16 marca 2006

40 lat polskiej transplantologii

Obchody upamiętniające pierwszy przeszczep nerki połączono z inauguracją kampanii społecznej na rzecz transplantacji, realizowanej pod hasłem: „Nie zabierajmy swoich narządów do nieba, one potrzebne są tutaj”.

W trakcie uroczystości, która odbyła się w Galerii Porczyńskich – Muzeum im. Jana Pawła II w Warszawie, przypomniano historię polskich przeszczepów oraz wręczono Nagrody im. Briana Chlebowskiego – tragicznie zmarłego chłopca z Łodzi, którego narządy posłużyły do kilku przeszczepów.
Pierwszego w Polsce udanego przeszczepu nerki dokonano 26 stycznia 1966 r. w I Klinice Chirurgii Akademii Medycznej w Warszawie. Operację przeprowadził prof. Jan Nielubowicz w asyście: dr. Wojciecha Rowińskiego, doc. Bolesława Marzinka i dr. Józefa Millera (tytuły naukowe z tamtego okresu). Ogromne zasługi w przygotowaniu do operacji i prowadzeniu chorej po przeszczepie położył prof. Tadeusz Orłowski. Biorcą narządu była uczennica szkoły pielęgniarskiej.
Nastąpiły udane zabiegi przeszczepiania kolejnych organów: serca, trzustki, wątroby, płuca, szpiku kostnego. W 1985 r. prof. Zbigniew Religa wykonał pierwszą w Polsce transplantację serca. Rozpoczęły się również operacje przeszczepów od żywego dawcy, przede wszystkim nerek, potem części wątroby. Obecnie wykonuje się ponad 1 tys. przeszczepów rocznie. Rekordowy czas przeżycia po przeszczepie wątroby u osoby dorosłej wynosi 11 lat (zabieg wykonany w grudniu 1994 r.). Pacjent – rekordzista z przeszczepionym sercem – żyje 18 lat, z nerką – 28 lat. Prawdopodobnie nie byłoby takich sukcesów transplantologii, gdyby nie leki immunosupresyjne.
Nadal ogromnym problemem pozostają – mimo wielu akcji informacyjnych (prowadzonych m.in. przez stowarzyszenia ludzi po przeszczepach) – uprzedzenia i bariery w świadomości społecznej wobec transplantacji. Ü mkr

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza