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 94, poz. 788.

Wymieniona ustawa wprowadziła zmianę art. 15 ust. 3e ustawy z dn. 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, który stanowi, iż cudzoziemiec, niebędący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, któremu na terytorium RP udzielono zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich albo któremu w RP nadano status uchodźcy, odbywa staż podyplomowy na zasadach obowiązujących obywateli polskich. Ü

mec. Beata Kozyra-Łukasiak
Autorka jest radcą prawnym
Dolnośląskiej Izby Lekarskiej

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza