12 maja 2009

Sprawozdanie Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej za rok 2008

W roku 2008 do biura Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej wpłynęło 269 skarg wymagających podjęcia czynności sprawdzających. 143 sprawy pozostały z okresu poprzedniego. A zatem łącznie rozpatrywano 412 spraw.

Ogółem zakończono 268 spraw. Z tego: 73 zakończono wydaniem postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania wyjaśniającego; 133 zakończono wydaniem postanowienia o umorzeniu postępowania wyjaśniającego; 55 skierowano do OSL z wnioskiem o ukaranie lekarza/y; 7 przesłano do odpowiednich organów. W toku postępowania wyjaśniającego do rozpatrzenia na rok 2009 pozostały 144 sprawy.

Średni okres rozpatrywania skarg w roku 2008 wyniósł 3 miesiące.
W związku z rozpatrywanymi sprawami rzecznicy przesłuchali 662 świadków. Rzecznicy uczestniczyli w 78 rozprawach przed OSL. Kancelaria OROZ wysłała 2156 pism.

W 2008 r. było 57 odwołań od postanowień OROZ. Z czego: 8 uchylono; 31 utrzymano w mocy.

Najczęstsze zarzuty występujące w skargach rozpatrywanych przez OROZ:

1. Brak należytej staranności w postępowaniu diagnostyczno-leczniczym,
z różnymi skutkami dla pacjenta. Zarzuty dotyczyły wszystkich specjalności medycznych; największy odsetek stanowiły świadczenia stomatologiczno-protetyczne.
2. Nieprawidłowe wystawianie zaświadczeń lekarskich (niezgodnie z obowiązującymi przepisami) – wystawienie zaświadczeń o stanie zdrowia bez badania pacjenta na wniosek rodziny; dotyczy to głównie lekarzy psychiatrów – art. 40 i 41 KEL. Wydawanie przez lekarzy nieuprawnionych zaświadczeń lekarskich usprawiedliwiających niestawiennictwo oskarżonych i innych uczestników postępowania przed sądem lub prokuratorem (zgodnie z rozporządzeniem ministra sprawiedliwości z dn. 24 czerwca 2003 r., upoważniony do wydawania tego typu zaświadczeń jest lekarz uprawniony z mocy ww. rozporządzenia).
3. Przyjmowanie pacjentów pod wpływem alkoholu lub narkotyków. W kilku przypadkach stwierdzono uzależnienie lekarza i skierowano do ORL wniosek o powołanie komisji lekarskiej celem orzeczenia przydatności danego lekarza do wykonywania zawodu – art. 64 KEL.
4. Przyjmowanie korzyści materialnych.
5. Udział lekarzy w reklamowaniu preparatów farmaceutycznych i innych produktów – art. 63 KEL.
6. Konflikty między lekarzami – od utarczek słownych do rękoczynów; najczęściej – publiczne dyskredytowanie innego lekarza w formie ustnej lub pisemnej.
7. Stosowanie bezwartościowych lub niezweryfikowanych metod diagnostyczno-terapeutycznych (Oberon, suplementy diety, preparaty chińskie) – art. 57 KEL.
8. Liczne skargi wpłynęły w związku z akcjami protestacyjnymi lekarzy – od różnych instytucji państwowych, najwięcej od Rzecznika Praw Obywatelskich. Należy podkreślić, że były tylko 2 skargi od pacjentów; dotyczyły jedynie ich obawy o wydłużenie czasu oczekiwania w kolejce na konkretny zabieg. Skargi przesłano do NFZ jako właściwego adresata.

W ocenie OROZ, zawarte w pozostałych skargach zarzuty nie dotyczyły postępowania medycznego, lecz spraw organizacyjno-administracyjnych, za co nie można było obciążać lekarzy protestujących.

Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej
Janina BARBACHOWSKA

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza