9 maja 2018

Nowe przepisy prawne

Prawo

mec. Beata Kozyra-Łukasiak

28 lutego 2018 r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 450, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 7 lutego 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

1 marca 2018 r. weszło w życie rozporządzenie ministra finansów z 27 lutego 2018 r. w sprawie badań lekarskich osoby zatrzymanej przez funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej, opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 446.

Rozporządzenie określa:

– tryb przeprowadzania badań lekarskich osoby zatrzymanej przez funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej,

– przypadki uzasadniające potrzebę niezwłocznego udzielenia osobie zatrzymanej pierwszej pomocy medycznej lub poddania jej niezbędnym badaniom lekarskim,

– czas i organizację badań lekarskich oraz sposób ich dokumentowania.

Osobę zatrzymaną poddaje się niezbędnym badaniom lekarskim, w przypadku gdy:

– została jej udzielona pierwsza pomoc lub kwalifikowana pierwsza pomoc,

– zachodzi uzasadniona obawa, że znajduje się w stanie zagrażającym jej życiu lub zdrowiu,

– oświadczyła, że cierpi na schorzenia wymagające stałego lub okresowego leczenia, którego przerwanie zagrażałoby jej życiu lub zdrowiu,

– z posiadanych przez Krajową Administrację Skarbową informacji lub okoliczności zatrzymania wynika, że może być chora na chorobę zakaźną w rozumieniu ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi,

– jest kobietą w ciąży.

Badanie lekarskie osoby zatrzymanej przeprowadza się po dokonaniu niezbędnych czynności związanych z zatrzymaniem. Natomiast w przypadku zagrożenia życia lub zdrowia osoby zatrzymanej badanie może być wykonane w czasie prowadzenia tych czynności.

Osoba zatrzymana jest kierowana na badanie lekarskie na podstawie pisemnego wniosku kierownika komórki organizacyjnej, w której pełnią służbę funkcjonariusze Służby Celno-Skarbowej dokonujący zatrzymania, lub upoważnionego przez niego funkcjonariusza. Wzór wniosku o przeprowadzenie badania lekarskiego osoby zatrzymanej określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

W przypadku zagrożenia życia lub zdrowia osoby zatrzymanej wniosek może być złożony w formie ustnej. Kierownik komórki organizacyjnej niezwłocznie potwierdza w formie pisemnej treść wniosku.

Badanie lekarskie osoby zatrzymanej przeprowadza lekarz udzielający jej świadczeń zdrowotnych na miejscu lub lekarz najbliższego podmiotu wykonującego działalność leczniczą, właściwego ze względu na stan zdrowia tej osoby.

Kierownik komórki organizacyjnej zapewnia przewiezienie osoby zatrzymanej do najbliższego podmiotu wykonującego działalność leczniczą w celu przeprowadzenia badania lekarskiego.

W przypadku gdy stan zdrowia osoby zatrzymanej wskazuje na potrzebę zapewnienia specjalnych warunków transportu, przewiezienia dokonuje się specjalistycznym środkiem transportu sanitarnego.

Osobie zatrzymanej udziela się niezwłocznie pierwszej pomocy lub kwalifikowanej pierwszej pomocy w przypadku, gdy znajduje się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, określonego w ustawie o Państwowym Ratownictwie Medycznym.

Po przeprowadzeniu badania lekarskiego osoby zatrzymanej lekarz wydaje zaświadczenie lekarskie o istnieniu albo braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania. Zaświadczenie dołącza się do dokumentacji sporządzonej w związku z zatrzymaniem osoby. Wzór zaświadczenia lekarskiego o istnieniu albo braku przeciwwskazań medycznych do zatrzymania określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

W przypadku gdy osoba zatrzymana swym zachowaniem uniemożliwia lub nie wyraża zgody na przeprowadzenie badania lekarskiego, lekarz odnotowuje ten fakt w zaświadczeniu lekarskim.

2 marca 2018 r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 465, obwieszczenie ministra zdrowia z 30 stycznia 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej.

3 marca 2018 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 27 lutego 2018 r. w sprawie priorytetów zdrowotnych, opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 469.

Zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, minister zdrowia określa, w drodze rozporządzenia, priorytety zdrowotne, mając na uwadze stan zdrowia obywateli oraz uzyskanie efektów zdrowotnych o najwyższej wartości.

Wydając rozporządzenie, minister zdrowia uwzględnia także dane zawarte w mapach potrzeb zdrowotnych oraz wyniki monitorowania ich aktualności.

Podstawą zakwalifikowania świadczenia opieki zdrowotnej jako świadczenia gwarantowanego jest jego ocena uwzględniająca wpływ na poprawę zdrowia obywateli, przy uwzględnieniu priorytetów zdrowotnych.

Rozporządzenie ustala następujące priorytety zdrowotne:

– zmniejszenie zapadalności i przedwczesnej umieralności z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego, w tym zawałów serca, niewydolności serca i udarów mózgu, nowotworów złośliwych, przewlekłych chorób układu oddechowego oraz cukrzycy,

– rehabilitację,

– przeciwdziałanie występowaniu otyłości,

– ograniczanie następstw zdrowotnych stosowania substancji psychoaktywnych lub uzależnienia od tych substancji,

– zapobieganie, leczenie i rehabilitacja zaburzeń psychicznych,

– zwiększenie skuteczności zapobiegania chorobom zakaźnym i zakażeniom, w tym przeciwdziałanie skutkom nieprawidłowej antybiotykoterapii,

– tworzenie warunków sprzyjających utrzymaniu i poprawie zdrowia w środowisku nauki, pracy i zamieszkania,

– poprawa jakości opieki okołoporodowej oraz opieki zdrowotnej nad matką, noworodkiem i dzieckiem do lat 3,

– poprawa jakości leczenia bólu oraz monitorowania skuteczności tego leczenia,

– zwiększenie koordynacji opieki nad pacjentami starszymi, niepełnosprawnymi oraz niesamodzielnymi.

6 marca r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 481, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 9 lutego 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o komisjach lekarskich podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych.

7 marca 2018 r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 496, obwieszczenie ministra zdrowia z 9 lutego 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie określenia wymagań, jakim powinny odpowiadać zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego.

12 marca r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 511, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 7 lutego 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

16 marca 2018 r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 558, obwieszczenie ministra zdrowia z 27 lutego 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie centrum urazowego dla dzieci.

20 marca 2018 r. weszło w życie rozporządzenie ministra finansów z 8 marca 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia gospodarki finansowej Narodowego Funduszu Zdrowia, opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 571.

Przepisy zmienianego rozporządzenia stosuje się po raz pierwszy do:

– rocznego sprawozdania z wykonania planu finansowego NFZ na rok 2018,

– sprawozdań miesięcznych o kosztach świadczeń opieki zdrowotnej w ramach systemu podstawowego szpitalnego zabezpieczenia świadczeń opieki zdrowotnej oraz o przychodach i kosztach wynikających z realizacji zadań polegających na finansowaniu wymienionych w rozporządzeniu świadczeń opieki zdrowotnej, składanych za styczeń 2018 r.

22 marca 2018 r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 593, obwieszczenie ministra zdrowia z 21 lutego 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie wzoru wniosku o wydanie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu produktu leczniczego.

23 marca 2018 r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 605, obwieszczenie ministra zdrowia z 27 lutego 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie zakresu badań niezbędnych do ustalenia właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i właściwości leczniczych klimatu, ich oceny oraz wzoru świadectwa potwierdzającego te właściwości.

26 marca r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 617, obwieszczenie marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z 1 marca 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

27 marca 2018 r. zostało opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 619, obwieszczenie ministra sprawiedliwości z 12 marca 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia ministra sprawiedliwości w sprawie badań lekarskich i psychologicznych kandydatów do objęcia urzędu sędziego.

1 kwietnia 2018 r. weszło w życie rozporządzenie ministra zdrowia z 28 marca 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, opublikowane w DzU z 2018 r., poz. 657.

Zmiana rozporządzenia dotyczy:

– wykazu świadczeń gwarantowanych w przypadku badań diagnostycznych oraz warunków ich realizacji, w części „M. Badania genetyczne”, w której dodaje się diagnostykę cukrzycy monogenowej, a w części „VII. Świadczenia medycyny nuklearnej” dodaje się diagnostykę zaburzeń czynności układu pozapiramidowego w przebiegu schorzeń zwyrodnieniowych ośrodkowego układu nerwowego za pomocą radiofarmaceutyków,

– wykazu świadczeń gwarantowanych w przypadku innych świadczeń ambulatoryjnych oraz warunków ich realizacji, w którym dodaje się hemodiafiltrację (hdf) – system ciągłego monitorowania glikemii w czasie rzeczywistym (cgm-rt) u dzieci i młodzieży do 26. roku życia z cukrzycą typu 1 leczonych za pomocą pompy insulinowej, i leczenie chorych na nieoperacyjne guzy neuroendokrynne z zastosowaniem znakowanych radioizotopowo analogów somatostatyny oraz wprowadza zmiany w pozycji dotyczącej teleradioterapii konformalnej z monitoringiem TK i brachyterapii z planowaniem 3D, w zakresie wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną.

30 kwietnia 2018 r. wchodzi w życie ustawa z 6 marca 2018 r.: Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców, opublikowana w DzU z 2018 r., poz. 650, oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej.

Ustawa wprowadza zmiany w ustawie o zawodach lekarza i lekarza dentysty.

Kształcenie podyplomowe wykonywane przez przedsiębiorcę jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

Organ prowadzący rejestr wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru oraz prostuje wpis do rejestru zawierający oczywiste błędy lub niezgodności ze stanem faktycznym. Jest obowiązany dokonać wpisu wnioskodawcy do rejestru w terminie 7 dni od dnia wpływu do niego wniosku o wpis wraz z oświadczeniem dotyczącym spełnienia warunków prowadzenia kształcenia.

Jeżeli organ prowadzący rejestr nie dokona wpisu w tym terminie, a od dnia wpływu wniosku do tego organu minęło 14 dni, wnioskodawca może rozpocząć działalność. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin 7 dni na dokonanie wpisu biegnie odpowiednio od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis.

Organizator kształcenia zostaje usunięty z rejestru w przypadku uzyskania przez organ prowadzący rejestr informacji o jego zgonie lub informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej lub Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu organizatora kształcenia.

W przypadku podjęcia uchwały o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru, jeżeli organizator kształcenia wykonuje działalność gospodarczą objętą wpisem także na podstawie wpisów do innych rejestrów działalności regulowanej w tym samym zakresie działalności gospodarczej, z urzędu wykreśla się organizatora kształcenia także z tych rejestrów.

Ustawa wprowadza również zmiany w ustawie o działalności leczniczej.

Podmiotami leczniczymi są m.in. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.

Działalność lecznicza jest działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.

Nie stanowi działalności regulowanej, w rozumieniu ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, działalność lecznicza:

– podmiotów leczniczych w formie jednostki budżetowej,

– podmiotów leczniczych w formie jednostki wojskowej,

– wykonywana jako:

  1. a) działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, chyba że zachodzą przesłanki dotyczące odpłatnej działalności stanowiącej działalność gospodarczą,
  2. b) działalność charytatywno-opiekuńcza, jeżeli przepisy odrębne przewidują prowadzenie takiej działalności.

Do działalności leczniczej, o której mowa wyżej, stosuje się przepisy dotyczące działalności regulowanej w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Organ prowadzący rejestr dokonuje wpisu do rejestru w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku o wpis do rejestru z oświadczeniem o spełnieniu warunków prowadzenia działalności.

Jeżeli właściwy organ nie dokona wpisu w tym terminie, a od dnia wpływu wniosku do tego organu minęło 40 dni, wnioskodawca może rozpocząć działalność po uprzednim zawiadomieniu o tym na piśmie organu, który nie dokonał wpisu. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin dokonania wpisu biegnie od dnia wpływu uzupełnionego wniosku.

Organ prowadzący rejestr wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru.

W przypadku podmiotu leczniczego do rejestru nie wpisuje się numeru REGON.

Organ prowadzący rejestr prostuje z urzędu wpis do rejestru zawierający oczywiste błędy lub niezgodności ze stanem faktycznym.

Podmiot zostaje wykreślony z rejestru m.in. w przypadku uzyskania przez organ prowadzący rejestr informacji o zgonie podmiotu lub informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądowego o wykreśleniu podmiotu.

Przepis dotyczący wykreślenia z rejestru stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podmiot wykonuje działalność leczniczą objętą wpisem także na podstawie wpisów do innych rejestrów działalności regulowanej w tym samym zakresie działalności gospodarczej.

Organ prowadzący rejestr jest uprawniony do kontroli podmiotów wykonujących działalność leczniczą w zakresie zgodności wykonywanej działalności z przepisami określającymi warunki wykonywania działalności leczniczej.

W zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się do kontroli, o której mowa wyżej, przepisy ustawy – Prawo przedsiębiorców.

30 kwietnia 2018 r. wchodzi w życie ustawa z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, opublikowana w DzU z 2018 r., poz. 646.

Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Na straży praw mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców stoi rzecznik małych i średnich przedsiębiorców.

Działalność gospodarczą można podjąć w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po dokonaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie wykonuje jej dla byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej.

Przedsiębiorca może zrezygnować z tego uprawnienia przez dokonanie zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych.

Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:

– stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz

– jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15 tys. zł lub równowartość tej kwoty.

Identyfikacja przedsiębiorcy w urzędowych rejestrach następuje na podstawie numeru identyfikacji podatkowej (NIP).

Przedsiębiorca umieszcza w oświadczeniach skierowanych w zakresie wykonywanej działalności gospodarczej do oznaczonych osób i organów numer identyfikacji podatkowej oraz posługuje się nim w obrocie prawnym i gospodarczym.

Przedsiębiorca oferujący towary lub usługi w sprzedaży bezpośredniej lub sprzedaży na odległość za pośrednictwem środków masowego przekazu, sieci teleinformatycznych lub druków bezadresowych umieszcza w ofercie co najmniej swoją firmę, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz siedzibę albo adres.

Przy załatwianiu spraw organ może żądać od przedsiębiorcy, dla celów identyfikacji, podania wyłącznie firmy przedsiębiorcy oraz numeru identyfikacji podatkowej.

Przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej.

Z tego uprawnienia może skorzystać również przedsiębiorca zatrudniający wyłącznie pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym lub urlopie rodzicielskim niełączących korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu. W przypadku zakończenia korzystania z urlopów lub złożenia przez pracownika wniosku dotyczącego łączenia korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu pracownik ma prawo do wynagrodzenia jak za przestój, określonego przepisami prawa pracy, do zakończenia okresu zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą jako wspólnik spółki cywilnej oraz poza tą spółką może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej w jednej z tych form.

Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą jako wspólnik w więcej niż jednej spółce cywilnej może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej w jednej lub kilku takich spółkach.

W przypadku wykonywania działalności gospodarczej w spółce cywilnej zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej jest skuteczne pod warunkiem jej zawieszenia przez wszystkich wspólników.

Przedsiębiorca wpisany do CEIDG może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni.

Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców KRS może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy.

Jeżeli okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej obejmuje wyłącznie pełny miesiąc luty danego roku kalendarzowego, za minimalny okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przyjmuje się liczbę dni lutego przypadającą w danym roku kalendarzowym.

Zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej oraz wznowienie wykonywania działalności gospodarczej następują na wniosek przedsiębiorcy, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej.

W przypadku przedsiębiorcy wpisanego do CEIDG okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej i trwa do dnia wskazanego w tym wniosku albo do dnia wskazanego we wniosku o wznowienie wykonywania działalności gospodarczej.

W przypadku przedsiębiorcy wpisanego do rejestru przedsiębiorców KRS okres zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej rozpoczyna się od dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, nie wcześniej niż w dniu złożenia wniosku, i trwa do dnia wskazanego we wniosku o wpis informacji o wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej, który nie może być wcześniejszy niż dzień złożenia wniosku.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

– może wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów,

– może przyjmować należności i jest obowiązany regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej,

– może zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,

– ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej,

– wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa,

– może osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej,

– może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Z chwilą wykreślenia z CEIDG przedsiębiorca będący osobą fizyczną nie może wykonywać działalności gospodarczej.

Właściwi ministrowie oraz organy upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie Ministrów projektów aktów prawnych są uprawnione w zakresie swojej właściwości, z urzędu lub na wniosek rzecznika małych i średnich przedsiębiorców, do wyjaśnienia przepisów regulujących podejmowanie, wykonywanie lub zakończenie działalności gospodarczej, dotyczące praktycznego ich stosowania (objaśnienia prawne), przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Objaśnienia prawne są zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego właściwego ministra lub na stronie upoważnionego organu.

Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia (interpretacji indywidualnej) co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedstawia zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie.

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej zawiera także firmę przedsiębiorcy, numer identyfikacji podatkowej, adres do korespondencji, w przypadku gdy jest inny niż adres siedziby, albo adres zamieszkania przedsiębiorcy.

Wykonywanie działalności gospodarczej w dziedzinach mających szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo państwa lub obywateli albo inny ważny interes publiczny wymaga uzyskania koncesji wyłącznie, gdy działalność ta nie może być wykonywana jako wolna albo po uzyskaniu wpisu do rejestru działalności regulowanej, albo zezwolenia.

Jeżeli odrębne przepisy stanowią, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną, przedsiębiorca może ją wykonywać, jeśli spełnia warunki określone tymi przepisami i po uzyskaniu wpisu do właściwego rejestru działalności regulowanej.

Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej dokonuje wpisu na wniosek przedsiębiorcy, po złożeniu przez przedsiębiorcę do organu prowadzącego rejestr działalności regulowanej oświadczenia o spełnieniu warunków wymaganych prawem do wykonywania tej działalności. Przedsiębiorca podlegający wpisowi do CEIDG może złożyć wniosek z oświadczeniem również w urzędzie gminy, wskazując organ prowadzący rejestr działalności regulowanej.

Organ prowadzący rejestr działalności regulowanej, w drodze decyzji, odmawia wpisu przedsiębiorcy do rejestru:

– jeżeli wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej objętej wpisem,

– jeżeli przedsiębiorcę wykreślono z rejestru tej działalności regulowanej w wyniku wydania przez organ prowadzący rejestr decyzji o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności objętej wpisem w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku,

– w przypadkach określonych w odrębnych przepisach.

Rejestry działalności regulowanej są jawne. Dane z rejestrów dotyczące firmy przedsiębiorcy oraz jego numeru identyfikacji podatkowej są udostępniane w sieci teleinformatycznej. Organ może udostępnić w sieci teleinformatycznej także inne dane, z uwzględnieniem przepisów o ochronie danych osobowych.

Dla przedsiębiorcy wpisanego do rejestru prowadzi się akta rejestrowe, obejmujące w szczególności dokumenty stanowiące podstawę wpisu oraz decyzje dotyczące wykreślenia wpisu.

Przedsiębiorca przechowuje wszystkie dokumenty niezbędne do wykazania spełniania warunków wymaganych prawem do wykonywania działalności regulowanej. Spełnianie przez przedsiębiorcę warunków wymaganych prawem do wykonywania działalności regulowanej podlega kontroli, w szczególności przez organ prowadzący rejestr tej działalności.

Osoby upoważnione przez organ rejestrowy do dokonywania kontroli są uprawnione w szczególności do:

– wstępu na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza objęta koncesją, w dniach i w godzinach, w których ta działalność jest wykonywana lub powinna być wykonywana,

– żądania ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli.

W przypadku stwierdzenia podczas kontroli uchybień organ rejestrowy może wezwać przedsiębiorcę do ich usunięcia w wyznaczonym terminie.

Odrębne przepisy określają w szczególności warunki wymagane prawem do wykonywania działalności regulowanej oraz tryb uzyskiwania wpisu do rejestru działalności regulowanej i wykreślenia z tego rejestru.

Organ kontroli zawiadamia przedsiębiorcę o zamiarze wszczęcia kontroli. Podejmuje się ją nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli. Jeżeli nie zostanie podjęta w terminie 30 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, jej wszczęcie wymaga ponownego zawiadomienia.

Kontrolę przeprowadza się w siedzibie przedsiębiorcy lub w miejscu wykonywania działalności gospodarczej oraz w godzinach pracy lub w czasie faktycznego wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę.

Za zgodą lub na wniosek przedsiębiorcy kontrolę przeprowadza się w miejscu przechowywania dokumentacji, m.in. ksiąg podatkowych, innym niż siedziba lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli to usprawni prowadzenie kontroli.

Za zgodą przedsiębiorcy kontrola lub poszczególne czynności kontrolne mogą być przeprowadzane również w siedzibie organu kontroli, jeżeli to usprawni prowadzenie kontroli.

Dokumenty oraz informacje zebrane w toku czynności wykonywanych przez organ kontroli z naruszeniem omówionych przepisów nie stanowią dowodu w postępowaniu kontrolnym.

Nie można równocześnie podejmować i prowadzić więcej niż jednej kontroli działalności przedsiębiorcy, z wyłączeniem przypadków określonych w ustawie.

Czas trwania wszystkich kontroli organu kontroli u przedsiębiorcy w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać od 12 do 48 dni roboczych, w zależności od wielkości przedsiębiorcy, z wyłączeniem przypadków określonych w ustawie.

Przepisów tych nie stosuje się do kontroli działalności leczniczej, wykonywanej przez organ prowadzący rejestr, wojewodę i podmiot tworzący w zakresie zadań określonych w przepisach o działalności leczniczej.

Ponadto przepisów dotyczących równoczesnego prowadzenia kontroli oraz czasu jej trwania nie stosuje się w odniesieniu do kontroli świadczeniodawców przeprowadzanej przez podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych na podstawie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

Forum dyskusyjne - napisz komentarz

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Archiwum

Okręgowa Izba Lekarska w Warszawie im. prof. Jana Nielubowicza