2 lipca 2011

O zdrowiu w czasie naszej prezydencji w UE

Podczas konferencji, która odbyła się w maju 2011 r., minister zdrowia Ewa Kopacz przedstawiła nasze działania dotyczące polityki zdrowotnej w okresie polskiego przewodnictwa w UE.

Minister Ewa Kopacz powiedziała m.in.: – Resort przygotowywał się do pracy w czasie polskiego przewodnictwa w UE od 2007 r., tj. od momentu podpisania deklaracji warszawskiej, w której określono główne kierunki naszych działań w dziedzinie zdrowia publicznego. Priorytety te dotyczyć będą: zmniejszania różnic w stanie zdrowia społeczeństw Europy oraz zapobiegania chorobom mózgu i neurodegeneracyjnym, w tym chorobie Alzheimera. Prace będą prowadzone w taki sposób, aby przygotowane propozycje rozwiązań w tych dwóch dziedzinach w grudniu 2011 r. zostały przedstawione ministrom zdrowia 27 krajów Europy i przez nich przyjęte.
W II półroczu w Sejmie będą rozpatrywane ustawy o zdrowiu publicznym. Różnice w stanie zdrowia populacji zauważamy, nie tylko porównując dane dotyczące mieszkańców krajów europejskich, i nie tylko na poziomie naszych województw. Mamy przykłady różnic między dzielnicami Warszawy: długość życia kobiety w Wilanowie wynosi 81 lat, a na Pradze – 67 lat. Zarówno to priorytetowe zagadnienie, jak i jego składowe są niezmiernie ważne, a propozycje przemyślane. O tym zagadnieniu mówi się w Europie co najmniej od pięciu lat. Chcemy zakończyć prace nad nim konkretną konkluzją i propozycją rozwiązań.
Odwieczna prawda, którą pragniemy przypomnieć rodakom, a za pośrednictwem ministrów zdrowia 27 krajów Europy – także wszystkim mieszkańcom naszego kontynentu, mówi, że tak naprawdę starość zaczyna się w dzieciństwie. Dzisiaj już dobrze wiemy, że wady czy choroby, które wykryjemy bardzo wcześnie, w dzieciństwie lub młodości, i potrafimy zapobiec ich rozwojowi, nie utrudnią pacjentowi życia w przyszłości, nie zmniejszą jego szans na rozwój zawodowy, aktywność aż do późnej starości. Dlatego naszym priorytetem jest zdrowie dzieci – zapobieganie zaburzeniom komunikacyjnym i leczenie ich. Chcemy nie tylko upowszechniać wiedzę na ten temat, ale również doprowadzić do powstania regionalnych centrów referencyjnych, które będą monitorować te zaburzenia, prowadzić badania przesiewowe słuchu, mowy i wzroku. W ten sposób damy szansę na normalność w dorosłym życiu dzieciom, których start utrudniony jest z powodu wad wrodzonych lub nabytych.
W czasie naszej prezydencji w Polsce odbędą się formalne i nieformalne spotkania wszystkich ministrów zdrowia, na których zostaną poruszone zagadnienia dotyczące poprawy jakości życia, szczególnie ludzi chorych. Będziemy mówić głównie o chorobach niezakaźnych, które stanowią przyczynę 87 proc. zgonów w Europie. Przewidziane są też dyskusje o patologiach. W tej kwestii możemy przekazać swoje doświadczenia związane z walką z dopalaczami. Obecnie jesteśmy skarbnicą wiedzy na temat substancji psychoaktywnych i odurzających, dysponujemy ich rejestrami i opisami objawów, jakie wywołują. Wszystkie kraje mogą z nich skorzystać. Pierwsze spotkanie ministrów odbędzie się 5-6 lipca w Sopocie. Jesteśmy otwarci na informacje o tym, co się dzieje w innych krajach, na czerpanie z ich doświadczeń, ale też chcemy proponować rozwiązania, które w Polsce się sprawdziły, które już teraz lub za kilka lat pokażą, że warto stawiać na profilaktykę i wczesne wykrywanie chorób. Nasze priorytety uzyskały pozytywną opinię zarówno Komisji Europejskiej, jak i Sekretariatu Rady Unii Europejskiej. Komisarz ds. zdrowia i polityki konsumenckiej UE John Dalli, goszczący nie tak dawno w Polsce, szczególnie wysoko ocenił nowe elementy programu, w tym diagnozowanie i leczenie zaburzeń komunikacyjnych u dzieci. Stwierdził, że będzie je wspierał całym sercem. Mamy nadzieję, że polska prezydencja wprowadzi nowe aspekty do polityki zdrowotnej wszystkich krajów europejskich.
W ramach pierwszego priorytetu opracowywane będą trzy zagadnienia: zmniejszenie różnic w stanie zdrowia między mieszkańcami krajów UE przez działania głównie w dziedzinach determinujących jakość zdrowia, w szczególności w zakresie właściwego odżywiania i aktywności fizycznej; zapobieganie chorobom układu oddechowego u dzieci i ich profilaktyczna kontrola; zapobieganie zaburzeniom komunikacyjnym u dzieci i ich leczenie, m.in. z wykorzystaniem innowacyjnych rozwiązań, np. e-zdrowia.
Drugim priorytetem jest zajęcie się rosnącymi problemami zdrowotnymi starzejących się społeczeństw. Konieczne jest nadanie większego znaczenia zapobieganiu i zwalczaniu chorób typowych dla podeszłego wieku, do których należą choroby mózgu i neurodegeneracyjne. Opieka nad chorymi powinna być dobrze organizowana i dostępna. Nasze działania będą miały na celu m.in. doprowadzenie do upowszechnienia wiedzy o tych chorobach, a przez to zmniejszenie stygmatyzacji, marginalizacji i wykluczenia społecznego osób na nie cierpiących.

mkr

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza