1 kwietnia 2021

Okiem NFZ – Rok z koronawirusem

Andrzej Troszyński
rzecznik prasowy Mazowieckiego OW NFZ

Trwająca od roku pandemia koronawirusa zapoczątkowała w sektorze ochrony zdrowia wiele zmian – od legislacyjnych przez infrastrukturalne po sposób, w jaki pacjent może korzystać z systemu.

4 marca 2020 r. po raz pierwszy zdiagnozowano w Polsce zakażenie koronawirusem. Na SOR i w izbach przyjęć wydzielono strefy dla pacjentów podejrzanych o zakażenie SARS-CoV-2, wprowadzono algorytm postępowania.

W połowie marca 2020 r. Ministerstwo Zdrowia przekształciło 19 szpitali w tzw. jednostki jednoimienne zajmujące się wyłącznie chorymi na COVID-19. Po kilku tygodniach ich liczba wzrosła do 21. Były to na ogół największe placówki w województwie.

Utworzenie szpitali jednoimiennych poprzedziła organizacja polowych izb przyjęć przy wybranych placówkach w poszczególnych województwach. Środki na ten cel pochodziły z Narodowego Funduszu Zdrowia.

Szpitale przygotowały izolatki dla zakażonych SARS-CoV-2. Utworzono też oddziały dla chorych, a w całym kraju zaczęto organizować punkty pobrań materiału biologicznego do badania w kierunku obecności koronawirusa.

Wraz z nadejściem tzw. drugiej fali epidemii zrezygnowano z koncepcji szpitali jednoimiennych. Łóżka dla pacjentów z COVID-19 zostały rozmieszczone w szpitalach zakaźnych i wielospecjalistycznych. W całym kraju wyznaczono 16 tzw. szpitali koordynujących, po jednym w każdym województwie, zapewniających chorym kompleksową opiekę i kierujących ruchem zakażonych pacjentów w porozumieniu z Wojewódzkim Zespołem Zarządzania Kryzysowego. Zwiększono łączną liczbę „łóżek covidowych” o niemal 4 tys., do 13,5 tys.

Stale rosnąca liczba chorych w ciężkim stanie, wymagających hospitalizacji, sprawiała, że zdecydowano o utworzeniu tzw. szpitali tymczasowych. Obecnie na Mazowszu działa ich osiem.

Wyzwaniem dla systemu opieki zdrowotnej było zorganizowanie punktów szczepień przeciwko COVID-19, zarówno stacjonarnych, jak i mobilnych oraz wyjazdowych. W całym kraju funkcjonuje ich 6235.

Nakłady na onkologię

Mimo trwającej pandemii w 2020 r. kolejny raz wzrosło dofinansowanie onkologii. Wydatki na leczenie w tym zakresie wyniosły około 11,4 mld zł, w 2021 r. przekroczą 12 mld zł. W roku 2020 dofinansowano przełomowe terapie leczenia nowotworów – w tym badania kliniczne dotyczące terapii CAR-T cells (kwotą 100 mln zł). Zwiększono dostępność innowacyjnych terapii. Rozstrzygnięto konkurs na utworzenie 10 centrów wsparcia badań klinicznych (100 mln zł). Kwotą 300 mln zł dofinansowano niekomercyjne badania kliniczne (większość w dziedzinie onkologii).

Na zakup sprzętu do diagnostyki i leczenia nowotworów wydano blisko 85 mln zł, rozszerzono także wykaz leków refundowanych w terapiach onkologicznych, m.in. raka płuca, białaczki, czerniaka, raka piersi i raka tarczycy.

Szpitale onkologiczne były wyłączone z walki z pandemią. Liczba wydanych kart DiLO spadła z 49 793 w 2019 r. do 45 496 w 2020.

Rehabilitacja pocovidowa

Dla ozdrowieńców zmagających się ze skutkami choroby powstał ośrodek rehabilitacji pocovidowej w Głuchołazach. Pilotażowy program rehabilitacji stacjonarnej po COVID-19 objął już około 500 osób. Jego założeniem jest sprawdzenie efektywności wykorzystywanych modeli rehabilitacji, określenie dodatkowych objawów, ich czasu ustępowania i ocena potrzeb rehabilitacji. Celem zaś – rehabilitacja pacjentów, wsparcie ich zdrowia psychicznego, a także ocena efektywności organizacyjnej i klinicznej terapii.

E-usługi w ochronie zdrowia

Pandemia stała się katalizatorem zmian zmierzających do pełniejszej cyfryzacji sektora ochrony zdrowia, przede wszystkim podstawowej opieki zdrowotnej. Z jej początkiem zbiegło się wprowadzenie e-recept oraz teleporad, zwiększyła też zainteresowanie internetowymi kontami pacjenta.

Minister zdrowia dr Adam Niedzielski podkreśla, że wśród obszarów zmian, jakie mają być wprowadzane w ramach Krajowego Planu Odbudowy, jest „“obszar związany ze zwiększeniem efektywności i dostępności świadczeń zdrowotnych przez wsparcie infrastrukturalne podmiotów leczniczych i rozwój e-zdrowia”. Zdaniem szefa resortu pandemia najlepiej pokazała, jak cennymi narzędziami są e-recepta, e-zwolnienie i e-skierowanie.

Już w czerwcu 2020 okazało się, że internetowe konto pacjenta jest najbardziej znanym internetowym serwisem usług medycznych – słyszało o nim 33 proc. Polaków. Połowa użytkowników IKP potwierdziła, że korzysta z niego aktywnie, a niemal 2/3 loguje się, aby sprawdzić otrzymaną e-receptę.

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza