8 września 2008

Wolffiana 2008

Święto Wolffiana odbywa się co roku w czerwcu na cześć jednego z założycieli i pierwszego prezesa Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego – Augusta Ferdynanda Wolffa. W 2008 r., decyzją Zarządu TLW, Medal im. A. F. Wolffa otrzymał prof. dr hab. med. Andrzej KIERZEK.

Od 1997 r. Wolffiana rozpoczynają się od złożenia kwiatów pod tablicą A. F. Wolffa przed budynkiem GBL przy ul. Jazdów 6. Następnie jest otwarcie uroczystości i powitanie gości w siedzibie TLW przy ul. Raszyńskiej 54 w Warszawie. Ważny punkt tego święta stanowi odznaczenie Medalem im. A. F. Wolffa osoby lub instytucji najbardziej zasłużonej dla Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. Potem – koncert oraz wykład; w tym roku prof. dr hab. med. Henryk Skarżyński przedstawił wykład pt. „Laryngologia akademicka w Warszawie”. Następny punkt programu to prezentacja kolejnego tomu Pamiętnika TLW, wydawanego od 1837 r. Od 2001 r. Pamiętnik ma swojego redaktora tomu i temat wiodący. W tym roku jest nim prof. Andrzej Kierzek, który w ostatnim tomie opisał historię warszawskiej otorynolaryngologii.
Uroczystość przebiegła w ciepłej atmosferze. Zgromadziła ok. 60 osób – członków TLW i zaproszonych gości, byli wśród nich m.in.: wiceprezes Związku Powstańców Warszawskich Halina Jedrzęjewska, przewodniczący Koła Słuchaczy Szkoły Zaorskiego oraz Lekarzy i Medyków Powstania Warszawskiego przy Towarzystwie Lekarskim Warszawskim Andrzej Zaorski, przewodniczący ORL w Warszawie Andrzej Włodarczyk, profesorowie: Mieczysław Szostek, Andrzej Śródka, Tadeusz Tołłoczko, Andrzej Danysz, Zdzisław Gajda, Jerzy Woy-Wojciechowski, Jerzy Jurkiewicz.

Renata KORNELUK

August Ferdynand Wolff urodził się w Lesznie w 1768 r. Po studiach lekarskich w Berlinie i Getyndze uzyskał stopień doktora medycyny i chirurgii. W czasie powstania kościuszkowego zorganizował szpital wojskowy w Koszarach Ujazdowskich i Koronnych. Wkrótce został członkiem tzw. Deputacji Lazaretowej. Po powstaniu mianowano go fizykiem Warszawy i pierwszym radcą lekarskim przy Rejencji Pruskiej. W 1809 r. wspólnie z Dziarkowskim, Brandtem, Czekierskim i Celińskim napisał mamoriał o potrzebie powołania w Warszawie szkoły lekarskiej.
Z chwilą gdy w Warszawie powstała taka szkoła (trzecia po krakowskiej i wileńskiej), Wolff objął w niej profesurę „terapii jeneralnej, specjalney” i klinikę. Był współzałożycielem Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego (6 grudnia 1820 r.). Działał czynnie jako prezes Towarzystwa do połowy 1830 r., po czym opuścił Warszawę „dla poratowania zdrowia i zażycia wypoczynku”. Zmarł w 1846 r. w Głuchowie koło Tarczyna.
Medal nazwany jego imieniem przyznawany jest w dowód uznania przedstawicielom środowiska lekarskiego, realizującym najlepsze wzorce postępowania lekarskiego i obywatelskiego. Do chwili obecnej otrzymało go ok. 50 osób, w tym m.in.: prof. dr hab. med. Witold Rudowski, prof. dr hab. med. Janusz Kapuścik, prof. dr hab. med. Teresa Ostrowska, dr Ferdynand Ruszczyc (były dyrektor Muzeum Narodowego), prof. dr hab. med. Jerzy Woy-Wojciechowski, prof. dr hab. med. Zbigniew Czernicki, prof. dr hab. med. Andrzej Śródka, prof. dr hab. med. Andrzej Danysz, prof. dr hab. med. Janusz Piekarczyk, dr n. med. Andrzej Włodarczyk, a instytucje to m.in.: Towarzystwo Lekarskie Krakowskie, Szpital Dzieciątka Jezus przy ul. Lindleya w Warszawie.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza